Ξαναγράψτε την επιστολή

του Απόστολου Διαμαντή05/06/2011


Διαβάστε επίσης
Τολμήστε!
Γιατί δεν τολμάτε;


«Θέλουμε να εκφράσουμε με τον πιο σαφή τρόπο την αγωνία μας για τη δραματική κατάσταση του τόπου», έγραψαν σε επιστολή τους κάποιοι επώνυμοι πανεπιστημιακοί και καλλιτέχνες. Μάλιστα. Ευτυχώς δηλαδή που υπάρχουν και οι επιστήμονες που ανησυχούν, διότι εμείς ήμασταν μέχρι σήμερα εντελώς ήσυχοι. Σε μια επιστολή, η οποία προκαλεί κατάπληξη με την γενικολογία της και τα ευχολόγιά της, οι επώνυμοι επιστολογράφοι, απευθύνονται στους πολιτικούς ηγέτες και προτείνουν το εξής: «να αλλάξουν νοοτροπία, να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειες, τις προσχηματικές αντιμαχίες, εσωκομματικές και εξωκομματικές, τους υπολογισμούς, τους συμψηφισμούς, καθώς και τις αγκυλωμένες στο παρελθόν ιδεολογικές και πολιτικές περιχαρακώσεις και να αναλάβουν επιτέλους στο ακέραιο τις ευθύνες τους».

Η αφέλεια της πρότασης είναι τόσο χτυπητή που πραγματικά εκπλήσσει: προτείνουν στον Γιώργο και τον Σαμαρά και τον Τσίπρα να αλλάξουν νοοτροπία! Δηλαδή; Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Ποια νοοτροπία να υιοθετήσουν ακριβώς; Να αγκαλιαστούν όλοι μαζί κλαίγοντας και μετανοώντας να μας σώσουν; Αυτές οι προτάσεις δεν είναι κατάλληλες ούτε για την Βουλή των Εφήβων.

Πάμε παρακάτω. Συνεχίζουν οι ανήσυχοι πνευματικοί μας άνθρωποι, προτείνοντας στους πολιτικούς «να μιλήσουν με ειλικρίνεια στους έλληνες πολίτες για τους κινδύνους που απειλούν τη χώρα, για τον αγώνα και τις θυσίες που απαιτεί η σωτηρία και η ανάκτηση της αξιοπρέπειάς της, και να εργαστούν σκληρά και συστηματικά για τη νέα στροφή».

Δηλαδή; Δεν έχουν μιλήσει μέχρι τώρα για τους κινδύνους; Και ο Πεταλωτής με την Δαμανάκη τι κάνουν κάθε μέρα; Αυτό δεν τονίζουν; Τι ζητάνε ακριβώς οι επιστολογράφοι; Να αγοράσουμε τα άπαντα του Γιώργου στο σπίτι και να πανηγυρίζουμε που λαμβάνουμε 500 ευρώ μηνιαίως, με βάση τις προτάσεις των «ευρωπαίων εταίρων μας» και του υπουργού τους στην Ελλάδα; Κάτι δεν πάει καλά με τις προτάσεις των πνευματικών μας ανθρώπων…

Πάμε παρακάτω. Η επιστολή αρχίζει τις αφελείς αοριστολογίες της με μια διαπίστωση: «Η ισότιμη ένταξή μας στην Ευρώπη, αναγκαία για την επιβίωση της Ελλάδας ως σύγχρονης προηγμένης χώρας, αλλά και οι σημαντικές πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές κατακτήσεις που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της, απειλούνται σήμερα σοβαρά». Σοβαρά; Από ποιον απειλούνται; Από τον «λαϊκισμό» όπως λένε; Τι σημαίνει αυτό; Ήρθε ο λαϊκισμός και μας αφήρεσε τις κατακτήσεις μας; Ποιος είναι αυτός ο λαϊκισμός; Άγνωστον. Το μόνο που είναι γνωστό μέχρι στιγμής είναι το γεγονός πως οι «κοινωνικές και οικονομικές κατακτήσεις» απειλούνται όχι από τον λαϊκισμό, αλλά από το Μνημόνιο που υπέγραψε ο Γιώργος κρυφά με τον Στρως Καν, χωρίς καν να το διαβάσει. Αδιαμαρτύρητα.
Και συνεχίζουν οι φοβερές προτάσεις: «Ο τόπος χρειάζεται μια ηγεσία ευθύνης και εθνικής ανασυγκρότησης που, σε συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους μας, θα κάνει τα απαραίτητα για τη σωτηρία». Μα δεν την έχει αυτήν την ηγεσία; Δεν συνεργάζεται ο Γιώργος με τους εταίρους μας; Τι άλλο περισσότερο να κάνει δηλαδή; Το θέμα είναι ότι ο μεν Γιώργος συνεργάζεται, ο δε λαός δεν συνεργάζεται. Τι κάνουμε τότε αγαπητοί πνευματικοί άνθρωποι; Αγνοούμε τον λαό- στου οποίου την κυρίαρχη βούληση στηρίζεται το έθνος-και πάμε με τον Γιώργο σκύβοντας συνεχώς το κεφάλι;

Και κλείνει αυτή η μνημειώδης επιστολή με το εξής: «Όσοι αγνοούν προκλητικά τα σημεία των καιρών και, επιδεικνύοντας ασυγχώρητη ιδιοτέλεια, επιμένουν να επενδύουν στην κατάρρευση με οδηγό το δικό τους προσωπικό ή κομματικό συμφέρον, θα χρεωθούν στο ακέραιο την καταστροφή της χώρας». Ποιοι είναι αυτοί οι ιδιοτελείς; Οι απολυμένοι; Οι άνεργοι; Οι φτωχοί αγρότες; Ποιοι είναι;

Μήπως ο πρώτος ιδιοτελής είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας- που τον βγάζουν λάδι οι επικεφαλής του πνεύματος- ο οποίος πρωθυπουργός μας, προκειμένου να φορτώσει σε άλλον τα επώδυνα μέτρα έφερε την Ελλάδα σε καθεστώς πτώχευσης, ώστε να τα αποδώσει όλα στο δήθεν αναγκαστικό Μνημόνιο; Γιατί επί 6 μήνες αφότου εξελέγη τριγυρνούσε σε όλο τον κόσμο λέγοντας πως η Ελλάδα είναι χρεωκοπημένη και διεφθαρμένη; Ποιος ευθύνεται για την άνοδο των spreads; Ο λαϊκισμός; Γιατί συμφώνησε κρυφά με τον Στρως – Καν λέγοντας ψέματα συνειδητά; Γιατί έκανε παροχές επί 6 μήνες, ενώ ήξερε πως έπρεπε να πάρει περιοριστικά μέτρα; Γιατί δεν διαπραγματεύθηκε τίποτα, όπως έκαναν οι Πορτογάλοι και οι Ιρλανδοί; Γιατί ξεπουλάει τώρα τη δημόσια περιουσία, χωρίς καμιά διασφάλιση; Γιατί δέχεται τις συνεχείς αυξήσεις των φόρων, ενώ είναι φανερό ότι αυτό θα βουλιάξει οριστικά την Ελλάδα; Και τέλος, γιατί ούτε κάν τώρα, που όλος ο λαός τον βρίζει, δεν υψώνει στοιχειωδώς το ανάστημά του, ώστε να διαπραγματευθεί τα ελάχιστα;

Είναι πολλά τα γιατί αγαπητοί επώνυμοι. Ξαναγράψτε άλλη επιστολή, διότι αυτή που κυκλοφορήσατε είναι κενή περιεχομένου. Η πτώχευση της Ελλάδας δεν είναι έργο του λαϊκισμού. Είναι έργο των πολιτικών επιλογών της κυβέρνησής του. Η οποία πρέπει αμέσως να πέσει, ώστε μια νέα πολιτική ηγεσία, εκμεταλλευόμενη την καθολική λαϊκή αντίδραση, να μπορέσει να διασώσει, ό,τι είναι δυνατόν να διασωθεί, διαπραγματευόμενη με την ΕΕ την δραστική μείωση του δημοσίου χρέους και διαφυλάσσοντας, με κάθε θυσία και χωρίς περιστροφές, την εθνική ανεξαρτησία. Η πτώχευση είναι προτιμότερη από την εξαφάνιση της ελεύθερης Ελλάδας.

Το είπε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος: «Όταν οι λαοί αποτυγχάνουσι, δεν ερωτώσι, και καλώς κάμνουσι, αν έπταισαν αι κυβερνήσεις, αλλά το πρώτον των έργον είναι να τας ρίψωσι».

*Ο Απόστολος Διαμαντής είναι πανεπιστημιακός και συγγραφέας.