Βάλια Μπαζού
Η εκκλησία προσφέρει την περιουσία της στο δοκιμαζόμενο λαό ή ζητά από
το ελληνικό δημόσιο να αποχαρακτηρίσει δάση και δασικές εκτάσεις που
έχει στην ιδιοκτησία της; Μάλλον το δεύτερο ισχύει.
Από την πρώτη ανάγνωση του χριστουγεννιάτικου μηνύματος του Αρχιεπισκόπου, προκύπτει ότι η εκκλησία αποφάσισε να προχωρήσει στην απόλυτη πράξη αλληλεγγύης, προσφέροντας στο λαό την περιουσία της.
Από τη δεύτερη ανάγνωση, όμως, προκύπτει ότι ζητά από το ελληνικό δημόσιο άλλα πράγματα και ότι έχει στο μυαλό της δεύτερες σκέψεις.
Το συγκεκριμένο απόσπασμα από το χριστουγεννιάτικο μήνυμα του κ. Ιερώνυμου είναι σαφές: « Είναι καιρός να αρθούν τα εμπόδια, ώστε αυτή η λίγη περιουσία πού απέμεινε στην εκκλησία να της επιτραπεί να την αξιοποιήσει προς όφελος του λαού μας. Και όποιος επιθυμεί να εργαστεί στην ελληνική γη, συμβάλλοντας στη διατροφική επάρκεια της χώρας και στην ανάπτυξη σύγχρονων εξαγώγιμων προϊόντων καλλιέργειας και βοσκής, ας γνωρίζει ότι, όση λίγη γη ανήκει ακόμα στην εκκλησία, θα είναι στη διάθεσή του».
Και ποια είναι τα εμπόδια που πρέπει να αρθούν ώστε η εκκλησία να αξιοποιήσει τη «λίγη περιουσία που απέμεινε»;
Εάν πρόκειται για χαρακτηρισμένες γεωργικές, αγροτικές εκτάσεις δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο. Η εκκλησία μπορεί αύριο το πρωί να προσφέρει γεωργική γη και να δώσει διέξοδο ζωής σε χιλιάδες πολίτες. Άρα οι γεωργικές εκτάσεις δεν συμπεριλαμβάνονται στις προθέσεις για προσφορά γης από την εκκλησία.
Εάν, όμως πρόκειται για εκτάσεις χαρακτηρισμένες ως δάση και δασικές, τότε ναι, υπάρχουν «εμπόδια» που ανακύπτουν από τη νομοθεσία περί δασών και κυρίως από το Σύνταγμα.
Όταν, λοιπόν, ο κ. Ιερώνυμος αναφέρει ότι « είναι καιρός να αρθούν τα εμπόδια» ζητά να αποχαρακτηριστούν δάση και δασικές εκτάσεις; Ζητά να παραβιαστεί το Σύνταγμα και η νομοθεσία περί προστασίας των δασών; Ζητά, όταν αναφέρεται στη βοσκή, να χαρακτηριστούν ως «βοσκότοποι» εκατομμύρια στρέμματα δασών;
Φοβάμαι πώς ναι! Και είναι κρίμα να το ζητά αυτό στο όνομα του δοκιμαζόμενου λαού. Κάπως σαν άλλοθι ακούγεται…
Από την πρώτη ανάγνωση του χριστουγεννιάτικου μηνύματος του Αρχιεπισκόπου, προκύπτει ότι η εκκλησία αποφάσισε να προχωρήσει στην απόλυτη πράξη αλληλεγγύης, προσφέροντας στο λαό την περιουσία της.
Από τη δεύτερη ανάγνωση, όμως, προκύπτει ότι ζητά από το ελληνικό δημόσιο άλλα πράγματα και ότι έχει στο μυαλό της δεύτερες σκέψεις.
Το συγκεκριμένο απόσπασμα από το χριστουγεννιάτικο μήνυμα του κ. Ιερώνυμου είναι σαφές: « Είναι καιρός να αρθούν τα εμπόδια, ώστε αυτή η λίγη περιουσία πού απέμεινε στην εκκλησία να της επιτραπεί να την αξιοποιήσει προς όφελος του λαού μας. Και όποιος επιθυμεί να εργαστεί στην ελληνική γη, συμβάλλοντας στη διατροφική επάρκεια της χώρας και στην ανάπτυξη σύγχρονων εξαγώγιμων προϊόντων καλλιέργειας και βοσκής, ας γνωρίζει ότι, όση λίγη γη ανήκει ακόμα στην εκκλησία, θα είναι στη διάθεσή του».
Και ποια είναι τα εμπόδια που πρέπει να αρθούν ώστε η εκκλησία να αξιοποιήσει τη «λίγη περιουσία που απέμεινε»;
Εάν πρόκειται για χαρακτηρισμένες γεωργικές, αγροτικές εκτάσεις δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο. Η εκκλησία μπορεί αύριο το πρωί να προσφέρει γεωργική γη και να δώσει διέξοδο ζωής σε χιλιάδες πολίτες. Άρα οι γεωργικές εκτάσεις δεν συμπεριλαμβάνονται στις προθέσεις για προσφορά γης από την εκκλησία.
Εάν, όμως πρόκειται για εκτάσεις χαρακτηρισμένες ως δάση και δασικές, τότε ναι, υπάρχουν «εμπόδια» που ανακύπτουν από τη νομοθεσία περί δασών και κυρίως από το Σύνταγμα.
Όταν, λοιπόν, ο κ. Ιερώνυμος αναφέρει ότι « είναι καιρός να αρθούν τα εμπόδια» ζητά να αποχαρακτηριστούν δάση και δασικές εκτάσεις; Ζητά να παραβιαστεί το Σύνταγμα και η νομοθεσία περί προστασίας των δασών; Ζητά, όταν αναφέρεται στη βοσκή, να χαρακτηριστούν ως «βοσκότοποι» εκατομμύρια στρέμματα δασών;
Φοβάμαι πώς ναι! Και είναι κρίμα να το ζητά αυτό στο όνομα του δοκιμαζόμενου λαού. Κάπως σαν άλλοθι ακούγεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου