Ο δεύτερος θάνατος του Χρόνη Μίσσιου

.Σωκράτης Τσιχλιάς

Ογδόντα μόλις λέξεις στη σελίδα του πολιτισμού αφιέρωσε ο «Ριζοσπάστης» της Τετάρτης 21 Νοεμβρίου στον βετεράνο αγωνιστή της Αριστεράς, τον συγγραφέα Χρόνη Μίσσιο. Ηταν ανήμερα της κηδείας του, στο Μικροχώρι Καπανδριτίου, και ήταν αρκετές για να επιχειρηθεί η δολοφονία της μνήμης του 82χρονου ιδεαλιστή διανοουμένου ο οποίος σε όλη του τη ζωή υπερασπίστηκε αταλάντευτα μια αδιαπραγμάτευτη αρχή: κάθε άνθρωπος ξεχωριστά είναι ένας κόσμος ολόκληρος.

Στην ειδησούλα του «Ριζοσπάστη» αναφέρεται απλώς ο τόπος γέννησής του και η ημερομηνία θανάτου, ενώ για τη ζωή του στην Αριστερά γράφτηκαν τα εξής: «Πέρασε στο ΕΑΜ και για λίγο από τον Δημοκρατικό Στρατό». Αμέσως μετά τον κατακεραυνώνουν για το συγγραφικό του έργο, στο οποίο δεν αναφέρονται συγκεκριμένα: «Με το έργο του βεβαίως δεν στάθηκε στο πλευρό των λαϊκών αγώνων και της δράσης των κομμουνιστών, αφού δεν πίστευε στη διέξοδο της ταξικής πάλης, ενώ βρήκε στέγη στη λεγόμενη Ανανεωτική Αριστερά».

Εδώ είμαστε! Επειδή ο Μίσσιος έφυγε από τους κόλπους της αριστερής ορθοδοξίας επιχειρείται η μετά θάνατον ηθική εξόντωσή του. Αποκρύπτει το μικρόψυχο δημοσίευμα ότι ο άνθρωπος αυτός, για τις ιδέες και τη δράση του, συνελήφθη το 1947, βασανίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο. Αποκρύπτει ότι έζησε εννέα μήνες περιμένοντας κάθε πρωί να τον εκτελέσουν και ότι γλίτωσε χάρη σε ένα τυχαίο γεγονός.

Αποκρύπτει ο «Ριζοσπάστης» ότι από το 1947 μέχρι το 1973, όπου στην ουσία αρχίζει η ενήλικη ζωή του, βρίσκεται φυλακισμένος ή εξόριστος με ένα μικρό διάλειμμα από το 1962 ώς το '67. Δεν επιθυμεί η εφημερίδα του ΚΚΕ να γνωρίσουν οι αναγνώστες της ποιο ήταν το σπουδαιότερο βιβλίο αυτού του ρομαντικού επαναστάτη. Γιατί στο «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς» συντελείται η δριμύτερη κριτική κατά του σταλινισμού γραμμένη από τα αριστερά. Από έναν πρωταγωνιστή των ταραγμένων χρόνων της σύγχρονης ιστορίας μας.

Εις θάνατον λοιπόν για τον Χρόνη Μίσσιο, ακόμη μια φορά, από τους παλιούς συντρόφους του. Ευτυχώς συνέβη μόνο στις σελίδες του «Ριζοσπάστη». Λυπηρό, αλλά σχεδόν αδιάφορο.

Καθημερινή