Για το Σπύρο που βιάστηκε να φύγει ...

Όταν όλα θα τελειώσουν να μαζευτείτε οι φίλοι και να κάνετε ένα πάρτυ για μένα, μου είχες πει Σπύρο, το Δεκέμβριο του 2010, εκείνο το καταραμένο πρωινό όταν χαμογελώντας πικρά, μιλούσες για τον καρκίνο που είχε σφηνωθεί στα αυλάκια του μυαλού σου.

Πέρασαν από τότε δυο χρόνια. Έδωσες με αξιοπρέπεια τη μάχη για τη ζωή που αγάπησες. Και στον αγώνα αυτό ήταν κοντά σου η Τατιάνα, η Μάιρα και ο Κωνσταντίνος , οι γονείς σου, ο αδερφός σου ο Κυριάκος, οι φίλοι σου.... Έμεινες όρθιος και δυνατός. Πάλεψες. Από σήμερα ξεκουράζεσαι όμως . Αύριο Πέμπτη θα σε ξεπροβοδίσουμε από την Εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο Χαλάνδρι στις 5:00 το απόγευμα.

Σε ευχαριστώ για τη φιλία σου Σπύρο. Για τους δρόμους που μου άνοιξες. Συγχώρα με όμως, Αρχηγέ, αλλά δε μπορώ να ετοιμάσω το πάρτυ που ήθελες. Μπορώ όμως να κλάψω...

Σπύρος Λάττας (1963-2012)

-Πτυχίο Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας
-Μετεκπαίδευση στο Μαράσλειο Διδασκαλείο
-Μεταπτυχιακό στη Διοίκηση της Εκπαίδευσης
-Υποψήφιος Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών

-Προιστάμενος 1ου Γραφείου Π.Ε Β΄Αθήνας
-Αντιπρόεδρος ΠΥΣΠΕ Β΄Αθήνας
-Διευθυντής 6ου Δ.Σ Βριλησσίων
-Υποδιευθυντής Δ.Σ Πεντέλης

ΔΑΣΚΑΛΟΣ

-Μέλος Κεντρικής Επιτροπής ΔΑΚΕ Π.Ε
-Πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε «Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ»
-Αναπληρωματικός Αιρετός ΠΥΣΠΕ Β΄Αθήνας
-Αντιπρόσωπος συλλόγου «Ο ΠΕΡΙΚΛΗΣ» στις Γ.Σ της Δ.Ο.Ε

-Παντρεμένος με τη δασκάλα Τατιάνα Τζέλου
-Πατέρας της Μάιρας και του Κωνσταντίνου

ΦΙΛΟΣ