Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Η Αριστερά που ονειρευόμαστε πρέπει να δράσει! Του Φίλιππου Μπογοσιάν


Οι νέοι 5-ψήφιοι αριθμοί κλήσης για ραντεβού: Το νέο διπλό σκάνδαλο χρέωσης των ασφαλισμένων και καταλήστευσης του ΕΟΠΥΥ.
 
Την 28/09/2012, δημοσιεύτηκε το άρθρο με τίτλο «Για ποια Αριστερά διψάμε;» (1). Ο αρθογράφος, αγωνιστής της Αριστεράς και αξιόλογος αγγειοχειρουργός, ονειρεύεται μία Αριστερά που θα αναζητήσει (και θα βρει) νέες θεσμικές θωρακίσεις, θα δημιουργήσει μηχανισμούς ανατροπής και θα τσακίσει τους μηχανισμούς συνενοχής που διατρέχουν οριζόντια το πολιτικό σύστημα (εγώ θα αναφερόμουν σε ολόκληρη τη κοινωνία μας, οριζόντια και κάθετα), χτυπώντας στην πράξη τη διαπλοκή και τη διαφθορά.

Όμως, πως μπορεί να ξεκινήσει η δημιουργία αυτών των μηχανισμών ανατροπής σε μία κοινωνία που αντιδρά στις προσπάθειες ανατροπής του status quo; Τι ενέργειες και δράσεις ονειρευόμαστε από την Αριστερά μας;

Μου είναι πλέον πρόδηλο ότι δεν αρκούν οι καταγγελίες, οι διαμαρτυρίες, οι επαναστατικές δηλώσεις είτε οι εξαγγελίες λύσεων άμα τη αναλήψει της εξουσίας. Ονειρεύομαι μία Αριστερά, η οποία προβαίνει σε έμπρακτες επιλύσεις προβλημάτων, με λύσεις που «μιλούν» στους συμπολίτες μας, δείχνοντας το δρόμο της συλλογικής αντιμετώπισης των προβλημάτων. Πράξεις που καταδείχνουν την ανεπάρκεια των εξατομικευμένων λύσεων, της προσωπικής συναλλαγής κάτω από το τραπέζι, του ρουσφετιού, του λαδώματος, του ραγιαδισμού και της λαμογιάς. Πράξεις, οι οποίες αποδεικνύουν ότι για να είναι καλά ο δικός μας γάιδαρος, πρέπει να μην ψοφήσει ο γάιδαρος του γείτονα! Πράξεις για λύσεις προβλημάτων, εδώ και τώρα!

Από την 06/08/2012, για να «κλείσουν ραντεβού με γιατρό» οι ασφαλισμένοι στον ΕΟΠΥΥ πρέπει να καλούν σε νέους πενταψήφιους αριθμούς τηλεφωνικών κέντρων «εξυπηρέτησης», στους οποίους αντί για χρέωση μίας αστικής μονάδας ανά κλήση (0,03€), όπως ίσχυε έως και την 05/08/2012 με την κλήση στον τριψήφιο αριθμό 184, η χρέωση πλέον φθάνει έως τα 1,20€, δηλαδή 40 φορές περισσότερο! Στην περίπτωση που ο ΕΟΠΥΥ εισπράττει ένα μέρος των εσόδων που προκύπτουν από τα τηλεφωνήματα των ασφαλισμένων, αυτός ώφειλε να δημοσιοποιήσει τις αντίστοιχες συμβάσεις, οι οποίες μεταφέρουν ένα ακόμα τμήμα του κόστους λειτουργίας του στους ασφαλισμένους, οι οποίοι έχουν ήδη πληρώσει μέσω των εισφορών τους, ώστε αυτοί να γνωρίζουν γιατί καλούνται να ξαναπληρώσουν ήδη πληρωμένες υπηρεσίες.

Βλέπουμε καθημερινά στη τηλεόραση διαφημίσεις, οι οποίες οδηγούν τους συνταξιούχους στο να αισθανθούν τη τηλεφωνική κλήση σαν ερωτικό ραντεβού, ώστε να ξοδεύουν με χαρά τα πολύτιμα ευρώ τους! Τι είδαμε να κάνει η αριστερά για τούτο; Πέρασαν πάνω από τρεις μήνες και δεν ακούσαμε ούτε καν μία δήλωση!

Γνωρίζω ότι το κόστος της επένδυσης για τη δημιουργία της υποδομής μίας εταιρείας τηλεφωνικών κέντρων «εξυπηρέτησης» είναι της τάξης των 100.000€. Η ίδρυση μίας εταιρείας/σωματείου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα κοστίζει σχεδόν τίποτα. Περίμενα από την αριστερά να διαθέσει 100.000€ από τη κρατική επιχορήγηση που λαμβάνει και να συντελέσει στην ίδρύση μίας τέτοιας Εταιρείας. Είναι βέβαιο ότι η εταιρεία που είχε την εργολαβία του «184» μπορούσε να είναι κερδοφόρα μόνο με τη χρέωση της μίας αστικής μονάδας ανά κλήση (0,03€), όπως ίσχυε έως και την 05/08/2012. Συνεπώς, αυτή η εταιρεία/σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και θα ήταν βιώσιμη και θα έβγαζε από την ανεργία κάποιους συμπολίτες μας. Ταυτόχρονα, θα εξυπηρετούσε τους ασφαλισμένους στον ΕΟΠΥΥ χωρίς να τους αναγκάζει να κάνουν ροζ τηλεφωνήματα και θα περνούσε το μήνυμα ότι η Αριστερά είναι δίπλα τους.

Μία τέτοια κίνηση θα είχε και παράπλευρα οφέλη. Πληροφορήθηκα και ότι λειτουργεί ακόμα η «μηχανή» εξαπάτησης και ληστείας των ασφαλιστικών ταμείων: Λαμόγια γιατροί και φαρμακοποιοί ακόμα «συνεταιρίζονται», κάνουν απανωτά τηλεφωνήματα σε κέντρα τηλεφωνικής «εξυπηρέτησης» των ασφαλισμένων, δίνουν το ΑΜΚΑ «ασθενούς» και κλείνουν ραντεβού. Στη συνέχεια, και κατά τη διάρκεια του «μαϊμού» ραντεβού, συνταγογραφούνται φάρμακα. Μετά, ο φαρμακοποιός εκτελεί τη «μαϊμού» συνταγή και ο «συνεταιρισμός» γιατρού-φαρμακοποιού αποκτά μία αποθήκη φαρμάκων, έτοιμων για να πουληθούν «μαύρα» ή έτοιμων να ταφούν σε νέα πηγάδια του Λαυρίου. Ποιος πληρώνει το μάρμαρο; Ο ΕΟΠΥΥ, δηλαδή όλοι εμείς, οι οποίοι και τα φάρμακα χρεωθήκαμε και τη «μαϊμού» επίσκεψη στο γιατρό! Ποιοι όμως μπορούν και θέλουν να καταγγείλουν αυτά;

Οι εταιρείες τηλεφωνικών κέντρων «εξυπηρέτησης» είναι σε κατάσταση να γνωρίζουν το τι συμβαίνει, αλλά τι τις νοιάζει εάν «ψοφήσει ο γάιδαρος του γείτονα» αφού εισπράττουν το 40-πλάσιο της αστικής κλήσης για κάθε ραντεβού; Οι αρμόδιοι του ΕΟΠΥΥ το γνωρίζουν (ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε), αλλά τι τους νοιάζει, όσο παίρνουν το μισθό τους; Εξ άλλου, στην Ελλάδα ζούμε, τι άλλο να περιμέναμε;

Να δούμε πως θα αντιδράσουμε, όταν συνειδητοποιήσουμε ότι ο γάιδαρος που ψόφησε ήταν ο δικός μας, όταν φαληρίσει και επίσημα ο ΕΟΠΥΥ, οπότε και οι εταιρείες τηλεφωνικών κέντρων «εξυπηρέτησης» θα χάσουν τον πελάτη τους και οι γιατροί-φαρμακοποιοί θα πάψουν να έχουν εισόδημα από χρεώσεις στον ΕΟΠΥΥ!

Η δημιουργία εταιρείας/σωματείου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα τηλεφωνικών κέντρων εξυπηρέτησης των ασφαλισμένων στον ΕΟΠΥΥ, εφ’ όσον λειτουργήσει οργανωμένα, αξιοκρατικά και ορθολογικά, δίνει τριπλό κέρδος:
·      Μπορεί να εξυπηρετεί ουσιαστικά τους ασφαλισμένους στον ΕΟΠΥΥ, χωρίς την πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση τους.
·      Μπορεί να προφυλάσσει τον ΕΟΠΥΥ, να αποκαλύπτει εγκληματικές ενέργειες σε βάρος του κοινωνικού συνόλου και να πιέζει για τη παραδειγματική τιμωρία τους.
·      Μπορεί να προβάλλει την Αριστερά και να προάγει τη δημοτικότητα της, δείχνοντας στους πολίτες της πολύπαθης χώρας μας το δρόμο για την επίλυση των προβλημάτων της, δρόμο που μόνον η Αριστερά μπορεί να ακολουθήσει.

Αυτή τη δραστήρια Αριστερά έχει ανάγκη ο τόπος, αυτήν ονειρεύομαι. Η Ελληνική αριστερά θα μπορούσε να ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο μέσω του ΣΥΡΙΖΑ (2). Όμως, αυτός το θέλει;

Υ.Γ.: Η εναλλασσόμενη χρήση πεζών και κεφαλαίων στο πρώτο γράμμα της λέξης Αριστερά και Εταιρεία έγινε εσκεμμένα.

ΑΝΑΦΟΡΕΣ:
1.     http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=716442 (28/09/2012), «Για ποια Αριστερά διψάμε;», του Δημήτρη Παρθένη.
2.     http://topontiki.gr/article/39444 (24/08/2012),  «Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί. Θέλει;», του Αντώνη Δελλατόλα, εκδότη της εφημερίδας «Το Ποντίκι».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου