Μπορεί στη επικαιρότητα να
βαραίνει το κύριο άρθρο του Στ. Ψυχάρη , στο «ΒΗΜΑ» της Κυριακής, όπου
μάλλον καθυστερημένα αναφωνεί « Η Ελλάδα δεν είναι αποικία».
Ή η 12ωρηεπίσης κυριακάτικη συνεδρίαση στο Μαξίμου και η υποχρεωτική
λειτουργία του Εθνικού Τυπογραφείου, προκειμένου να επισημοποιηθούν οι πραξικοπηματικής λογικής πράξεις νομοθετικού περιεχομένου,
με τις οποίες με παράκαμψη της κύρωσης νόμων από το Κοινοβούλιο,
υλοποιούνται οι ρυθμίσεις του Πολυνομοσχεδίου και ότι άλλο θέλει η Τρόικα. Αλλά και το Eurogroup, όπου θα ληφθούν οι μάλλον προσωρινές λύσεις, για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Αυτό όμως που θα πρέπει να λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη είναι το έντονο παρασκήνιο για την
συγκρότηση επί της ουσίας «Γερμανικού κόμματος» στην Ελλάδα. Θα προέλθει σύμφωνα με τον σχεδιασμό που ταυτόχρονα χαράσσεται στο Βερολίνο και την Αθήνα, από την συγχώνευση των «μεσαιοχωρητών» και της κύριας μερίδας των νεοφιλελευθέρων της Ν.Δ, με τον κύριο όγκο των εκσυγχρονιστών και των σοσιαλδημοκρατών του ΠΑΣΟΚ.
Στην ουσία τα «υπόλοιπα » αυτά του πάλαι ποτέ, ισχυρού δικομματισμού που κυριάρχησε στην εξουσία τα προηγούμενα 35 χρόνια , είναι όλοι τους « Γερμανοί». Είτε πρόκειται για περιπτώσεις όπως ο Ευρ. Στυλιανίδης, ο εκπρόσωπος της Καγκελαρίας και στενός φίλος του Φούχτελ στο υπουργείο Εσωτερικών, ή ο Κ. Χατζηδάκης στο Ανάπτυξης, γνωστός φεντεραλιστής είτε μιλάμε για την Ευρώπη των Εθνών και των Λαών , είτε για την Ευρώπη του νέου Ράιχ, ή ο σημερινός υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας, που αποτελεί τον σύνδεσμο των Μνημονιακών δυνάμεων Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ, ή για τις περιπτώσεις Φλωρίδη, Γιαννίτση και τα «ορφανά του εκσυγχρονισμού», Λοβέρδο, Διαμαντοπούλου κ.α , του δευτερεύοντος «κορμού» του Σημιτισμού, είτε για την ομάδα των νεοφιλελευθέρων της Μπακογιάννη, είτε για παίκτες του «κλίματος» Καραμανλή, είτε τέλος για τη βασική συνιστώσα της ΔΗ.ΜΑΡ, που συσχετίζεται με το περιβάλλον Σημίτη της τελευταίας φάσης, με επικεφαλής τον Ν. Μπίστη.
Ο στόχος του Βερολίνου , που επιθυμεί την εθελούσια ένταξη της Ελλάδας στα «νέα κράτη» της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδιακής Γερμανίας, είναι με την εκταμίευση των 44 δις ευρώ , έστω και αν περνάνε αυτά από ειδικό λογαριασμό και αφού βρίσκονται σε εφαρμογή όλα τα μέτρα του Πολυνομοσχεδίου και του προϋπολογισμού για το 2013 ή έχουν διορισθεί ξένοι επίτροποι , με αποφασιστικότατες αρμοδιότητες, σε υπουργεία, ΔΕΚΟ, Περιφέρειες, Δήμους, τράπεζες (άρα θα ελέγχονται χρηματοπιστωτικά οι επιχειρήσεις της διαπλοκής) να οδηγήσει τις εξελίξεις σε εκλογές , μέσα στην Άνοιξη.
Στις εκλογές αυτές θα αντιπαρατεθεί το Γερμανικό κόμμα, με το δεξιάς οσμής (παραπλανητικό) όνομα του τύπου «Ελληνικός Συναγερμός», με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλ. Τσίπρας, ούτως ή άλλως σήκωσε ήδη το γάντι και μίλησε το Σάββατο για εκλογές και ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, την Άνοιξη.
Ουσιαστικά δηλαδή θα προβληθεί ένας ενιαίος πολιτικός χώρος από την Κεντροδεξιά και την Κεντροαριστερά, απέναντι σε μια Αριστερά , που θα πλευροκοπείται από το ΚΚΕ και διάφορα κινήματα «αγανακτισμένων» ή την εναπομένουσα ΔΗ. ΜΑΡ, η «Αριστερά της ευθύνης» όπως θα προπαγανδίζεται , με στόχο την πρώτη θέση στην συγκέντρωση της προτίμησης των ψηφοφόρων. Βραχυκυκλωμένη στις παλιές κομματικές εμμονές και διαχωριστικές γραμμές , η μεγαλύτερη μερίδα των πολιτών, παρά τις επαίσχυντες επιπτώσεις των μέτρων που θα έχει υποστεί, αλλά όχι σε όλο το εύρος, θα κληθεί να υπερασπιστεί τα πολιτικά πρόσωπα που γνωρίζει καλά , υπουργοί και βουλευτές με δεξαμενές ψηφοφόρων, απέναντι στους νέο-κουμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ και τους εξτρεμιστές , ακτιβιστές της «Χρυσής Αυγής». Υπάρχουν φυσικά στα Δεξιά πολιτικοί σχηματισμοί όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, που θα καταβληθεί προσπάθεια , να διασπασθούν ή να κατασυκοφαντηθούν, ώστε η επιρροή τους να ελαχιστοποιηθεί.
Με τέτοια δεδομένα και πολλούς παράγοντες με επιρροή στις τράπεζες, τα μίντια και τις επιχειρήσεις να εκβιάζονται ( με ενορχήστρωση των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας) είτε από υποθέσεις με «μαύρα ταμεία», όπως της Siemens ή των ευρωπαϊκών όπλων, είτε από παρακολουθήσεις και «μαγνητοσκοπήσεις» προσωπικών τους στιγμών , αλλά και δημοσιοποιήσεις εγγράφων και παραστατικών που τους εμπλέκουν σε υποθέσεις φοροδιαφυγής, «ξέπλυμα μαύρου χρήματος», υπεξαιρέσεις μέσω off shore. Το κυριότερο μετά τον έλεγχο των τραπεζών και των δανείων που έχουν πάρει ή τους είναι αναγκαίο να έχουν προκειμένου οι επιχειρήσεις να έχουν χρηματοοικονομική επάρκεια, ώστε να παραμείνουν σε λειτουργία στην ύφεση, θα υποχρεωθούν να στηρίξουν τους «Γερμανούς» του ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Σε μία περίπτωση που το «Γερμανικό κόμμα» βρεθεί στην εξουσία με θητεία μέχρι το 2017, το Βερολίνο θα έχει τον απαιτούμενο χρόνο να εντάξει πλήρως την Ελλάδα , με τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές, την γεωπολιτική της θέση, τα Λιμάνια του νότου και τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κόσμο, μετά την Κίνα , στη νέα Γερμανική Ευρώπη. Με άξονα την Ελλάδα, το Βερολίνο θα ενισχύσει σημαντικά τη θέση του στη Βαλκανική, την Νοτιανατολική Μεσόγειο, αποθαρρύνοντας τις υπόλοιπες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, να αυτονομηθούν. Ουσιαστικά θα έχει κλείσει την «κερκόπορτα», στα νοτιανατολικά σύνορα της Ευρώπης, που είναι η Ελλάδα. Η χώρα που τελικά δεν θα περάσει τα σύνορα της ο αγωγός της Gazprom και με το Αρχιπέλαγός του Αιγαίου βλέπει τη Μεσόγειο και τον …ωκεανό.
Αυτό όμως που θα πρέπει να λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη είναι το έντονο παρασκήνιο για την
συγκρότηση επί της ουσίας «Γερμανικού κόμματος» στην Ελλάδα. Θα προέλθει σύμφωνα με τον σχεδιασμό που ταυτόχρονα χαράσσεται στο Βερολίνο και την Αθήνα, από την συγχώνευση των «μεσαιοχωρητών» και της κύριας μερίδας των νεοφιλελευθέρων της Ν.Δ, με τον κύριο όγκο των εκσυγχρονιστών και των σοσιαλδημοκρατών του ΠΑΣΟΚ.
Στην ουσία τα «υπόλοιπα » αυτά του πάλαι ποτέ, ισχυρού δικομματισμού που κυριάρχησε στην εξουσία τα προηγούμενα 35 χρόνια , είναι όλοι τους « Γερμανοί». Είτε πρόκειται για περιπτώσεις όπως ο Ευρ. Στυλιανίδης, ο εκπρόσωπος της Καγκελαρίας και στενός φίλος του Φούχτελ στο υπουργείο Εσωτερικών, ή ο Κ. Χατζηδάκης στο Ανάπτυξης, γνωστός φεντεραλιστής είτε μιλάμε για την Ευρώπη των Εθνών και των Λαών , είτε για την Ευρώπη του νέου Ράιχ, ή ο σημερινός υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας, που αποτελεί τον σύνδεσμο των Μνημονιακών δυνάμεων Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ, ή για τις περιπτώσεις Φλωρίδη, Γιαννίτση και τα «ορφανά του εκσυγχρονισμού», Λοβέρδο, Διαμαντοπούλου κ.α , του δευτερεύοντος «κορμού» του Σημιτισμού, είτε για την ομάδα των νεοφιλελευθέρων της Μπακογιάννη, είτε για παίκτες του «κλίματος» Καραμανλή, είτε τέλος για τη βασική συνιστώσα της ΔΗ.ΜΑΡ, που συσχετίζεται με το περιβάλλον Σημίτη της τελευταίας φάσης, με επικεφαλής τον Ν. Μπίστη.
Ο στόχος του Βερολίνου , που επιθυμεί την εθελούσια ένταξη της Ελλάδας στα «νέα κράτη» της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδιακής Γερμανίας, είναι με την εκταμίευση των 44 δις ευρώ , έστω και αν περνάνε αυτά από ειδικό λογαριασμό και αφού βρίσκονται σε εφαρμογή όλα τα μέτρα του Πολυνομοσχεδίου και του προϋπολογισμού για το 2013 ή έχουν διορισθεί ξένοι επίτροποι , με αποφασιστικότατες αρμοδιότητες, σε υπουργεία, ΔΕΚΟ, Περιφέρειες, Δήμους, τράπεζες (άρα θα ελέγχονται χρηματοπιστωτικά οι επιχειρήσεις της διαπλοκής) να οδηγήσει τις εξελίξεις σε εκλογές , μέσα στην Άνοιξη.
Στις εκλογές αυτές θα αντιπαρατεθεί το Γερμανικό κόμμα, με το δεξιάς οσμής (παραπλανητικό) όνομα του τύπου «Ελληνικός Συναγερμός», με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλ. Τσίπρας, ούτως ή άλλως σήκωσε ήδη το γάντι και μίλησε το Σάββατο για εκλογές και ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, την Άνοιξη.
Ουσιαστικά δηλαδή θα προβληθεί ένας ενιαίος πολιτικός χώρος από την Κεντροδεξιά και την Κεντροαριστερά, απέναντι σε μια Αριστερά , που θα πλευροκοπείται από το ΚΚΕ και διάφορα κινήματα «αγανακτισμένων» ή την εναπομένουσα ΔΗ. ΜΑΡ, η «Αριστερά της ευθύνης» όπως θα προπαγανδίζεται , με στόχο την πρώτη θέση στην συγκέντρωση της προτίμησης των ψηφοφόρων. Βραχυκυκλωμένη στις παλιές κομματικές εμμονές και διαχωριστικές γραμμές , η μεγαλύτερη μερίδα των πολιτών, παρά τις επαίσχυντες επιπτώσεις των μέτρων που θα έχει υποστεί, αλλά όχι σε όλο το εύρος, θα κληθεί να υπερασπιστεί τα πολιτικά πρόσωπα που γνωρίζει καλά , υπουργοί και βουλευτές με δεξαμενές ψηφοφόρων, απέναντι στους νέο-κουμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ και τους εξτρεμιστές , ακτιβιστές της «Χρυσής Αυγής». Υπάρχουν φυσικά στα Δεξιά πολιτικοί σχηματισμοί όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, που θα καταβληθεί προσπάθεια , να διασπασθούν ή να κατασυκοφαντηθούν, ώστε η επιρροή τους να ελαχιστοποιηθεί.
Με τέτοια δεδομένα και πολλούς παράγοντες με επιρροή στις τράπεζες, τα μίντια και τις επιχειρήσεις να εκβιάζονται ( με ενορχήστρωση των μυστικών υπηρεσιών της Γερμανίας) είτε από υποθέσεις με «μαύρα ταμεία», όπως της Siemens ή των ευρωπαϊκών όπλων, είτε από παρακολουθήσεις και «μαγνητοσκοπήσεις» προσωπικών τους στιγμών , αλλά και δημοσιοποιήσεις εγγράφων και παραστατικών που τους εμπλέκουν σε υποθέσεις φοροδιαφυγής, «ξέπλυμα μαύρου χρήματος», υπεξαιρέσεις μέσω off shore. Το κυριότερο μετά τον έλεγχο των τραπεζών και των δανείων που έχουν πάρει ή τους είναι αναγκαίο να έχουν προκειμένου οι επιχειρήσεις να έχουν χρηματοοικονομική επάρκεια, ώστε να παραμείνουν σε λειτουργία στην ύφεση, θα υποχρεωθούν να στηρίξουν τους «Γερμανούς» του ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Σε μία περίπτωση που το «Γερμανικό κόμμα» βρεθεί στην εξουσία με θητεία μέχρι το 2017, το Βερολίνο θα έχει τον απαιτούμενο χρόνο να εντάξει πλήρως την Ελλάδα , με τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές, την γεωπολιτική της θέση, τα Λιμάνια του νότου και τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κόσμο, μετά την Κίνα , στη νέα Γερμανική Ευρώπη. Με άξονα την Ελλάδα, το Βερολίνο θα ενισχύσει σημαντικά τη θέση του στη Βαλκανική, την Νοτιανατολική Μεσόγειο, αποθαρρύνοντας τις υπόλοιπες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, να αυτονομηθούν. Ουσιαστικά θα έχει κλείσει την «κερκόπορτα», στα νοτιανατολικά σύνορα της Ευρώπης, που είναι η Ελλάδα. Η χώρα που τελικά δεν θα περάσει τα σύνορα της ο αγωγός της Gazprom και με το Αρχιπέλαγός του Αιγαίου βλέπει τη Μεσόγειο και τον …ωκεανό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου