Δίωξη μοναχού για καταγγελίες κατά Ηγούμενου

15/10/2012 από Po“Η Δημοσίευση είναι η Ψυχή της Δικαιοσύνης”

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτου

Κύριε Ροΐδη,

Ο γνωστός μοναχός και συγγραφέας πατέρας Μιχαήλ Χατζηαντωνίου, είχε εδώ και ένα χρόνο καταγγείλει επώνυμα από τον ιστότοπό του («Επικηρυγμένη Ορθοδοξία»), αγιορείτη ηγούμενο  για πολύ παλιότερη στρατολόγηση ανήλικων, με απόσπαση της συγκατάθεσης των αγράμματων και φτωχών γονιών τους, ασέλγειες σε 15χρονο αλλά και ενήλικους με ψυχολογικά προβλήματα. Τις φοβερές καταγγελίες ενός τέτοιου παιδιού, τώρα μεσόκοπου μοναχού, μεταφέρει ο π.Μιχαήλ. Παρεμφερείς  κατηγορίες για άλλους αγιορείτες μοναχούς έχει εκφράσει και ο τ.αγιορείτης μοναχός Νικόδημος, αγιογράφος, με βιβλίο του («Το ταξίδι ενός αθώου», εκδ.Α. Λιβάνη-2008) και για να μην κρυβόμαστε πίσω από ο δάχτυλό μας, οι διαχρονικές και συνεχείς καταγγελίες για το Άγιο Όρος είναι ένα ωκεανός, που περιλαμβάνει κατήγορους πιστούς, διανοούμενους, έγκυρες εφημερίδες και γνωστές προσωπικότητες. Διαβάζω σήμερα στον ιστότοπο του πατέρα Μιχαήλ (δικαιούται τον τίτλο του πατέρα αφού με την παρρησία του πραγματικού πιστού και του ενάρετου ακτήμονα και άμισθου φτωχού κληρικού,  δίνει με προσωπικό μεγάλο κίνδυνο φωνή σε αδύναμους ανθρώπους που δεν έχουν): «Σάββατο, 6 Οκτωβρίου 2012. MAΣ ΚΛΕΙΣΑΝΕ. Αγαπητοί αναγνώστες, Αναγκαστήκαμε να κατεβάσουμε το περιεχόμενο του blog μας, δηλαδή την   ιστορία του άτυχου μοναχού Αλεξίου (πρώην μέλος της αδελφότητας Μονής ….) όπως την κατήγγειλε ο γέροντάς μας π. Μιχαήλ, καθώς και την επιστολή του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ και την απάντηση του π. Μιχαήλ σ’ αυτήν, ύστερα από μήνυση της Μονής …. για “συκοφαντική δυσφήμηση-απόπειρα εκβιασμού”. Ο ιερέας που έκανε τις αναρτήσεις συνελήφθη χτες, κατηγορούμενος ως συνεργός στην υπόθεση και, ύστερα από μια νύχτα στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ, σήμερα το πρωί πέρασε από αυτόφωρο. Αυτή τη στιγμή αναμένουμε να δικαστούμε για την υπόθεση».
Εκφράζω την απορία μου γιατί δεν είχε καλέσει επίσημα τον μοναχό να καταθέσει τα στοιχεία του ο πατριάρχης στον οποίο υπάγεται το Αγ.Όρος; Γιατί ο θιγόμενος δεν προσέφυγε στην εκκλησιαστική Δικαιοσύνη; Ύστερα από τόσο καιρό σιωπής, ο καταγγελλόμενος ισχυρός ηγούμενος  ευαισθητοποιήθηκε και έτρεξε στον Εισαγγελέα; Αναρωτιέμαι επίσης για την κατηγορία του εκβιασμού, την ίδια δηλαδή που αν θυμάμαι καλά είχε χρησιμοποιηθεί-χωρίς τεκμηρίωση-για να ανοίξει το press.gr ύστερα από προσφυγή δημοσιογράφου του «Βήματος», κατηγορία που δεν αποδείχθηκε στα δικαστήρια. Πρόσφατα με την κατηγορία για «κακόβουλη βλασφημία» σύρθηκε στη φυλακή ένας νεαρός μπλόγκερ, που τελικά παραπέμφθηκε με την κατηγορία της εξύβρισης και που αν δεν αθωωθεί εδώ, φοβάμαι πως η Ελλάδα θα κληθεί για πολλοστή φορά να πληρώσει με χρηματική αποζημίωση την ανεπάρκεια ή τη διαφθορά κάποιων δικαστών από το ΕΔΑΔ. Μήπως αν η δικαστική απόφαση είναι προφανώς λανθασμένη, θα πρέπει οι δικαστές που την εξέδωσαν να πληρώνουν από την τσέπη τους;
Αναρωτιέμαι πως μπορεί να εκβιάζει ένας μοναχός απευθυνόμενος δημόσια και ανοιχτά και αποκαλύπτοντας εξ αρχής την υπόθεση, συνοδευόμενη μάλιστα από επιστολές, προσωπικές παραστάσεις και δημόσιες εκκλήσεις σε αρχηγούς κομμάτων, πρωθυπουργούς, μητροπολίτες, βουλευτές κλπ, όπως έκανε με διαφάνεια ο π.Μιχαήλ; Θέλω να ελπίζω ότι οι εγκληματολόγοι θα δείξουν επιστημονικό ενδιαφέρον για μια τόσο πρωτότυπη υπόθεση

εκβιασμού. Είναι γεγονός που έχει καταγραφεί πολλές φορές στον Τύπο, πως εκβιασμοί γίνονται στον εκκλησιαστικό χώρο με βάση την ιδιόρρυθμη σεξουαλική ζωή πολλών μητροπολιτών, αλλά όταν ακροδεξιός εκδότης κατηγορήθηκε γι’αυτό, δεν προσήλθαν οι υβριζόμενοι μητροπολίτες, αρχιμανδρίτες, πατριάρχες κλπ να καταθέσουν. Είχαν προτιμήσει να τιμήσουν τον εκδότη (που καταδικάστηκε μόνο για απόπειρες εκβιασμών σε επιχειρηματίες), με μεγαλόσχημους τίτλους, παράσημα και δημόσιους έγγραφους επαίνους, τιμητικές προσφωνήσεις και δημόσιες εκφράσεις εκτίμησης.
Επειδή πιθανότατα η υπόθεση των κληρικών που σύρονται στο αυτόφωρο χωρίς να έχουν την υπεράσπιση της γνωστής αφρόκρεμας των τηλεοπτικών διασημοτήτων του δικηγορικού κόσμου, που αναλαμβάνει αφιλοκερδώς τα σκάνδαλα, τις συμβολαιογραφικές πράξεις και κάθε ιερή νομική κίνηση, δεν θα τύχει της προσοχής το Τύπου ή των κομμάτων της Αριστεράς, επειδή πιστεύω πως η δημοσιότητα είναι το οξυγόνο της Δικαιοσύνης, φέρνω την   υπόθεση περισσότερο στο φως με τις πολύ μικρές μου δυνάμεις, με την ελπίδα πως θα φροντίσουν όσο περισσότεροι άνθρωποι γίνεται να την εκθέσουν μπροστά στα μάτια της κοινής γνώμης και της συνείδησης των πολιτών.
Εκφράζω όσο μπορώ πιο ξεκάθαρα την απορία μου. Γιατί δεν διερευνήθηκαν οι καταγγελίες ενός γνωστού μοναχού και συγγραφέα, που και παλιότερες καταγγελίες του για ομοφυλοφιλία και χρήση ψυχοφαρμάκων (μέσω των οποίων ασκείται χειραγώγηση) στο Άγιο όρος,  στην «Ελευθεροτυπία» (22/4/2001) αποδεικνύουν την έντιμη και διαφανή πρόθεσή του να μην κρατά το στόμα του κλειστό και να μην διακινεί πληροφορίες στο ημίφως; Καταγγέλλει ο μοναχός κακουργήματα (παιδεραστία, στρατολόγηση ανήλικων με ιερές μηχανορραφίες), εξηγεί γιατί τα αγράμματα και μοναχικά καλογεροπαίδια υποκύπτουν σε ομοφυλόφιλες παρενοχλήσεις ηγουμένων και Γερόντων, χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός αρμοδίου (κληρικού, Εισαγγελέα, πολιτικού) ή για την ακρίβεια, να ιδρώνει μόνο το αυτί του Πειραιώς Σεραφείμ, ο οποίος όμως αν και λαλίστατος, επικαλέστηκε αναρμοδιότητα και ας έχει διαπράξει  ο ίδιος το κανονικό παράπτωμα της εισπήδησης σε αλλότριες επισκοπές, άλλων μάλιστα εκκλησιαστικών κλιμάτων (Καρθαγένης, Μ.Βρεττανίας,  των πατριαρχείων Αλεξανδρείας και Κωνσταντινούπολης), απευθυνόμενος για θρησκευτικά θέματα  στις πολιτικές ηγεσίες αυτών των ξένων επισκοπικών δικαιοδοσιών, παρακάμπτοντας τους οικείους πατριάρχες, μητροπολίτες και Αρχιεπισκόπους.
Δεν όφειλαν οι εισαγγελικές αρχές να διερευνήσουν το άβατο (είναι και δικαστικό;) των καταγγελλόμενων αγιορείτικων υποθέσεων;  Αν επικαλούνται την παλαιότητα των φερόμενων ως συμβάντων κακουργημάτων, που φαντάζομαι θα έχουν παραγραφεί, γιατί αφού οι πρωταγωνιστές τους, «ένοχοι» και «θύματα», ζουν και δρουν ακόμη στους ιερούς χώρους, δεν διερεύνησαν μήπως αυτά τα περιστατικά συμβαίνουν ή απειλούνται να επαναληφθούν και σήμερα αφού ο χρόνος δεν εξαλείφει τα αμαρτωλά πάθη, λόγω ακριβώς και της σιωπής με την οποία συστηματικά και αποδεδειγμένα από πλήθος τεκμηριωμένων περιστατικών τα περιβάλλει ο πατριάρχης και η Ιεραρχία; Αν επικαλούνται το (πράγματι αρνητικό) γεγονός πως ο μοναχός δεν προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, μήπως θα έπρεπε να τον δικαιολογήσουν αφού τα οικονομικά του δε του επιτρέπουν να βρεθεί αντιμέτωπος με έναν πανίσχυρο μηχανισμό;
«H Δημοσίευση είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης» ειπώθηκε από τον John Jacob Mayer, το φιλέλληνα που θεμελίωσε τη νεοελληνική δημοσιογραφία, εκδίδοντας τα «Ελληνικά Χρονικά» στο Μεσολόγγι. Οι καταγγελίες όμως του μοναχού Μιχαήλ στο διαδίκτυο δεν αναδημοσιεύτηκαν πουθενά, έστω χωρίς να αναφερθεί το όνομα του θιγόμενου, όχι για να θίξουν έναν ηγούμενο, που ασφαλώς έχει το τεκμήριο της αθωότητας, αλλά για να διερευνηθεί η αλήθεια των φοβερών κατηγοριών, που περιέργως έμεναν αναπάντητες και αυτός που επώνυμα τις απάγγελε δεν καλείτο να δώσει εξηγήσεις ούτε από την Πολιτεία ούτε από την Εκκλησία. Την ξέρουμε αυτή τη σιωπή, που έσπασε απότομα το 2005 για να ξεχειλίσει ένας τεράστιος οχετός, που έφραξε απότομα όπως ξεκίνησε, αφήνοντας αναπάντητα ερωτηματικά και περίεργα ημιτελείς υποθέσεις. Θα περιμένουμε την απόφαση του δικαστηρίου, αν δηλαδή γίνει η δίκη και δεν αναβληθεί όπως συνηθίζεται. Στο μεταξύ ελπίζουμε στη δημοσιότητα και στο ενδιαφέρον που της αξίζει (κληρικοί καταγγέλλουν παιδεραστίες και σεξουαλικά όργια στο Άγιο Όρος) και προσδοκούμε από τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, από τα κόμματα και από τον αρμόδιο υπουργό Δικαιοσύνης (του ΔΣΑ και της ΔΗΜΑΡ), να παρακολουθήσουν από κοντά τη σωστή εφαρμογή των Νόμων, γιατί έχουμε το φτωχό Δαβίδ ενάντια στον πανίσχυρο και ζάπλουτο εκκλησιαστικό Γολιάθ που (χωρίς να γενικεύουμε με κανένα τρόπο) αποδεδειγμένα και με καταγγελίες ανώτατων δικαστικών, γνωρίζει υπόγειες διαδρομές για να προσεγγίσει επίορκους δικαστές: «Υπάρχει αλισβερίσι με τη Δικαιοσύνη». Τον «αφύσικο εναγκαλισμό Δικαιοσύνης και Εκκλησίας» και την προσπάθεια της τελευταίας να επηρεάσει δικαστές που χειρίζονται υποθέσεις της, αποκαλύπτει ο επίτιμος πρόεδρος του Αρείου Πάγου Στ. Ματθίας» (Έθνος- 7/12/2008)