Η μετάθεση των δημοτικών εκλογών, οι αλλαγές του Καλλικράτη και η... Easy Jet

ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΣΟΥΛΤΗ

Τα οφέλη της μετάθεσης των εκλογών εκτιμούνται ως πολλαπλά, με κύρια, πρώτον, τη διατήρηση για ενάμιση χρόνο ακόμη της σημερινής πλειοψηφίας των δυνάμεών τους στον χώρο της Αυτοδιοίκησης. Και δεύτερον, η διασφάλιση κρίσιμου χρόνου για να φέρουν σε πέρας τις «μεταρρυθμίσεις» στην Αυτοδιοίκηση, να μοιραστούν οι υπηρεσίες «φιλέτα», να γίνουν οι απολύσεις, να δρομολογηθεί η «αξιοποίηση» της δημοτικής περιουσίας

Στο κατώφλι της συγκρότησης εργολαβικών δήμων έχει φτάσει το όραμα της κυβέρνησης για την Αυτοδιοίκηση. Με τη βοήθεια των Μνημονίων, των Μεσοπροθέσμων και των προθύμων οδεύει ακάθεκτη για μια Αυτοδιοίκηση «οικονομικά αυτοτελή», «μέσα από νέα ευρηματικά χρηματοδοτικά εργαλεία» και «σκοτώνοντας κάθε εξάρτησή της από το κεντρικό κράτος», όπως δηλώνει δημόσια ο υπουργός Εσωτερικών Ευριπίδης Στυλιανίδης. Μια εταιρεία δηλαδή χαμηλού κόστους. Μάλιστα, πληροφορίες λένε ότι η ομάδα Ράιχενμπαχ, σε συνεργασία με ομάδα καθηγητών του Πανεπιστημίου Πειραιά, προχωρά ήδη στη σύνταξη μελέτης για ολική αλλαγή του, κατά τον ίδιο τον κ. Ράιχενμπαχ, «ημιτελούς Καλλικράτη», η οποία εκτός των άλλων θα προβλέπει μακροοικονομικό επιχειρησιακό πρόγραμμα για κάθε δήμο χωριστά.
Για να γίνουν μάλιστα όλες αυτές «οι θεσμικές και τεχνικές αλλαγές», ο κ. Στυλιανίδης έχει προτείνει στη συγκυβέρνηση τη θεσμοθέτηση ενιαίου ψηφοδελτίου δημοτικών συμβούλων, έτσι ώστε, όπως διευκρινίζει, «να χτυπήσουν τον αρτηριοσκληρωτικό κομματικό εναγκαλισμό και τα τοπικά κυκλώματα».
Βασικός «εχθρός» όμως είναι ο χρόνος που τρέχει. Για να βρεθεί, λοιπόν ο χρόνος, η κυβέρνηση δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο της μετάθεσης των δημοτικών εκλογών κατά ενάμιση χρόνο, δηλαδή για Οκτώβριο του 2015, μαζί με τις εθνικές εκλογές, αλλά πρέπει να ξεπεράσει τον σκόπελο της αντισυνταγματικότητας.
Τα οφέλη της μετάθεσης των εκλογών εκτιμούνται ως πολλαπλά, με κύρια, πρώτον, τη διατήρηση για ενάμιση χρόνο ακόμη της σημερινής πλειοψηφίας των δυνάμεών τους στον χώρο της Αυτοδιοίκησης. Και δεύτερον, η διασφάλιση κρίσιμου χρόνου για να φέρουν σε πέρας τις «μεταρρυθμίσεις» στην Αυτοδιοίκηση, να μοιραστούν οι υπηρεσίες «φιλέτα», να γίνουν οι απολύσεις, να δρομολογηθεί η «αξιοποίηση» της δημοτικής περιουσίας.
Τούτων δοθέντων, λοιπόν, μπορεί να αποκρυπτογραφήσει κανείς ευκρινέστερα πού αποσκοπούν οι «μεταρρυθμίσεις» οι οποίες ξετυλίγονται την τελευταία τριετία στον χώρο της Αυτοδιοίκησης.

Το μοντέλο του «νέου δήμου του μέλλοντος»

Σύμφωνα, λοιπόν, με τις προβλέψεις στα Μνημόνια και τα Μεσοπρόθεσμα, αλλά και όσα ο λαλίστατος υπουργός Εσωτερικών έχει παρουσιάζει δημοσίως, ο «νέος δήμος του μέλλοντος» θα
είναι ένας δήμος που η διοίκησή του θα αποτελείται από πετυχημένες προσωπικότητες, θα λειτουργεί στα πρότυπα μιας αεροπορικής εταιρείας χαμηλού κόστους, τύπου Easy Jet ή Ryanair, και ο πολίτης θα μπορεί να απολαμβάνει καθημερινές υπηρεσίες μόνο στον βαθμό που θα μπορεί να τις πληρώνει αδρά.
Ήδη με το απίστευτης ευρηματικότητας και κατ' ευφημισμό «Παρατηρητήριο Οικονομικής Αυτοτέλειας των ΟΤΑ» καταλύεται κάθε ίχνος αυτοτέλειάς τους. Η χρηματοδότηση θα περιοριστεί στη μισθοδοσία του εναπομείναντος προσωπικού, ενώ τις υπόλοιπες λειτουργικές δαπάνες οι δήμοι θα πρέπει να τις εξασφαλίσουν με υποχρεωτικές αυξήσεις δημοτικών φόρων και τελών, απολύσεις προσωπικού.
Στόχος είναι, σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών, «η μηδενική χρηματοδότηση των ΟΤΑ από τον προϋπολογισμό». Και από πού θα εξασφαλίσουν πόρους οι δήμοι για να λειτουργήσουν; Σε πρώτο πλάνο μπαίνει «η μόχλευση και η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των δήμων». Δηλαδή οι δήμοι «μπορούν να στήσουν ένα fund, να περάσουν εκεί την ακίνητη περιουσία τους, της οποίας η αντικειμενική αξία θα αποτιμηθεί, και με αυτό τον τρόπο μπορούν να διεκδικήσουν χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα Επενδύσεων ή ακόμα και από ελληνικές ιδιωτικές τράπεζες, εξασφαλίζοντας ρευστότητα χωρίς να επιβαρύνεται το δημόσιο έλλειμμα ή το χρέος». Άλλος τρόπος εξοικονόμησης πόρων οι "επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά» στα σχολεία της χώρας και στους παλαιούς ΧΑΔΑ.
Όσο για τις κοινωνικές υπηρεσίες που προσφέρουν οι δήμοι, αυτές οδεύουν ήδη προς την ιδιωτικοποίηση.
Σύμφωνα με την ανάλυση Στυλιανίδη, «οι κοινωνικές παροχές των δήμων όπως το 'Βοήθεια στο σπίτι', που τώρα χρηματοδοτούνται αποκλειστικά από το κράτος, θα μπορούσαν να μετεξελιχθούν σε εταιρείες κοινωνικής οικονομίας. Να στηθούν δηλαδή εταιρείες στις οποίες θα συμμετέχουν δήμοι, ιδιώτες και άλλοι κοινωνικοί φορείς… Οι ίδιες υπηρεσίες μπορούν να προσφέρονται και σε πλούσιους, οι οποίοι μπορούν να πληρώσουν. Έτσι οι πλούσιοι θα χρηματοδοτούν τους φτωχούς»!!!
Έτσι λοιπόν η Τοπική Αυτοδιοίκηση θα μετατραπεί σε τοπική διοίκηση, το Σύνταγμα σε κουρελόχαρτο και οι πολίτες σε πελάτες...