Βία, Δικαιοσύνη και Δημοκρατία

Η βία έχει αιτίες. Δεν ξυπνάει κάποιος ξαφνικά μια μέρα και αποφασίζει να γίνει βίαιος. Εκτός αν σαλτάρει.

Η βία στη σημερινή ελληνική κοινωνία έχει ηθικούς αυτουργούς.

Η απάντηση στη βία δεν είναι η περισσότερη βία. Η απάντηση στη βία της κοινωνίας δεν είναι η Αστυνομία.

Η μόνη απάντηση στη βία είναι η Δικαιοσύνη.

Το δίλημμα δεν είναι «ευρώ ή δραχμή». Το πραγματικό δίλημμα είναι Δικαιοσύνη ή βία;

Το δίλημμα δεν είναι με το Μνημόνιο ή εναντίον του Μνημονίου. Το πραγματικό δίλημμα είναι Δημοκρατία ή εμφύλιος;

Όποιος ενδιαφέρεται στ’ αλήθεια για τη χώρα και τους πολίτες της –και όχι μόνο για την πάρτη του-, ας σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Τώρα. Αύριο θα είναι αργά.

«Βία είναι το να οδηγείς με την πολιτική σου σε εξαθλίωση μεγάλο μέρος των πολιτών μιας χώρας. Βία είναι να έχεις φάει τα χρήματα που προορίζονταν για τη δημιουργία εθνικών οδών και δρόμων, με αποτέλεσμα να σκοτώνονται χιλιάδες άνθρωποι στην άσφαλτο. Βία είναι να οδηγείς ανθρώπους σε αυτοκτονία, επειδή δεν έχουν να πληρώσουν τα χρέη τους (αλήθεια, τους μετράει κανείς;). Βία είναι να αδιαφορείς για τα εξαθλιωμένα πρεζόνια, με αποτέλεσμα αυτά να επιτίθενται άγρια σε ανήμπορους ηλικιωμένους για να βρουν χρήματα να πάρουν τη δόση τους. Γενικά, το θέμα «βία» είναι ένα τεράστιο θέμα και όσοι το προσεγγίζουν με φράσεις όπως «καταδικάζω τη βία» ή «είμαι εναντίον της βίας απ’ όπου κι αν προέρχεται» είναι μάλλον αφελείς και ανιστόρητοι.

Μια από τις πιο βίαιες επιθέσεις των τελευταίων ετών στη χώρα μας ήταν η φράση του Θόδωρου Πάγκαλου «Μαζί τα φάγαμε τα λεφτά». Αφού τα λεφτά τα φάγαμε μαζί, αυτό σημαίνει πως ό,τι βλέπουμε γύρω μας-σπίτια, καταστήματα, αυτοκίνητα, κότερα κλπ- είναι αποτέλεσμα κλοπής και όχι τίμιας εργασίας. Άρα, αφού είναι κλοπιμαία, δεν υπάρχει λόγος να τα σεβαστεί κάποιος – μπορεί να τα κάψει, να τα ανατινάξει και να σκοτώσει τους ιδιοκτήτες τους. Και ποιος «δικαιούται» να το κάνει αυτό, αφού τα «φάγαμε μαζί»; Μα αυτός που δεν έχει τίποτε από όλα αυτά – αυτός που δεν «έφαγε». (Αυτό αφιερωμένο σε όσους αθώους απορούν για το πώς γεννιέται η βία.)».