Σάββατο 9 Ιουλίου 2011
Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011
Ξέχασαν αθλητή των Special Olympics στο ΟΑΚΑ!
Σοκ έχει προκαλέσει η είδηση ότι η αντιπροσωπεία ενός αθλητή των Special Olympics από τη Ρουάντα ξέχασε τον άτυχο νέο έξω από το ΟΑΚΑ, μερικές ημέρες μετά το τέλος των Αγώνων!
Η αντιπροσωπεία επέστρεψε κανονικά στη Ρουάντα αλλά χωρίς τον αθλητή οποίος βρέθηκε το πρωί της Πέμπτης να περιπλανιέται αφυδατωμένος και φανερά εξαντλημένος γύρω από το ΟΑΚΑ.
Ο αθλητής των Special Olympics μεταφέρθηκε στην Πολυκλινική και αμέσως μόλις εξακριβώθηκε η ταυτότητά του, ξεκίνησαν οι διαδικασίες επιστροφής του αθλητή στη χώρα του.
Μέχρι στιγμής πάντως δεν έχουν γίνει γνωστοί οι λόγοι που συνέβαλαν στο να ξεχάσει η αντιπροσωπεία το νέο.
Facebook-Skype και επίσημα μαζί
Posted: 07 Jul 2011 01:45 AM PDT
O Mark Zuckerberg επιβεβαίωσε αυτό που φημολογούταν εδώ και μέρες. Οι χρήστες που έχουν λογαριασμό στο Facebook θα μπορούν πλέον να κάνουν video chat μέσω της online υπηρεσίας, σε μία προσπάθεια ενίσχυσης της υπηρεσίας που έχει να αντιμετωπίσει πλέον και το Google+.
H εν λόγω δυνατότητα θα ενεργοποιηθεί μέσα στις επόμενες εβδομάδες σε όλο τον κόσμο.
Αντίστοιχα, οι χρήστες του Skype θα μπορούν να δουν από τις επόμενες εκδόσεις τον εμπλουτισμό του προγράμματος με στοιχεία από το Facebook.
O Zuckerberg ανακοίνωσε επίσης πως το Facebook μετράει αυτή τη στιγμή 750 εκατομμύρια εγγεγραμμένους χρήστες.
Μανώλης Κυπραίος: «Πρόλαβα να ακούσω πριν πέσω: Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία»
Μανώλης Κυπραίος: «Πρόλαβα να ακούσω πριν πέσω: Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία»
Την ακοή του έχασε, ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος, από την ωμή βία που ασκήθηκε εναντίον του από τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, ενώ κάλυπτε την απεργιακή κινητοποίηση στις 15 Ιουνίου. Συγκεκριμένα, άνδρας των ΜΑΤ πέταξε στοχευμένα μια χειροβομβίδα κρότου λάμψης σε απόσταση αναπνοής από το κεφάλι του, αφού μάλιστα ο συνάδελφος είχε δηλώσει τη δημοσιογραφική του ιδιότητα. Τη βάναυση συμπεριφορά των ΜΑΤ καταδίκασε απερίφραστα το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, ενώ η υπόθεση βρίσκεται ήδη στον Εισαγγελέα.
Η συγκλονιστική μαρτυρία του Μανώλη Κυπραίου στον Εξάντα
«Ήταν κάπου 9 το πρωί στις 15 Ιουνίου, όταν έφτασα με το μετρό στο Σύνταγμα. Αποφάσισα να μη βγω στον κεντρικό χώρο της πλατείας αλλά στην έξοδο της Μεγάλης Βρετανίας. Βγαίνοντας στο πεζοδρόμιο, είδα στη Βασιλίσης Σοφίας κάτι που με «πάγωσε».
Ένα σιδερένιο τείχος. Ένα τείχος που όμοιό του είχα δει να στήνουν οι πάνοπλοι ισραηλινοί στρατιώτες απέναντι από τους άοπλους Παλαιστινίους αμάχους.
Αμέσως ένα προαίσθημα ανησυχία και ενδόμυχα ένας φόβος αν θέλεις με κυρίεψε. Αυτοί τη φορά ήταν αποφασισμένοι για όλα είπα μέσα μου.
Αυτό με έκανε να είμαι πιο προσεκτικός και πιο επιφυλακτικός. Ανά πάσα στιγμή θα μπορούσε να ξεσπάσει η «φωτιά».
Οι απλοί Έλληνες πολίτες που βρίσκονταν εκεί, ήταν και αυτοί προβληματισμένοι με τους αστυνομικούς «ρόμποκοπ» όπως τους ονόμαζαν κοροϊδευτικά, λόγω των ειδικά ενισχυμένων στολών που φορούσαν.
Η ώρα περνούσε όταν ξαφνικά βρισκόμενος στο τέλος της πλατείας Συντάγματος, άρχισε ομοβροντία χημικών, δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου λάμψης. Μαζική και χωρίς στόχευση. Ο κόσμος πανικόβλητος έτρεχε να κρυφτεί. Και εγώ μαζί τους σε μια γωνιά Μητροπόλεως και Φιλελλήνων. Με το ένα το κινητό για να μεταδίδω με την άλλη η φωτογραφική μηχανή. Τα λεπτά ατελείωτα και μαζί το κλάμα και η δυσφορία στην αναπνοή. «Θα αντέξεις» έλεγα στον εαυτό μου δίνοντας κουράγιο. Βλέπω μέσα από την στοά του υπουργείου Οικονομικών πίσω από τα ΜΑΤ να βγαίνουν κουκουλοφόροι με καδρόνια στα χέρια. «Πάγωσα».
Αυτό δεν πρέπει να το χάσω είπα.
Μα ξαφνικά μπροστά μου σωριάζεται ένας ηλικιωμένος. Δεν το σκέφτηκα ούτε στιγμή. Μαζί με κάποιους άλλους συμπολίτες μας, τον σηκώσαμε και τον πήγαμε στο πρόχειρο ιατρείο στην πλατεία.
Μα ξαφνικά μπροστά μου σωριάζεται ένας ηλικιωμένος. Δεν το σκέφτηκα ούτε στιγμή. Μαζί με κάποιους άλλους συμπολίτες μας, τον σηκώσαμε και τον πήγαμε στο πρόχειρο ιατρείο στην πλατεία.
Βλέποντας, θυμήθηκα τα πρόχειρα νοσοκομεία εκστρατείας που είχα δει στο Κόσοβο. Πραγματικά πεδίο μάχης μέσα στην πρωτεύουσα της χώρας μου. Της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Συνέχισα. Αυτή τη φορά τα επεισόδια γίνονταν Φιλελλήνων και Ξενοφώντος. Με μεγαλύτερη ένταση. Χωρίς κουκουλοφόρους. Τα ΜΑΤ έριχναν αδιάκριτα και αναίτια χειροβομβίδες κρότου λάμψης και χημικά. Το ίδιο σκηνικό. Κανένα έλεος σε κανέναν. Τα ΜΑΤ χτυπούσαν με τα κλομπ ό,τι κινιόταν. Μια φρενίτιδα οργής και βίας. Σαν κοπάδι καρχαριών.
Αυτό με έκανε να μπω στις αρχές μιας στοάς επί της Φιλελλήνων, να μεταδίδω και να τραβώ φωτογραφίες από εκεί.
Αυτό ήταν το μοιραίο λάθος μου.
Οπισθοχωρώντας μια ομάδα των ΜΑΤ, ο διμοιρίτης με ρωτάει γιατί τραβάω φωτογραφίες.
Και ξέροντας τη διαδικασία του λέω είμαι δημοσιογράφος και του δείχνω την ταυτότητα της Ενώσεως Συντακτών. Μάταια. Αυτό τον εξόργισε.
Αφού με στόλισε σε «άψογα γαλλικά», με δείχνει με το δάκτυλο σε έναν από την ομάδα του. Κατάλαβα πως κάτι θα γινόταν. Αλλά πίστευα πως το πολύ-πολύ να εισέπραττα καμία «βουρδουλιά».
Όχι. Ο ευτραφής άνδρας των ΜΑΤ σε κλάσματα δευτερολέπτων πετάει μπροστά μου μια χειροβομβίδα κρότου-λάμψης.
Όταν η προβλεπόμενη απόσταση έκρηξης είναι 50 μέτρα, καταλαβαίνετε τι έπαθα όταν η έκρηξη έγινε στους 50 πόντους.
Ένιωσα όλο το σώμα μου να τινάζεται, πέφτω μέσα στην στοά και για δευτερόλεπτα νόμιζα πως ήμουν νεκρός.
Λίγο μετά ένιωσα χέρια να με σηκώνουν και θολά να προσπαθώ να τους δω. Δεν μπορούσα όμως να τους ακούσω.
Ήταν ο Γιώργος, ο Τάκης, η Μαρία, η Κωνσταντίνα, ο Νίκος και ο Πρόδρομος, όπως έμαθα μετά. Ζαλισμένος και λουσμένος με λίτρα νερού, προσπαθούσα να συνέλθω.
«Πρέπει να φύγεις να πας στο νοσοκομείο» μου έλεγαν με νοήματα.
Κατάλαβα πως έπρεπε να το κάνω αμέσως.
Με δυσκολία άρχισα να ανεβαίνω την Φιλελλήνων. Για να κατευθυνθώ προς το Ζάππειο και μετά στον Ευαγγελισμό, πεζός.
Μαζί και δεκάδες άλλοι απλοί πολίτες, κάποιοι από αυτούς με τα παιδιά τους που προσπαθούσαν να διαφύγουν.
Εκεί όμως μας περίμενε μια δεύτερη μεγάλη έκπληξη.
Μια ομάδα δειλών (ας μου επιτραπεί η έκφραση) της «Ομάδας Δέλτα» με μηχανές μας περικυκλώνει, όπως οι Ινδιάνοι τη μονάδα του στρατηγού Κάστερ.
Άρχισαν να μας βρίζουν και να μας χτυπούν. Προσπαθώντας να καλύψω έναν άγουρο έφηβο, ήταν δεν ήταν 15 ετών, δέχθηκα απανωτά χτυπήματα στη μέση και τα πόδια, με τις μηχανές να έρχονται επάνω μας με φόρα και μερικά μέτρα πριν από εμάς οι οδηγοί τους να φρενάρουν απότομα.
Κανονικός τραμπουκισμός και «νόμιμη» βία.
Χωρίς ακοή, χτυπημένος και να σφαδάζω από τους πόνους έφτασα στον «Ευαγγελισμό». Όμως δεν εφημέρευε και έπρεπε να πάω στον «Ερυθρό». Στην κατάσταση που ήμουν, ούτε ένα ασθενοφόρο δεν υπήρχε να με μεταφέρει…
Έφτασα με μεγάλη δυσκολία στον Ερυθρό. Οι γιατροί και το προσωπικό της κλινικής ΩΡΛ και οι παθολόγοι ήταν το λιγότερο άψογοι.
Πέρασα δέκα εφιαλτικές ημέρες προσπαθώντας να σώσουν οι γιατροί την ακοή στο δεξί αυτί, πρωτοστατούντος του καθηγητή κ. Βαθυλάκη. Δυστυχώς όμως η ζημιά ήταν πολύ μεγάλη.
Είχε επέλθει πλήρης κώφωση και στα δύο αυτιά. Είχε καταστραφεί πλήρως το βασικό όργανο ακοής ο κοχλίας και στις δύο πλευρές του κεφαλιού.
Ήμουν κωφός…
Οι αστυνομικοί των ΜΑΤ είχαν κάνει καλά τη δουλειά τους. Άφησαν ανάπηρο έναν πολίτη. Και αυτός ήμουν εγώ.
Ο ευαίσθητος και δημοκράτης υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Χ. Παπουτσής δεν καταδέχθηκε ούτε μια συγνώμη να ζητήσει. Ούτε φυσικά ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. κ. Λ. Οικονόμου.
Θα σκέφτηκαν πως ανήκω στις «παράπλευρες απώλειες». Και στα ολιγαρχικά καθεστώτα δεν υπάρχει «συγνώμη» αλλά το: «καλά να πάθεις».
Νομίζω όμως πως ακόμα το πολίτευμά μας ονομάζεται Δημοκρατία.
Τώρα καλούμαι να ζήσω διαφορετικά. Μια διαφορετική ζωή, χωρίς ακοή, με κατεστραμμένα το μέλλον και τα όνειρά μου από τη μανιακή βία των ΜΑΤ, που ένας Θεός ξέρει τι εντολές είχαν.
Τουλάχιστον πρόλαβα να ακούσω πριν πέσω, το: «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία»…»
Τουλάχιστον πρόλαβα να ακούσω πριν πέσω, το: «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία»…»
ΜΑΡΙΖΑ ΠΑΛΛΗΝΗΣ
Posted: 07 Jul 2011 09:04 AM PDT Τις τελευταίες ημέρες μας έγινε αρκετές φορές από κατοίκους της «Μάριζας», αλλά και όχι μόνο, η ερώτηση, γιατί δεν συμπεριλήφθηκαν στη λίστα δώρων του χορού μας, προσφορές από τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα της περιοχής μας. Όπως για παράδειγμα του μεγάλου καταστήματος ηλεκτρονικών ειδών στην γειτονιά μας, αλλά φυσικά και του νέου... κολοσσού καταστημάτων στα Σπάτα. Σας ενημερώνουμε, λοιπόν, πως τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου μας, φυσικά και δεν αμέλησαν να ζητήσουν τη στήριξη αυτών των μεγάλων μαγαζιών. Αλλά δεν υπήρχαν τελικά δώρα στη λίστα μας, για τον λόγο, ότι τα στελέχη της διοίκησής των συγκεκριμένων καταστημάτων, αδιαφόρησαν...   |
Η αμφισβήτηση των Special Olympics
του Βαγγέλη Γεωργίου06/07/2011
1 εικόνα
Ετικέτες
Special Olympics Αθήνα 2011
Συνήθως παίρνω το τρόλεϊ 10 για να επιστρέψω στο σπίτι μου. Πολλές φορές η ώρα είναι περασμένες 12 το βράδυ. Πρόσφατα, τέλη Ιουνίου, όταν το 10 έφτανε στο ύψος του Παναθηναϊκού Σταδίου άκουγα
1 εικόναΕτικέτες
Special Olympics Αθήνα 2011
Συνήθως παίρνω το τρόλεϊ 10 για να επιστρέψω στο σπίτι μου. Πολλές φορές η ώρα είναι περασμένες 12 το βράδυ. Πρόσφατα, τέλη Ιουνίου, όταν το 10 έφτανε στο ύψος του Παναθηναϊκού Σταδίου άκουγα
Βολεμένοι 2.0
του Σταύρου Θεοδωράκη08/07/2011
1 εικόνα
Από τα εκατοντάδες μηνύματα που πήρα για την «εξέγερση των βολεμένων» (σχόλια στο κείμενο, sms, ιμέιλ, τηλεφωνήματα, κουβέντες στο δρόμο) θέλω να απαντήσω στις 666 λέξεις που μου έστειλε ο ηθοποιός Χρήστος Λούλης. Εδώ μπορείτε να βρείτε το σύνολο της απάντησης του κ. Λούλη. Θεωρώ ότι την έχετε κιόλας διαβάσει οπότε συνεχίζω. Μήνυμα ενισχυτικό του «πνεύματος Λούλη» πήρα και από την ηθοποιό Όλια Λαζαρίδου η οποία λιτά μου ανέφερε ότι θεωρεί το άρθρο μου για τον Μιχαήλ Μαρμαρινό άδικο. Θα προσπαθήσω λοιπόν να απαντήσω σε δύο ανθρώπους – και ηθοποιούς – που
1 εικόναΑπό τα εκατοντάδες μηνύματα που πήρα για την «εξέγερση των βολεμένων» (σχόλια στο κείμενο, sms, ιμέιλ, τηλεφωνήματα, κουβέντες στο δρόμο) θέλω να απαντήσω στις 666 λέξεις που μου έστειλε ο ηθοποιός Χρήστος Λούλης. Εδώ μπορείτε να βρείτε το σύνολο της απάντησης του κ. Λούλη. Θεωρώ ότι την έχετε κιόλας διαβάσει οπότε συνεχίζω. Μήνυμα ενισχυτικό του «πνεύματος Λούλη» πήρα και από την ηθοποιό Όλια Λαζαρίδου η οποία λιτά μου ανέφερε ότι θεωρεί το άρθρο μου για τον Μιχαήλ Μαρμαρινό άδικο. Θα προσπαθήσω λοιπόν να απαντήσω σε δύο ανθρώπους – και ηθοποιούς – που
«Βία(σε) με και άλλο, μπορείς….»
της Αρτέμιδος Καπούλα08/07/2011
1 εικόνα
Διαβάστε επίσης
Το αμίλητο νερό
«Βία είναι να ξυπνάς από το χάραμα, να δουλεύεις 10 με 12 ώρες για 700 ευρώ και να μην τολμάς να πεις κουβέντα γιατί ξέρεις ότι 100 βιογραφικά περιμένουν στο γραφείο του αφεντικού σου»
1 εικόνα
Διαβάστε επίσης
Το αμίλητο νερό
«Βία είναι να ξυπνάς από το χάραμα, να δουλεύεις 10 με 12 ώρες για 700 ευρώ και να μην τολμάς να πεις κουβέντα γιατί ξέρεις ότι 100 βιογραφικά περιμένουν στο γραφείο του αφεντικού σου»
Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011
Έρχεται η ρύθμιση για τα αυθαίρετα
Έρχεται η ρύθμιση για τα αυθαίρετα
Εντός 15 ημερών θα εισαχθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο η ρύθμιση για τα αυθαίρετα, ενώ μέσα στον Ιούλιο θα αναρτηθούν νέοι δασικοί χάρτες που θα περιλαμβάνουν και περιοχές της Αττικής, όπως ανακοίνωσε την Πέμπτη ο υπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Ακόμη, εξετάζεται το ενδεχόμενο εισόδου στρατηγικού επενδυτή στο Κτηματολόγιο και η άρση της απαγόρευσης πετρελαιοκίνησης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Σε συνέντευξη Τύπου για την παρουσίαση των προτεραιοτήτων του υπουργείου για το επόμενο
Στη θάλασσα λεφτά υπάρχουν! Της Άντας Ψαρρά
Όχι μόνο η αντιπολίτευση αλλά και η ίδια η κυβέρνηση παραδέχεται ότι τα φορολογικά μέτρα είναι άδικα. Κι όμως κανείς δεν τολμά να θίξει τη συνεχιζόμενη τεράστια φοροαπαλλαγή ενός και μόνο κλάδου. Των εφοπλιστών. Είναι τέτοια δε η άνεση και η έκταση των φοροαπαλλαγών αυτών που επιχειρηματίες κάθε κλάδου αγοράζουν ποσοστά σε ναυτιλιακές εταιρείες για να γευτούν και αυτοί τα υψηλά προνόμια.
Της Άντας Ψαρρά
Κατά την πρόσφατη συζήτηση για το μεσοπρόθεσμο ο Αλέξης Τσίπρας εγκάλεσε τον πρωθυπουργό για τις σκανδαλώδεις 52 φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι εφοπλιστές. Ο αρχηγός της ΝΔ επαναλαμβάνει συνεχώς και με σθένος ότι θα επαναλειτουργήσει το Υπουργείο Ναυτιλίας ακόμα κι αν ο Χρήστος Παπουτσής αφαίρεσε μόλις μια εβδομάδα πριν την παλιά ταμπέλα από την πρόσοψη. Τέλος ο Γιώργος Καρατζαφέρης κραυγάζει για το συνάλλαγμα που βγάζουν έξω οι μετανάστες «ξεχνώντας» ότι μόνο από τα παράβολα οι μετανάστες συνεισφέρουν στο ΑΕΠ πολύ περισσότερο από τους εφοπλιστές.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)