Το ξέρω ότι αυτές τις μέρες καίγεται ο (ιντερνετικός) κόσμος με τη νέα πολιτική privacy της Google αλλά και την αναθεώρηση του Κοινοτικού νομικού πλαισίου για τα προσωπικά δεδομένα, και ότι πιθανότατα κάτι σχετικό θα περιμένατε από εμένα (και πράγματι δεσμεύομαι να γράψω κάτι σύντομα) αλλά για την ώρα θέλω να σας αναφέρω μια καταπληκτική ιδέα για φιλανθρωπία που διάβασα πριν λίγο καιρό σε αγγλικό blog – και θα πρότεινα άμεσα να εφαρμοστεί και εδώ (...αν βέβαια κάποιος δεν την κάνει ήδη, στην οποία περίπτωση ήδη συγχωρέστε παρακαλώ την άγνοιά μου...).
Λοιπόν, μια φιλανθρωπική οργάνωση στην Αγγλία έχει κάνει συμφωνίες/συμβάσεις με όλους τους αρμόδιους οργανισμούς και εταιρείες κλπ κλπ. και, στην πράξη, ρούχα που κατάσχονται ως «πειρατικά», τα παραλαμβάνει εκείνη, τα κάνει re-branding και τα διαθέτει σε όσους τα έχουν ανάγκη. Περισσότερα (το σχετικό post, αυτό έχει κι άλλα links) μπορείτε να δείτε εδώ.
Λοιπόν, μια φιλανθρωπική οργάνωση στην Αγγλία έχει κάνει συμφωνίες/συμβάσεις με όλους τους αρμόδιους οργανισμούς και εταιρείες κλπ κλπ. και, στην πράξη, ρούχα που κατάσχονται ως «πειρατικά», τα παραλαμβάνει εκείνη, τα κάνει re-branding και τα διαθέτει σε όσους τα έχουν ανάγκη. Περισσότερα (το σχετικό post, αυτό έχει κι άλλα links) μπορείτε να δείτε εδώ.
Προσωπικά την βρίσκω καταπληκτική ιδέα. Τόσοι τόνοι ρούχα και άλλα σχετικά προϊόντα κατάσχονται και τα βλέπουμε στην τηλεόραση και τελικά καταστρέφονται(;). Γιατί τέτοια σπατάλη; Αφού υπάρχουν άνθρωποι που θα τα χρειάζονταν. Το πρόβλημά τους είναι νομικό και όχι ουσιαστικό, δηλαδή ενοχλεί η ταμπέλα τους – όχι ότι τα ρούχα, ως ρούχα, δεν κάνουν τη δουλειά τους.
Επομένως, αν ένα απλό rebranding είναι εφικτό, γιατί να μην το αναλαμβάνει κάποιος αυτό και έτσι να επαναχρησιμοποιούνται;
...άλλωστε, στην χώρα μας αυτή την περίοδο φαίνεται ότι ευδοκιμούν οι «μαϊμούδες» και η ανάγκη – ίσως αν τα συνδυάζαμε να έβγαινε κάτι καλό για όλους...
