Κατάθεση «φωτιά» για μία από τις αναρίθμητες (κυριολεκτικά) προδοσίες του Γ. Παπανδρέου

Επί πέντε ώρες κατέθετε  στους  Γρηγόρη Πεπόνη και Σπύρο Μουζακίτη ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ,  Παναγιώτης Ρουμελιώτης

Πεντάωρη κατάθεση στους εισαγγελείς οικονομικού εγκλήματος Γρηγόρη Πεπόνη καιΣπύρο Μουζακίτη έδωσε ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό ΤαμείοΠαναγιώτης Ρουμελιώτης στο πλαίσιο της έρευνας που διενεργείται με αφορμή τις δηλώσεις του ότι το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας από το ΔΝΤ, ήταν καταδικασμένο να αποτύχει.

Η κατάθεση του κ. Ρουμελιώτη κρίνεται ως ιδιαιτέρως σημαντική και σύμφωνα με εκτιμήσεις ανοίγει νέους δρόμους για την αναζήτηση τυχόν διαπραχθέντων αυτεπαγγέλτως διωκόμενων αδικημάτων, όπως αυτά της απιστίας  σε βαθμό κακουργήματος αλλά και της τέλεσης εγκλημάτων σε βάρος της εθνικής οικονομίας.

Σύμφωνα με δικαστικούς κύκλους οι δυο οικονομικοί εισαγγελείς θα συνεχίσουν την έρευνα αν και σύμφωνα με εκτιμήσεις η αναφορά και μόνο του ονόματος του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου από τον πρώτο κιόλας μάρτυρα  Παναγιώτη Ρουμελιώτη θα μπορούσε να οδηγήσει αμελλητί στην αποστολή της δικογραφίας στη Βουλή και με τον τρόπο αυτό να προκληθεί έρευνα για την οικονομία.

Στις επίμαχες καταγγελίες οι οποίες δημοσιεύθηκαν στους "New York Times" και αποτελούν πλέον αντικείμενο εισαγγελικής έρευνας ο κ. Ρουμελιώτης ανέφερε χαρακτηριστικά: «Ξέραμε στο Ταμείο από την αρχή ότι το πρόγραμμα αυτό ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί, επειδή δεν είχαμε κανένα, μα κανένα, επιτυχημένο παράδειγμα».

Άμεση ήταν η αντίδραση του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, συνεργάτες του οποίου έκαναν λόγο για υπονόμευση της διαπραγματευτικής θέση της χώρας και γιαεπιλεκτική μνήμη του κ. Ρουμελιώτη όταν αποχώρησε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και εντάχθηκε στον ιδιωτικό τομέα.

Έμμεση όμως ήταν και η αποδοκιμασία αυτών των δηλώσεων εκ μέρους πηγών του ΔΝΤπου ανέφεραν ότι ο τότε εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ στήριξε από την αρχή και με ενεργό τρόπο τις πολιτικές στο πεδίο της δημοσιονομικής προσαρμογής που εισηγήθηκε το ΔΝΤ και δεσμεύτηκε να εφαρμόσει η Ελλάδα, τόσο κατά τη διάρκεια του πρώτου όσο και του δεύτερου προγράμματος στήριξης της χώρας.

Μπροστά στις αντιδράσεις αυτές ο κ. Ρουμελιώτης 

επανήλθε με γραπτή δήλωση ζητώντας να ερωτηθεί ο πρώην πρωθυπουργός, αν γνώριζε τις απόψεις του τότε επικεφαλής του Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν, «σχετικά με τις προβληματικές πτυχές του προγράμματος που εκπονήθηκε από την Ελλάδα».

Επίσης, ζητούσε από τον κ. Παπανδρέου να διευκρινίσει: 1) Γιατί δεν επιδίωξε την άμεση αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους όπως του υποδείκνυε ο Ντομινίκ Στρος Καν, 2) γιατί αποδέχτηκε τόσο υψηλό επιτόκιο δανεισμού από την Ευρωζώνη και 3) γιατί συμφώνησε σε τόσο μικρή χρονική περίοδο δημοσιονομικής προσαρμογής. Ο κ. Ρουμελιώτης υποστήριξε μάλιστα ότι ο ίδιος προσωπικά είχε ενημερώσει τον κ. Παπανδρέου και για τα τρία αυτά θέματα.

Δύο Ελβετοί περπάτησαν την άλλη Αθήνα

Μια απίστευτη, μικρή, ιστορία. Η ιστορία του Κόνι και της Εύας, ενός ζευγαριού από την Ελβετία που έχοντας ως τουρίστες αγαπήσει τη χώρα μας βαθιά, πήραν το θάρρος να γνωρίσουν και τη σκοτεινή της πλευρά. Τον περασμένο Μάιο βρέθηκαν στην Αθήνα για ένα οδοιπορικό στα πονεμένα της μέλη, τις πλατείες των τοξικομανών, το κλειστό εμπορικό της κέντρο, τα κέντρα σίτισης αστέγων. «Για πάνω από δύο χρόνια, τα ΜΜΕ στην πατρίδα μας μεταφέρουν καθημερινά ειδήσεις για την Ελλάδα. Το ραδιόφωνο και οι εφημερίδες, τα περιοδικά και τα σάιτ στο Ιντερνετ βρίθουν ρεπορτάζ και άρθρων σχετικά με το τι πήγε στραβά στην Ελλάδα, γιατί πήγε στραβά, πώς το πρόβλημα θα διορθωθεί -ή όχι- ποιος φταίει κ.λπ. Κάποια στιγμή, ανάμεσα στον ορυμαγδό, ακούσαμε ένα ρεπορτάζ στο κρατικό ραδιόφωνο, για οικογένειες που υποσιτίζονται στα περίχωρα της Αθήνας. Αυτό αμέσως ενεργοποίησε κάτι στο μυαλό μας. Ηταν ώρα να δούμε με τα μάτια μας τι συμβαίνει στην ελληνική πρωτεύουσα», διηγούνται στην «Κ».

Πριν ταξιδέψουν, επικοινώνησαν με τους υπεύθυνους της οργάνωσης για την οποία είχαν ακούσει στο ρεπορτάζ. Στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν η Ξένια Παπασταύρου από το «Μπορούμε», την οργάνωση που καταπολεμά τη σπατάλη του περισσευούμενου φαγητού, ενισχύοντας συσσίτια και φορείς που έχουν ανάγκη. Διακόπτουν απότομα τη διήγηση: «Ισως αναρωτιέστε: Γιατί ασχολούνται; Τι άνθρωποι είναι αυτοί; Λοιπόν, ζούμε σε ένα μικρό χωριό στα βουνά της Ελβετίας. Η γυναίκα μου είναι δασκάλα στο νηπιαγωγείο και εγώ είμαι προγραμματιστής και σύμβουλος σε θέματα software, εργάζομαι ως ελεύθερος επαγγελματίας. Εχουμε δύο γιους που σπουδάζουν. Με τη γυναίκα μου έχουμε ταξιδέψει πολύ τα τελευταία 40 χρόνια, μας αρέσει η ορειβασία και η πεζοπορία. Η Ελλάδα είναι η αγαπημένη μας. Στα νησιά, οι άνθρωποι μάς έχουν φερθεί υπέροχα. Εχουμε νιώσει εμπιστοσύνη και ασφάλεια. Το αγαπημένο μας νησί είναι η Κάρπαθος, την οποία επισκεφθήκαμε τρεις φορές σε δύο χρόνια. Και κάθε φορά που φεύγαμε ξέραμε ότι θα επιστρέψουμε το συντομότερο».

Φτάνοντας στην Αθήνα, άρχισαν να περπατούν στην πόλη. «Ηταν εμπειρία. Υπάρχουν πολλά επίπεδα ανάπτυξης εντός της πόλης, αλλά είναι ορισμένα πράγματα που ξεχωρίζουν αμέσως στα μάτια του επισκέπτη: Οι ρακένδυτοι άνθρωποι, εκείνοι που προσπαθούν να βγάλουν τα προς το ζην με έναν τρόπο που μοιάζει μάταιος στον ξένο. Τα άδεια μαγαζιά. Τα προς πώληση, προς ενοικίαση ή σε τέτοιο βαθμό ερειπωμένα που ολόκληρο το κτίριο μοιάζει χωρίς ελπίδα. Ακόμα και μεγάλοι δρόμοι όπως η Ερμού, η Αθηνάς, η Αιόλου έχουν επηρεαστεί. Και δεν υπάρχει ανοικοδόμηση. Κοιτώντας από τον Λυκαβηττό, μετρήσαμε μόνο δύο ή τρεις γερανούς οικοδομής. Περπατούσαμε για ώρες. Επισκεφθήκαμε ορισμένα από τα μέρη που αναμένεται να επισκεφθεί ένας τουρίστας και από τη δεύτερη, τρίτη ημέρα, και οι δύο απολαμβάναμε την επίσκεψή μας».

Συνάντησαν την Ξένια και τον Αλέξανδρο Θεοδωρίδη από το «Μπορούμε» και μαζί τους βρέθηκαν σε ορισμένα ιδρύματα που δέχονται φαγητό, όπως στη «Φροντίδα» στην Πεντέλη. Δεν το αναφέρουν οι ίδιοι, όμως στο ίδρυμα οι Ελβετοί δώρισαν ένα σημαντικό ποσό. Δεν αναφέρουν ούτε ότι ψώνισαν τρόφιμα για 50 άπορες οικογένειες στον Ταύρο. «Μας έμεινε πολύ καλή εντύπωση από τη δουλειά της οργάνωσης», λένε απλά. «Σκεφτήκαμε πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε κι εμείς. Μας ενημέρωσαν για το σχέδιο να νοικιάσουν ένα χώρο για να οργανωθούν καλύτερα και προσφερθήκαμε να καλύψουμε το ενοίκιο για ένα διάστημα (σ.σ. θα καλύπτουν τα έξοδα για το «Σπίτι του Μπορούμε» για πάνω από ένα χρόνο). Το κίνητρό μας είναι απλό. Μας έχουν φερθεί πολύ καλά, πολύ γενναιόδωρα όταν ήμασταν φιλοξενούμενοι σ’ αυτή τη χώρα κι έτσι αισθανθήκαμε ότι ήρθε η ώρα να δώσουμε κάτι πίσω. Δεν είναι υγιές μόνο να παίρνεις. Πρέπει κάτι και να δίνεις. Ειδάλλως δεν υπάρχει ευτυχία, ανεξάρτητα πόσα πολλά ή πόσα λίγα έχεις».

Ενίσχυση δεσμών

Αλλαξε αυτή η επίσκεψη την ιδέα τους για την Ελλάδα; «Οχι ιδιαίτερα. Μας βοήθησε να καταλάβουμε καλύτερα τη δύσκολη κατάσταση, επιβεβαίωσε κάποια από τα συμπεράσματά μας, ενίσχυσε τους δεσμούς μας με τους ανθρώπους. Ενθαρρύνουμε τον κόσμο που “χτυπά” την Ελλάδα να επισκεφθεί την Αθήνα και να την περπατήσει, αληθινά να την περπατήσει, για λίγες ημέρες. Αυτό θα τον κάνει να αντιληφθεί ότι δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις.» Τον Ιούλιο το ζευγάρι έφυγε για Κάρπαθο.

Της Λίνας Γιάνναρου| 4/8/2012 | Καθημερινή

ΗΑΤΤΑ: "Απαιτείται η εξεύρεση λύσης για τις πτωχεύσεις των αεροπορικών εταιρειών" Posted: 31 Aug 201

Ακόμα δεν έχει γίνει επιστροφή χρημάτων από την Malev και την Spanair στους πελάτες τους 6 μήνες μετά την πτώχευση της Malev και της Spanair, οι πελάτες δεν έχουν ακόμη εισπράξει το αντίτιμο των εισιτηρίων που δεν χρησιμοποίησαν
λόγω των πτωχεύσεων και της ακύρωσης δρομολογίων, γεγονός που αναδεικνύει την έλλειψη της κατάλληλης προστασίας των καταναλωτών από τις πτωχεύσεις αεροπορικών εταιριών.

Οι 2 μεγάλες ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρείες έπαυσαν να λειτουργούν στις αρχές του 2012, αφήνοντας πολλούς επιβάτες με αγορασμένα εισιτήρια χωρίς αξία. Τα διαπιστευμένα από την ΙΑΤΑ τουριστικά γραφεία εξακολουθούν να περιμένουν την επιστροφή των χρημάτων των πελατών τους από τις εν λόγω αεροπορικές εταιρίες.

Η ΙΑΤΑ κρατά τα προς επιστροφή ποσά, επιχειρώντας να βρεθεί μια συναινετική διαδικασία επιστροφής των χρημάτων από τους υπευθύνους της πτωχευτικής διαδικασίας των δύο αεροπορικών εταιρειών. Μέχρι στιγμής, όμως, δεν έχει επιτευχθεί καμία συμφωνία ή εγγύηση για την επιστροφή των χρημάτων στα τουριστικά γραφεία προκειμένου να δοθούν στους καταναλωτές.

Η ECTAA η οποία αντιπροσωπεύει τις εθνικές ενώσεις των ταξιδιωτικών γραφείων και tour operators 29 ευρωπαϊκών χωρών, της οποίας μέλος είναι ο ΙΑΤΤΑ, εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι δεν υπάρχει θεσμοθετημένη προστασία των επιβατών αεροπορικών εταιρειών από τυχόν πτωχεύσεις. Παρ όλο που μελέτες¹ πρότειναν τη θέσπιση ενός υποχρεωτικού συστήματος για την προστασία των επιβατών από τις πτωχεύσεις των αεροπορικών εταιρειών η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει ακόμα νομοθετήσει σχετικά.

Η ECTAA ανησυχεί ότι ιδιαίτερα στο σημερινό αδύναμο οικονομικό κλίμα, οι επιβάτες είναι εκτεθειμένοι σε υψηλό κίνδυνο από περαιτέρω πτωχεύσεις αεροπορικών εταιρειών. Η Διεθνής Ένωση Αεροπορικών Μεταφορών (ΙΑΤΑ) προβλέπει για φέτος ένα νέο κύμα πτωχεύσεων ευρωπαϊκών αεροπορικών εταιρειών με προβλέψεις για ζημιές των αεροπορικών εταιρειών να αγγίζουν 1δις $ 2.

O Πρόεδρος της ECTAA κ. B. Zgomba δήλωσε: "Αν ο Ευρωπαίος νομοθέτης δεν αποφασίσει να επιταχύνει και να θεσμοθετήσει ένα υποχρεωτικό σύστημα για την προστασία των επιβατών των αεροπορικών εταιρειών, οι επιβάτες- καταναλωτές θα συνεχίσουν ουσιαστικά να λειτουργούν ως απροστάτευτοι δανειστές των αεροπορικών εταιρειών και σε περιπτώσεις πτωχεύσεων θα έχουν ελάχιστες πιθανότητες να λαμβάνουν τις επιστροφές των χρημάτων τους"

²ΙΑΤΑ Δελτίο Τύπου, 11 Ιουνίου 2012: Μεγάλοι κίνδυνοι λόγω ασθενούς κερδοφορίας -Απώλειες της Ευρωπαϊκής αγοράς.

¹ Ευρωπαϊκή μελέτη 2011: Αξιολόγηση των επιπτώσεων της προστασίας των επιβατών σε περίπτωση πτώχευσης αεροπορικών εταιρειών - Τελική έκθεση

Ένα «θηρίο» που το έλεγαν REDS

Παρακολουθώ τον τελευταίο καιρό όλα όσα γράφονται και λέγονται για την υπόθεση REDS. Όχι γιατί είμαι κανένας περίεργος ωτακουστής που του αρέσουν τα κουτσομπολιά και οι ίντριγκες, αλλά διότι θεωρώ, με το φτωχό μου μυαλό, ότι έχει διαπραχθεί ένα έγκλημα. Ένα έγκλημα, που αν και δεν είμαι σε θέση να κρίνω αν είναι εξ αμελείας ή εκ προθέσεως, έχει διαπραχθεί εναντίων όλων των Δημοτών του ενιαίου Δήμου Παλλήνης.

Όμως θα ήθελα να εκφράσω τις αντιρρήσεις μου σχετικά με το αν η REDS θα έπρεπε να διεκδικήσει τα χρήματα αυτά, αν δικαιούται να τα διεκδικήσει και αν θα έπρεπε να δείξει «κοινωνική ευθύνη».

Οι εταιρίες, και δη οι εισηγμένες στο χρηματιστήριο, έχουν ευθύνη απέναντι στους μετόχους τους και όχι απέναντι σε δημότες, αγρότες, μικροπωλητές κλπ. Ακούγεται ωμό και σκληρό, όμως οι μέτοχοι είναι αυτοί που έχουν επενδύσει σε αυτή την εταιρία και απέναντι σε αυτούς η εταιρία είναι υπόλογη.

Κοινωνική ευθύνη όμως οφείλει να επιδείξει η εκάστοτε Δημοτική αρχή. Οι Δημότες την εκλέγουν και απέναντι σε αυτούς είναι υπόλογη.

Τους τελευταίους μήνες παρατηρώ μία «αχνή» απόπειρα αντιστροφής των ρόλων. Ζητάμε από τη REDS να δείξει κοινωνική ευθύνη, ενώ παράλληλα «ψιθυρίζεται» από δω και από κει ότι η Δημοτική Αρχή που διαχειρίστηκε το επίμαχο θέμα δεν κινήθηκε με πολύ ανιδιοτελή προσανατολισμό. Πιθανή ύπαρξη δόλου το λένε.

Αξιότιμοι κύριοι και κυρίες Δημοτικοί Σύμβουλοι, το θηρίο είναι θηρίο και η φύση του είναι να «τρώει». Και όσο το ταΐζουμε, τόσο μεγαλώνει και μαζί με αυτό μεγαλώνει και η όρεξή του. Ας μην κατηγορούμε το θηρίο. Μάλλον ο θηριοδαμαστής δεν έκανε καλά τη δουλειά του και του «ξέφυγε» από τον έλεγχο.

Από τα παραπάνω, αλλά και πολύ περισσότερο από τα λεγόμενα των εμπλεκόμενων, συμπεραίνει εύκολα κανείς ότι υπάρχουν ευθύνες. Παρόλα αυτά στο Δημοτικό Συμβούλιο που έγινε ειδικά για το φλέγον ζήτημα αλλά και γενικότερα στα διάφορα δημοσιεύματα που κυκλοφορούν, παρατήρησα ότι μπορεί να μην καταφέραμε να τετραγωνίσουμε τον κύκλο (μαθηματικώς αδύνατον γαρ), όμως καταφέραμε να στρογγυλέψουμε τις γωνίες του τετραγώνου!!! Ξαφνικά «διαγράφουμε» τις αμαρτίες του παρελθόντος - ή προσπαθούμε τουλάχιστον - και «ενώνουμε» τις δυνάμεις μας απέναντι στον κοινό εχθρό. Το Θηρίο!!!

Συμφωνώ να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Συμφωνώ να παλέψουμε για το καλό του Δήμου μας. Αλλά να αποδοθούν ευθύνες, πολιτικές και ποινικές, όπου υπάρχουν. Και γι αυτό είστε υπεύθυνος εσείς κύριε Δήμαρχε. ΕΣΕΙΣ!!! Είστε υπόλογος απέναντί μας και θα πρέπει να κάνετε ό,τι είναι δυνατόν να πέσει άπλετο φως στην υπόθεση. Ο εισαγγελέας είναι ευπρόσδεκτος στην πόλη μας και εμείς είμαστε πολύ φιλόξενοι δημότες.

Παράλληλα ακούγονται «ψίθυροι» από στελέχη της αντιπολίτευσης σχετικά με άλλες «ύποπτες» και «σκιερές» υποθέσεις άλλων διοικήσεων. Κάτι ακούγεται σχετικά με την υπόθεση Καρφούρ, σχετικά με ένα κτίριο τράπεζας, σχετικά με κάτι στάβλους με άλογα κλπ.

Κύριοι της αντιπολίτευσης, αν έχετε κάποια στοιχεία εναντίον της Δημοτικής Αρχής είστε διπλά υποχρεωμένοι να ρίξετε φως στις υποθέσεις. Ξαναλέω, ο εισαγγελέας είναι ευπρόσδεκτος στην πόλη μας. Το έργο σας είναι ο έλεγχος της Δημοτικής αρχής και είναι εξίσου σημαντικός, για να μην πω σημαντικότερος, από την άσκηση διοίκησης αυτής καθ’ αυτής.

Όχι όμως συμψηφισμοί κύριοι.

Όχι omerta!!!

Όχι μία σου και μία μου.

Είμαι ένας απλός δημότης και ως τέτοιος κάνω έκκληση προς όλες τις δημοτικές ομάδες. Αν πραγματικά θέλετε «να δούμε όλοι τα πράγματα διαφορετικά» και να αλλάξει επιτέλους η νοοτροπία που μας έφτασε μέχρι εδώ, ρίξτε φως!!! Ρίξτε φως σε όλες τις υποθέσεις!!!
Λύση είναι η απο-κάλυψη και όχι η συν-κάλυψη. Αποβάλετε τα άρρωστα «κύτταρα» από τις ομάδες σας γιατί προσβάλλονται και τα υγιή. Εξυγιανθείτε. Αναδείξτε τα ικανά σας στελέχη και θα είμαστε μαζί σας. Μπορεί κάποιοι από «εδώ» και κάποιοι από «εκεί», αλλά μαζί σας!!!
Θέλουμε να διαφιλονικούμε για το ποιος είναι ικανότερος στη διοίκηση και όχι για το ποιος «έφαγε» λιγότερο, γιατί στο τέλος θα βρεθεί πάλι κάποιος να πει «μαζί τα φάγαμε».

Νίκος Σίμος Δημότης Παλλήνης
Κάτοικος Γέρακα
Μέλος της Ένωσης Γονέων Παλλήνης

Πιο απλή, η έκδοση πιστοποιητικού υγείας στους μαθητές

Επείγουσα εγκύκλιο προς τις Υγειονομικές Περιφέρειες απέστειλε ο υπουργός Υγείας, με στόχο τη διευκόλυνση των διαδικασιών χορήγησης πιστοποιητικών υγείας για την εγγραφή των μαθητών στις δομές της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. 

Ο κ. Λυκουρέντζος ζητεί με την εγκύκλιο την άμεση συγκρότηση κλιμακίων ιατρών με ειδικότητες οδοντιάτρων, καρδιολόγων, οφθαλμιάτρων και κατά περίπτωση παιδιάτρων. 

Οι γιατροί θα εξυπηρετούν τους προσερχόμενους γονείς, με κατάλληλο προγραμματισμό, στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, καθώς και στα Κέντρα Υγείας. Τα κλιμάκια πρόκειται να συγκροτηθούν για τον μήνα Σεπτέμβριο, με προοπτική εφαρμογής της διαδικασίας αυτής για τις εγγραφές των μαθητών στα προσεχή έτη. 

Σύμφωνα με ανακοίνωση του κ. Λυκουρέντζου, «η εν λόγω ενέργεια αποσκοπεί στην απλοποίηση έκδοσης ενός ενιαίου πιστοποιητικού για τους μαθητές, διευκολύνοντας τους οικονομικά ασθενέστερους γονείς και αποσυμφορώντας τις υπηρεσίες Υγείας.

Στοιχεία για τη σπατάλη φαγητού

Η φτώχεια και η πείνα στην Ελλάδα:

• 20% του πληθυσμού της Ελλάδας απειλείται με φτώχεια (23,7% των παιδιών έως 17 ετών)
• Άνεργοι τον Ιανουάριο του 2012:  1.084.668 άτομα ή 21,8% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού (αύξηση 14,8% σε σχέση με το αντίστοιχο μήνα του 2010), εντός του 2011 χάθηκαν 363.360 θέσεις εργασίας. Σε σύγκριση με το 2008 το ποσοστό έχει τριπλασιαστεί από το 7,8%.
• Μακροχρόνια άνεργοι: 37%, (υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στις ηλικίες 15-24: 50,8%)
• Η Ελλάδα βρίσκεται στην τέταρτη θέση της λίστας για τον κίνδυνο φτώχειας της Ε.Ε. μετά τις Λετονία, Ρουμανία και Βουλγαρία, χώρες με αρκετά χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα. (στοιχεία πριν το 2011)
• Η Ελλάδα παρουσιάζει το υψηλότερο ποσοστό υλικής αποστέρησης στην Ε.Ε, ενώ στο 11,2% βρίσκεται και το ποσοστό ακραίας υλικής αποστέρησης. Ο εναλλακτικός αυτός δείκτης, βασίζεται στη δυνατότητα κάλυψης των παρακάτω 9 αναγκών:

1. γεύμα με ψάρι ή κρέας κάθε δεύτερη ημέρα
2. μια εβδομάδα διακοπές το χρόνο
3. αντιμετώπιση έκτακτων εξόδων
4. επαρκή θέρμανση στο σπίτι
5. αποπληρωμή χωρίς δυσκολίες των τοκοχρεολυσίων, των ενοικίων και των λογαριασμών
6. πλυντήριο στην κατοικία διαμονής
7. έγχρωμη τηλεόραση στην κατοικία διαμονής
8. τηλέφωνο στην κατοικία διαμονής
9. κατοχή αυτοκινήτου

• Ένα νοικοκυριό χαρακτηρίζεται από υλική αποστέρηση, όταν αδυνατεί να καλύψει τουλάχιστον 3 από τις 9 αυτές ανάγκες. Επίσης, χαρακτηρίζεται από ακραία υλική αποστέρηση όταν υπάρχει αδυναμία κάλυψης τουλάχιστον 4 από τις 9 ανάγκες.

• Καθημερινά διανέμονται 10.000 μερίδες φαγητού σε άστεγους και άπορους από τα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής Ελλάδας.

Η σπατάλη φαγητού στην Ε.Ε.:

• Κάθε Ευρωπαίος πετάει κάθε χρόνο στα σκουπίδια 179 κιλά τρόφιμα, ενώ 79 εκατ. πολίτες της Ε.Ε. ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και 16 εκατ. πολίτες στρέφονται στα συσσίτια προκειμένου να εξασφαλίσουν ένα πιάτο φαγητό.
• Σε ετήσια βάση, καταλήγουν στα σκουπίδια 89 εκατομμύρια τόνοι τροφίμων στην Ε.Ε. χωρίς σε αυτή την ποσότητα να συμπεριλαμβάνονται τα τρόφιμα που απορρίπτονται στην αγροτική παραγωγή και διαλογή (π.χ. πατάτες με μικρότερο μέγεθος από εκείνο που προβλέπουν οι ευρωπαϊκές νόρμες).
• Τα νοικυριά της Ε.Ε. πετούν στα σκουπίδια τροφή αξίας 100 δισ. ευρώ, το αντίστοιχο περίπου του τζίρου της Nestle, της μεγαλύτερης εταιρείας τροφίμων του κόσμου.
• Το φαγητό που καταλήγει στα σκουπίδια στην Ε.Ε. θα ήταν αρκετό να θρέψει δύο φορές όλους τους ανθρώπους του κόσμου που πεινούν.
• Τρία εκατομμύρια τόνοι ψωμιού καταλήγουν στα σκουπίδια κάθε χρόνο στην Ε.Ε, αρκετά για να ταΐσουν ολόκληρη την Ισπανία.
• Μέσω νέων τεχνολογιών το περισσευούμενο ψωμί των αρτοποιείων (ως και 20% της παραγωγής) μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμη ύλη (έχει την ίδια απόδοση σχεδόν με το ξύλο) και έχει υπολογιστεί πως αν όλα τα αρτοποιεία της Γερμανίας χρησιμοποιούσαν αυτή την μέθοδο η παραγόμενη ενέργεια θα ισούταν με αυτήν ενός πυρηνικού εργοστασίου.

Πηγές:http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/A0101/PressReleases/A0101_SJO01_DT_QQ_03_2011_01_F_GR.pdf

http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/General/ELLAS_IN_NUMBERS_GR.pdf (σελ. 31)

http://epp.eurostat.ec.europa.eu/cache/ITY_OFFPUB/KS-SF-09-046/EN/KS-SF-09-046-EN.PDF

http://www.tastethewaste.com/info/film

Μοναχή αποκαλύπτει το παιχνίδι υποκρισίας στη Συρία

Η μοναχή Agnès Mariam de la Croix ζει στη Συρία εδώ και 20 χρόνια. Η στάση απέναντι στους περίφημους «ακτιβιστές» ουσιαστικά μισθοφόρους-φανατικούς μουσουλμάνους οι οποίοι έχουν εισβάλλει στη Συρία, είναι γνωστή εδώ και καιρό όταν η θαρραλέα αυτή μοναχή αποκάλυψε ότι την ομαδική σφαγή στην Χούλα έκαναν οι μισθοφόροι και όχι ο Στρατός της Συρίας όπως τα δυτικά ΜΜΕ –και τα περισσότερα στην Ελλάδα- είχαν αρχικά αναφέρει. Η Agnès Mariam de la Croix ζει στη μονή του St. James κοντά στο χωριό Qara και ήταν από τους πρώτους οι οποίοι μίλησαν για τα εγκλήματα των μισθοφόρων στην Χούλα από μαρτυρίες προσφύγων που βρήκαν καταφύγιο στο μοναστήρι. Στο βίντεο που ακολουθεί η Agnès Mariam ξεσκεπάζει ουσιαστικά το παιχνίδι υποκρισίας που διεξάγεται στη Συρία και μιλά με απόλυτη ειλικρίνεια για όσα συμβαίνουν σήμερα στην πολύπαθη αυτή χώρα.  «Υποφέρουμε από έλλειψη ασφάλειας και από αβέβαιο μέλλον. Είμαστε απομονωμένοι σαν

Θανατηφόρος ιός μαστίζει την Καλιφόρνια

Για το ενδεχόμενο 10.000 άνθρωποι να έχουν έλθει σε επαφή με ένα θανατηφόρο ιό έπειτα από τη διαμονή τους στο Εθνικό Πάρκο Γιοσέμιτι της Καλιφόρνιας κατά τη διάρκεια του φετινού καλοκαιριού, εξέδωσε προειδοποίηση το Ομοσπονδιακό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών των ΗΠΑ.
Έχουν εντοπισθεί τουλάχιστον έξι κρούσματα του πνευμονικού συνδρόμου HPS που προκαλείται από στελέχη του ιού Hanta και προκαλεί οξύ πνευμονικό οίδημα.

Ο ιός βρίσκεται στα εκκρίματα ενός είδους ποντικού και μεταδίδεται με την εισπνοή. Δύο από τους προσβληθέντες έχουν ήδη πεθάνει. Όλοι είχαν διαμείνει στο «Curry Village» του Εθνικού Πάρκου Γιοσέμιτι.

Η υπηρεσία Εθνικών Πάρκων προσπάθησε να έλθει σε επαφή με τους 2.900 επισκέπτες που είχαν κάνει κρατήσεις για παραμονή στο κάμπινγκ του «Curry Village» ανάμεσα στις 10 Ιουνίου και τις 24 Αυγούστου. Υπολογίζεται ότι συνολικά 10.000 άτομα διέμειναν στο διάστημα αυτό στο κάμπινγκ, τα 2.900 άτομα που έκαναν τις κρατήσεις μαζί με τα μέλη των οικογενειών τους και τους φίλους που τούς συνόδευαν.

«Οι σκηνές απολυμάνθηκαν στις 24 Αυγούστου και το κάμπινγκ επαναλειτουργεί. Αλλά τα άτομα που διέμειναν κατά το διάστημα μεταξύ της 10ης Ιουνίου και της 24ης Αυγούστου διατρέχουν τον κίνδυνο να αναπτύξουν το σύνδρομο που έχει στάδιο επώασης έξι εβδομάδων», αναφέρεται στην ανακοίνωση του Ομοσπονδιακού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών.

Το σύνδρομο HPS είναι αρκετά σπάνιο, αλλά πολύ επικίνδυνο: το ποσοστό θνησιμότητας είναι πάνω από 30%. Εκδηλώνεται με ήπια συμπτώματα αρχικά, όπως πυρετό, κεφαλαλγίες, προβλήματα του πεπτικού, βήχα... αλλά σύντομα μπορεί να αποδειχθεί μοιραίο. Δεν υπάρχει θεραπεία, κατά συνέπεια η έγκαιρη νοσηλεία είναι απαραίτητη για την αύξηση της πιθανότητας επιβίωσης των ασθενών.
Η ασθένεια εντοπίσθηκε στις ΗΠΑ το 1993. Έκτοτε έχουν διαγνωσθεί περί τα εξήντα κρούσματα στην Καλιφόρνια και 587 συνολικά στις ΗΠΑ. Περισσότεροι από το εν τρίτον των ασθενών κατέληξαν.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Το δίλημμα του φυλακισμένου

Πόσο κοστίζει ο εγωισμός; Γιατί εμείς οι άνθρωποι αργά ή γρήγορα πρέπει να μάθουμε να συνεργαζόμαστε; Ένα μαθηματικό παίγνιο μπορεί να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα; Και πως σε όλα αυτά εμπλέκονται η οικονομία, το δίκαιο, η πολιτική επιστήμη και η βιολογία;

Καλιφόρνια 1950. Ο ψυχρός πόλεμος στα φόρτε του. Δύο Αμερικανοί μαθηματικοί, ο Merrill Meeks Flood και ο Melvin Dresher εργάζονται στο ερευνητικό κέντρο που τροφοδοτεί με μελέτες τις Αμερικανικές Ένοπλες δυνάμεις, τη RAND Corporation. Το ερευνητικό κέντρο ήθελε μελέτες στη θεωρία των παιγνίων με σκοπό την χρησιμοποίησή τους σε ενδεχόμενο πυρηνικό πόλεμο. Κατά τη διάρκεια των ερευνών τους οι Flood και Dresher ανακαλύπτουν ένα απλό μαθηματικό μοντέλο σε μορφή παιγνίου στο οποίο οι δύο παίκτες μπορούν είτε να συνεργαστούν μεταξύ τους είτε να προδώσουν ο ένας τον άλλον. Τον ίδιο χρόνο, ο μαθηματικός Albert William Tucker (1905-1995), καθηγητής του νομπελίστα John Nash (1928- ) στο Princeton, απευθυνόμενος σε ψυχολόγους στο πανεπιστήμιο του Stanford, χρησιμοποιεί ένα παράδειγμα με φυλακισμένους και ποινές με σκοπό να κάνει πιο κατανοητό στο κοινό το παίγνιο των Flood και Dresher. Από τη διάλεξη του Tucker και έπειτα το παίγνιο ονομάζεται “Δίλημμα του Φυλακισμένου” και αποτελεί το πιο διάσημο πρόβλημα της θεωρίας των παιγνίων.

Το δίλημμα έχει ως εξής: Δύο άνθρωποι (εμείς θα τους αποκαλούμε Α και Β) είναι ύποπτοι για την τέλεση ενός εγκλήματος. Όμως η αστυνομία δεν έχει επαρκή στοιχεία για την ενοχή τους . Ο ανακριτής καλεί τον Α στο γραφείο του και του λέει τα εξής. Αν επιρρίψει την ευθύνη στον Β και ο Β δεν μιλήσει θα αφεθεί ελεύθερος ενώ ο Β θα κάνει 10 χρόνια φυλακή. Αν όμως και ο Β επιρρίψει την ευθύνη στον Α και οι δύο θα φυλακιστούν για 4 χρόνια. Αν δεν μιλήσει και τον καρφώσει ο Β, οι όροι αντιστρέφονται. Ο Β θα αφεθεί ελεύθερος και ο Α θα μείνει στη φυλακή για 10 χρόνια. Αν όμως και οι δύο δεν ομολογήσουν θα φυλακιστούν μόνο για ένα χρόνο. λόγω έλλειψης στοιχείων. Την ίδια συζήτηση κάνει και με τον ΠαίκτηΒ. Ο Α και ο Β δεν συναντιούνται και δεν επικοινωνούν μεταξύ τους.

Ας έρθουμε λοιπόν στη θέση του Παίκτη Β. Σκέπτεται: “Αν ο Α με έχει καρφώσει, εμένα με συμφέρει να τον καρφώσω γιατί αν το κάνω θα φάω 4 χρόνια ενώ αν δεν το κάνω θα κάτσω στη στενή 10 χρόνια. Αν δεν με έχει καρφώσει, πάλι με συμφέρει να τον καρφώσω γιατί θα αφεθώ ελεύθερος ενώ αν δεν το κάνω θα κάτσω ένα χρόνο στη φυλακή. Άρα ό,τι και να κάνει ο Α εμένα με συμφέρει να τον καρφώσω”.

Φωνάζει τον δεσμοφύλακα και του λέει ότι θα ομολογήσει και θα ρίξει την ευθύνη στον Α. Όμως και ο Α σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο και τον καρφώνει. Συνεπώς και οι δύο φίλοι μας θα κάτσουν 4 χρόνια στη φυλακή.

Ήταν όμως λογική η επιλογή τους; Αν σκεφτούμε ότι και οι δύο σκέφτηκαν το συμφέρον τους, ναι. Και οι δύο έλπιζαν ότι ο άλλος δεν θα μιλούσε και θα αφήνονταν ελεύθεροι. Τα ήθελαν όλα για τον εαυτό τους. Να κερδίσουν όσο μπορούν περισσότερα ή έστω να υποστούν όσο το δυνατόν λιγότερη ζημιά. Να όμως που ο εγωισμός τους δεν έφερε το καλύτερο αποτέλεσμα και για τους δύο, δηλαδή να μην καρφώσει ο ένας τον άλλο και να τη γλιτώσουν φτηνά με ένα χρόνο φυλάκισης ο καθένας.

Το Δίλημμα του Φυλακισμένου έγινε ευρέως γνωστό στους επιστημονικούς κύκλους και απασχόλησε επιστήμονες από πολλούς και διαφορετικούς επιστημονικούς κλάδους. Οι οικονομολόγοι είδαν στα πρόσωπα των δύο φυλακισμένων τον homο economicus, τον άνθρωπο που συμπεριφέρεται έτσι ώστε να μεγιστοποιήσει το κέρδος και να ελαχιστοποιήσει το κόστος. Οι φιλόσοφοι ασχολήθηκαν με τα ηθικά διλήμματα των παικτών. Το δίλημμα του φυλακισμένου έχει εφαρμογές στο δίκαιο, την ψυχολογία, ακόμα και τη βιολογία. Πολύ εντυπωσιακό για ένα απλό μαθηματικό παίγνιο.

Ένας από τους επιστήμονες που εντυπωσιάστηκαν από το Δίλημμα του Φυλακισμένου στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ήταν ο Αμερικανός μαθηματικός και πολιτικός επιστήμονας Robert Axelrod. Ο Axelrod βρήκε στο Δίλημμα του Φυλακισμένου μία πιθανή απάντηση στο ερώτημα που τον απασχολούσε: υπό ποιες συνθήκες δύο θεμελιωδώς εγωιστικά όντα μπορούν να επιλέξουν να συνεργαστούν; Για να απαντήσει στο ερώτημα δημιούργησε το Επαναλαμβανόμενο Δίλημμα του Φυλακισμένου, όπου το παίγνιο δεν παίζεται μια φορά αλλά πολλές. Στο Επαναλαμβανόμενο Δίλημμα του Φυλακισμένου οι παίκτες έχουν τη δυνατότητα να μάθουν από τα λάθη τους και να επανορθώσουν, ανοίγοντας έτσι ένα παράθυρο στην αμοιβαία συνεργασία. Το 1979 καλεί τους σημαντικότερους θεωρητικούς των παιγνίων να υποβάλλουν στρατηγικές, υπό τη μορφή προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών, για να παίξουν το Επαναλαμβανόμενο Δίλημμα του Φυλακισμένου. Υποβάλλονται 14 στρατηγικές από ψυχολόγους, μαθηματικούς, κοινωνιολόγους και πολιτικούς επιστήμονες. O Axelrod βάζει τις διάφορες στρατηγικές να αναμετρηθούν μεταξύ τους. Νικητής του διαγωνισμού αναδεικνύεται ο Αμερικανοεβραίος μαθηματικός και ψυχολόγος Anatol Rapoport (1911- ) με τη στρατηγική Tit for Tat ή αλλιώς Μία Σου και Μία Μου. Η στρατηγική αυτή είναι πολύ απλή: Ο παίκτης ξεκινά συνεργαζόμενος με τον αντίπαλο και κατόπιν πράττει ότι έπραξε και ο αντίπαλος στον προηγούμενο γύρο. Συνεργάστηκε, θα συνεργαστεί. Πρόδωσε, θα τον προδώσει κι εκείνος στον επόμενο γύρο.

Ο Axelrod διοργάνωσε και ένα δεύτερο τουρνουά τον επόμενο χρόνο. Αυτή τη φορά υποβλήθηκαν 63 στρατηγικές. 62 καινούριες και η Μία Σου και Μία Μου. Πολλές από αυτές ήταν παραλλαγές του Μία Σου και Μία Μου. Η πιο πετυχημένη παραλλαγή ήταν η στρατηγική Δυο Σου και Μία Μου (Tit for Two Tats) του Βρετανού εξελικτικού βιολόγου και γενετιστή John Maynard Smith (1920-2004) όπου ο παίκτης προδίδει μετά από δύο συνεχόμενες προδοσίες. Όμως νικητής αναδείχθηκε και πάλι ο Rapoport

Το 1981 ο Axelrod μαζί με τον Βρετανό εξελικτικό βιολόγο William Donald Hamilton (1936-2000) δημοσιεύουν ένα άρθρο στο περιοδικό Science για την εξέλιξη της συνεργασίας. Σε αυτό μεταφέρουν τις μελέτες του Axelrod στην εξελικτική βιολογία και αποδεικνύουν ότι η συνεργασία είναι μια εξελικτικά σταθερή στρατηγική, δηλαδή μια συμπεριφορά που επιτρέπει να διαχυθούν τα χαρακτηριστικά που κάνουν ένα είδος να επικρατήσει και να επιβιώσει. Οι ζωντανοί οργανισμοί που συνεργάζονται μεταξύ τους έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπαραχθούν και επομένως να περάσουν τα γονίδιά τους στην επόμενη γενιά. Οι νυχτερίδες, τα ψάρια που ανήκουν στο είδος των γαστερόστεων που επιλέγουν αν θα είναι αρσενικά ή θηλυκά, οι μαϊμούδες ακόμα και οι ιοί και οι βακτηριοφάγοι όπως ο φ6 χρησιμοποιούν κατά κόρον τη στρατηγική Μια Σου και Μία Μου. Το άρθρο των Axelrod και Hamilton αποτελεί ένα από τα πιο πολυσυζητημένα επιστημονικά άρθρα και αναφέρεται συχνά στη σχετική βιβλιογραφία. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι το 1989 ένας από τους πιο διάσημους εκλαϊκευτές της επιστήμης, ο Βρετανός εξελικτικός βιολόγος Richard Dawkins (1941- ), στη δεύτερη έκδοση του βιβλίου του Το Εγωιστικό Γονίδιο αφιερώνει ένα νέο κεφάλαιο στα ευρήματα του Axelrod και στην εφαρμογή τους στην εξελικτική βιολογία (Δυστυχώς αυτό το κεφάλαιο δεν υπάρχει στην ελληνική έκδοση του βιβλίου).

Ας φύγουμε λοιπόν τώρα από τη θεωρία και να περάσουμε στην πράξη. Όσο κι αν σας φαίνεται παράλογο η Μαφία, ο Ελευθεροτεκτονισμός και οι λοιπές μυστικές οργανώσεις έχουν μια πολύ καλή λύση στο να επιβάλλουν τη συνεργασία μεταξύ των παικτών στο Δίλημμα του Φυλακισμένου. Τον νόμο της σιωπής ή αλλιώς Ομερτά. Όποιος μιλήσει, όποιος προδώσει, πεθαίνει ή πέφτει σε δυσμένεια. Οπότε ο παίκτης δεν έχει να κάνει τίποτε άλλο από το να σιωπήσει, να συνεργαστεί και να αφήσει τον εγωισμό του στην άκρη. Το πρόβλημα λύνεται με την ιδιαίτερα μεγάλη αύξηση του κόστους της προδοσίας. Η προδοσία κοστίζει τη ζωή του παίκτη. Και η ζωή είναι ανεκτίμητη.

Όμως ο νόμος της σιωπής δεν είναι και η καλύτερη εναλλακτική λύση. Ίσως και εμείς οι άνθρωποι όπως και άλλοι ζωντανοί οργανισμοί να είμαστε γενετικά προγραμματισμένοι να συνεργαζόμαστε, πιθανόν με τη μορφή Μια Σου και Μια Μου. Ο Αμερικανός Edward O. Wilson (1929- ), ο βιολόγος που το 1975 θεμελίωσε την Κοινωνιοβιολογία, υποστηρίζει πως όταν οι άνθρωποι συγκρότησαν κοινωνίες και δημιούργησαν πολιτισμό, η αλτρουιστική συμπεριφορά έγινε από ένστικτο κανόνας κοινωνικής συμπεριφοράς (social norm), μετά νομική επιταγή και τελικά ηθική αρχή. Οι κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς μας επιβάλλουν τη συνεργασία. Όμως αυτή η συζήτηση ξεφεύγει από τα όρια της εκλαϊκευμένης επιστήμης και περνά στα χωράφια των κοινωνικών επιστημών και της φιλοσοφίας.

Υπάρχει  και  παραλλαγή   του  παιγνιδιού  όπου  οι  παίκτες  πληρώνουν  πρόστιμα  σε  χρήμα  ή  έχουν κέρδη  σε  χρήμα .

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΑΙ - ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΑΙ   :  Απο  300   ευρώ  ο  κάθε  παίκτης .
ΠΡΟΔΙΔΩ - ΠΡΟΔΙΔΩ   :   πρόστιμο  απο  10  ευρώ  ο  κάθε  παίκτης .
ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΑΙ - ΠΡΟΔΙΔΩ  :    Ο  "συνεργάζομαι"  πρόστιμο   100 ευρώ  και  ο  "προδίδω"   κέρδος  500   ευρώ . 

Στο  παιγνίδι  υπάρχει   και  ένας  "τραπεζίτης"  . Είναι   αυτός  που αποφασίζει  πόσες   παρτίδες  θα  παιχθούν  (  οι  παίκτες  δεν   ξέρουν )   ,  εισπράττει  τα  πρόστιμα  ή  δίνει  απο  την  τσέπη  του  τα  κέρδη στους  παίκτες .
Φυσικά  ο  τραπεζίτης  χαίρεται  όταν  και  οι  δύο  παίκτες   παίζουν  "ΠΡΟΔΙΔΩ"   διότι  εισπράττει  10 + 10   ευρώ . 

Η  Φύση    θέτει  ένα  ενδιαφέρον  ερώτημα   στους  παίκτες   του  παιγνιδιού :  ΕΣΥ  ΚΥΡΙΕ   ΠΟΥ  ΠΑΙΖΕΙΣ   ΕΓΩΪΣΤΙΚΑ  ( δηλαδή  πάντα  προδίδεις  τον  άλλον )  ΕΠΙΒΙΩΝΕΙΣ  ΟΣΟ  ΥΠΑΡΧΟΥΝ  ΚΟΡΟΪΔΑ  ΠΟΥ  ΠΑΙΖΟΥΝ  ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΑ .  ΘΑ  ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ  ΟΜΩΣ  ΝΑ  ΕΠΙΒΙΩΣΕΙΣ  ΣΕ  ΜΙΑ  ΚΟΙΝΩΝΙΑ  ΟΠΟΥ  ΤΑ  ΚΟΡΟΙΔΑ  ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ   ΚΑΙ  ΟΛΟΙ  ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ  ΣΟΥ  ( άρα  παίζουν  εγωϊστικά  όπως  εσύ ) ;
Δηλαδή  ποιά  στρατηγική  μπορεί  να  επιβιώσει   όταν  ΟΛΟΙ  ΟΙ   ΑΛΛΟΙ  θα  παίζουν  με  τον  ίδιο τρόπο ; 

Αποδεικνύεται  , στις  προσομοιώσεις  με  υπολογιστές , οτι  δύο  μόνο στρατηγικές   μπορούν  να  επιβιώσουν  μετά  απο 1000   γύρους  :   

α)   Η   "ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΔΙΔΕ"  .  Οι  παίκτες   χάνουν  συνεχώς   μικροποσά  και  κάνουν  τον  τραπεζίτη   πλουσιώτερο   .  Σήμερα  αυτός  ο  λαός (που  προέκυψε   απο  μια  μακρά  διαδικασία  φυσικής  επιλογής  )  παίζει   εγωϊστικά    και  κάποιοι  τραπεζίτες   έχουν  γίνει   πάμπλουτοι .  Τυχαία  ομοιότητα ;  

β)  Η  "ΜΙΑ  ΣΟΥ  ΚΑΙ  ΜΙΑ  ΜΟΥ"  . Η  στρατηγική  των  Φιλοσόφων .  Δύο  ομάδες   υπάρχουν  στην  ανθρωπότητα :  Φιλόσοφοι  και  λαουτζίκος (  ή  Έλληνες   και  περιούσιοι ) .  Τυχαίο ; 

Τί  άλλο  δείχνουν  οι  προσομοιώσεις   :  

#  Έστω  οτι   υπάρχει   μια  αυτοκρατορία  όπου  όλοι   παίζουν   "ΠΑΝΤΑ  ΠΡΟΔΙΔΩ"    αλλά  σε    ένα  ασήμαντο   χωριουδάκι  η  πλειοψηφία   παίζει   "ΜΙΑ  ΣΟΥ  ΚΑΙ  ΜΙΑ  ΜΟΥ"  .  Αργά  ή  γρήγορα    το χωριουδάκι  θα  καταπιεί   την  αυτοκρατορία  !     Τώρα σκεφθείτε  αυτά  που  έχουμε  πεί  για  το  δικό  μας   "οικολογικό  χωριουδάκι"   (  http://lofos.info/pythas/xorio.html

 

  )  .

#  Έστω  οτι   υπάρχει  μια  αυτοκρατορία  όπου  όλοι   παίζουν  "ΜΙΑ  ΣΟΥ  ΚΑΙ  ΜΙΑ  ΜΟΥ"    αλλά  σε  ένα  ασήμαντο  χωριουδάκι  η  πλειοψηφία  παίζει   "ΠΑΝΤΑ  ΠΡΟΔΙΔΩ"  . Οι  προσομοιώσεις  δείχνουν  οτι   το  χωριουδάκι  δεν  θα  μπορέσει  ποτέ  να  μεγεθυνθεί  και  να  καταπιεί  την  αυτοκρατορία !  

Επειδή  η  στρατηγική  "ΠΑΝΤΑ  ΠΡΟΔΙΔΩ"   είναι  η  στρατηγική  των  μονοκύτταρων   οργανισμών    και  η  "ΜΙΑ  ΣΟΥ  ΚΑΙ  ΜΙΑ  ΜΟΥ"  η  στρατηγική   των   πολυκύτταρων  οργανισμών ,  προκύπτει  οτι   σε  έναν  ωκεανό  με  πλαγκτόν  κάποια  στιγμή  θα  εμφανισθούν   πολυκύτταροι  οργανισμοί   και   θα  γίνουν  η    πλειοψηφία  σε   βιομάζα .
Ουδέποτε  όμως  θα  συμβεί  το  αντίστροφο .
Αυτό  το  βλέπουμε  στην  ιστορία  της   ζωής πάνω  στην  Γή . 

Η  στρατηγική  "ΠΑΝΤΑ  ΠΡΟΔΙΔΩ" είναι    αυτό  που  λέμε  "στρατηγική  του  αμαθούς  λαουτζίκου"  . Είναι   η  στρατηγική που  κάνει  τους  ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ  πάμπλουτους !
Η  στρατηγική   "ΜΙΑ  ΣΟΥ  ΚΑΙ  ΜΙΑ  ΜΟΥ"    είναι  η  στρατηγική   των  Ελλήνων . Κάνει   τους  τραπεζίτες  να  πεθαίνουν  απο  πείνα  επειδή  δίνουν  300 + 300   ευρώ  σε  κάθε  παρτίδα  .  Σύμφωνα  με  τα  προηγούμενα ,  είναι  μαθηματικώς  βέβαιο  οτι  ο  Ελληνικός  Τρόπος   Σκέψης   θα  κυριαρχήσει  .  Απλώς  δεν είναι   προκαθορισμένο  το  πότε  θα  γίνει  αυτό . Εξαρτάται  απο  το  πόσο  εντατικά  θα  δουλέψουμε   εμείς . 

Η στρατηγική   "ΜΙΑ  ΣΟΥ  ΚΑΙ  ΜΙΑ  ΜΟΥ"   είναι   αυτό  που  λέμε   "Καλύτερα   μέτριο  κέρδος   για  όλους  παρά   εγώ  να  είμαι  πλούσιος  και  οι  άλλοι  να  πεινάνε" .
Ο   αμαθής  όχλος   παίζει  με  τον  κανόνα   "Ας  πλουτίσω  εγώ  και  οι  άλλοι  δεν  με  νοιάζει  τί  κάνουν"  . 

«Βουτάνε» 11,5 δισ. από το λαό για να χαρίσουν 25 δισ. στις τράπεζες!

Γιατί γίνονται όλα αυτά;
Σε τίνος τη «σωτηρία» αποβλέπουν τα νέα μέτρα ύψους 11,5 δισ. ευρώ που, στην πραγματικότητα,
αν προστεθούν η κάλυψη των δημοσιονομικών απωλειών που θα επιφέρουν, η «τρύπα» στον προϋπολογισμό του 2012, τα νέα χαράτσια, οι φόροι κ.λπ.,
ανέρχονται, όπως τα ίδια τα κυβερνητικά επιτελεία ομολογούν, στα... 23 δισ. ευρώ;*
Η τρικομματική κυβέρνηση υπό τον Σαμαρά δεν κάνει τίποτα διαφορετικό απ' ό,τι έκανε η τρικομματική κυβέρνηση Παπαδήμου και πριν απ' αυτήν η κυβέρνηση Παπανδρέου:Ρημάζει τον ελληνικό λαό, επιφέρει το τελευταίο (;) και σίγουρα το θανάσιμο πλήγμα σε μια κοινωνία ήδη εξαθλιωμένη, ήδη γονατισμένη, ήδη φτωχοποιημένη, ήδη χρεοκοπημένη, με έναν και μοναδικό στόχο:
Τη δημιουργία εκείνης της «γέφυρας», μιας «γέφυρας» χτισμένης επί των λαϊκών κουφαριών, πάνω στην οποία θα πατήσει (κυριολεκτικά επί πτωμάτων) η πλουτοκρατία για να περάσει την κρίση, που η ίδια έχει δημιουργήσει.
*
Οι αριθμοί είναι απλοί, συγκεκριμένοι και λένε όλα όσα προσπαθούν να κρύψουν πίσω από τα «μεσσιανικά» τους λογύδρια οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης:
Τα μέτρα των 11,5 δισ. ευρώ
(σ.σ.: δηλαδή των 23 δισ. ευρώ),
επιβάλλονται ώστε, όπως λέει η κυβέρνηση, να ικανοποιηθούν οι δανειστές, να πειστούν για την προσήλωση της Ελλάδας στην πολιτική των Μνημονίων και ως εκ τούτου μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου να εκταμιευτεί από την τρόικα η περιβόητη δόση των 31,5 δισ. ευρώ.
*
Ναι, αλλά προσοχή:
*
α) Από τη δόση των 31,5 δισ. ευρώ,
τα 25 δισ. ευρώ θα πάνε απευθείας στους αναξιοπαθούντες τραπεζίτες μας για την περιβόητη «ανακεφαλαιοποίηση» των ευαγών τους ιδρυμάτων.
*
β) Οσο για τα υπόλοιπα 6,5 δισ. ευρώ που απομένουν από τη δόση
(σ.σ.: και που σε κάθε περίπτωση από αυτά ούτε ένα ευρώ δεν προβλέπεται να διατεθεί για μισθούς, συντάξεις ή κοινωνική πρόνοια),ο κ. Σαμαράς έχει δεσμευτεί ότι «θα πάνε στην αγορά»...
Δηλαδή, θα πάνε επίσης στο μεγάλο κεφάλαιο, ώστε αφ' ενός να επέλθει συμψηφισμός των δοσοληψιών των κεφαλαιοκρατών με το Δημόσιο, αφετέρου να χρηματοδοτηθούν βιομήχανοι και εργολάβοι με νέες ενισχύσεις, στο όνομα της «προώθησης των μεγάλων έργων» που έχουν κολλήσει...
*
Ας επανέλθουμε, τώρα, στο αρχικό ερώτημα:
«Γιατί γίνονται όλα αυτά»;Είναι προφανές:
Οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι «πρέπει» να υποστούν τη νέα λεηλασία των κανιβαλικών μέτρων, γιατί από κάπου πρέπει να βρεθούν, από κάπου θα πρέπει να βγουν αυτά τα 25 δισ. ευρώ των τραπεζιτών και τα υπόλοιπα 6,5 δισ. ευρώ των κεφαλαιοκρατών.
Αλλά από πού θα βγουν όλα αυτά τα λεφτά, αν όχι από το αίμα του ελληνικού λαού;
Ν.Μπογιοπουλος

Μπλε φεγγάρι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μπλε φεγγάρι αποκαλείται μια πανσέληνος που συμβαίνει σε ασυνήθιστη χρονική στιγμή. Τα περισσότερα έτη έχουν δώδεκα πανσελήνους, τις περισσότερες φορές μια κάθε μήνα. Ωστόσο κάθε ημερολογιακό έτος περιλαμβάνει δώδεκα σεληνιακούς κύκλους και έντεκα ημέρες ακόμη. Αυτές αθροίζονται και ως αποτέλεσμα κάθε δύο ή τρια χρόνια έχουμε ένα επιπλέον φεγγάρι, φαινόμενο που συμβαίνει κάθε 2,72 χρόνια. Διαφορετικές ερμηνείες τοποθετούν το έξτρα φεγγάρι σε διάφορες περιόδους, ωστόσο αυτή η πρόσθετη πανσέληνος αποκαλείται σε κάθε περίπτωση «μπλε φεγγάρι».

Ο όρος έχει και μεταφορική σημασία, η οποία τονίζει τη σπανιότητα ενός φαινομένου. Χαρακατηριστική είναι η αγγλική έκφραση «once in a blue moon», που σημαίνει πως κάτι συμβαίνει πολύ σπάνια. Στο άλλο άκρο υπάρχει και μια πολύ κυριολεκτική σημασία καθώς ένα φεγγάρι μπορεί πράγματι να έχει χρώμα μπλε, εξαιτίας ατμοσφαιρικών διαταραχών. Πρόκειται για ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο κατά το οποίο το φεγγάρι (όχι απαραίτητα πανσέληνος) φαίνεται στα μάτια του παρατηρητή γαλαζωπό, εξαιτίας της ύπαρξης καπνού ή μορίων σκόνης στην ατμόσφαιρα. Κάτι τέτοιο παρατηρήθηκε μετά τις δασικές πυρκαγιές στη Σουηδία και τον Καναδά το 1950 και, αξιοσημείωτα, μετά την έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα το 1883, που είχε ως επακόλουθο να εμφανίζεται το φεγγάρι μπλε για μια περίοδο δύο ετών.

Ανάμεσα στα έτη 2005 και 2015 αναμένονται τα παρακάτω μπλε φεγγάρια:

Α. Θεωρώντας μπλε φεγγάρι την τρίτη πανσέληνο σε μια εποχή τεσσάρων πανσελήνων:

• 19 Αυγούστου 2005
• 19 Μαΐου 2008
• 21 Νοεμβρίου 2010
• 21 Αυγούστου 2013

Β. Θεωρώντας μπλε φεγγάρι μια δεύτερη πανσέληνο σε οποιοδήποτε μήνα:

• 30 Ιουνίου 2007
• 31 Δεκεμβρίου 2009
• 31 Αυγούστου 2012
• 31 Ιουλίου 2015

Σημειώνεται πως το έτος 2018 (καθώς επίσης τα έτη 2037, 1961, 1942, 1999) αναμένεται μαύρο φεγγάρι (καθόλου πανσέληνος το μήνα Φεβρουάριο που είναι συντομότερος), και ως αποτέλεσμα θα υπάρξουν δυο μπλε φεγγάρια μες την ίδια χρονιά, τον Ιανουάριο και το Μάρτη.