Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

ΝΑΖΙ, ΛΗΘΗ και ΝΕΟΝΑΖΙ: Από τα Καλάβρυτα στο Άουσβιτς


Εδώ και 70 περίπου χρόνια κάθε χρόνο οι μαρτυρικές πόλεις και τα μαρτυρικά χωριά της Ελλάδας τιμούν τους νεκρούς που άφησε πίσω του το πέρασμα του φασισμού και του ναζισμού από τη χώρα μας.  Αλλά στις εκλογές του 2012 η μνήμη έδειξε να εξασθενεί…
Στην προπολεμική Ελλάδα, οι άνθρωποι δεν ήταν γεννημένοι για να γίνουν ήρωες. Ήταν καθημερινοί άνθρωποι που κοίταζαν την οικογένεια τους αλλά και να περνάνε καλά. Χαρακτηριστικό είναι ότι στα Καλάβρυτα λειτουργούσε φιλαρμονική ήδη από το 1920, ενώ τα βράδια με πανσέληνο τα αηδόνια συναγωνίζονταν τους κανταδαδόρους στο τραγούδι.
Οι καμπάνες που σήμαναν τον πόλεμο με την Ιταλία, βρήκαν τους άνδρες να ξεκινάνε για το μέτωπο με ενθουσιασμό και τραγούδια. Σύντομα το τραγούδι θα γινόταν μοιρολόι… Αν και η ελληνική νίκη στην Αλβανία απέδειξε ότι οι φασιστικές δυνάμεις δεν ήταν αήττητες, περισσότεροι από 13 χιλιάδες Έλληνες αλλά και 63 χιλιάδες Ιταλοί στρατιώτες σκοτώθηκαν. Η Μάχη της Κρήτης που καθυστέρησε τα σχέδια του Χίτλερ για επίθεση στη Σοβιετική Ένωση έδωσε «τη χαριστική βολή» στο γόητρο του Άξονα. Σύντομα ένας κύκλος εκδίκησης θα άνοιγε βάφοντας με αίμα 90 τουλάχιστον μαρτυρικές πόλεις και χωριά της Ελλάδας.
Στις 2 Ιουνίου του 1941, το χωριό Κοντομαρί του νομού Χανίων θα γνώριζε το μένος των ναζιστικών στρατευμάτων όταν 25 άνδρες ηλικίας 18-50 ετών εκτελέστηκαν εν ψυχρώ ως αντίποινα για το θάνατο γερμανών αλεξιπτωτιστών. Μια μέρα μετά οι ναζί θα εισέβαλλαν στην Κάνδανο εκτελώντας τους 180 κάτοικους του χωριού, σφαγιάζοντας τα ζώα τους και πυρπολώντας τα σπίτια τους.
Την ίδια περίοδο, οι Ιταλοί είχαν ήδη εγκατασταθεί στα Καλάβρυτα επιτάσσοντας τα σπίτια των κατοίκων. Η ζωή κυλούσε αρμονικά με τους Ιταλούς να δείχνουν ιδιαίτερη συμπάθεια στα παιδιά και να μοιράζονται το συσσίτιο τους με αυτά, σε μια περίοδο που η πείνα θέριζε την Ελλάδα. Δεν έλειψαν οι εκτελέσεις που αν και φόβισαν τον τοπικό πληθυσμό, δεν προμήνυαν την ολοκληρωτική καταστροφή που θα σκορπούσε η έλευση των Γερμανών, μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών το 1943 στο χωριό.
Στο μεταξύ ο αντισημιτισμός δεν άργησε να φτάσει και στην Ελλάδα. Στη Θεσσαλονίκη ζούσε μα εβραϊκή κοινότητα που αριθμούσε 60 χιλιάδες ψυχές. Από τις αρχές του 1943 ξεκίνησαν οι πρώτες απαγορεύσεις για τους εβραίους. Σύντομα αναγκάστηκαν να φορέσουν ένα κίτρινο άστρο του Δαυίδ για να ξεχωρίζουν από τους χριστιανούς και εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους για να κλειστούν στα δύο γκέτο της πόλης. Τα βαγόνια που θα τους οδηγούσαν  στο κολαστήριο του Άουσβιτς γέμιζαν με τη βοήθεια του αρχιραβίνου της πόλης Σεβή Κόρετς που συνεργάζονταν με τους γερμανούς. Τους έλεγε ότι θα πάνε στην Πολωνία για να δουλέψουν…
Στο Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα με τον Στέλιο Κούλογλου. Την Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013, στις 23:00, στη ΝΕΤ!


Στο δεύτερο μέρος του ντοκιμαντέρ «Νεοναζί, Λήθη και Ναζί», που θα προβληθεί από τη ΝΕΤ στις 6 Φεβρουαρίου: Οι τελευταίοι μήνες της Κατοχής που βάφονται με αίμα. Οι Γερμανοί, σίγουροι πλέον για την ήττα τους εκδικούνται. Καλάβρυτα, Δίστομο, Χορτιάτης, Κομμένο, Γιαννιτσά και Εύβοια. Οι επιζώντες των ολοκαυτωμάτων θυμούνται.

Ο ρόλος των Ελλήνων που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή. Ο Παύλος Παπαδόπουλος  μέλος του διαβόητου τάγματος  του Γεωργίου Πούλου που παραδέχεται ότι φόρεσε τη γερμανική στολή λέει στον φακό του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα «Δε μετανιώσω για τίποτα. Βασανίστηκα, κουράστηκα, έκανα, τώρα έχω ήσυχο το κεφάλι μου».
Η μνήμη και η λήθη. Από τους γερμανοτσολιάδες στη Χρυσή Αυγή.
από tvxorissinora

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου