Στους Αμερικανούς Ρόμπερτ Τζ. Λέφκοβιτς του Πανεπιστημίου Ντιουκ και του Ιατρικού Ινστιτούτου Χάουαρντ Χιουζ και Μπράιαν Κ. Κομπίλκα του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, για τις μελέτες τους πάνω στους συζευγμένους υποδοχείς πρωτεΐνης G, απονέμεται το νόμπελ Χημείας.
Πρόκειται για δομές στην επιφάνεια των κυττάρων οι οποίες επιτρέπουν στα κύτταρα να αντιλαμβάνονται το χημικό περιβάλλον τους, και παίζουν σημαντικό ρόλο στο μηχανισμό δράσης πολλών φαρμάκων.
Οι υποδοχείς αυτοί, που υπάρχουν σε μια μεγάλη ποικιλία κυττάρων, μας επιτρέπουν να αναγνωρίζουμε εξωτερικά ερεθίσματα, όπως το φως και οι γεύσεις, αλλά και χημικά ερεθίσματα όπως η αδρεναλίνη και η ισταμίνη.
Ο Λέφκοβιτς ξεκίνησε ήδη από το 1968 να χρησιμοποιεί ραδιενέργεια προκειμένου να εντοπίσει τους υποδοχείς των κυττάρων. Προσθέτοντας ισότοπα σε διάφορες ορμόνες και με τη βοήθεια της ακτινοβολίας, κατάφερε να εντοπίσει αρκετούς εξ αυτών.
Τη δεκαετία του 1980, με τη βοήθεια του Κομπίλκα και της δημιουργικής του προσέγγισης, η επιστημονική ομάδα κατάφερε να απομονώσει το γονίδιο που κωδικοποιεί τον συγκεκριμένο υποδοχέα, και συνειδητοποίησαν ότι υπάρχει μία ολόκληρη οικογένεια τέτοιων υποδοχέων.
Το 2011, δεκαετίες μετά την έναρξη της έρευνας, ο Κομπίλκα και η ομάδα του κατάφεραν να απεικονίσουν την ακριβή στιγμή που η ορμόνη ενεργοποιείται από τον υποδοχέα και στέλνει την εντολή στο κύτταρο.
Ο Ρόμπερτ Λέφκοβιτς (Robert J. Lefkowitz) γεννήθηκε το 1943 στη Νέα Υόρκη και σπούδασε Ιατρική. Είναι σήμερα καθηγητής Ιατρικής και Βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο Duke στο Ντέραμ της Βόρειας Καρολίνας.
Ο Μπράιαν Κομπίλκα (Brian Kobilka) γεννήθηκε το 1955 στη Μινεσότα και αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Γέιλ το 1981. Εργάζεται σήμερα ως καθηγητής Ιατρικής και Μοριακής και Κυτταρικής Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.
Οι υποδοχείς αυτοί, που υπάρχουν σε μια μεγάλη ποικιλία κυττάρων, μας επιτρέπουν να αναγνωρίζουμε εξωτερικά ερεθίσματα, όπως το φως και οι γεύσεις, αλλά και χημικά ερεθίσματα όπως η αδρεναλίνη και η ισταμίνη.
Ο Λέφκοβιτς ξεκίνησε ήδη από το 1968 να χρησιμοποιεί ραδιενέργεια προκειμένου να εντοπίσει τους υποδοχείς των κυττάρων. Προσθέτοντας ισότοπα σε διάφορες ορμόνες και με τη βοήθεια της ακτινοβολίας, κατάφερε να εντοπίσει αρκετούς εξ αυτών.
Τη δεκαετία του 1980, με τη βοήθεια του Κομπίλκα και της δημιουργικής του προσέγγισης, η επιστημονική ομάδα κατάφερε να απομονώσει το γονίδιο που κωδικοποιεί τον συγκεκριμένο υποδοχέα, και συνειδητοποίησαν ότι υπάρχει μία ολόκληρη οικογένεια τέτοιων υποδοχέων.
Το 2011, δεκαετίες μετά την έναρξη της έρευνας, ο Κομπίλκα και η ομάδα του κατάφεραν να απεικονίσουν την ακριβή στιγμή που η ορμόνη ενεργοποιείται από τον υποδοχέα και στέλνει την εντολή στο κύτταρο.
Ο Ρόμπερτ Λέφκοβιτς (Robert J. Lefkowitz) γεννήθηκε το 1943 στη Νέα Υόρκη και σπούδασε Ιατρική. Είναι σήμερα καθηγητής Ιατρικής και Βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο Duke στο Ντέραμ της Βόρειας Καρολίνας.
Ο Μπράιαν Κομπίλκα (Brian Kobilka) γεννήθηκε το 1955 στη Μινεσότα και αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Γέιλ το 1981. Εργάζεται σήμερα ως καθηγητής Ιατρικής και Μοριακής και Κυτταρικής Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου