Για ποιες… εκδηλώσεις «μαλώνουν» στον Δήμο;

Η 26η Μαρτίου ξημέρωσε και όλοι μας επιστρέψαμε στην καθημερινότητα μας. Το τριήμερο έφυγε, οι εκδηλώσεις για την 25η Μαρτίου και τους ήρωες του 1821 ολοκληρώθηκαν και η ζωή συνεχίζεται…
Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΑΖΙΩΤΗ
Εκδηλώσεις, όμως; Αλήθεια, ποιες εκδηλώσεις;.. Τι θα μας θυμίζει την 25η Μαρτίου του 2013 στον Δήμο Παλλήνης; Τι θα έχει ο κόσμος να σκέφτεται, πέραν της εκδήλωσης του συλλόγου των Μεσσηνίων για τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και της παρέλασης της… εξορίας στο Expo Athens, που είναι ξεκάθαρο πια, ότι δεν έλαβε την ψήφο εμπιστοσύνης του κόσμου;
Η απάντηση προφανώς και είναι… ΤΙΠΟΤΕ! Μια μεγάλη Εθνική εορτή, μια ημέρα σύμβολο του ελληνισμού, που έφυγε όμως στα γρήγορα, στο… περάστε, σκουπίστε, τελειώσαμε… Δυστυχώς αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα.
Φταίει η οικονομική κρίση; Δεν μπορώ να το δεχτώ. Ο Δήμος ξέρει να ξοδεύει χρήματα όπου
θέλει… Ήταν απλά ζήτημα αμέλειας των ιθυνόντων; Ούτε κι αυτό με πολύ-πείθει αφού οι άνθρωποι που ασκούν σήμερα διοίκηση στον Δήμο, είναι γνώστες. Χρόνια στα κοινά, έχουν αποδείξει ότι μπορούν να σκεφτούν και να πάρουν σωστές αποφάσεις.
Προφανώς λοιπόν και κάτι άλλο συμβαίνει. Τι είναι αυτό, δεν μπορώ να το απαντήσω. Δεν θέλω να πιστεύω κιόλας ότι μπορεί να έχει βάση η άποψη: «θέλουν σιγά-σιγά να καταργήσουν τις παρελάσεις…»!!!
Η επομένη πάντως της 25ης Μαρτίου, βρήκε τους «άρχοντες» του τόπου, είτε απευθείας, είτε μέσω των όσων επηρεάζουν και οι οποίοι έχουν βήμα στην πόλη, να αναλώνονται σε κατηγορίες για τα κόστη των εκδηλώσεων.
Και οι μεν και οι δε, δεν ξεχωρίζω κανέναν. Πόσο κόστισε η φετινή παρέλαση στον Δήμο, πόσο είχαν στοιχίσει οι προηγούμενες, πόσο θα μπορούσε να είχε στοιχίσει αυτή και ου το κάθε εξής… Είναι ένα θέμα που μπορεί να συζητηθεί, εντάξει. Αλλά αλήθεια, είναι η ουσία τελικά εκεί; Είναι αυτό που μένει απ’ όλη την χθεσινή ημέρα;
Κατά την άποψή μου, οι σημαντικότερες διαπιστώσεις ήταν δύο: Πρώτα, ότι ο Δήμος πέρασε την 25η Μαρτίου στο… άψε σβήσε και δεύτερο πως ο κόσμος έστειλε ένα ηχηρότατο μήνυμα με την απουσία του από την παρέλαση, αλλά και από το μνημείο των ηρώων.
Βέβαια, σχετικά με το τελευταίο, δικαίως θα αναρωτηθούμε: Είναι αντίδραση αυτή; Επειδή δηλαδή δεν μου αρέσει ο χώρος που διεξάγεται η παρέλαση, δεν πηγαίνω κιόλας; Η άποψή μου είναι φυσικά πως ΟΧΙ. Στην παρέλαση δεν πρέπει να πηγαίνουμε επειδή μας αρέσει ή όχι το event και ο τόπος διεξαγωγής του. Πρέπει να πηγαίνουμε γιατί το νιώθουμε. Γιατί με την παρουσία μας εκεί, αποδίδουμε με τον τρόπο μας τιμές στους ήρωες που θυσίασαν τις ζωές τους για να ζούμε σήμερα ελεύθεροι. Επομένως, ούτε και η αντίδραση του καναπέ και του Facebook με βρίσκει σύμφωνο.
Από την άλλη όμως, πρέπει να το αποδεχτούμε: Ούτε και οι άρχοντες αυτού του τόπου φρόντισαν να δώσουν την αξία και την αίγλη που άξιζαν αυτές οι ημέρες. Καμία εκδήλωση, κανένας σοβαρός σημαιοστολισμός, καμία γιορτή, τίποτε απολύτως. Περάστε, σκουπίστε, τελειώσαμε…
Υ. Γ.: Συζητούσα την Κυριακή με την φίλη μου, Καίτη Γκόνου, την πρόεδρο του συλλόγου των Μεσσηνίων Παλλήνης για την εκδήλωσή τους. Και μου έλεγε, ότι είχε άγχος για το αν θα μαζευόταν κόσμος στο Οινοποιείο Πέτρου. Και της τόνιζα: «Δεν υπήρχε περίπτωση να μην έρθει ο κόσμος. Τις τελευταίες δύο ημέρες, η σχετική ανάρτηση για την γιορτή, στο «Ζω Παλλήνη», ήταν η πλέον δημοφιλής»…
Και φυσικά και έτσι κι έγινε. Το αδιαχώρητο στην εκδήλωση, πολύς κόσμος αναγκάστηκε να φύγει. Τι μας δείχνει αυτό; Μα φυσικά, πως οι δημότες, ήθελαν εκδηλώσεις. Διψούσαν για πατριωτικές εκδηλώσεις. Και όσοι τους τις έδωσαν, τις τίμησαν και υπέρ του δέοντος…
Με άλλα λόγια, ο κόσμος έμεινε στον καναπέ και στο facebook ή προτίμησε τον μπακαλιάρο στην θάλασσα και την εξοχή, αλλά η πραγματικότητα είναι, πως και οι άρχοντες του τόπου, δεν του έδωσαν τα ερεθίσματα για να πράξει διαφορετικά. Και αυτό πρέπει να το προσμετρήσουμε και να το δούμε πολύ σοβαρά…
Υ. Γ.2: Η διοίκηση του Δήμου αναλώνεται τις τελευταίες ώρες, στο να εξηγεί ότι οι εορταστικές εκδηλώσεις φέτος στοίχισαν κατά σχεδόν 1000 ευρώ φθηνότερα σε σχέση με τις εκδηλώσεις του πρώην Δήμου Παλλήνης. Το κάνει προσπαθώντας να αμυνθεί ενδεχομένως στην κρητική που δέχεται από την αντιπολίτευση και το καταλαβαίνουμε. Αλλά από την άλλη, για ποιες εκδηλώσεις μιλάμε; Για το απόλυτο… τίποτε; Τι λέμε δηλαδή, ότι το… ΤΙΠΟΤΑ, στοίχισε λιγότερο από το… ΚΑΤΙ και αυτό το θεωρούμε επιτυχία;..
Υ. Γ.3: Ότι έγινε χθες, δεν είχε καμία σχέση με ότι γινόταν τα τελευταία χρόνια στον Δήμο Παλλήνης επί διοικήσεων Κωνσταντά, Γκοτσόπουλου, Σμέρου. Δεν ξέρω τι γινόταν στον Γέρακα (είμαι σχετικά μικρός σε ηλικία -34 ετών- και δεν παρακολουθούσα στενά τα δρώμενα) και έτσι δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη.
Δεν υπερασπίζομαι τους πρώην Δημάρχους, ουδόλως με απασχολεί και το ξέρουν καλά όσοι με γνωρίζουν. Αλλά η πραγματικότητα ήταν πως η πόλη γιόρταζε κάθε 25η Μαρτίου. Ο κόσμος καταλάβαινε την ημέρα. Ήταν μια ευκαιρία για εκείνον να βρεθεί στην κεντρική πλατεία με τους επίσημους και τους υπόλοιπους απλούς δημότες και να περάσει ευχάριστα κάποιες ώρες.
Αυτό δεν μπορεί να το παραβλέψει κανείς. Και στο φινάλε, αν όλο αυτό, στοιχίζει… 1000 ευρώ παραπάνω, τότε πιστεύω πως όλοι οι δημότες θα συμφωνούσαν μαζί μου: Ας τα δίναμε!
*Γιάννης Μαραζιώτης, δημοσιογράφος, υπεύθυνος «Ζω Παλλήνη», πρόεδρος του συλλόγου «Μάριζας» Παλλήνης.