Σύλληψη Βαξεβάνη: Βήμα προς την ανατροπή

Είναι πλέον και τυπικά επιβεβαιωμένο. Δεν έχουμε καν αστική δημοκρατία. Μία οι βασανισμοί στη ΓΑΔΑ, μία η απαγόρευση των ..συναθροίσεων και τώρα η σύλληψη Βαξεβάνη με αφορμή την προστασία των προσωπικών δεδομένων το φωνάζουν (σε όσους θέλουν να ακούσουν). Η σύλληψη είναι ξεκάθαρα πολιτική και αναδεικνύει τεράστια θέματα:

Σε πρώτο επίπεδο βρίσκεται η σκανδαλώδης υποκρισία των αρχών: Στη χώρα που διαπομπεύτηκαν από κανάλι σε κανάλι οι οροθετικές ιερόδουλες και διασύρονται συνεχώς οι συλληφθέντες διαδηλωτές με ταυτόχρονη δημοσίευση των ακριβών στοιχείων τους από την επίσημη σελίδα της αστυνομίας, η ευαισθησία του κράτους για τα προσωπικά δεδομένα μοιάζει με λάστιχο. Πότε μαζεύεται και πότε ξεχειλώνει. Δεν ήταν έντονη η ευαισθησία τους για παράδειγμα όταν η μεγαλύτερη εφημερίδα της χώρας δημοσίευε λίστα με καλλιτέχνες συμπεριλαμβανομένων των αναλυτικών στοιχείων των φορολογικών τους δηλώσεων. Καμία αυτεπάγγελτη δίωξη δεν ασκήθηκε τότε. Στο σημείο αυτό ανακύπτει το επόμενο ζήτημα: Η επιλεκτική εφαρμογή των νόμων και της απόδοσης δικαιοσύνης.

Ο κρατικός μηχανισμός προφανώς επιδεικνύει ταχύτατα αντανακλαστικά όταν πρόκειται για τη σύλληψη ενός ανεξάρτητου δημοσιογράφου,ο οποίος κάνει αυτό που όφειλε να κάνει, αλλά σφυρίζει αδιάφορα στη θέα της δημόσιας κτηνωδίας του φασιστοειδούς απέναντι σε γυναίκα καθώς και στην απελευθέρωση συλληφθέντα από βουλευτή της αυτής συνομοταξίας κατά τα επεισόδια έξω από το θέατρο "Χυτήριο". Την ίδια στιγμή που ο Κ.Βαξεβάνης προσάγεται σαν σεσημασμένος κακοποιός οι τραμπούκοι-κατηγορούμενοι του κοινού ποινικού δικαίου και νυν βουλευτές της φασιστικής συμμορίας παίρνουν αναβολές για χρόνια. Φαίνεται λοιπόν πως σε αυτή εδώ τη χώρα,που κάποτε γέννησε τη Δημοκρατία, κινδυνεύουν περισσότερο οι νομοταγείς αφού οι φοροφυγάδες και οι εγκληματίας χαίρουν ασυλίας. Κυρίως γιατί κάποιοι είναι πιο... ίσοι απέναντι στο νόμο από τους υπόλοιπους.

Τελικά όμως η σύλληψη Βαξεβάνη ήταν είτε μία τραγική αστοχία είτε μία απροκάλυπτη αυθαιρεσία που μόνο αγανάκτηση μπορεί να προκαλέσει στην συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου: Τη στιγμή που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να πάρει μέτρα τα οποία ισοπεδώνουν με οδοστρωτήρα όσους έχουν ήδη σχεδόν διαλυθεί ,διώκει προκλητικά αυτόν που τολμά να φέρει στο φως τα ονόματα (και μόνο) ανθρώπων που πιθανώς φοροδιαφεύγουν και έχουν μείνει κυριολεκτικά στο απυρόβλητο. Κυνηγούν με χαρακτηριστική ετοιμότητα αυτόν που παρουσιάζει την περιβόητη λίστα, η οποία για χρόνια άγεται και φέρεται,χάνεται κάτω από μαξιλάρια, μπερδεύεται σε συρτάρια και "πετάει" πιθανόν αλλοιωμένη από c-d σε στικάκια.Γιατί αυτή η λίστα προφανώς αποκαλύπτει και τους "δικούς τους" ανθρώπους.

Ο δημοσιογράφος επιτυγχάνει λοιπόν με το τόλμημά του να απογυμνώσει ένα σαθρό πολιτικό σύστημα το οποίο ή επιχειρεί να τρομοκρατήσει και να φιμώσει οποιονδήποτε σκοπεύει να αποκαλύπτει αλήθειες ή είναι απλώς πανικόβλητο και διακινδυνεύει να καεί στην προσπάθεια να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται. Κλίνω προς το δεύτερο. Η σπασμωδικότητα των χειρισμών είναι συγγενική αυτής του επιθανάτιου ρόγχου. Ο χρόνος δείχνει να περιορίζεται δραματικά για το συρφετό που μας οδήγησε σε αυτή την εκτροπή. Κι αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα προς την ανατροπή...

Της Γιώτας Ιωαννίδου, 29/10/2012