Τα προνόμια των βουλευτών έβαλαν στο μάτι οι δικαστικοί

ΜΕ ΜΠΑΡΑΖ ΑΓΩΓΩΝ

Σε σφοδρή μετωπική σύγκρουση ανάμεσα στους εκπροσώπους της πολιτικής και της δικαστικής εξουσίας οδηγούν όχι μόνο οι «γενναίες» περικοπές που υπέστησαν οι δικαστικοί λειτουργοί (σε αποδοχές και συντάξεις), αλλά κυρίως η διατήρηση πολλών φορολογικών προνομίων και ατελειών για τους βουλευτές.

Χιλιάδες δικαστικοί λειτουργοί έχουν προσφύγει στο Μισθοδικείο ζητώντας να κριθούν αντισυνταγματικές οι περικοπές που επέβαλε το «Μνημόνιο 3».

Ετσι έρχεται αναπόφευκτα «τσουνάμι» αγωγών, με τις οποίες οι δικαστικοί λειτουργοί ζητούν να εξομοιωθούν φορολογικά με τους βουλευτές (λόγω της συνταγματικά κατοχυρωμένης ισοτιμίας μεταξύ νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας), αποκτώντας και αυτοί το προνόμιο του αφορολογήτου του 1/4 των αποδοχών τους που ισχύει για τους «εθνοπατέρες».
Ηδη χιλιάδες δικαστικοί λειτουργοί έχουν ζητήσει με προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στο Μισθοδικείο την ακύρωση ως αντισυνταγματικών των περικοπών που επέβαλε το «Μνημόνιο 3». Παράλληλα μέχρι τη λήξη του 2012 ζήτησαν από τις ΔΟΥ να ανακαλέσουν και να μειώσουν τη φορολόγησή τους κατά την τελευταία 5ετία, ώστε να εφαρμοστεί και σε αυτούς το αφορολόγητο (25%) των βουλευτών με επέκτασή του και στα επόμενα οικονομικά έτη.
Το «πιλοτικό σχέδιο»
Η άρνηση των εφοριών να ικανοποιήσουν το σχετικό αίτημα οδήγησε πλέον στη σύνταξη ενός «πιλοτικού σχεδίου» που μοιράστηκε σε όλους τους δικαστές και εισαγγελείς, για να ακολουθήσει μπαράζ αγωγών στο Μισθοδικείο, που θα διεκδικούν την πραγματική ισότητα στις καθαρές αποδοχές βουλευτών και δικαστών.
Στο «πιλοτικό σχέδιο» αποκαλύπτεται ότι οι «εθνοπατέρες» διατηρούν το υψηλό αφορολόγητο με το πρόσχημα των δαπανών για μίσθωση πολιτικών γραφείων και για άλλα έξοδα άσκησης του
βουλευτικού λειτουργήματος, ενώ την ίδια στιγμή οι δαπάνες αυτές καλύπτονται, για τον ίδιο λόγο ακριβώς, με διάφορα επιδόματα και ατέλειες. Ετσι πετυχαίνουν στην πράξη απλώς την αύξηση των καθαρών αποδοχών τους, όπως επισημαίνεται στις «πιλοτικές» αγωγές.
Ωστόσο, η δικαστική διαμάχη με τις αγωγές προς το Μισθοδικείο για τη φορολογική - μισθολογική εξομοίωση μπορεί να έχει περαιτέρω παρενέργειες για τα κρατικά ταμεία ή για την ενίσχυση ευρύτερων κατηγοριών, αφού αμφισβητείται ως αντισυνταγματική η εισφορά αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργίας που επιβλήθηκε με τον Ν. 3986/11 και η οποία κινδυνεύει να καταπέσει, ανοίγοντας τον κύκλο επιστροφής των σχετικών παρακρατηθέντων ποσών.
Με το «πιλοτικό σχέδιο» των αγωγών ζητείται η αναδρομική ακύρωση της φορολόγησης με την αφαίρεση των ποσών και της κράτησης της ειδικής εισφοράς, ενώ ζητείται παράλληλα να επιστραφούν στους δικαστικούς λειτουργούς όλα τα σχετικά ποσά σε βάθος 5ετίας και να εφαρμοστεί στο εξής (για το οικονομικό έτος 2013) το αφορολόγητο 25%, η μη παρακράτηση της εισφοράς αλληλεγγύης κ.λπ.
Παράλληλα οι δικαστικοί επισημαίνουν ότι μέχρι πρόσφατα ήταν αφορολόγητο επίδομα 880€ τον μήνα (10.560 ετησίως) που έπαιρναν για την οργάνωση - λειτουργία γραφείου - βιβλιοθήκης, το οποίο όμως με τις τελευταίες περικοπές «έπεσε» σε 500€ μηνιαίως (6.000 ετησίως).
Εντούτοις, το παρόμοιο αφορολόγητο των βουλευτών για το ίδιο ακριβώς επίδομα παραμένει στα 10.560€ ετησίως, με συνέπεια να αυξάνεται το καθαρό ποσό της βουλευτικής αποζημίωσης. Για λόγους ισοτιμίας, οι δικαστικοί αξιώνουν να παραμείνει στο ίδιο ύψος και το δικό τους αφορολόγητο.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιχειρηματολογία για την επέκταση του αφορολογήτου 25% των ακαθάριστων αποδοχών των βουλευτών που ισχύει από το 2002. Αρχικά το αφορολόγητο ανερχόταν στο 50% και όταν οι δικαστικοί διεκδίκησαν στο παρελθόν αντίστοιχη επέκταση του αφορολογήτου, η Βουλή κατάργησε τη σχετική βουλευτική φοροαπαλλαγή, που επανήλθε όμως σε ποσοστό μικρότερο (25%).
Ωστόσο, η νέα ρύθμιση διαφοροποιήθηκε φραστικά μόνο από την αρχική του 1975 (για δαπάνες τότε «παράστασης», κίνησης, επικοινωνίας) και στην πράξη οδήγησε απλώς σε νέα αύξηση των καθαρών βουλευτικών αποδοχών, αφού οι σχετικές δαπάνες καλύπτονταν ήδη από πλήθος επιδομάτων και ατελειών, όπως:

• Το επίδομα για αντιμετώπιση δαπανών οργάνωσης - λειτουργίας γραφείου (αρχικά 936€ για τους βουλευτές Αθήνας - Πειραιά και 1.170 για τους υπόλοιπους βουλευτές).
• Εξοδα κίνησης 364 έως 810€.
• Αποζημίωση 1/20 του συνόλου για συμμετοχή σε κάθε πλήρη συνεδρίαση της διαρκούς επιτροπής. Με βάση τη συνολική δαπάνη το 2011 (5,37 εκατ. €) προκύπτει ότι κάθε βουλευτής εισέπραξε μηνιαία 1.493€.
• Ταχυδρομική ατέλεια 1.136€.
• Ατέλειες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας 10.500 και 2.400€ ετησίως.
• Χρηματοδοτική μίσθωση αυτοκινήτου έναντι 750 - 1.200€ μηνιαίως.
• Μίσθωση ξενοδοχείων για βουλευτές επαρχίας χωρίς ιδιόκτητη κατοικία στην Αττική, έναντι 1.000€ μηναία.
• Συγκοινωνιακές ατέλειες: ελεύθερη μετακίνηση με σιδηρόδρομο (Α' θέση), πλοία, αεροπλάνα, υπεραστικά λεωφορεία.
• Δικαίωμα πρόσληψης δύο επιστημονικών συνεργατών με μεικτές μηνιαίες αποδοχές 1.207 έως 2.147€ και δυνατότητα πρόσθετου ειδικού επιμισθίου.

Εκτακτη εισφορά
Ζητούν αλλαγή στον τρόπο υπολογισμού
Σχετικά με την εισφορά αλληλεγγύης, οι δικαστικές αγωγές υποστηρίζουν ότι παραβιάζει τη φορολογική ισότητα γιατί έχει επιβληθεί σε ποσοστό 2% επί των ακαθάριστων αποδοχών, πρόσθετων αμοιβών κ.λπ. όλων των μισθοδοτούμενων υπαλλήλων από το Δημόσιο, τα ΝΠΔΔ, τους ΟΤΑ, τις ΔΕΚΟ. Κατά τις πιλοτικές αγωγές επιβλήθηκε μόνο σε βάρος υπαλλήλων του Δημοσίου μια επιβάρυνση για να αντιμετωπιστεί μια κατάσταση που πλήττει άμεσα τον ιδιωτικό τομέα. Σε περίπτωση που κριθεί συνταγματική η επιβολή της εισφοράς, οι δικαστικοί ζητούν να υπολογίζεται στις καθαρές (και όχι μεικτές) αποδοχές, αφού αφαιρεθούν ως αφορολόγητα το 25% των αποδοχών και ποσό 10.560€ (για το γνωστό επίδομα).
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ