Welcome back… επί πτυχίω

Την επαναφορά της εμβόλιμης/”πτυχιακής” εξεταστικής ανακοίνωσε στη Βουλή χτές ο Υπουργός Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλος μαζί με μία σειρά άλλων μέτρων, με σκοπό την ανακούφιση και διευκόλυνση των φοιτητών και των οικογενειών τους, ιδιαίτερα αυτή

τη κρίσιμη περίοδο της οικονομικής στενότητας και των ελαχίστων ευκαιριών.

Τα μέτρα αυτά, 3 στον αριθμό αφορούν αρχικώς τη δυνατότητα που θα παρέχεται σε συγκεκριμένες κατηγορίες πρωτοετών φοιτητών να μεταγγραφούν σε άλλη πόλη, με σκοπό τη μείωση του κόστους διαβίωσης και σπουδών συνολικά. Η δυνατότητα μεταγγραφής θα ξεκινήσει να ισχύει απο το δεύτερο εξάμηνο σπουδών του ακαδημαϊκού έτους 2012-2013. Δεύτερον, επαναφέρεται το δικαίωμα των φοιτητών που έχουν συμπληρώσει το 4ο ή 5ο -ανάλογα τις Σχολές- έτος σπουδών τους, να εξετάζονται σε κάθε εξεταστική περίοδο, σε όλα τα μαθήματα που χρωστούν, ανεξάρτητα αν αυτά είναι χειμερινού ή εαρινού εξαμήνου (επί πτυχίο εξεταστική). Τέλος, θα αυξηθεί και ο αριθμός των επωφελούμενων φοιτητών απο τη δωρεάν στέγαση και σίτιση, και από 57.000 θα φτάσει τους 70.000.

Τα μέτρα αυτά, και προπαντώς η επαναφορά της πτυχιακής εξεταστικής, γέμισαν με χαρά, και σίγουρα έκπληξη, όλους τους φοιτητές των ελληνικών πανεπιστημίων, που κρίνοντας απο το δικό μου “news feed” του facebook δεν σταματούν να αναβάζουν και να σχολιάζουν την είδηση. Όμως είμαι βέβαιος ότι χαροποίησε ιδιαίτερα το γκρουπ φοιτητών της Παντείου που είχε συσπειρωθεί σε μια ομάδα (Παρέμβαση Φοιτητών Παντείου για Δημιουργία Εμβόλιμης Εξεταστικής) και είχε απευθυνθεί στο Πρύτανη κ. Τσάλτα. Πολλοί από αυτούς, μαζί και εγώ, ίσως το θεωρήσουν επιτυχία τους. Άλλοι πάλι όχι.

Κάποιοι θα πουν, και πιθανών να έχουν δίκιο, ότι η κρίση και οι δύσκολες περιστάσεις έφεραν αυτά τα αποτελέσματα. Ρεαλιστική προσέγγιση. Όμως εγώ θα πω όχι σε αυτή τη ρεαλιστική προσέγγιση, όχι “να ναι καλά η κρίση”. Θα πιστέψω, και οφείλουμε να το κάνουμε σε μία τέτοια περίοδο-αν είναι να τα ρίχνουμε όλα στη περίοδο της κρίσης-, να πιστέψω σε εμάς, στις προσπάθειες μας, στις δυνατότητες μας να κάνουμε τη διαφορά, την αλλαγή, και να πούμε ο κάθε ένας από εμάς, όσο νέος, αδύναμος, και ίσως ανώριμος ακόμα αισθάνεται, ότι, ναι, θα κάνω τη διαφορά, θα κάνουμε τη διαφορά, την αλλαγή. Και αν είμαστε τυχεροί, όπως ήταν η ομάδα της Παντείου, θα υπάρχει ένας απο τους μεγάλους, ένας απο αυτούς που προσπαθούν και κάνουν τη διαφορά τώρα, ένας κ. Τσάλτας, να μας ακούσει και να σταθεί πλάι μας, όταν όλοι οι άλλοι στέκονται απέναντι μας.

Και έτσι ξεκινάνε όλα…αλλάζουμε προς το καλύτερο εμάς, το σπίτι μας, το πανεπιστήμιο μας, τη κοινωνία μας, τη χώρα μας, και γιατί όχι..το κόσμο όλο. Και όπως λέει μια ατάκα σε μια ταινία που είδα πρόσφατα, “Pity to those who will stand against us!”