Νομίζω ότι όλοι όσοι έχετε ανταποκριθεί στην πρόσκληση της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου απόψε, έχετε πλήρη επίγνωση μιας μεγάλης αλήθειας. Ουσιαστικά δεν μιλούμε για το Νόμο 3838, αυτή είναι η αλήθεια, μιλούμε για κάτι πάρα πολύ σοβαρό το οποίο..
...δεν είναι συγκυριακό, δεν αναφέρεται στις τρέχουσες πολιτικές αντιπαραθέσεις, θα έλεγα ότι ίσως είναι με όρους, αν μου επιτρέπετε μια τέτοια προσέγγιση, με όρους ιστορικότητας, το πιο σοβαρό θέμα με το οποίο θα μπορούσε να καταπιάνεται αυτή τη στιγμή η δημόσια συζήτηση γιατί προφανώς δεν αφορά το παρελθόν. Αφορά το μέλλον της ελληνικής κοινωνίας, της Ελλάδας.
Σʼ αυτή την προσπάθεια που γίνεται, επαναλαμβάνω, όχι για να υπερασπιστεί κανείς ένα νόμο του
Ελληνικού Κοινοβουλίου, ένα νόμο τον οποίο πίστεψε πάρα πολύ η προγούμενη κυβέρνηση, πίστεψε εξίσου πολύ η πλειοψηφία της προηγούμενης Βουλής, του προηγούμενου Κοινοβουλίου και είχαν ήδη πιστέψει πάρα πολύ μεγάλα τμήματα και πολύ ισχυρές οργανώσεις, με προεξάρχουσα κατά τη γνώμη μου την Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, πολύ πριν εισαχθεί προς ψήφιση.
Όμως, ακριβώς επειδή πρόκειται για μια πολύ μεγάλη αλλαγή που γίνεται σε ένα πολύ σοβαρό θέμα όπως είναι ο Κώδικας της Ελληνικής Ιθαγένειας, είναι κατά τη γνώμη μου απολύτως δικαιολογημένες οι αντιδράσεις, θα έλεγα ακόμη και οι φορτισμένες αντιδράσεις που προκαλεί ένας τέτοιος νόμος. Γιατί πράγματι, οι αλλαγές που προκαλούνται από την υλοποίηση του νόμου αυτού είναι πάρα πολύ σημαντικές.
Άρα θα ήταν παράλογο, θα ήταν ανεπίτρεπτο, θα ήταν λάθος, θα ήταν ανωριμότητα να πει κανείς ότι κακώς αντιδρούν. Είναι όμως αδικαιολόγητο, είναι απαράδεκτο, οι αντιδράσεις και μάλιστα οι φορτισμένες αντιδράσεις, πολύ γρήγορα να διαπιστώνει κανείς ότι στην πραγματικότητα συνιστούν ένα πολιτικό σχέδιο, στον πυρήνα του οποίου υπάρχει η πρόθεση της πολιτικής απάτης και της εκλογικής αρπαχτής.
Σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να είμαστε αυστηροί. Αυστηροί με τους επικριτές όταν οι επικριτές δεν είναι καλοπροαίρετοι, δεν είναι πολιτικά ή κοινωνικά υποκείμενα, άτομα, πρόσωπα ή ομάδες, κόμματα πολύ περισσότερο, οι οποίοι εκκινούν από μια θεμιτή λογική και διαφορετική από αυτήν που έχει υιοθετήσει ο ν. 3838.
Με βάση αυτό το πολιτικό σχέδιο έχουν ειπωθεί εναντίον αυτής της συγκεκριμένης απόφασης του Ελληνικού Κοινοβουλίου αδιανόητες και καταγγελίες αλλά και παντελώς εξωπραγματικές και συνειδητά ψευδείς πολιτικές εκτιμήσεις.
Πρώτον, να θυμήσω ότι ο ν.3838 άλλαξε ριζικά το καθεστώς με το οποίο χορηγείται η ελληνική ιθαγένεια που - να το πούμε και σήμερα ότι ιθαγένεια = υπηκόοτητα, υπηκοότητα = ιθαγένεια - πραγματικά προσδιόρισε ένα ριζικά διαφορετικό καθεστώς της απονομής ιθαγένειας σε όσους ενήλικες νόμιμους μετανάστες ζητούν να την αποκτήσουν.
Μετέτρεψε ένα καθεστώς αισχρά ρουσφετολογικό – αρκούσε η υπογραφή του Υπουργού Εσωτερικών, κόντρα πολλές φορές στην εκτίμηση και στην απόφαση της Επιτροπής Πολιτογράφησης για να πάρει όποιος αυτός και μόνον αυτός, δηλαδή ο εκάστοτε Υπουργός Εσωτερικών της Ελλάδας ήθελε, την ελληνική ιθαγένεια.
Έτσι, αντικαταστάθηκε αυτό το καθεστώς, από ένα καθεστώς που συνάδει απλώς με ένα σύγχρονο κράτος δικαίου. Το οποίο εγκατέστησε διαδικασίες διαφάνειας, εγκατέστησε διαδικασίες αξιόπιστες με δευτεροβάθμιο όργανο στο οποίο μπορεί κανείς να προσφύγει, αν διαφωνεί με την αιτιολογία που πρέπει επιτέλους να υπάρχει στην κάθε απόφαση χορήγησης της ιθαγένειας.
Οι διατάξεις για τη χορήγηση της ιθαγένειας στους ενήλικες μετανάστες, που καταλαμβάνουν ένα πολύ σημαντικό μέρος του ν.3838, ούτε προσβλήθηκαν και επομένως ούτε σκυρώθηκαν από το ΣτΕ. Βέβαια, ποτέ δεν ζητήθηκε συγγνώμη για την πολιτική αθλιότητα που διατυπώθηκε και μέσα από τη φράση του κ. Σαμαρά "να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας από τους λαθρομετανάστες που κουβάλησε στην Ελλάδα ο νόμος – μαγνήτης. Ο αντισυνταγματικός, που θα τον ακυρώσουμε".. Τελικά, ούτε τον προσβάλλανε σε ό,τι αφορά τις διατάξεις για τους ενήλικες, ούτε οι διατάξεις αυτές ακυρώθηκαν.
Λοιπόν εκεί που έγινε πράγματι τελικά η μεγάλη προσπάθεια να σταματήσει η εφαρμογή του νόμου, ήταν στο θέμα της χορήγησης της ιθαγένειας στα παιδιά που γεννιούνται στην Ελλάδα. Το δίκαιο δηλαδή, ουσιαστικά και τυπικά, του εδάφους.
Δεύτερον, ο ν. 3838 δεν έθεσε ποσοτικούς στόχους, δεν έθεσε έναν ποσοτικό πήχυ. Εμείς δεν είπαμε ότι φτιάχνουμε ένα νόμο με βάση τον οποίο αν παίρνουν 1000 ενήλικοι την ιθαγένεια και 500 παιδιά θα είναι καλός νόμος και αυτός είναι ο στόχος μας. Εάν την αποκτούν 10.000 παιδιά και 15.000 ενήλικοι θα είναι ένας μέτριος νόμος ενώ όταν κλπ κλπ … Εμείς δεν είπαμε τέτοια πράγματα. Δεν είχαμε αυτή τη λογική, δεν σκεφτήκαμε έτσι, δε σχεδιάσαμε έτσι, δε νομοθετήσαμε έτσι.
Εμείς είπαμε ότι αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι ένα νέο πλαίσιο, μια ριζική μεταρρύθμιση αυτού του απαράδεκτου, μέχρι τότε σε ορισμένα από τα σκέλη του, Κώδικα χορήγησης της ελληνικής ιθαγένειας. Εμείς αυτό που είπαμε είναι ότι, και πρέπει και θέλουμε να βάλουμε κανόνες και διαδικασίες. Για να είμαστε βέβαιοι ότι κάθε ένας απʼ όσους ζητούν την ελληνική ιθαγένεια, πρέπει και καλώς οφείλουμε να τους τη χορηγήσουμε. Πάντοτε αναφέρομαι στη λογική με την οποία οργανώσαμε – θεμελιώσαμε τη συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία. Βεβαίως πολύ καλά κάνουν όλοι οι φίλοι, το έχω κάνει κι εγώ στο παρελθόν κι έχουμε γνωστοποιήσει τα στοιχεία και το κάναμε αμυνόμενοι σε μια άθλια προπαγανδιστική λαίλαπα κάποιων, που θέλαν να τεκμηριώσουν την άποψη για τα δήθεν εκατομμύρια που ήρθαν από το "λαθρονόμο" ο οποίος καταστρέφει τη χώρα μας.
Λοιπόν όμως επαναλαμβάνω, ότι το ζήτημα ήταν να βάλουμε αρχές και κανόνες. Αρχές και κανόνες βάλαμε και υπʼ αυτή την έννοια η ποσοτική αποτύπωση και το αποτέλεσμα του αριθμού των πολιτιγραφήσεων είναι κάτι το οποίο ειλικρινά δεν πρέπει να ανήκει στο κέντρο της δημόσιας συζήτησης.
Τρίτον, το κρίσιμο θέμα για τα παιδιά ποιό είναι; Εγώ το λέω με μια λέξη. Γέννηση. Είναι αν θα παίρνουν την ιθαγένεια με τη γέννησή τους ή όχι. Τι λέει η άλλη άποψη; Η άλλη άποψη του κ. Σαμαρά, της Χρυσής Αυγής και αν θέλετε να το πω κι αυτό, η συγκροτημένη αντίπαλη άποψη του 4ου Τμήματος του ΣτΕ με την οποία διαφωνώ ριζικά, τη θεωρώ τελείως λανθασμένη κι εγώ και φαντάζομαι και οι περισσότεροι από σας, αλλά η απόψή τους είναι συγκροτημένη, λέει όχι. Πρέπει τα παιδιά αυτά που γεννιούνται εδώ από νόμιμους μετανάστες να φτάνουν στη στιγμή της ενηλικίωσης και αφού τα προσκαλέσουμε, αν μας το ζητήσουν, να έρθουν σε μια διαδικασία εξατομικευμένης κρίσης, τότε θα κρίνουμε αν θα πάρουν την ελληνική ιθαγένεια. Είναι δύο άλλες λογικές. Αντίπαλες. Διαφορετικές. Άλλη κοινωνία χτίζει η μία λογική, άλλη ελληνική κοινωνία χτίζει η άλλη λογική. Όμως αυτά είναι ακριβώς όπως σας τα περιγράφω.
Ποιό είναι λοιπόν το κρίσιμο θέμα για τα παιδιά. Κατά τη γνώμη μου είναι αν θα αποκτήσουν την ιθαγένεια κατά τη γέννησή τους ή όχι.
Αυτό είναι το πιο κρίσιμο στοιχείο της αλλαγής, της μεταρρύθμισης, της τομής, της ιστορικής τομής που έκανε χάρη σε όλους σας και όλους όσοι στήριξαν και υπερασπίστηκαν αυτό το νόμο, ο νόμος 3838.
Και εδώ είναι που σωστά επισημαίνουν όλοι οι φίλοι που μίλησαν μέχρι τώρα, ότι η πλειοψηφία του ΣτΕ, χάρη στον αγώνα της μειοψηφίας, δε θεμελίωσε τελικά την άποψή της για την αντισυνταγματικότητα της συγκεκριμένης διάταξης, οδηγώντας νομοτελειακά και υποχρεωτικά στη χορήγηση της ιθαγένειας σε αυτά τα παιδιά μετά τα 18. Επομένως εάν το Ελληνικό Κοινοβούλιο τροποποιώντας το νόμο 3838, αποφασίσει την ιθαγένεια να μην τη χορηγεί με τη γέννηση των παιδιών αλλά στα 18 ή μετά τη γέννηση, αυτό δεν θα είναι επιταγή του ΣτΕ.
Το υπογραμμίζω και το τονίζω διότι είναι μια πολύ κρίσιμη διάσταση. Αν θέλετε, κατά τη γνώμη μου είναι η κόκκινη γραμμή. Είναι η κόκκινη γραμμή για το τι θα γίνει από δω και πέρα. Και θέλω να σας πω και κάτι, γιατί ξέρετε, εντάξει, υπάρχει το θέμα της φιλοσοφικής προσέγγισης, υπάρχει το θέμα της ιδεολογικής προσέγγισης, υπάρχει το θέμα της άποψης, της αντίληψης, σε ποιές αρχές πιστεύεις και σε ποιά βασικά συστατικά για τη συγκρότηση μιάς κοινωνίας και του έθνους. Αλλά υπάρχει και η λογική.
Θέλω τώρα να φωτίσω με έναν τρόπο απλής λογικής προσέγγισης το θέμα αυτό και να πω το εξής:
Ένα παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα από νόμιμους και τους δύο γονείς, προσέξτε, άραγε ποιά μεγαλύτερη διασφάλιση μπορεί να δώσεις από το να πεις ότι και οι δύο γονείς πρέπει να είναι εδώ τουλάχιστον πέντε χρόνια, για να δικαιούται το παιδί τους με τη γέννησή του την ελληνική ιθαγένεια. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη. Γιατί ζητάς, ζητήσαμε, και οι δύο γονείς να είναι εδώ.
Και λέω λοιπόν, ένα παιδί που γεννιέται εδώ και οι δύο του γονείς κάνουν την αίτηση για να πάρει την ελληνική ιθαγένεια και το παιδί αυτό πηγαίνει σχολείο, περνάει όλες τις βαθμίδες της σχολικής εκπαίδευσης και φτάνει στα 18. Ρωτώ, είναι δυνατόν αυτό το παιδί στα 18 να περάσει από μία Επιτροπή Πολιτογράφησης και να μην τεκμηριώσει τον απόλυτο δεσμό του με την ελληνική κοινωνία, με το ελληνικό έθνος;
Είναι δυνατόν ένα τέτοιο παιδί στα 18 του να περάσει από Επιτροπή Πολιτογράφησης, να το ρωτήσουνε για τον Εθνικό Ύμνο, την ελληνική γλώσσα, την ελληνική γεωγραφία, το ελληνικό πολιτικό σύστημα, την ελληνική ιστορία και να πει δεν ξέρω; Είναι αδύνατον!
Άρα η ακροδεξιά αντίληψη που λέει ότι το παιδί πρέπει να πάρει την ιθαγένεια στα 18, τα καθιστά βορά – όμηρο της Χρυσής Αυγής για τα πρώτα 18 του χρόνια μέσα στο σχολείο, γιατί το μόνο αποτέλεσμα που θα υπάρξει για την ελληνική πολιτεία σε μια τέτοια περίπτωση, είναι αυτά τα παιδιά επί 18 ολόκληρα χρόνια να είναι κάτι διαφορετικό από τα υπόλοιπα παιδιά.
Άρα να έχουμε σχολεία με αντιθέσεις, να έχουμε σχολεία διχασμένα, σχολικές κοινότητες διχασμένες. Από την άλλη πλευρά τα παιδιά, αν έχουν την ιθαγένεια με τη γεννήσή τους, το μόνο το οποίο κερδίζουν μέχρι τα 18 τους είναι να μην τολμήσει κανένα ακροδεξιό στοιχείο να τους αμφισβητήσει τη δυνατότητα να σηκώσουν την ελληνική σημαία, την οποία θέλουν να σηκώσουν, θέλουν να ορκιστούν σε αυτήν.
Άρα η συζήτηση για να μην παίρνουν αυτά τα παιδιά με τη γέννησή τους την ελληνική ιθαγένεια είναι μια καθʼ όλα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, απαράδεκτη συζήτηση. Δεν είναι απλώς ακροδεξιά, δεν είναι ύποπτη, δεν είναι λανθασμένη, είναι κυριολεκτικά απαράδεκτη από όποια πλευρά κι αν το δεί κανένας.
Τέταρτον, για την μονή ιθαγένεια μια κουβέντα μόνο, γιατί διαρρέει ότι σκέφτονται και αυτό. Η Ελλάδα είναι λοιπόν μια από τις ελάχιστες χώρες που έχει τεράστιο καλώς εννοούμενο εθνικό συμφέρον από τη διπλή ιθαγένεια.
Εάν η Ελλάδα καταργούσε το καθεστώς της διπλής ιθαγένειας, αυτομάτως θα κινδύνευαν εκατομμύρια Έλληνες απόδημοι να στερηθούν την ελληνική ιθαγένεια. Αυτομάτως θα δίναμε το άλλοθι σε όποιο κράτος ήθελε να στερήσει από τους έλληνες απόδημους την ελληνική τους ιθαγένεια, να το πράξει ακολουθώντας την πρωτοβουλία της Ελλάδας. Θα είναι καταστροφική απόφαση, με γνώμονα το καλώς εννοούμενο εθνικό συμφέρον, μια τέτοια απόφαση αυτής της κυβέρνησης, εάν στέκει η δυνατότητά της να διακρίνει τους έλληνες πολίτες.
Πέμπτον, που για εμένα είναι το κορυφαίο.
Λοιπόν κάποια στιγμή ξέρετε, η αλήθεια νικάει και η αλήθεια είναι μαλώτρα. Και κάποια στιγμή, όσο κι αν περνάει ο καιρός και όσο και αν οι συγκυρίες κάποιους τους βοηθούν να μασκαρέψουν και να κοροιδέψουν προσωρινά για το πραγματικό τους πρόσωπο, για την πραγματική τους πρόθεση, κάποια στιγμή όλα αποκαλύπτονται.
Έχετε συνειδητοποιήσει τι σημαίνει η επίσημη εξαγγελία της κυβέρνησης του κ. Α.Σαμαρά ότι θα παρέχει την ελληνική ιθαγένεια σε όσους αποφασίσουν να επενδύσουν στην Ελλάδα;
Πάμε σας παρακαλώ να αποκωδικοποιήσουμε και να αναλύσουμε την άποψη αυτή.
Τι σημαίνει αυτή; Σημαίνει ότι η ελληνική ιθαγένεια που έχει αξία, να πω η ελληνική ιθαγένεια που έχει μεγάλη ιστορική και όχι μόνο, αξία. Ο κ. Α.Σαμαράς λέει ότι έχει και εμπορική τιμή.
Μπορεί στο χρηματιστήριο της ιθαγένειας να πωλείται και κάποιοι να την αγοράσουν. Και δεν ενδιαφέρει την κυβέρνηση Σαμαρά αν αυτοί που θα "αγοράσουν" την ελληνική Ιθαγένεια, γιατί θα είναι επενδυτές, είναι ενδεχομένως οι εκπρόσωποι της πιο σκληρής και βρώμικης παγκόσμιας μαφίας. Που θα έρθουν, για να ξεπλύνουν εδώ χρήματα απʼ τα ναρκωτικά, απʼ τα όπλα κι απʼ το trafficking, να αγοράσουν την ελληνική ιθαγένεια. Αποκαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο η υποκρισία τους, η ανευθυνότητά τους αλλά και το κυριότερο, η επικινδυνότητά τους.
Οι ίδιοι άνθρωποι που έχουν σηκώσει τη σημαία της υπεράσπισης της ελληνικής ιθαγένειας λένε «εμείς θα βγούμε στην πιάτσα και θα την εμπορευτούμε». Και σε κάθε έναν λογής τυχάρπαστο; λέω εγώ. Προφανώς εκείνοι θα πούν «δεν θα είναι τυχάρπαστος. Θα είναι μεγάλος και σοβαρός επενδυτής". Μπορεί και να είναι, μπορεί και όχι. Ποτέ δεν θα το μάθουν.
Σε κάθε περίπτωση τι σχέση όμως έχει η επένδυση που θα κάνει κάποιος στην Ελλάδα με τη χορήγηση της ιθαγένειας; Της ελληνικής;
Να έρθει αν θέλει, να πάρει χαρτιά νόμιμης διαμονής ναι, να ζήσει στην Ελλάδα, να αποφασίσει ότι θέλει να αποκτήσει την ελληνική Ιθαγένεια και με τις διαδικασίες πολιτογράφησης ενηλίκων, μετά από τα επτά χρόνια να υποβάλλει αίτηση και αν πρέπει να του χορηγηθεί, να του χορηγηθεί.
Βλέπετε λοιπόν αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι, την απόλυτη αντίφαση που κρύβει σκοπιμότητα, αποκαλύπτει υποκρισία και γιʼ αυτό νομίζω ότι στο τέλος δεν αφήνει κανένα απολύτως περιθώριο για να μη συμφωνήσει κανείς με την επικινδυνότητά της.
Τελικά, ο νόμος 3838 μετά την απόφαση του ΣτΕ, της πλειοψηφίας του ΣτΕ, υπάρχει και είναι ζωντανός. Το ΣτΕ το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο δεν σκότωσε το ν.3838. Και όπως είχε πει κάποιος που κάποιοι θα ξέρετε, πολύ μεγάλος, «ό,τι δε με σκοτώνει με κάνει ακόμη πιο δυνατό» και εδώ βρισκόμαστε, παρατηρείστε το, όσον αφορά το ν. 3838.
Κλείνω λέγοντας ότι εάν από κάποιον κινδυνεύει η Ελλάδα, δεν είναι απʼ αυτά τα παιδιά. Η Ελλάδα κινδυνεύει από όλες εκείνες τις ακραίες, τις ακροδεξιές, τις φασιστικές, τις ολοκληρωτικές, τις εξω και πέρα από κάθε επαφή με τον ελληνικό πολιτισμό, με το ελληνικό έθνος, με την ιστορική του διαδρομή, με τις βασικές του αξίες, με τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του λαού.
Απʼ αυτούς κινδυνεύει η Ελλάδα, δεν κινδυνεύει απʼ αυτά τα παιδιά. Και κινδυνεύει κι απʼ αυτήν τη συγκεκριμένη πολιτική ομάδα, που ο επικεφαλής της έχει την ιδιότητα του σημερινού Πρωθυπουργού, η οποία έχει κάνει τις μεγαλύτερες αθλιότητες, έχει πει τα μεγαλύτερα ψέματα με μόνο σκοπό την πολιτική κερδοσκοπία.
Και θέλω να σας πω και ότι δεν μιλάμε, μιλώντας για αυτά τα παιδιά, για τους νόμιμους μετανάστες στην Ελλάδα που είναι οι γονείς τους.Δεν μιλάμε καν για μετανάστες δεύτερης γενιάς, μιλώντας γιʼ αυτά τα παιδιά. Εμείς και το λέω αυτό και στη Jackie, μιλάμε για τα παιδιά μας.
Για τα παιδιά που τα γέννησε στα ιερά χώματά της, η μάνα -γιʼ αυτά τα παιδιά- Ελλάδα. Γιʼ αυτά τα παιδιά μιλάμε. Μιλάμε για Έλληνες.
Και βεβαίως, μαζί με αυτά τα παιδιά, εμείς δε μιλούμε για την Ελλάδα, μιλούμε για την πατρίδα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου