Ώρα Κυριακή, 20 Φεβρουαρίου ■ 1:30 μ.μ. - 5:30 μ.μ.
Τοποθεσία "ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ ΤΟΥ ΦΩΝΤΑ" Μουσική ταβέρνα
Νέστορος 14 & Κλεομένους, Καντζα - Παλλήνη
Περισσότερες πληροφορίες Τηλ. για προσκλήσεις - 210-6041178 (ΔΕ &ΤΕ 7-9 μ.μ.) /
Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011
«Πεχλιβάνηδες» του διαδικτύου
…
Συντάχτηκε από Βασίλης Δημητριάδης στις 4 Φεβρουαρίου, 2011
Γράφει ο Βασίλης ΔημητριάδηςΚαλή Χρονιά αγαπητοί αναγνώστες. Σαν δημότες του Νέου Δήμου Παλλήνης υποδεχτήκαμε από την 1η του Γενάρη, την νέα Καλλικρατική διάσταση της καθημερινότητάς μας. Όσο αφορά εμένα, είπα πως μετά τις εκλογές, ως εκλεγμένος σε κάποιο θεσμικό όργανο του μεγάλου μας Δήμου να κάνω λίγο “κράτει”
Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΠΑΛΛΗΝΗΣ Στέλνει «πελατεία» σε ιδιωτική επιχείρηση Υγείας
Ρόλο πλασιέ ιδιωτικής επιχείρισης στον τομέα της Υγείας, ανέλαβε η δημοτική αρχή του Δήμου Παλλήνης (ΠΑΣΟΚ). Συγκεκριμένα, μετά από συμφωνία που έκανε με τον όμιλο διαγνωστικών εξετάσεων ΒΙΟΪΑΤΡΙΚΗ «εξασφάλισε» σε ηλικιωμένους από το ΚΑΠΗ Ανθούσας δύο πακέτα εξετάσεων με μικροβιολογικές, καρδιολογικές εξετάσεις και ακτινογραφίες με κόστος 40 και 50 ευρώ αντίστοιχα. Η συγκεκριμένη περίπτωση έρχεται να επιβεβαιώσει ότι οι νέοι «Καλλικρατικοί» δήμοι θα παίξουν κυρίαρχο ρόλο στην προώθηση της κυβερνητικής πολιτικής εμπορευματοποίησης της δημόσιας Υγείας και των ιδιωτικών κέντρων.
Στην ανακοίνωση που η δημοτική αρχή τοιχοκόλλησε την περασμένη εβδομάδα στο ΚΑΠΗ της Ανθούσα (η πρώην κοινότητα συνενώθηκε μαζί με το Γέρακα και την Παλλήνη) ενημέρωνε τους συνταξιούχους ότι «στα μέλη του ΚΑΠΗ Ανθούσας μετά από συνεννόηση των αρμοδίων του δήμου μας με τη ΒΙΟΪΑΤΡΙΚΗ Παλλήνης μπορούν να πραγματοποιούν με πολύ χαμηλό τίμημα τα πιο κάτω προγράμματα εξετάσεων ...». Μάλιστα, η προσφορά στοχεύοντας προφανώς και σε ακόμα μεγαλύτερη «πελατεία» ενημερώνει ότι «Για τους συγγενείς πρώτου βαθμού των μελών ΚΑΠΗ θα ισχύουν οι κανονικές τιμές των εξετάσεων με έκπτωση 30% και άνω»!
Χωρίς καμία καθυστέρηση, λοιπόν, η δημοτική αρχή Παλλήνης αναλαμβάνει να παίξει το «καλλικρατικό» της ρόλο και αντί να διεκδικήσει αναβάθμιση των υπηρεσιών Υγείας στην περιοχή, επιλέγει να εξασφαλίσει «πελατεία» και κέρδη στο γνωστό όμιλο της ΒΙΟΪΑΤΡΙΚΗΣ. Μια κίνηση που έρχεται σε άμεση σύνδεση με τη γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης που υποβαθμίζει και εμπορευματοποιεί τον τομέα της Δημόσιας Υγείας, υποχρεώνοντας τους ασφαλισμένους - όσοι από αυτούς μπορούν - στους ιδιώτες επιχειρηματίες στο χώρο της Υγείας. Είναι σίγουρο ότι παρόμοιες συμφωνίες και «προσφορές» δήμων και επιχειρήσεων θα αυξηθούν κατακόρυφα το επόμενο διάστημα. Και θα παρουσιάζονται σαν «λύση ανάγκης», όταν την ίδια στιγμή υποκαταστήματα του ΙΚΑ, Κέντρα Υγείας και Νοσοκομεία συγχωνεύονται και υπολειτουργούν, περικόπτεται από ασφαλιστικά ταμεία η κάλυψη πολλών ιατρικών εξετάσεων, ενώ το κόστος για να κάνει κάποιος ασφαλισμένος εξετάσεις σε δημόσιο νοσοκομείο είναι υποχρεωμένος να πληρώνει το χαράτσι των 5 ευρώ.
Το θέμα έφερε στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Παλλήνης την περασμένη Τρίτη ο Νίκος Γαμβράς εκλεγμένος με τη Λαϊκή Συσπείρωση, ζητώντας από τη δημοτική αρχή να αποσύρει άμεσα τη συμφωνία με την ιδιωτική επιχείρηση. Η δημοτική αρχή του ΠΑΣΟΚ όμως αρνήθηκε ακόμα και να συζητήσει το οτιδήποτε για το θέμα
Σημειώνεται ότι ο επικεφαλής της Δημοτικής Οικολογικής Συνεργασίας συντάχθηκε με την πρόταση του κ. Γαβρά να συζητηθεί το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο.ΔΗ
Το Εθνικό Χρέος και οι Εβραίοι Έμποροι των Εθνών
ΠΈΜΠΤΗ, 3 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2011
Το Εθνικό Χρέος και οι Εβραίοι Έμποροι των Εθνών
Τα ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν ότι εμείς φταίμε για την οικονομική κατάσταση της χώρας μας και αν δεν δεχθούμε αδιαμαρτύρητα την περικοπή των μισθών και των συντάξεων, θα γίνουμε ρεζίλι στους αδικημένους ξένους δανειστές μας τους οποίους πρέπει με κάθε τρόπο να ξεπληρώσουμε έστω και αν διακυβεύεται η ίδια μας η επιβίωση.
Το σκηνικό θυμίζει θέμα της τοκογλυφίας και το δίλημμα ανάμεσα στην τήρηση του γράμματος του νόμου ή της ουσίας του δικαίου, όπως το πραγματεύεται ο Σαίξπηρ στον «Έμπορο της Βενετίας»:
Ο Σάϊλοκ, Εβραίος έμπορος, δανείζει χρήματα σε έναν Βενετό έμπορο για ένα επισφαλές εμπορικό ταξίδι κάποιου πλοίου του. Βάζει τον όρο ότι, αν το εμπόρευμα χαθεί, ο Βενετός έμπορος θα πρέπει να τον ξεπληρώσει με κάποιες οκάδες από την σάρκα του. Η συμφωνία υπογράφεται και είναι νόμιμη. Το εμπόρευμα χάνεται, και ο Σάιλοκ ζητάει να τηρηθεί η συμφωνία. Το γράμμα του νόμου απαιτεί να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα, να χυθεί αίμα. Τι λέει όμως η κοινή λογική; Ότι παραπάνω από τις νομικές συμφωνίες στέκει η αξία της ανθρώπινης ζωής. Αυτό διδάσκει ο Σαίξπηρ για τις οικονομικές σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους, αυτό αποφάνθηκε και η Συνθήκη της Βιέννης: Οι ζωές των ανθρώπων, η ζωή των κρατών τους, η κρατική υπόσταση των εθνών είναι πάνω από τα κέρδη και τους όποιους καταχρηστικούς όρους.
Διαβάστε σχετικό άρθρο της Μ. Καρακούση
Βρισκόμαστε ενώπιον ενός πρωτόγνωρου φαινομένου για την Ελλάδα αλλά και για την παγκόσμια κοινότητα των εθνών: Τα κεφάλαια, που είναι πραγματικά παγκοσμιοποιημένα, υπερεθνικά και διεθνικά (πέρα και από την πιο άγρια φαντασία και τις μεγαλόστομες διακηρύξεις των υποτιθέμενων «αριστερών» διεθνιστών και κατ'όνομα αντικαπιταλιστών, αλλά ουσιαστικών υποστηρικτών του παγκοσμιοποιημένου χωρίς σύνορα καπιταλισμού) λειτουργούν πραγματικά χωρίς σύνορα και αλλά και χωρίς όρια. Και τώρα προσπαθούν για πρώτη φορά να υποδουλώσουν και να απομυζήσουν τα εθνικά κράτη και τους λαούς της αναπτυγμένης Ευρώπης. Τα θύματα μέχρι τώρα αυτής της συμμορίας κερδοσκόπων γεωγραφικά περιορίζονταν στην λατινική Αμερική και την Αφρική, χωρίς όμως να ξεχνάμε και την πιο λάϊτ εκδοχή της στη Δύση, τη νεοφιλελεύθερη επέλαση με τη διάλυση του κράτους πρόνοιας και των συνδικάτων στην Βρετανία της Θάτσερ και τις ΗΠΑ του Ρήγκαν αλλά και τις πρόσφατες «επιθέσεις οικονομικής βοήθειας» σε Τουρκία (από όπου εκδιώχτηκαν μέσα σε έξι μήνες το 2000), Ρουμανία, Ουγγαρία, Λεττονία.
Είναι φυσικό ο λαός μας να είναι μουδιασμένος, σαστισμένος. Η τακτική που έχει ακολουθήσει ως τώρα το ΔΝΤ και η κυβέρνηση ανδρεικέλων του Παπανδρέου ακριβώς σε αυτό αποσκοπεί, στο να προκαλέσει σύγχυση, φόβο και πανικό. Δεν πρέπει όμως να φοβόμαστε. Και άλλοι λαοί έχουν βρεθεί στην ίδια θέση με εμάς και κατόρθωσαν να τα βγάλουν πέρα. Δεν είμαστε οι πρώτοι στον κόσμο που μπαίνουμε στο στόχαστρό τους, αλλά ας ελπίσουμε για το καλό όλων των λαών να είμαστε οι τελευταίοι. Αυτό που δημιουργεί φόβο είναι η έλλειψη ενημέρωσης: Τα ΜΜΕ δεν μας ενημερώνουν, αντίθετα μάς χειραγωγούν έτσι ώστε να πανικοβληθούμε και να πιστέψουμε ότι, αν δεν πληρώσουμε το χρέος μας, θα έρθει το τέλος του κόσμου. Με αυτή την προπαγάνδα μάς εμφυσούν την αντίληψη ότι θα πρέπει κόψουμε κι άλλο τους ήδη πενιχρούς μισθούς μας και τις συντάξεις μας ή ακόμα και να πεθάνουμε από την πείνα για να μη γίνουμε ρεζίλι στους καλούς και αδικημένους από εμάς ξένους! Δεν είναι όμως έτσι. Απλά, αν δεν πληρώσουμε όλο ή μερικό από το χρέος μας θα χάσουν οι κερδοσκόποι λίγα από τα υπερκέρδη τους, ούτε καν από τα κέρδη τους, αφού τα κεφάλαια των δανείων ο ελληνικός λαός τα έχει εξοφλήσει ήδη δυόμιση φορές. Οι κερδοσκόποι δεν είναι νοικοκυραίοι άνθρωποι που περιμένουν τα πανωτόκια της «κακής» Ελλάδας για να γιατροπορέψουν την άρρωστη μανούλα τους. Είναι διεθνής σπείρα αδίστακτων κακοποιών που χτυπούν τις χώρες των οποίων οι κυβερνήσεις τους ανοίγουν τις κερκόπορτες, όπως οι κοινοί ληστές χτυπούν τις τράπεζες. Δεν είμαστε καθόλου λοιπόν ηθικά υποχρεωμένοι αλλά ούτε και νομικά δεσμευμένοι να προχωρήσουμε στην αποπληρωμή ενός απεχθούς χρέους κατά προτεραιότητα και εις βάρος της εξυπηρέτησης βασικών αναγκών του εθνικού μας κράτους και του λαού μας. Κάτι τέτοιο, εκτός από απάνθρωπο, θα ήταν αντίθετο προς τη διεθνή συνθήκη της Βιέννης που επιβάλλει να προηγούνται οι ανάγκες του λαού των απαιτήσεων των δανειστών. Ξέρετε, αυτή η συνθήκη έδωσε σε επίπεδο διεθνούς δικαίου μια απάντηση στο θέμα της τοκογλυφίας και στο δίλημμα ανάμεσα στην τήρηση του γράμματος του νόμου ή της ουσίας του δικαίου, όπως το πραγματεύεται ο Σέξπηρ στον «Έμπορο της Βενετίας»: Ο Σάϊλοκ, εβραίος έμπορος, δανείζει χρήματα σε έναν Βενετό έμπορο για ένα επισφαλές εμπορικό ταξίδι κάποιου πλοίου του. Βάζει τον όρο ότι, αν το εμπόρευμα χαθεί, ο βενετός έμπορος θα πρέπει να τον ξεπληρώσει με κάποιες οκάδες από την σάρκα του. Η συμφωνία υπογράφεται και είναι νόμιμη. Το εμπόρευμα χάνεται, και ο Σάιλοκ ζητάει να τηρηθεί η συμφωνία. Το γράμμα του νόμου απαιτεί να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα, να χυθεί αίμα. Τι λέει όμως η κοινή λογική; Ότι παραπάνω από τις νομικές συμφωνίες στέκει η αξία της ανθρώπινης ζωής. Αυτό διδάσκει ο Σέξπηρ για τις οικονομικές σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους, αυτό αποφάνθηκε και η Συνθήκη της Βιέννης: Οι ζωές των ανθρώπων, η ζωή των κρατών τους, η κρατική υπόσταση των εθνών είναι πάνω από τα κέρδη και τους όποιους καταχρηστικούς όρους.
Ο αγώνας μας λοιπόν είναι δίκαιος. Σε αυτό τον αγώνα θα βρούμε πολλούς διεθνείς υποστηρικτές, γιατί πρόβλημα χρέους και ελλείμματος έχει ακόμα και η Μεγάλη Βρετανία. Βλέπουμε επίσης ότι σε όλες τις χώρες επιβάλλονται μέτρα αυστηρής λιτότητας με αφορμή και πρόσχημα την «ελληνική» κρίση. Είναι πολλοί οι ξένοι οικονομολόγοι που καλούν τον ελληνικό λαό να μην πειθαρχήσει διότι το χρέος είναι απεχθές και να δώσει το παράδειγμα και τη μάχη και στους επόμενους λαούς που θα μπουν στο στόχαστρο, όπως οι Alex Jones, Max Keiser και ο Richard Wolff ο οποίος μάλιστα είχε βραχέως υπάρξει και καθηγητής του Παπανδρέου όταν αυτός φοιτούσε στην Αμερική. Δεν είμαστε μόνοι μας. Οι Χιλιανοί, οι κάτοικοι της Βενεζουέλας και του Ισημερινού, οι Ούγγροι, οι Ρουμάνοι, οι Ιρλανδοί και πλήθος άλλοι λαοί έχουν ήδη την τραυματική εμπειρία και γνώση. Οι υπόλοιποι λαοί της Ευρώπης αλλά και της λεκάνης της Μεσογείου όπως της Τυνησίας και της Αιγύπτου, που αποτινάσσουν δεσμά χρόνων, να βρεθούν ενδεχομένως όλοι ή οι περισσότεροι αλληλέγγυοι στην προσπάθειά μας.
Η μικρή Ελλάδα βρέθηκε κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου στην πρωτοπορία του αγώνα ενάντια στον ολοκληρωτισμό του ναζισμού και του φασισμού. Κουβάλησε ο μικρός μας λαός στις πλάτες του την αντίσταση ολόκληρης της Ευρώπης. Στην μικρή Ελλάδα πέφτει και τώρα ο κλήρος της αντίστασης στον ολοκληρωτισμό του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Ίσως να μην είναι απλή σύμπτωση. Ίσως το λένε Ιστορία και ιστορική ευθύνη ενός ιστορικού λαού που ο καιρός ορίζει.
Αναρτήθηκε από Γιάννης Λαμπρόπουλος στις 1:09 μ.μ.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!Μοιραστείτε το στο TwitterΚοινή χρήση στο FacebookΜοιραστείτε το στο Google Buzz
Η αλλαξοκωλιά
της Τζίνας Δαβιλά02/02/2011
Ό,τι χαρακτηρίζει σήμερα την εποχή μας ή καλύτερα την κοινωνία μας: η αλλαξοκωλιά. Για να μην πω σε όλους τους τομείς, θα προτιμήσω τον πιο ελαφρύ χαρακτηρισμό: στους περισσότερους. Στον επαγγελματικό, στο «φιλικό», στον ερωτικό, στον κοινωνικό. Στον συγγενικό δεν το κάνω θέμα, διότι δεν πιστεύω καν στους συγγενείς, αλλά στους φίλους.
Η μέθοδος της αλλαξοκωλιάς ευνοεί τους μετριότατους και τους κακούς. Ό,τι υπήρξαμε τις τελευταίες δεκαετίες δηλαδή. Ο ένας στηρίζει τον άλλο για να μην πέσει γιατί τότε καταστρέφεται το ντόμινο. Και αν δεν καταστραφεί, τότε δε θα διευκολυνθεί η όποια προώθηση. Δε σας λέω κάτι καινούριο. Έτσι στηρίζονται χρόνια τώρα κάποια ΜΜΕ, κάποιων οι καρέκλες στις διευθύνσεις και στις προϊστάμενες αρχές, πολλών άλλων οι καρέκλες στα πολιτικά κόμματα, πολλοί εκπαιδευτικοί στα σχολεία, πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι. Μου δίνεις, σου δίνω, όλοι σκαρφιζόμαστε κάτι δήθεν μαγκιόρικο, το μαγειρεύουμε παρέα και τσουπ: να’ μαστε στην επιφάνεια ως φελλοί. Επιπλέουμε. Ζούμε στην κοινωνία των φελλών, γιατί ζούμε στην κοινωνία της αλλαξοκωλιάς. Χαϊδεύουμε τα αυτιά εκείνων που έχουμε συμφέρον, εκείνοι με τη σειρά τους μας ‘προστατεύουν’ γιατί χρειάζονται κόλακες και αυλικούς και πάει λέγοντας. Ο ένας βάζει πλάτη εν γνώσει του στον άλλο, γιατί δεν μπορούμε την μοναξιά αφ΄ ενός και είναι δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες αφ΄ ετέρου.
Γεμίσαμε λαμόγια, όχι αλήτες. Οι αλήτες έχουν μια στάση ζωής, έχουν μια φιλοσοφία. Τα λαμόγια δεν έχουν. Είναι άδεια βαρέλια, κάνουν μόνο θόρυβο. Άκουγα τις προάλλες ένα δημοτικό αστυνόμο να διηγείται την ιστορία δυο δημοσίων υπαλλήλων οι οποίες κανόνιζαν ποιες ώρες θα λείψουν εναλλάξ από το γραφείο για να ψωνίσουν από τη λαϊκή αγορά Και στο τέλος, λέει τσακώθηκαν γιατί η πρώτη που την «έκανε» από το πόστο της, άργησε μια ώρα παραπάνω από την συμφωνηθείσα ώρα. Αυτή είναι η ελαφριά εκδοχή της αλλαξοκωλιάς. Ακολουθεί η κοινωνική-«φιλική»: χαμόγελα, στησίματα, φιλοφρονήσεις. Έπεται η ερωτική, εδώ θα γράψω επί ταύτης κάτι, το κρατώ για τη στήλη του σεξ. Η βαριά μορφή αλλαξοκωλιάς έχει να κάνει με παραγραφές αδικημάτων, κλοπών, γενοκτονιών κλπ.
Ε, λοιπόν, όσο συντηρούμε αυτή τη χυδαιότητα, τίποτα δεν θα αλλάξει. Δε λέω να μετατραπούμε όλοι σε Αρτέμης Μάτσας του ελληνικού κινηματογράφου - θυμάστε ο κατάπτυστος προδότης- αλλά το να παραδεχτούμε τι μας καθορίζει τόσα χρόνια ως πολίτες, είναι μια καλή αρχή. Και χρειάζεται να λέμε μεγάλα «όχι». Όχι στο βόλεμα, όχι στην κοροϊδία, όχι στην ψευτιά, όχι στην υποκρισία, όχι στην άρνηση να δούμε τον ίδιο μας τον εαυτό έτσι όπως πραγματικά είναι. (σημ: κάποιοι έχουν επιδοθεί στην καταγραφή αρνητικών απόψεων για τον «Κυνόδοντα» του Λάνθιμου. Γιατί άραγε; Μήπως επειδή δεν αντέχουν να βλέπουν στοιχεία του εαυτού τους;)
Χρειαζόμαστε το «σκάπτειν ένδον» που λέει και ο «πολύτιμος» δεν έχει σημασία ποιος προς το παρόν. Τι γουστάρουμε και τι δεν γουστάρουμε. Και εννοώ απόλυτα την έννοια του λήμματος: ‘‘γουστάρω’’ θα πει, θέλω, ποθώ κάτι διακαώς. Αυτό το διακαώς, λοιπόν, απαιτεί και το «σκάπτειν ένδον», εσωτερικώς και αμειλίκτως. Σας θυμίζω τον Νίτσε: «Η πλάνη δεν είναι τύφλωση, η πλάνη είναι ανανδρία».
Πρωτοβουλία Αριστερών Πολιτών για το Μεταναστευτικό
«Η µετανάστευση διαιρεί τους εργάτες σε δυο οµάδες, στους ντόπιους και στους ξένους και οι τελευταίοι χωρίζονται σε Ιρλανδούς, Γερµανούς και πολλές άλλες µικρές οµάδες, η κάθε µια από τις οποίες καταλαβαίνει µόνο τον εαυτό της. Για να σχηµατίσεις από όλους αυτούς ένα ενιαίο κόµµα απαιτούνται ασυνήθιστα µεγάλες δυνάµεις. Εχουµε συχνά κάποια βίαια ξεσπάσµατα, αλλά η µπουρζουαζία δεν έχει παρά να περιµένει υποµονετικά και αυτά τα ανοµοιογενή στοιχεία της εργατικής τάξης θα διαχωριστούν και πάλι...» (απόσπασµα από την επιστολή του ΄Ενγκελς προς τον Ζόργκε στις 2 ∆εκεµβρίου του 1893)
Πρωτοβουλία Αριστερών Πολιτών 6ου Διαμερίσματος για το Μεταναστευτικό
Ως αριστεροί πολίτες αυτής της χώρας θέλουµε να εκφράσουµε την έντονη ανησυχία µας για τις διαστάσεις που έχει λάβει τα τελευταία χρόνια το µεταναστευτικό ζήτηµα στη χώρα µας µε τους χειρισµούς της κυβέρνησης πρωτίστως, αλλά και της ΕΕ, που ωθεί τη χώρα µας να γίνει το Γκουαντάναµο της Ευρώπης. Παράλληλα µας ανησυχεί και το γεγονός ότι οδηγούνται τελικά λαϊκά στρώµατα, που είναι παραδοσιακοί σύµµαχοι της Αριστεράς, σε σύγχυση, αποπροσανατολισµό και καθίστανται µε τις άστοχες ενέργειες και αντιρατσιστικών οργανώσεων εύκολο θύµα του φασισµού και του εθνικισµού.
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία 20 χρόνια η χώρα µας από χώρα εξαγωγής µεταναστών που ήταν τις δεκαετίες του ‘60 και του ‘70 έχει µετατραπεί σε χώρα εισαγωγής µεταναστών, αρχικά από την Αλβανία και την Ανατολική Ευρώπη και τα τελευταία χρόνια από χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Ιστορικά είναι διαπιστωµένο ότι αθρόα µεταναστευτικά ρεύµατα, όπως αυτό που παρατηρείται τα τελευταία 8 χρόνια στην χώρα µας δηµιουργούν έντονους κλυδωνισµούς στις κοινωνίες, καθώς έρχονται σε σύγκρουση όχι µόνο τα οικονοµικά συµφέροντα της ντόπιας εργατικής τάξης µε τους εισερχόµενους -όπως διεξοδικά έχουν αναλύσει σε κείµενα τους ο Μαρξ και ο Εγκελς- αλλά και τα συστήµατα αξιών και πολιτισµού, που έχουν διαµορφώσει τόσο οι ντόπιοι όσο και οι µετανάστες µέσα από το ιδιαίτερο ιστορικό τους γίγνεσθαι η κάθε οµάδα.
Παράλληλα όταν η µετανάστευση είναι αθρόα τότε το περίσσευµα των ξένων εργατών που δεν βρίσκει απασχόληση έχει να επιλέξει ανάµεσα στην εξαθλίωση και τα εγκληµατικά κυκλώµατα, κάτι που παρατηρούµε έντονα να συµβαίνει τα τελευταία χρόνια στο κέντρο και στις από χρόνια υποβαθµισµένες συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά. Αυτή όµως η κατάσταση ουσιαστικά διαµορφώνει δύο κοινωνίες εγκλωβισµένων, αυτούς -έλληνες και ξένους- που έχουν µια δουλειά και είχαν µέχρι τώρα µια στοιχειωδώς ”αξιοπρεπή” διαβίωση και βλέπουν την περιοχή τους να κατρακυλάει στην εξαθλίωση και την ανασφάλεια λόγω εγκληµατικότητας και αυτούς από τους εισερχόµενους στους οποίους τα δουλεµπορικά κυκλώµατα είχαν υποσχεθεί τον Παράδεισο και βρίσκονται στην Κόλαση, αφού ούτε δουλειές βρίσκουν, ούτε πολιτικά δικαιώµατα έχουν, ενώ παράλληλα πλήττονται και τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώµατα και η αξιοπρέπεια τους, καθώς αναγκάζονται συχνά να γίνουν όµηροι της µαφίας, ή να υφίστανται τους κάθε είδους προπηλακισµούς είτε από τους κατασταλτικούς µηχανισµούς του κράτους, είτε από τις ακροδεξιές/φασιστικές συµµορίες.
Λίγο µετά τις εκλογές ο επικεφαλής φασιστικής οργάνωσης που απέκτησε πρόσφατα και έδρα στο ∆ηµοτικό Συµβούλιο σε δηλώσεις του υποστήριξε κυνικότατα ότι “αποδείχτηκε ότι όταν τα πράγµατα έξω πάνε άσχηµα εµείς θα πηγαίνουµε καλά!” Αυτό πρακτικά σηµαίνει ότι οι φασίστες επιδιώκουν την ενίσχυση της εξαθλίωσης. Συγχρόνως δε εκµεταλλευόµενοι την συσσώρευση των προβληµάτων που προκαλούνται από τη ραγδαία γκετοποίηση και περαιτέρω υποβάθµιση γειτονιών της Αθήνας και του Πειραιά, στρέφουν την οργή του κόσµου αντί για την κυβέρνηση και τα µέτρα που έχει υιοθετήσει µε την υπογραφή του του Μνηµονίου και του Κανονισµού ∆ουβλίνο 2 της ΕΕ στους ίδιους τους µετανάστες. Επιδιώκουν να αποκοµίζουν πολιτικά οφέλη, ωθώντας λαϊκά κυρίως στρώµατα προς την φασιστική τους ιδεολογία, αποπροσανατολίζοντας τα στρώµατα αυτά ως προς την διαµόρφωση των διεκδικήσεων τους, είτε πρακτικά-οικονοµικά οφέλη εµφανιζόµενοι ως σωτήρες µιας περιοχής µε τη µορφή περιπολιών και αποκοµίζοντας µίζες από τους καταστηµατάρχες και τους κατοίκους.
Σε τέτοιες συνθήκες ο φαύλος κύκλος της βίας ενισχύεται και πλέον οι συγκρούσεις φασιστών (µερίδας ελλήνων και “βολεµένων” στοιχειωδώς µεταναστών) εναντίον “παριών “µεταναστών, και “παριών “µεταναστών µεταξύ τους, µε βάση τις διαφορετικές εθνότητες, φυλές ή θρησκευτικά δόγµατα, αλλά και συγκρούσεις µεταξύ των εγκληµατικών συµµοριών γίνονται καθηµερινό φαινόµενο και οι περιοχές εξελίσσονται σε γκέτο εξαθλίωσης, εγκληµατικότητας και φασιστικής βίας και τροµοκρατίας.
Θεωρούµε λάθος την εκτίµηση που λέει ότι στις συνθήκες της αναδιάταξης του καπιταλισµού που διανύει η χώρα µας µε τους χιλιάδες άνεργους και απολυµένους, µε το κοινωνικό κράτος να πλήττεται καθηµερινά η είσοδος και νέων µεταναστευτικών ρευµάτων βοηθά στην εξάπλωση της αριστερής ιδεολογίας και των κοινωνικών αιτηµάτων της Αριστεράς. Αντίθετα εκτιµάµε ότι πολώνει την κατάσταση στα λαϊκά κυρίως στρώµατα, για τα οποία τίθεται συχνά θέµα επιβίωσης, καθώς -και πάλι σύµφωνα µε τον Μαρξ και τον Ένγκελς- σε τέτοιες περιόδους ο καπιταλισµός κοιτάζει να αυξήσει τα κέρδη του, ρίχνοντας περαιτέρω τους µισθούς και τα µεροκάµατα και αξιοποιώντας τη στρατιά των εξαθλιωµένων, που είναι έτοιµοι να δουλέψουν για µεροκάµατα πείνας στην οικοδοµή, τα καράβια, τα εργοστάσια, τις υπηρεσίες καθαριότητας και αλλού. Ωθεί δε περισσότερο τη ντόπια εργατική τάξη και το πρώτο κύµα µεταναστών, από την Αλβανία και τις ανατολικοευρωπαϊκές χώρες στην ανεργία και την εξαθλίωση, αλλά και σε ενδοταξικές συγκρούσεις, παλιά του έλληνα µε τον αλβανό και τον ανατολικοευρωπαίο, τώρα του έλληνα, του ανατολικοευρωπαίου και του αλβανού µε τον ασιάτη και τον αφρικανό.
Την ίδια ώρα εξ άλλου, οι περισσότερες χώρες της Ε.Ε που υιοθετούν αντίστοιχα µέτρα καπιταλιστικής αναδιάταξης έχουν οδηγήσει σε αντίστοιχη αύξηση της ανεργίας και των απολυµένων.
Παράλληλα διαθέτουν συµπαγείς µεταναστευτικές κοινότητεςαπό χώρες του Τρίτου Κόσµου εδώ και χρόνια και παρατηρείται ήδη στις χώρες αυτές αύξηση της ακροδεξιάς και της φασιστικής δεξιάς.
Συµπερασµατικά προτείνουµε στα αριστερά κόµµατα της Ελλάδας να συζητήσουν µε τις µεταναστευτικές οργανώσεις για την διεξαγωγή µιας καµπάνιας ώστε να µην φεύγουν από τις χώρες τους άνθρωποι εξαπατηµένοι από τα δουλεµπορικά κυκλώµατα και σε συνεργασία µε τα αριστερά κόµµατα της Ευρώπης να γίνει µια πανευρωπαϊκή καµπάνια για την οικονοµική ενίσχυση των χωρών του Τρίτου Κόσµου µέσω φορολόγησης του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, που σε µεγάλο βαθµό ευθύνεται για την οικονοµική εκµετάλλευση εδώ και αιώνες των χωρών αυτών. Συγχρόνως να απαιτηθεί να πάψουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να στηρίζουν δικτατορικά καθεστώτα στις χώρες αυτές που αποµυζούν τους λαούς τους σε όφελος ξένων πολυεθνικών εταιρειών και του διεθνούς χρηµατοπιστωτικού κεφαλαίου. Τέλος αναφορικά µε το θέµα των προσφύγων και ειδικά τον µεγάλο αριθµό προσφύγων που δέχεται κάθε µήνα η χώρα µας από το Αφγανιστάν είναι σαφές ότι πρέπει να τους αποδοθεί το άσυλο και παράλληλα να βοηθηθούν ώστε να µετακινηθούν προς τις χώρες εκείνες (ΗΠΑ και Ευρώπης) που φέρουν το κύριο βάρος των ιµπεριαλιστικών πολέµων που διεξάγονται στις χώρες τους.
Παράλληλα στη χώρα µας είναι πιο επίκαιρο από ποτέ το σύνθηµα για επιστροφή των ελλήνων στρατιωτών από τον ιµπεριαλιστικό πόλεµο που διεξάγεται στο Αφγανιστάν, αλλιώς είναι σαφές για τον πολύπαθο λαό αυτής της χώρας ότι αποτελούµε εχθρική για την εθνική του ανεξαρτησία χώρα.
Όσον αφορά εξάλλου µετανάστες που δουλεύουν και ζουν χρόνια στη χώρα µας, πιστεύουµε ότι πρέπει να πάρουν την άδεια παραµονής. Για τους υπόλοιπους, θεωρούµε ότι πρέπει να βρεθεί µια ευρωπαϊκή λύση στο πρόβληµα και η Ε.Ε να πάψει να χρησιµοποιεί την χώρα µας σαν “χωµατερή” ανθρώπινων ψυχών.
Για όσους πάντως παραβιάζουν τον ποινικό κώδικα (ναρκωτικά, πορνεία, κλοπές, ληστείες) δεν υπάρχει άλλη λύση από την απέλαση.
Με αφορµή δε τα τελευταία δραµατικά γεγονότα µε τους 300 µετανάστες απεργούς πείνας, απευθύνουµε έκκληση για µια ειρηνική διευθέτηση του προβλήµατος και παράλληλα επισηµαίνουµε τους σοβαρούς κινδύνους από µια επιχειρούµενη πόλωση της ελληνικής κοινωνίας γύρω από το µεταναστευτικό ζήτηµα και την ποινικοποίηση του ίδιου του προβλήµατος.
Μία αλήθεια είναι διαχρονική· «η φτώχεια είναι η µεγαλύτερη µορφή βίας», Μαχάτµα Γκάντι.
Μία αλήθεια είναι διαχρονική· «η φτώχεια είναι η µεγαλύτερη µορφή βίας», Μαχάτµα Γκάντι.
Ο μάγκας
- Εκτύπωση σελίδας
- Αποστολή με Email
- Διάδοση στο Google
- Διάδοση στο Facebook
- Διάδοση στο Twitter
- Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
- Σχόλια
Διαβάστε επίσης
Οι Έλληνες χωριζόμαστε σε δύο κατηγορίες. Στους μάγκες και στα κορόιδα. Όσο υπάρχουν οι μάγκες τότε όλοι οι υπόλοιποι θα είναι τα κορόιδα. Δεν μπορεί, θα σας έχει τύχει και σας. Εκεί που περιμένετε να στρίψετε σε ένα φανάρι, έρχεται τύπος από την διπλανή λωρίδα και μπαίνει μπροστά. Το κορόιδο περιμένει στη σειρά του. Εκεί που είσαστε κολλημένοι στην κίνηση έρχεται τύπος από την λωρίδα επιτάχυνσης ή τη ΛΕΑ και περνάει μπροστά. Το κορόιδο πάει σημειωτόν στη λωρίδα του. Εκεί που περιμένετε στην εφορία έρχεται τύπος και πιάνει την κουβέντα σε κάποιον γνωστό του και σιγά- σιγά χώνεται στην ουρά κάνοντας τον «Γερμανό» (αν και δεν νομίζω κανένας Γερμανός να το επιχειρούσε). Το κορόιδο περιμένει καρτερικά στην ουρά. Στις εξετάσεις ο μάγκας θα κάνει το σκονάκι του, θα προσπαθήσει να αντιγράψει ενώ το κορόιδο θα ξενυχτήσει διαβάζοντας.
Πρέπει να το παραδεχτούμε, κουβαλάμε μια έμφυτη μαγκιά, κουτοπονηριά και απειθαρχία στα γονίδιά μας. Πιθανόν κληρονομιά 400 χρόνων δύσκολης επιβίωσης στην τουρκοκρατία ή λόγω του ζηλευτού κλίματός μας ή ακόμα και του ένδοξου παρελθόντος μας. Νομίζουμε ότι όλοι μας χρωστάνε και σαν λαός και σαν άτομα. Δεν έχουμε πρόβλημα να καταπατήσουμε κάποιους νόμους και στη συνέχει να τα βάλουμε με το «κράτος που είναι μπουρδέλο και δεν λειτουργεί τίποτε σ’ αυτό». Σήμερα δεν γουστάρω να πληρώσω εισιτήριο στα ΜΜΜ αύριο όμως θα αναθεματίζω το κράτος που φαλήρισαν (ή και ιδιωτικοποιήθηκαν) οι συγκοινωνίες ή που δεν επεκτάθηκε το μετρό.
Φτάσαμε ως κοινωνία σε ένα σημείο που να θεωρεί κορόιδο όποιον κοπιάζει ή σέβεται τον συμπολίτη του. Δυστυχώς η μαγκιά, η ελάχιστη προσπάθεια και το «κόψιμο του δρόμου» επικροτείται και προβάλλεται. Μήπως το ρουσφέτι εκεί δεν έχει τις ρίζες του, στο πώς θα παρακάμψουμε τις διαδικασίες; Είμαστε απογοητευμένοι από τους πολιτικούς μας, αλλά εξακολουθούμε να ψηφίζουμε χρησιμοθηρικά τον μάγκα, τον καταφερτζή που θα μας κάνει (ή μας έχει ήδη κάνει) το ρουσφετάκι. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία για να δεχτούμε ότι η επίδειξη μαγκιάς είναι αντικοινωνική συμπεριφορά. Ωφελεί τον μάγκα βραχυπρόθεσμα αλλά ζημιώνει το σύνολο, άρα και τον ίδιο τον μάγκα, μακροπρόθεσμα. Θα μου πείτε αυτό είναι θέμα παιδείας κι εκεί έχουμε ένα θέμα ως χώρα. Όσο όμως η μάγκικη συμπεριφορά από εξαίρεση γίνεται κανόνας, τόσο τα πράγματα γίνονται και πιο ανησυχητικά.
Το ίδιο το κράτος όμως δεν φαίνεται να το παίρνει στα σοβαρά. Η απαγόρευση του καπνίσματος είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση, όπου το κράτος μπροστά στις αντιδράσεις και τα «δεν γουστάρω» κιότεψε. Η φορολογική περαίωση είναι ένα άλλο παράδειγμα όπου ο μάγκας που δεν συνεισέφερε σύμφωνα με τις δυνατότητές του στον κοινό κορβανά, τελικά επιβραβεύεται για τη μαγκιά του, ενώ το κορόιδο θα ξαναπληρώσει για να κλείσει η τρύπα.
Ευθύνη ενός δημοκρατικού συστήματος είναι να μην αφήνει να ανθίζουν οι μάγκικες συμπεριφορές σε όλα τα επίπεδα, ξεκινώντας μάλιστα από πάνω προς τα κάτω. Δυστυχώς η οποιαδήποτε εξουσία είναι καλό λίπασμα για να ευδοκιμήσει η μαγκιά. Όσο περισσότεροι μάγκες όμως, τόσο περισσότερη ζούγκλα. Και οι μάγκες θα αυξάνονται όσο η μαγκιά είναι φτηνή, πόσο μάλλον αν είναι τσάμπα...
Πρέπει να το παραδεχτούμε, κουβαλάμε μια έμφυτη μαγκιά, κουτοπονηριά και απειθαρχία στα γονίδιά μας. Πιθανόν κληρονομιά 400 χρόνων δύσκολης επιβίωσης στην τουρκοκρατία ή λόγω του ζηλευτού κλίματός μας ή ακόμα και του ένδοξου παρελθόντος μας. Νομίζουμε ότι όλοι μας χρωστάνε και σαν λαός και σαν άτομα. Δεν έχουμε πρόβλημα να καταπατήσουμε κάποιους νόμους και στη συνέχει να τα βάλουμε με το «κράτος που είναι μπουρδέλο και δεν λειτουργεί τίποτε σ’ αυτό». Σήμερα δεν γουστάρω να πληρώσω εισιτήριο στα ΜΜΜ αύριο όμως θα αναθεματίζω το κράτος που φαλήρισαν (ή και ιδιωτικοποιήθηκαν) οι συγκοινωνίες ή που δεν επεκτάθηκε το μετρό.
Φτάσαμε ως κοινωνία σε ένα σημείο που να θεωρεί κορόιδο όποιον κοπιάζει ή σέβεται τον συμπολίτη του. Δυστυχώς η μαγκιά, η ελάχιστη προσπάθεια και το «κόψιμο του δρόμου» επικροτείται και προβάλλεται. Μήπως το ρουσφέτι εκεί δεν έχει τις ρίζες του, στο πώς θα παρακάμψουμε τις διαδικασίες; Είμαστε απογοητευμένοι από τους πολιτικούς μας, αλλά εξακολουθούμε να ψηφίζουμε χρησιμοθηρικά τον μάγκα, τον καταφερτζή που θα μας κάνει (ή μας έχει ήδη κάνει) το ρουσφετάκι. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία για να δεχτούμε ότι η επίδειξη μαγκιάς είναι αντικοινωνική συμπεριφορά. Ωφελεί τον μάγκα βραχυπρόθεσμα αλλά ζημιώνει το σύνολο, άρα και τον ίδιο τον μάγκα, μακροπρόθεσμα. Θα μου πείτε αυτό είναι θέμα παιδείας κι εκεί έχουμε ένα θέμα ως χώρα. Όσο όμως η μάγκικη συμπεριφορά από εξαίρεση γίνεται κανόνας, τόσο τα πράγματα γίνονται και πιο ανησυχητικά.
Το ίδιο το κράτος όμως δεν φαίνεται να το παίρνει στα σοβαρά. Η απαγόρευση του καπνίσματος είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση, όπου το κράτος μπροστά στις αντιδράσεις και τα «δεν γουστάρω» κιότεψε. Η φορολογική περαίωση είναι ένα άλλο παράδειγμα όπου ο μάγκας που δεν συνεισέφερε σύμφωνα με τις δυνατότητές του στον κοινό κορβανά, τελικά επιβραβεύεται για τη μαγκιά του, ενώ το κορόιδο θα ξαναπληρώσει για να κλείσει η τρύπα.
Ευθύνη ενός δημοκρατικού συστήματος είναι να μην αφήνει να ανθίζουν οι μάγκικες συμπεριφορές σε όλα τα επίπεδα, ξεκινώντας μάλιστα από πάνω προς τα κάτω. Δυστυχώς η οποιαδήποτε εξουσία είναι καλό λίπασμα για να ευδοκιμήσει η μαγκιά. Όσο περισσότεροι μάγκες όμως, τόσο περισσότερη ζούγκλα. Και οι μάγκες θα αυξάνονται όσο η μαγκιά είναι φτηνή, πόσο μάλλον αν είναι τσάμπα...
Ψηφοφορία
Αίμα ελληνικόν
του Κώστα Μίντζηρα04/02/2011
Η απόφαση του Δ’ Τμ. του ΣτΕ, που κρίνει(*) αντισυνταγματικές διατάξεις του ν. 3838/2010 για την πολιτική συμμετοχή ομογενών και όσων νόμιμα διαμένουν στην Ελλάδα μεταναστών, αναφέρει δύο ομάδες άρθρων του Σ: Η πρώτη, που έλαβε υπόψη του για να κρίνει, περιλαμβάνει τα εξής:
Αρθρο 1 §§ 2 & 3:
Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
Ολες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Αρθρο 4 § 3:
Έλληνες πολίτες είναι όσοι έχουν τα προσόντα που ορίζει ο νόμος.
Αρθρο 16 § 2:
H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.
Αρθρο 21 § 1:
H οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Kράτους.
Αρθρο 25 § 4:
Tο Kράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης.
Αρθρο 51 § 2:
Oι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος.
Αρθρο 108:
1. Tο Kράτος μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με τη μητέρα Πατρίδα. Eπίσης μεριμνά για την παιδεία και την κοινωνική και επαγγελματική προαγωγή των Eλλήνων που εργάζονται έξω από την επικράτεια.
**2. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την οργάνωση, τη λειτουργία και τις αρμοδιότητες του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, που έχει ως αποστολή του την έκφραση όλων των δυνάμεων του απανταχού ελληνισμού.
Η δεύτερη ομάδα των άρθρων, στα οποία -καταλήγει το Δ’ Τμ- ότι είναι αντίθετος ο νόμος, περιλαμβάνει τα εξής:
Αρθρο 1 §§ 2 & 3:
Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
Ολες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Αρθρο 52:
H ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, τελεί υπό την εγγύηση όλων των λειτουργών της Πολιτείας, που έχουν υποχρέωση να τη διασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση. Nόμος ορίζει τις ποινικές κυρώσεις κατά των παραβατών της διάταξης αυτής.
Αρθρο 102 § 2:
Oι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια. Oι αρχές τους εκλέγονται με καθολική και μυστική ψηφοφορία, όπως νόμος ορίζει.
Οποιος θέλει περισσότερα για το νομικό μέρος της απόφασης, ας δεί εδώ, εδώ κι εδώ. Το Δ’ Τμήμα, πάντως, κάνει και πολλές ακραίες εξωνομικές σκέψεις. Η πιό χαρακτηριστική, ίσως, από αυτές είναι: «... ούτε μόνη η παραμονή των γονέων του στην Ελλάδα επί πενταετία ούτε η επιτυχής παρακολούθηση έξι τουλάχιστον τάξεων ελληνικού σχολείου στην Ελλάδα διασφαλίζουν άνευ ετέρου την ένταξη του ενδιαφερομένου στην ελληνική κοινωνία ως φορέα των αξιών του Ελληνικού έθνους...». Το μόνο που εξασφαλίζει -κατά το Στε- την ένταξη στην ελληνική κοινωνία και τις αξίες του έθνους είναι το αίμα κι οι δεσμοί που δημιουργεί.
(*) Η υπόθεση παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΣτΕ
Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011
Σφοδρή κριτική δέχεται η απόφαση κατάργησης της ψήφου των μεταναστών
Σφοδρή κριτική δέχεται η απόφαση κατάργησης της ψήφου των μεταναστών
Έντονες αντιδράσεις εκφράστηκαν από ΣΥΡΙΖΑ, Δημοκρατική Αριστερά και ΠΑΜΕ σχετικά με τη χθεσινή απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείαςνα ακυρώσει το νόμο του υπουργού Εσωτερικών Γ. Ραγκούση(3838/2010) για το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι των μεταναστών κατά τις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές, ως αντισυνταγματικό.
Για «επικίνδυνη λογική που μας γυρνά χρόνια πίσω», έκανε λόγο οβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης. Μιλώντας στο «Ράδιο 9». Η απόφαση «διαπνέεται από μια λογική φυλετικής καθαρότητας και δικαίου του αίματος, η οποία αν υιοθετούνταν από άλλες χώρες εκατομμύρια Έλληνες πολίτες δεν θα είχαν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Δεν θα είχαν την δυνατότητα να εκλεγούν βουλευτές, γερουσιαστές, δήμαρχοι, κυβερνήτες στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στην Ευρώπη, στην Αυστραλία κι αλλού. Μια τέτοια νομική ερμηνεία θα στερούσε από πολιτικά δικαιώματα δεκάδες χιλιάδες πολίτες που ζουν για δεκαετίες εδώ, ανάμεσα τους Έλληνες ομογενείς και πολίτες άλλων χωρών που τα παιδιά τους έχουν γεννηθεί εδώ και τιμούν την γλώσσα που μιλούν, την ελληνική», τόνισε και εξέφρασε την ελπίδα η Ολομέλεια του ΣτΕ να απορρίψει αυτή την απόφαση.
«Αναντίστοιχη με τα προβλεπόμενα από το Σύνταγμα», χαρακτήρισε την απόφαση η Δημοκρατική Αριστερά, τονίζοντας ότι «αναδεικνύει παρωχημένες, ρατσιστικές, εθνοκεντρικές αντιλήψεις περί διασφάλισης της εθνικής ομοιογένειας, αλλά και περί "δικαίου του αίματος"». Η Δημοκρατική Αριστερά, σημειώνει, παράλληλα, ότι εγείρονται δικαιολογημένα ερωτήματα αναφορικά με το χρόνο έκδοσής τηςκαι συγκεκριμένα λίγες ημέρες μετά τα γεγονότα στη Νομική Σχολή.
Το ΠΑΜΕ, σε ανακοίνωσή του, τονίζει ότι η απόφαση είναι επικίνδυνη και στρέφεται κατά των μεταναστών, καθώς «ακυρώνει το νόμο που προέβλεπε ότι μπορεί να αποκτηθεί η ιθαγένεια από παιδιά μεταναστών που γεννιούνται και συνεχίζουν να ζουν στην Ελλάδα, των οποίων οι γονείς μένουν στη χώρα μας για 5 συνεχή χρονιά τουλάχιστον και καταργεί ακόμα τη δυνατότητα να πάρουν την ιθαγένεια αλλοδαποί, μέσα σε προθεσμία 3 ετών από την συμπλήρωση του 18ου της ηλικίας τους».
«Η απόφαση αυτή είναι επικίνδυνη και στρέφεται ενάντια στους μετανάστες, που χτυπημένοι από την φτώχεια, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, την ανεργία, διώχτηκαν από τις χώρες τους με ευθύνη των κυβερνήσεων τους και βρέθηκαν στη χώρα μας. Τους εκμεταλλεύονται εδώ και χρόνια κυβερνήσεις και εργοδότες, ξεζουμίζοντας τους. Ανασφάλιστους, με άθλια μεροκάματα, χωρίς συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας. Δεκάδες είναι οι σκοτωμένοι από τα δολοφονικά χέρια των εργοδοτών. Πάνω στην πλάτη τους αλλά και των Ελλήνων εργαζομένων γεμίζουν τα σεντούκια τους με τεράστια κέρδη. Ούτε τη ζωή τους δεν υπολογίζουν», καταλήγει το ΠΑΜΕ.
(2 ψήφοι)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)