Αγαπητοί φίλοι και συνεργάτες,
Στην ιστοσελίδα 1againstracism.gr, την πλατφόρμα της εκστρατείας κατά της ρατσιστικής βίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, o Νίκος Οντουμπιτάν, μέλος της ομάδας Generation 2.0, γράφει για τη χώρα που γεννήθηκε και μεγάλωσε.
"Θέλω να είμαι ό,τι επιλέξω" Στην ιστοσελίδα 1againstracism.gr, την πλατφόρμα της εκστρατείας κατά της ρατσιστικής βίας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, o Νίκος Οντουμπιτάν, μέλος της ομάδας Generation 2.0, γράφει για τη χώρα που γεννήθηκε και μεγάλωσε.
Παναθηναϊκός,
ροκάς, χορτοφάγος. «Είναι αναφαίρετο δικαίωμά μου να είμαι ό,τι εγώ
επιλέξω» λέει ο Νίκος Οντουμπιτάν, μετανάστης δεύτερης γενιάς από τη
Νιγηρία – μια χώρα που δεν γνώρισε ποτέ αφού γεννήθηκε και μεγάλωσε στα
Πατήσια.
Μέλος,
σήμερα, της ομάδας Generation 2.0 o Νίκος αποτυπώνει σε ένα κείμενό του
για το 1againstracism τις εικόνες που χάραξαν τα παιδικά του χρόνια: τη
δασκάλα που δεν πίστευε ότι μπορεί να μπει στο πανεπιστήμιο, τους
συμμαθητές του που τον φοβόντουσαν αλλά δεν τον σέβονταν, τους
αστυνομικούς που τον αντιμετώπιζαν σαν εγκληματία όταν προσπαθούσε να
βγάλει άδεια παραμονής. Το κυνήγι της ιθαγένειας σε μια χώρα που δεν τον
αναγνώρισε ποτέ σαν δικό της πολίτη.
«Οι
γονείς μου ήρθαν τέλη δεκαετίας 70 από το Λάγκος της Νιγηρίας στην
Ελλάδα για σπουδές. Ο πατέρας μου σπούδασε Νομικά και η μητέρα μου
Οικονομικά. Εγώ γεννήθηκα το 1981 στην Αθήνα. Μεγάλωσα και πήγα σχολείο
στα Πατήσια. Οι γονείς μου έδιναν πολύ μεγάλη σημασία στο σχολείο.
Ήθελαν οπωσδήποτε να πάω στο πανεπιστήμιο, να σπουδάσω, όπως σπούδασαν
και αυτοί.
Παιδικά
χρόνια ανέμελα. Όχι πως δεν υπήρχανε δυσκολίες αλλά οι γονείς μου ήτανε
νέοι, είχανε έρθει για να σπουδάσουν, είχαν όρεξη να δουλέψουν και να
δημιουργήσουν. Βέβαια τα δεδομένα σήμερα είναι άλλα, λίγοι Αφρικανοί
έρχονται για σπουδές, οι περισσότεροι είναι οικονομικοί μετανάστες ή πρόσφυγες, οπότε και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν είναι πολύ περισσότερες.
Στο
σπίτι μιλάγαμε Yoruba, Αγγλικά και Ελληνικά. Μιλάω και τις τρεις
γλώσσες το ίδιο άνετα, οι γονείς μου θεωρούσαν πολύ σημαντικό να ενταχθώ
στην ελληνική κοινωνία αλλά ταυτόχρονα να μη χάσω την επαφή
με τις ρίζες μου. Έχω κουλτούρα και νοοτροπία ελληνική. Την ίδια στιγμή
έχω κρατήσει στοιχεία από την κουλτούρα των γονιών μου. Αυτό με
βοηθάει, δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, με φέρνει σε μια ισορροπία,
συναισθηματικά και πνευματικά.
Διαβάστε τη συνέχεια στην ιστοσελίδα 1againstracism.gr!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου