Από το πρωί παρακολουθώ όσα λέγονται και γράφονται για τη Βούλα Παπαχρήστου. Και όπως συνηθίζεται σε αυτόν τον τόπο, οι περισσότεροι έχασαν την ουσία.
Η νεαρή και πολλά υποσχόμενη πρωταθλήτρια μας δεν είναι υπόλογη απέναντι στα εθνικά μας χρώματα επειδή έγραψε ή αναπαρήγαγε ένα «ανέκδοτο», για κάποιους «ρατσιστικό», για κάποιους άλλους «αθώο». Δεν την κρίνω εκεί και ούτε θέλω να σταθώ σε αυτό.
Το μείζον ζήτημα είναι άλλο: μια οπαδός, έστω και παραπλανημένη, της Χρυσής Αυγής και των Ναζί, μια χειροκροτητής των θιασωτών του Χίτλερ (το twitter της ήταν «αναπαραγωγή» του Γραφείου Τύπου της Χρυσής Αυγής), δεν μπορεί να φέρει τα εθνικά μας χρώματα! Τελεία και παύλα!
1.000.000 νεκροί είναι ο απολογισμός της ναζιστικής κατοχής στην πατρίδα μας κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου! Όσοι το αγνοούν αυτό είναι επικίνδυνοι και δεν έχουν κανένα άλλοθι.
Θα μου πείτε, μα οι άλλοι μήπως είναι πατριώτες; Σαφώς και δεν είναι, ο πολιτικός μας κόσμος αποτελείται στη συντριπτική του πλειοψηφία από πουλημένα, ξενόδουλα τομάρια!
Αυτό όμως δεν μπορεί να δίνει άλλοθι στον κάθε νεοναζί να παριστάνει τον πατριώτη.
Εδώ και πολλά χρόνια η δημοκρατική παράταξη είχε ηγέτες προδότες, εθνομηδενιστές, οι οποίοι «χάρισαν» τον πατριωτισμό στην άκρα δεξιά!
Ποια είναι η άκρα δεξιά; Οι συνεργάτες των ναζί, τα ίδια καθάρματα της Χούντας που ξεπούλησαν την Κύπρο στους Τούρκους και τους Αμερικάνους.
Χάρη στους Κουβέληδες, τους Μπίστηδες, τις Ρεπούσηδες, τις Δραγώνες και άλλους τέτοιους, «κοσμοπολίτες» και «πολυπολιτισμικούς» -που άπαντες συνεργάζονται με την Τρόικα και τους νέους δυνάστες της Ελλάδας μας- έγινε «κυρίαρχη» ιδεολογία, στην παραδοσιακά πατριωτική κεντροαριστερά, η ελληνοφοβία!
Το έχω εισπράξει εγώ προσωπικά! Όλη μου τη ζωή βρισκόμουν στα μετερίζια της δημοκρατικής παράταξης, από 17 χρονών στους δρόμους και στα οδοφράγματα. Και όμως, υπήρξαν εποχές που την αγάπη και αφοσίωσή μου στην Ελλάδα την «πλήρωσα» στοχοποιούμενος από τα εθνομηδενιστικά καθίκια ως «εθνικιστής».
Αυτό όμως δεν με έκανε χρυσαυγίτη. Συνέχισα να υπερασπίζομαι τον Ελληνισμό μου αδιάσπαστο από τη Δημοκρατία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη, την Κοινωνική Απελευθέρωση!
Δεν δέχομαι, λοιπόν, καμιά δικαιολογία! Μου είναι εντελώς αδιάφορο εάν η μικρή θα μας έφερνε -πιθανώς- κάποιο χρυσό μετάλλιο. Χρυσό μετάλλιο από θαυμάστρια του Χίτλερ και του Κασιδιάρη δεν θέλω, ούτε θέλω αυτό το κοριτσάκι να φορά τα εθνικά μας χρώματα, για τα οποία έχυσε ο λαός μας το αίμα του αμέτρητες φορές και χιλιάδες πέθαναν για την Ελλάδα και τη Δημοκρατία με τη γαλανόλευκη στο χέρι, για να έλθει σήμερα η εποχή να «τιμήσει» τη σημαία το ανεγκέφαλο πλάσμα που θαυμάζει τη νεοναζιστική, προδοτική και δωσίλογη οργάνωση της Χρυσής Αυγής.
Μια μοίρα έχουμε, ένα δρόμο: να είμαστε Έλληνες, πατριώτες και Δημοκράτες! Όλα τα άλλα δεν ταιριάζουν σε ανθρώπους που θέλουν να λέγονται Έλληνες…
Στέφανος Μυτιληναίος
Υ.Γ. Θα συνεχίσω να πολεμάω με λύσσα τους προδότες της Άκρας Δεξιάς, τους πατριδοκάπηλους νενοναζί και με την ίδια λύσσα θα πολεμάω τις Ρεπούσηδες, τις Δραγώνες, τους Κουβέληδες και όλους τους εθνομηδενιστές! Αυτός είμαι και δεν έχω σκοπό να αλλάξω…
Τη νεαρή Παπαχρήστου θα συμβούλευα, τώρα που θα έχει πολύ καιρό ελεύθερο από τα γυμναστήρια, να ανοίξει κάνα Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Πλούταρχο (κυρίως τον Πλούταρχο) μήπως και μάθει τι είναι Ελλάδα και σώσει το μυαλό της από τη διανοητική σύφιλη που ασπάστηκε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου