Να τι είχε προηγηθεί:
Είδα για πέντε λεπτά το Λαζόπουλο στο Αλ Τσαντίρι. Είχε ένα μικρόφωνο σε σταντ μπροστά του και αγόρευε, σαν καθοδηγητής. Τα γνωστά. Αυτά που έλεγε, αν τα διάβαζες στο χαρτί μπορεί να ήταν σωστά. Άλλωστε ποιος δε θέλει να βγάζει περισσότερα χρήματα, ποιος δε θέλει μια καλύτερη ζωή, ποιος συμπαθεί το μνημόνιο...
Όταν όμως βροντοφώναξε (κάνοντας ταυτόχρονα διάφορες γκριμάτσες, επαναστατικές) ότι "ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟΥΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠ' ΑΥΤΟ!" δεν μπόρεσα παρά να αναρωτηθώ:
Και πες ότι βγαίνουμε. Μπορεί με κάποιο απρόβλεπτο τρόπο όλα να πάνε καλύτερα! Μπορεί όμως και όχι.
Και πες ότι χρεοκοπούμε, ότι δεν πληρώνονται μισθοί, ότι γυρίζουμε στη δραχμή, ότι οι άνεργοι πολλαπλασιάζονται κάθε δευτερόλεπτο, ότι κόσμος πεθαίνει απ' την πείνα, ή ότι γίνεται χούντα - οτιδήποτε!
Οι Αγανακτισμένοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι που τα βγάζουν δύσκολα πέρα, όλος ο κόσμος (ελπίζοντας φυσικά για τα καλύτερα) λέει να βγούμε απ' το Μνημόνιο κι ας καούμε στη χειρότερη. Κατανοητό, και ίσως σωστό.
Αν καούμε (ακόμα πιο πολύ απ' ό,τι τώρα) όμως; Αν τον Ιούλιο κανένας δημόσιος υπάλληλος δεν πληρωθεί; Αν γυρίσουμε στη δραχμή χρεοκοπώντας; Σ' αυτήν τη δυσοίωνη περίπτωση πού ακριβώς θα είναι ο Λάκης Λαζόπουλος; Πόσο θα τον πλήξει μια ενδεχόμενη καταστροφή;
[Ακόμα θυμάμαι τον Ψινάκη να λέει: "Βλέπω το Λάκη στην εκπομπή του να λέει κάτι παπαριές για τα προβλήματα των φτωχών. Όταν είμαστε όμως μαζί στις παρέες των πλουσίων δεν τον έχω ακούσει ούτε μια φορά να τους ενοχλεί γι' αυτά τα πράγματα."]
[Ω, η συγκίνηση: Η Κατσαρόλα στο Αλ Τσαντίρι.]
Δεν είναι κακό να είσαι πλούσιος. Ο Λαζόπουλος έχει χρυσά συμβόλαια με τον Άλφα, με εταιρίες που διαφημίζει, έχει σπίτια, πάει διακοπές στη Νέα Υόρκη, κάνει παρέα και με την ελίτ. Και πολύ καλά κάνει.
Μιλάει όμως εκ του ασφαλούς. Αυτός δεν θα πάθει τίποτα αν ο δρόμος τον οποίο μας δείχνει από τηλεοράσεως αποδεχτεί γεμάτος αγκάθια - και βόμβες. Δεν θα πάθει κάτι αν τα πράγματα πάνε στραβά. Και κυρίως δεν προτείνει κάτι το οποίο θα δεχόταν να πραγματοποιήσει ο ίδιος, δεν δίνει κάποια λύση.
"ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟΥΜΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠ' ΑΥΤΟ!" φώναζε και το κοινό του χειροκροτούσε. Όλα αυτά ακούγονται πολύ ωραία.
Θα ήθελε όμως παρακαλώ να αναλάβει αυτός τη διακυβέρνηση της χώρας; Όχι μόνο τώρα -γιατί έξω απ' το χορό και πολλά τραγούδια λέμε και τους έξυπνους κάνουμε- αλλά και όταν, ακολουθώντας την προτροπή του, βγούμε απ' το μνημόνιο;
Μπορεί να γίνει πρωθυπουργός και να χειριστεί την όποια κατάσταση δημιουργηθεί μετά; Όλοι πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση του Πασόκ είναι ανεπαρκής, κακή. Όποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια.
Κάποιος, δε θυμάμαι ποιος, είχε πει χιουμοριστικά για το ΚΚΕ ότι όλο καταγγέλει ή προτείνει βασικούς μισθούς 1400 ευρώ και άλλα τέλεια αλλά ανεδαφικά επειδή είναι έξω απ' το χορό και ξέρει πως δεν θα χρειαστεί να τα υλοποιήσει ποτέ.
"Αν γινόταν αύριο εκλογές", είχε πει πειραχτικά, "και το ΚΚΕ ως εκ θαύματος έπαιρνε 45% και αναγκαζόταν να κυβερνήσει, τότε θα έβγαινε η Παπαρήγα και θα κατήγγειλε το αποτέλεσμα ως απροκάλυπτη ιμπεριαλιστική προβοκάτσια!"
Κάποτε όμως θα πρέπει να δοθεί η ευκαιρία σ' όλους αυτούς που λένε μεγάλα λόγια ή να δουλέψουν ή να σιωπήσουν. Ο Παπανδρέου έλεγε "λεφτά υπάρχουν!". Ο Σαμαράς λέει ότι θα τα λύσει όλα και θα μηδενίσει το έλλειμμα. Ο Λαζόπουλος λέει τα επαναστατικά του. Ας κάνουμε εκλογές, ας δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό: τον κυρίο που τα ξέρει όλα κι έχει τη λύση για όλα, αλλά προτιμά να τη λέει απ' την τηλεόραση, έτσι ώστε να μη χρειαστεί να την εφαρμόσει ποτέ στην πραγματική ζωή.
Μπορεί να τα καταφέρει και να μας σώσει. Κι αν δεν τα καταφέρει θα λουστεί όλα αυτά που λέει και κάνει τώρα - κάτι θα είναι κι αυτό.
Είναι πάρα μα πάρα πολύ ευκολο να λέει αυτά που θέλει να ακούσει ο κόσμος. Θα μπορούσες όμως να τα κάνει ο ίδιος; Θα μπορούσε έστω να τα κάνει οποιοσδήποτε άλλος ή είναι ωραία λόγια καφενείου που χαϊδεύουν ηδονικά τα αυτιά μας (και την τσέπη του);
Αυτός ΔΕΝ θέλει να γίνει πρωθυπουργός, το ξέρω. Είναι άλλωστε πολύ πιο εύκολο να είσαι καθοδηγητής στα λόγια (και στη φαντασία) παρά κυβερνήτης στην πράξη. Δεν θέλει να κυβερνήσει - αλλά με την λαϊκίστικη, πολιτική δημαγωγική εκπομπή του σχεδόν το κάνει. Ανεπισήμως.
Λέμε πως θέλουμε άλλους ανθρώπους στην πολιτική, ότι οι τωρινοί πολιτικοί είναι άχρηστοι, αλλά κατά τα άλλα λέμε ότι "Δεν είναι δουλειά του Λαζόπουλου, γι' αυτό πληρώνουμε τους πολιτικούς! Δεν είναι δουλειά του να κάνει όλα αυτά που υποστηρίζει."
Ας γίνει! Όποιος είναι τόσο απόλυτα σίγουρος πως κατέχει την ΑΠΟΛΥΤΗ αλήθεια και ΟΛΕΣ τις λύσεις (και δεν έχω δει πιο απόλυτο ομιλητή απ' τον Λαζόπουλο) ας κοπιάσει. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου