Ρατσίστρια με τον ρατσισμό

Photo: Alexandros Katsis / Fosphotos.com

Θυμάμαι πριν λίγα χρόνια, πρόσφατα, τον ντόρο που είχε δημιουργηθεί με ένα αηδιαστικό φιλί μεταξύ ανδρών σε κάποιο σίριαλ του Παπακαλιάτη. Μα, δεν ντράπηκε λίγο; Σε ένα μέσον όπως η τηλεόραση, με τέτοιο εκπαιδευτικό σκοπό και μάλιστα σε ώρα τηλεοπτικής αιχμής, έβαλε δυο άντρες να φιληθούν; Τόση ανωμαλία, πια; Έφαγε ένα πρόστιμο, όμως, το κανάλι, ξεγυρισμένο. Πολύ το ευχαριστήθηκα.
Μετά από λίγο καιρό, κάποια Μπέτυ βγήκε στην εκπομπή του Φώτη και της Μαρίας να πει τον καημό της, τραβεστί είναι αυτή -ξέρετε, αυτοί οι άντρες που γίνονται γυναίκες. Τα ύστερα του κόσμου. Ντροπή και όνειδος. 500.000 πρόστιμο έγραψαν οι φυλλάδες. Καλά να πάθουν κι αυτοί. Δεν πρέπει τα παιδιά, ειδικά, να βλέπουν τον εξευτελισμό του ανθρώπινου είδους. Τα παιδιά πρέπει να βλέπουν μόνο τη σωστή εκπαιδευτική τηλεόραση: Τα βυζιά της κάθε τηλεπαρουσιάστριας έτοιμα να πεταχτούν έξω απ' το σουτιέν -γιατί "μπλουζάκι" δεν το λες- φυσικά μεσημεριανές εκπομπές με κάθε είδους πικραμένο να του χαρίζουν δώρα, φασιστόμουτρα να δέρνουν μετανάστες και εννοείται τον ορυμαγδό των τούρκικων σήριαλ, γιατί μια ξένη γλώσσα πάντα χρειάζεται.
Μια άλλη τραβεστί -θου, Κύριε- πήγε στην εκπομπή της Μενεγάκη αλλά δεν μπορούσε να αναφέρει το παρελθόν της στην τηλεόραση, γιατί θα έπεφτε μεγάλο πρόστιμο.
Βέβαια. Μας προστατεύουν, τι νομίζετε;
Ε.Σ.Ρ. τη λένε αυτή την «ανεξάρτητη» αρχή (από τι είναι ανεξάρτητη, αλήθεια;) που φυλάει τις ψυχές μας και το μυαλό μας απ' την αισχύνη των ανώμαλων και των πούστηδων.
Αυτά, στη σημερινή εποχή που έχουμε κρίση και τα κανάλια δεν έχουν λεφτά για πέταμα.
Πού είναι οι δόξες της περασμένης δεκαετίας! Η Τζενάρα και η Μπάρκα σε καθημερινό ντέρμπι με μια μπανάνα στη μέση, ενίοτε και χρυσοπληρωμένος διαιτητής η Τατιάνα με το φιδίσιο μάτι. Ε, ρε γλέντια!
Η Δρούζα απ' το απέναντι κανάλι είχε άλλες τραβεστί. Πιο "δεύτερες", αν είναι δόκιμος ο όρος. Πιο
παρακατιανές να τις πω; Πιο λαϊκές; Άλλο να μιλάει ο πατέρας ενός αγοριού, που ντύνεται γυναίκα, στην τηλεπαρουσιάστρια και άλλο να βγαίνει ο βύζος της Χειλουδάκη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων των οκτώ. Έχει ένα άλλο εκτόπισμα.
Ή για να το πω αλλιώς... ήταν πολλά τα λεφτά, Άρη. Τότε υπήρχε χρήμα με τη σέσουλα και χέστηκαν οι καναλάρχες αν έπεφταν κάποια πρόστιμα. Αίμα στην αρένα να υπήρχε -κι από αυτό υπήρχε μπόλικο- κι ας ήταν και ροζ και ό,τι απόχρωση θέλεις...
ΠΙΟ ΞΕΦΤΙΛΑ ΓΙΝΕΤΑΙ; Δεν γίνεται. Δέκα υπέργηροι νοματαίοι, λες και είναι βγαλμένοι απ' τον Μεσαίωνα, καθορίζουν σε μια ευρωπαϊκή χώρα τι είμαστε ικανοί και άξιοι να παρακολουθήσουμε σε μια τηλεόραση που την πληρώνουμε, στο κάτω-κάτω της γραφής!
Νομίζω, πλέον, ο φασισμός πρέπει να πάρει για τον καθένα την πραγματική του διάσταση και θέση που του αρμόζει. Φασίστα δεν μπορούμε να αποκαλούμε μόνο τον Μουσολίνι ή τον Χίτλερ και τα σκουλικοειδή φερέφωνά τους που δυστυχώς υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν.
Υπάρχουν κι άλλου τύπου φασίστες που δεν ακολουθούν ακριβώς τον ορισμό της επίσημης φασιστικής "ιδεολογίας", αλλά ενθυλακώνουν επίσης άλλης μορφής αντιδημοκρατικές πρακτικές, οι οποίες είναι εξίσου επικίνδυνες με εκείνες που ακολουθεί το... ορίτζιναλ φασιστικό είδος, εκείνο που θέλει να βαυκαλίζεται ότι εξελίσσεται σε σχέση με τον ουραγκοτάγκο.
Σ' αυτό το είδος ανήκουν κι αυτά τα ανθρωπάκια που, προφανώς, δεν λειτουργούν μόνα τους. Έχω μάθει καλά το μάθημά μου πια, εδώ και χρόνια, ότι πάντα πίσω από μια πράξη, κίνηση, εικόνα, υπάρχει και μια δεύτερη θολή ανάγνωση.
Κρατική μηχανή τη λένε; Αντίπαλα «στρατόπεδα»; Μορφώματα παντός τύπου; Ό,τι και να είναι, κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους και πληρώνονται και αδρά.
Θα αναφέρω, ενδεικτικά, ότι τρεις φορές με έχουν πάρει από εκπομπές, με αφορμή την έκδοση του βιβλίου μου «Γιατί δεν έχω σαν το δικό σου, μαμά;» και τις τρεις τις ακύρωσαν οι καναλάρχες, με τον φόβο του προστίμου. Μου το είπαν ευθαρσώς και στα μούτρα.
Θα μου πείτε, "μικρό το κακό" και ίσως να έχετε και δίκιο. ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ, ΟΜΩΣ. Γιατί, με αυτή τη λογική, κοιτάμε το δέντρο σε ένα τεράστιο κατακαμένο δάσος. Και το δάσος στην προκειμένη περίπτωση είναι οι αξίες. Που έχουν πάρει φωτιά όχι από έξαρση και επαναστατικό χαρακτήρα, αλλά από πυρομανείς, κατασταλτικούς καταπέλτες.
Στις 8 Ιουνίου είναι η εκδήλωση του Athens Pride στην πλατεία Κλαυθμώνος. Ποσώς με ενδιαφέρει ποιος συμφωνεί και ποιος όχι με αυτή τη διοργάνωση. Στη λεγόμενη ανύπαρκτη δημοκρατία ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι του κατέβει στην γκλάβα του. Και καλά κάνει, αρκεί να μη θίγει αξιοπρέπειες.
Αυτά τα κατακάθια που προανέφερα, απαγόρευσαν το spot της διαφήμισης, για την εν λόγω ημέρα και ειλικρινά δεν μπήκα καν στη σκέψη να αναλογιστώ, "γιατί;"! Το αποτέλεσμα με ενδιαφέρει. Ο φασισμός. Η καταπάτηση αξιών. Η λανθάνουσα γαμημένη εξουσία που δίνεται σε ανάξιους υπανθρώπους.
Αλλά δεν θα τους περάσει. Το pride θα γίνει έτσι κι αλλιώς και θα έχει και τέτοια επιτυχία, που ίσως τότε καταλάβουν πως όσα πιο πολλά εμπόδια προσπαθούν τα βάλουν τα ανδρείκελα, τόσο μεγαλύτερη δύναμη παίρνουν οι άνθρωποι που πολεμούν για τα αναφαίρετα δικαιώματά τους.
Με το ίδιο δικαίωμα που έχει το ραμολιμέντο να πάρει δυο viagra για να πηδήξει τη Ρωσίδα πόρνη παρά φύσιν, το ίδιο δικαίωμα έχει ο μουσάτος νταλικέρης να φορέσει τη φούξια γόβα και να παρελάσει για να υπερασπιστεί τον εαυτό του και την ύπαρξή του, που μανιωδώς προσπαθεί να του αφαιρέσει ο στερημένος.
Στη Θεσσαλονίκη η «καταστολή» άρχισε ήδη από τους παπάδες, που δουλειά τους είναι -γιατί περί επαγγέλματος πρόκειται και με πάρα πολύ καλές αποδοχές- να διδάσκουν την αγάπη στον πλησίον χωρίς να κοιτούν τι φέρει ο καθένας στο βρακί του. Αντ’ αυτού μιλούν για μίσος γενειοφόροι μασκαράδες με τη ζαρτιέρα κάτω από το μαύρο φόρεμα.
Ακολούθησαν, ακόμη και σήμερα, καθημερινές συλλήψεις τρανς γυναικών από την αστυνομία που πρέπει, επιτέλους, να αλλάξει σήμα στο μπράτσο. Ούτε το κλαδί ελιάς, ούτε ο ζυγός τους εκφράζει.
Τα Φεστιβάλ Περηφάνιας αφορούν ανθρώπινα δικαιώματα. Κατ’ εμέ, είναι και πολιτική κίνηση. Αυτό που έχεις ΕΣΥ στο πιάτο, εγώ πάλεψα, έφαγα ροχάλα και ξύλο για να το αγγίξω. Πόσω μάλλον να το αποκτήσω.
Θα είμαστε εκεί με πάθος, αλλά όχι φόβο, για να υπερασπιστούμε το ανθρώπινο είδος. Αν δεν γουστάρεις, μην έρθεις. Αν έρθεις με «πονηρό» σκοπό... βάρδα μην ξυπνήσει ο άντρας στον πούστη τον νταλικέρη - που του έβαλες και φτερά στην κατάπτυστη διαφήμιση με το ανήλικο να κάνει ωτοστόπ. Ποιος είναι ο «Ανώμαλος»;

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών