του Βαγγέλη ΓεωργίοΗ Ελλάδα του 2012 θα ανακουφίσει εκείνους τους παλιούς συντηρητικούς που γκρίνιαζαν ότι το κράτος-θρεφτάρι εκτόπισε την οικογένεια, τις τοπικές κοινότητες και την εκκλησία από την ευθύνη της κοινωνικής πρόνοιας. Έρχεται λοιπόν «εντυπωσιακά» σήμερα η Ελληνική Εκκλησία να καλύψει το κενό που αφήνει το παραπαίον κράτος προσφέροντας 10.000 γεύματα αγάπης καθημερινά. Perfetto! «Γεύματα Αγάπης», «φιλόπτωχο ταμείο», «εναλλακτικός τρόπος επιβίωσης», μια ολόκληρη βιομηχανία φιλανθρωπίας στα πόδια μας, ποιος τη χάρη μας;
Μα αυτή η δουλειά θα γίνεται; Θα φωνάζουνε δυο φορές τη μέρα αυτούς τους ανθρώπους, θα τους ταΐζουνε και μετά θα τους διώχνουνε; Μα το κρύο που θα βρουν μετά πως θα αντιμετωπιστεί; Πού θα κοιμηθούνε, κάτω από το άγαλμα του Κολοκοτρώνη στη Σταδίου; Πού θα πλυθούνε, στο συντριβάνι του Συντάγματος; Είναι διαφορετικό να συλλέγουν ρούχα και τρόφιμα κάποιοι συμπολίτες ή ΜΚΟ και να τα προσφέρουν καθότι αυτές είναι οι δυνατότητές τους και άλλο να κάνει το ίδιο η Εκκλησία. Οι «Άγιοι Πατέρες» διατυμπανίζουν ότι ταΐζουν με “αγάπη” 10.000 συνανθρώπους, με τον αριθμό των αστέγων να αγγίζει τους 25.000, ενώ διαθέτουν 1.3 εκατομμύρια στρέμματα γης και 350 ακίνητα μόνο στο Λεκανοπέδιο; Δεν σβήνεις πυρκαγιά με κουβαδιές όταν έχεις αεροπλάνα.
Ίσως βέβαια οι δυνάμεις της εκκλησίας επικεντρώνονται αλλού. Σε εκκλησιαστικό πρακτορείο ειδήσεων συγκεντρώνονται υπογραφές για την απελευθέρωση του Εφραίμ, ήδη έχουν μαζέψει 100.000. Στο Άγιον Όρος οι Ρώσοι δίνουν 3,5 εκ ευρώ για αποκατάσταση της Ιεράς Μονής του Αγίου Παντελεήμονα. Ιστορική στιγμή για τις σχέσεις των δύο Εκκλησιών! Ωραία ε;
Θέλω να θυμίσω την τελευταία σκηνή από τη ταινία "Η Λίστα του Σίντλερ" (1993). Ο γερμανός βιομήχανος(Λίαμ Νίσον) μέλος του ναζιστικού κόμματος ετοιμάζεται να δραπετεύσει από το εργοστάσιό του μετά την ήττα της Γερμανίας. Στο προαύλιο όμως τον περιμένουν οι εβραίοι εργάτες για να τον… ευχαριστήσουν που τους έσωσε αγοράζοντας τους έναν έναν ώστε να μην καταλήξουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Θυμόσαστε τι έκανε; Ξέσπασε σε κλάματα λέγοντας “θα μπορούσα να σώσω περισσότερους”. “Μα τι λες”, του αποκρίνεται ο πιστός εβραίος λογιστής του “χάρη σε σένα ζούμε 1100 άνθρωποι”! “Ναι, μα θα μπορούσα να πουλήσω το δαχτυλίδι μου ή και το αυτοκίνητό μου και να αγοράσω και άλλους”.
Αλλά ας μη λέω βλακείες, ο εν λόγω κινηματογραφικός επιχειρηματίας στην πραγματικότητα μεταπολεμικά πέθανε στη ψάθα, ενώ εμείς δεν θέλουμε κάτι τέτοιο για τους ιεράρχες μας. Στην Ελλάδα υπάρχουν δυο ειδών κατηγορίες ανθρώπων, αυτοί που θέλουν να κάτσει μέσα στο κελί ο Εφραίμ και οι άλλοι που τον θέλουν έξω (είναι και οργανωμένοι αυτοί αφού μαζεύουν και υπογραφές). Τελικά πιστεύω ότι υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία: αυτοί που θα ήθελαν ένα τέτοιο μικρό κελί για να μένουν τα βράδια, η Σταδίου έχει πολύ θόρυβο και κρύο για να κοιμηθείς. Άρα τα 3.5 ρωσικά εκατομμύρια πόσα τέτοια κελιά φτιάχνουν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου