Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

Ο ΓΚΙΚΑΣ ΜΑΝΑΛΗΣ ΚΑΛΕΙ ΜΕ... SMS (!) ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΛΑΘΗ (!) ΣΤΙΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ..."ΔΤ"


Γράφει ο Νίκος Κούτρικας
Δημοσιογράφος ΕΣΗΕΑ
Αγαπητό Fimotro,
Τα τηλέφωνα δίνουν και παίρνουν από το...
τηλ.: 2109098... της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριών όπου καλούν τους 577 της λίστας μοριοδότησης να υποβάλλουν τα δικαιολογητικά τους για...
διασταύρωση με τα όσα δήλωσαν ηλεκτρονικά...και να υπογράψουν δίμηνη σύμβαση.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι... πολλοί.. επιφυλάσσονται ακόμα αφού δεν έχει δημοσιοποιηθεί ο... "τύπος σύμβασης" και οι... "όροι της" που θα...υπογράψουν!
Όσο αναφορά με τους... "κομμένους" και εκτός λίστας από χθες γράψαμε (εδώ)  ότι θα γίνονται διορθώσεις 20-21 Αυγούστου όπου θα μπορούν να υποβάλλουν νέα αίτηση !
Αναλυτικά η ανακοίνωση για τη διόρθωση των αιτήσεων αναφέρει:
"Ο Ειδικός Διαχειριστής των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού της πρώην ΕΡΤ ΑΕ και των θυγατρικών της κ. Γκίκας Μάναλης, ανακοινώνει ότι όσοι υπέβαλαν αιτήσεις πρόσληψης είτε για την πρώτη προκήρυξη πρόσληψης προσωπικού στο μεταβατικό φορέα της δημόσιας τηλεόρασης είτε για τη δεύτερη, λάβουν ηλεκτρονικό μήνυμα για λάθη ή παραλείψεις στη συμπλήρωση της αίτησης τους μπορούν να υποβάλουν νέα αίτηση στην διεύθυνση http://www.minfin.gr/ η οποία θα παραλαμβάνει τις αιτήσεις μόνον δύο ημέρες και συγκεκριμένα από την Τρίτη 20 Αυγούστου 0800 π.μ.έως Τετάρτη 21 Αυγούστου στις 12 μ.μ.".


Συμπέρασμα:
Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι ...το μπάχαλο συνεχίζεται αφού για πρώτη φορά δημοσιοποιείται... "λίστα μη διασταυρωμένη" η οποία εκ των υστέρων υπόκειται σε διορθώσεις δείχνοντας και υποδεικνύοντας την προχειρότητα (...και όχι μόνο)...της οργάνωσης όπου η υψηλή μοριοδότηση περιπτώσεων προκάλεσε και προκαλεί θύελλα αντιδράσεων που οδεύουν προς τον εισαγγελέα...
Μεγάλη κριτική (όπως μας καταγγέλλουν) υπάρχει και για τον τρόπο επιλογής  -άνευ καμίας διαδικασίας- και για τις... 2 χρόνια συν 2 συμβάσεις  (ε;) για την διευθυντική ομάδα Καψή-Μάναλη που απαρτίζουν: ο δημοσιογράφος Βασίλης Θωμόπουλος, που θα εκτελεί χρέη γενικού διευθυντή ενημέρωσης, ο Δημήτρης Σοφιανόπουλος που θα είναι υπεύθυνος για το πρόγραμμα, ο Άρης Κοντιζάς που θα είναι υπεύθυνος των τεχνικών υπηρεσιών και ο Χρήστος Κουπελίδης που θα είναι υπεύθυνος των οικονομικών....ενώ ενστάσεις υπάρχουν και για τα προσόντα τους όπως π.χ.στην ομάδα υπάρχει ηλεκτρονικός και όχι ηλεκτρολόγος μηχανικός του ΕΜΠ !
Άρα... δεν μπορεί και τεχνικά να στηθεί άρτια το δίκτυο μετάδοσης της "ΔΤ" !!!
Να σημειωθεί επίσης ότι πολλοί στην λίστα έχουν προβλήματα με την δικαιοσύνη κάτι το οποίο απαγορεύει ο δημοσιοϋπαλληλικός κώδικάςτου δημοσίου και δεν ζητείται κανένα πιστοποιητικό!
Αφήστε και τον τρόπο μοριοδότησης: απόφοιτος Λυκείου ή Τεχνολογικής εκπαίδευσης παίρνει τα ίδια μόρια με τον Πανεπιστημίου... π.χ. υποψήφιος απόφοιτος πανεπιστημίου ΠΕ με άριστα βαθμό "δέκα" 10*40μόρια παίρνει 400 μόρια και απόφοιτος Λυκείου ΔΕ ή Τεχνολογικής εκπαίδευσης ΤΕ με άριστα "είκοσι"  20*20 παίρνει 400 μόρια δηλαδή τα... ίδια !!!
Έντονη κριτική υπάρχει και για την ομάδα Καψή και τον ίδιο όπου οι καταγγελίες δίνουν και παίρνουν...
Πάντως όλα δείχνουν ότι ο ...Παντελής Καψής και οι συνεργάτες του θέλουν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα και τις προχειρότητες τελευταία στιγμή όμως ισχύει το ρητό... "των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν"!
Σας ευχαριστώ...

Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013

Ένα ελληνόπουλο μας κάνει περήφανους – video



Χαράλαμπος Ιωάννου. Είναι ο 18χρονος έλληνας φιναλίστ του διαγωνισμού Google Science Fair 2013 που φέτος έχει θέμα «90 τρόποι για να αλλάξετε τον κόσμο. Ο Χαράλαμπος Ιωάννου δημιούργησε το εξωσκελετικό γάντι και χάρη σε αυτή του εφεύρεση συμπεριλήφθηκε στη λίστα των 15 φιναλίστ, οι οποίοι διεκδικούν τη νίκη στον μεγαλύτερο διαδικτυακό επιστημονικό διαγωνισμό, στον οποίο έλαβαν μέρος χιλιάδες νέοι ηλικίας 13 έως 18 ετών από περισσότερες από 150 χώρες.
Τι είναι το εξωσκελετικό γάντι
Το εξωσκελετικό γάντι ενισχύει και στηρίζει την κίνηση της ανθρώπινης παλάμης, προκειμένου να βοηθήσει τους ανθρώπους που πάσχουν από αναπηρία στο άνω μέρος του χεριού. Η κεντρική ιδέα της πρότασής του είναι ότι ένας μεταλλικός σκελετός σε σχήμα γαντιού, θα φοριέται από τον χρήστη και αφού θα τοποθετείται στο σωστό σημείο -ώστε να πιέζει τους αισθητήρες κίνησης- θα μπορεί να ανιχνεύσει το κινητικό ερέθισμα του χρήστη, το οποίο στη συνέχεια θα ενισχύεται με τη χρήση των «σερβοκινητήρων».

«Μια μέρα είδα τη γιαγιά μου να προσπαθεί να πιάσει το χειριστήριο της τηλεόρασης και να γλιστράει από τα δάχτυλά της, αφού πάσχει από μια χρόνια αναπηρία του άνω χεριού. Αυτό με παρακίνησε να προσπαθήσω να φτιάξω μια συσκευή, προκειμένου να την βοηθήσω. Η νίκη στον διαγωνισμό του Google Science Fair θα με ενθαρρύνει να συνεχίσω να δημιουργώ projects που θα κάνουν τη ζωή των ανθρώπων ευκολότερη και καλύτερη ενώ το χρηματικό έπαθλο και η αναγνώριση, θα δώσουν σίγουρα τεράστια ώθηση στην καριέρα μου. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι η νίκη αυτή θα με βοηθήσει στην προώθηση, την ολοκλήρωση και την μαζική παραγωγή του project μου, που θα βοηθήσει τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο», λέει ο νεαρός μαθητής για την εφεύρεσή του.
Ο νικητής του διαγωνσιμού θα ανακοινωθεί στις 23 Σεπτεμβρίου και αν θέλετε να βοηθήσετε την ελληνική συμμετοχή δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε τη σελίδα googlesciencefair.com και να ψηφίσετε.

Κι όμως το παιδί είχε εισιτήριο



Γράφει ο Θανάσης Καρτερός
Άφετε τα παιδία ελθείν προς με -είπε σύμφωνα με τον ευαγγελιστή ο Χριστός, όταν εμπόδιζαν τα παιδιά να τον πλησιάσουν. Αφήστε τα παιδιά να έλθουν σε μένα. Των γαρ τοιούτων εστί ἡ Βασιλεία των Ουρανών Γιατί είναι δική τους η βασιλεία των ουρανών.
Αν όμως για τον Ιησού τα παιδιά έχουν εξασφαλισμένη τη βασιλεία των ουρανών αυτό δεν πάει να πει ότι έχουν εξασφαλισμένα άλλα πιο πεζά πράγματα στη βασιλεία των μνημονίων. Διότι στη σημερινή Ελλάδα χιλιάδες παιδιά δεν έχουν ψωμί, γάλα, βιβλία. Και δεν έχουν, δεν μπορούν να έχουν, εισιτήρια του τρόλεϊ, του μετρό, ή του λεωφορείου.
Πράγματα λίγο πολύ γνωστά σε όλους:
Τα παιδιά που οι γονείς τους έχουν πολλά λεφτά δεν ξέρουν πώς είναι από μέσα το μετρό, το τρόλεϊ ή το λεωφορείο.
Τα παιδιά που οι γονείς τους έχουν κάποια λεφτά πληρώνουν το εισιτήριό τους και πηγαίνουν όπου θέλουν με το μετρό, το τρόλεϊ, ή το λεωφορείο.
Τα παιδιά που αντί να μετράνε τα άστρα, όπως έγραψε ο Λουντέμης, μετράνε τα λεπτά του ευρώ στην τσέπη τους, έχουν την επιλογή η να πάνε όπου θέλουν με τα πόδια, ή να επιχειρήσουν το επικίνδυνο ταξίδι Ζάππειο-Περιστέρι χωρίς εισιτήριο.
Με τον κίνδυνο του ελεγκτή ο οποίος αγνοεί τα λόγια του Χριστού και αντί για τη βασιλεία των ουρανών επιβάλλει πρόστιμα και απειλεί με συλλήψεις.
Τόσο απλά.
Ήταν θέμα χρόνου να γίνει το κακό, καθώς χιλιάδες παιδιά, αλλά και ενήλικες, διακινδυνεύουν για να μπορέσουν να μετακινηθούν. Και το κράτος, οι εταιρίες, εντείνουν τα μέτρα ελέγχου, πιέζουν τους ελεγκτές να είναι αυστηροί, ανακοινώνουν μέτρα για τους «τζαμπατζήδες», εξαπολύουν απειλητικές καμπάνιες και δυσβάσταχτα πρόστιμα. Όλα αναποτελεσματικά διότι ο Γιάννης Αγιάννης θα το αρπάξει τελικά το ψωμί μιας και δεν έχει να φάει, όσες απειλές και να κρέμονται πάνω από το κεφάλι του.
Ακούς βέβαια διάφορα. Ότι είναι κλοπή να μην πληρώνει κανείς εισιτήριο, ότι το τζάμπα βλάπτει την πατρίδα, ότι το εισιτήριο που δεν πληρώνει κάποιος το πληρώνουν οι άλλοι και άλλα παρόμοια. Σωστά ίσως για άλλες χώρες και για άλλες εποχές, αλλά εκτός τόπου και χρόνου για τη σημερινή Ελλάδα. Διότι όταν οι ανάγκες σφίγγουν και οι αδικίες βγάζουν μάτι, τότε όλα έρχονται τα πάνω κάτω – μαζί και το νόμιμο και ηθικό. Γίνεται ηθικό να δίνουμε βγαίνοντας το ακυρωμένο εισιτήριο του μετρό σε κάποιον που μπαίνει – και να το δίνουμε μάλιστα με τη βεβαιότητα ότι κάνουμε μια πράξη αλληλεγγύης και όχι μια πράξη συνενοχής σε κλοπή. Και γίνεται κουρελόχαρτο ο νόμος που θέλει να επιβάλει να πληρώσουν εκείνοι που δεν έχουν. Δεν έχουν πάει και τελείωσε και οι Άθλιοι γίνονται όλο και πιο Άθλιοι, όσο πιο αυστηρές γίνονται οι ποινές.
Αυτός ο δρόμος που μας έχουν βάλει είναι ένας δρόμος που δεν μπορεί να μετρηθεί με μέτρα, με βλακείες για τζαμπατζήδες, με μύδρους για λαϊκισμούς.
Είναι ένας δρόμος που μπορεί να μετρηθεί με θύματα. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
Και είναι ένας δρόμος στον οποίο μας έχουν βάλει χωρίς να μας ρωτήσουν, χωρίς τη θέλησή μας, και με εισιτήριο χωρίς επιστροφή.
Αυτό το εισιτήριο είχε το παιδί από το Περιστέρι, κι ας λένε οι ηλίθιοι ότι δεν είχε εισιτήριο. Αυτό το εισιτήριο έχουν και πολλοί γύρω μας.
Χωρίς επιστροφή.
Γιατί, γιατί, γιατί, φώναζε με οργή και απελπισία μια γυναίκα στον ελεγκτή του μοιραίου τρόλεϊ που η αυστηρή του στάση οδήγησε στο θάνατο του δεκαοχτάχρονου παιδιού. Γιατί αναρωτιούνται οι γονείς του παιδιού, οι φίλοι του, η γειτονιά.
Όλοι μας.
Και όλοι μας χρωστάμε μιαν απάντηση.
Γιατί λοιπόν;