Δύο σενάρια για τον κωδικό «δαπάνες» του νέου φορολογικού

Το δίλημμα του υπουργείου Οικονομικών για το νέο σύστημα φορολόγησης εισοδημάτων, που θα βασίζεται στον κανόνα «έσοδα- έξοδα»

Στην τελική ευθεία βρίσκεται η επεξεργασία του νέου φορολογικού νομοσχεδίου, το οποίο, σε ό,τι αφορά τη φορολογία εισοδήματος, θα βασίζεται σε μία παραλλαγή του
αμερικανικού μοντέλου.

Βάσει του σχεδιασμού του υπουργείου Οικονομικών, η φορολόγηση των εισοδημάτων θα βασίζεται στον κανόνα «έσοδα-έξοδα», με συντελεστές που θα κυμαίνονται από 20% έως 45%, αλλά αυτή τη στιγμή ο βασικός προβληματισμός έγκειται στο ποια ακριβώς θα λογίζονται ως έξοδα.

Σύμφωνα με το πρώτο σενάριο, το φορολογητέο εισόδημα θα είναι αυτό που θα απομένει εάν από το συνολικό εισόδημα αφαιρεθούν όλες οι δαπάνες του φυσικού προσώπου(ή του νοικοκυριού), εξαιρουμένων των δαπανών απόκτησης περιουσιακών στοιχείων. Δηλαδή, σε αυτό το ενδεχόμενο, θα αφαιρούνται όλες οι δαπάνες που χρειάζονται με το ισχύον σύστημα για να χτιστεί το αφορολόγητο(όπως οι αποδείξεις σούπερ μάρκετ), οι λογαριασμοί των λεγόμενων ΔΕΚΟ(νερό, τηλέφωνο, ρεύμα) και οι δαπάνες που δίνουν μειώσεις φόρου(ενοίκια, φροντιστήρια, αποδείξεις ιατρικών υπηρεσιών κα).

Το δεύτερο σενάριο, εκτός από τις δαπάνες απόκτησης περιουσιακών στοιχείων, εξαιρεί από τις δαπάνες και τις αποδείξεις από πεδία όπου δεν εντοπίζεται φοροδιαφυγή(όπως τα σούπερ μάρκετ και τις ΔΕΚΟ),  προβλέποντας όμως την πλήρη έκπτωση από το φορολογητέο εισόδημα αποδείξεων από επαγγέλματα όπου παρατηρείται έκρηξη του φαινομένου της παραοικονομίας, όπως ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, κομμωτήρια, γιατροί, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, μπαρ, εστιατόρια, κέντρα διασκέδασης κα.

Στο πρώτο σενάριο υπάρχει ο φόβος ότι μπορεί να προκύψουν φορολογικές ελαφρύνσεις τέτοιες που δεν μπορεί να αντέξει το δημόσιο ταμείο, ενώ, αντίθετα, στο δεύτερο, ότι η εφαρμογή του θα οδηγήσει σε επιπλέον επιβαρύνσεις που δεν μπορεί να αντέξει η καθημαγμένη μέση ελληνική οικογένεια.
Έτσι, οι αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου εργάζονται πυρετωδώς για να εντοπίσουν το καλύτερο δυνατό μοντέλο, που θα δίνει μία μικρή έστω ανάσα στα μικρά και μεσαία εισοδήματα.