του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Οι εξελίξεις πλέονβρίσκονται σε σημείο οριακό, και όλα δείχνουν πως τίποτε πια δε μπορεί νασυγκρατήσει το φυγοκεντρισμό (ελεγχόμενο ή ανεξέλεγκτο) που θα δρομολογήσειφαινόμενα αναδόμησης στην ήδη αποδομημένη Ευρωζώνη, αλλά και στο μοντέλο τηςΕυρωενωσιακής συνθήκης γενικότερα.
Η επιχειρούμενη προσπάθειααναμόρφωσης του θεσμικού πλαισίου τόσο των πολιτικών, όσο και των επιλεκτικάνομισματικών ενοποιήσεων, είναι προσκολλημένη ευλαβικά στο «χρυσό κανόνα» της νεοταξίτικης εποχής και στο σχεδιασμό τωνχορογράφων της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Επί της ουσίας καλείται να συνδυάσειτρία πράγματα και επιχειρεί να το πραγματοποιήσει με τη διαδικασία τουκατεπείγοντος.
1.Βάθεμα της πολιτικής εξάρτησης στο θέατρο του ευρωπαϊκού πολιτικού γίγνεσθαι, αλλάμε απόλυτα «αποκεντρωμένες» τις υποχρεώσεις στον επιμερισμό των «ζημιών»…
2.Καντονοποίηση της Ευρωπαϊκής περιφέρειας, στη βάση ενός σχεδιασμού μιας νέο-αποικιακού τύπου«ανάπτυξης», που θέλει την περιφέρεια να μετατρέπεται σε ένα ιδιότυπο «παραγωγικό» αλεστήρι, με το ρόλοτων εθνικά ΜΗ κυρίαρχων πλέον κρατών, ναπεριορίζεται σε λογιστικά αποτυπωμένα «οικόπεδα», και των κοινωνιών τους ναπεριορίζεται στο ρόλο του αναλώσιμου στον οικονομικό σχεδιασμό των ισχυρών.
3.Πλήρη ανάπτυξη του συνόλου των γεωπολιτικώνσχεδιασμών των ισχυρών πουεποφθαλμιούν την ευρύτερη περιοχή, και που απειλούν να τροποποιήσουν δραματικάτον μεταπολεμικό χάρτη της Ευρώπης...
Και ενώ στην Ελλάδα το πολιτικό ανεμογκάστριτης κομματικής συνδιαλλαγής, οδήγησε στην κυβέρνηση των Λογοθετόπουλων τους πολιτικούςδιαχειριστές του αντεθνικού δοσιλογισμού με συνεκτική γαρνιτούρα το φασιστικόεξάμβλωμα της πατριδοκαπηλίας, η χώρα μοστράρει στην πρώτη θέση ως υποψήφιοαποπαίδι από τη ζώνη του ευρώ.
Αναφορικά λοιπόν με αυτή την εξέλιξη υπάρχουντρία πράγματα που οφείλουμε να επισημάνουμε:
1.Ενώ οι δρομολογούμενες εξελίξεις, καθιστούν αυτονόητη την ανάγκη εφαρμογής άμεσωνπολιτικών με στόχο την ουσιαστική και χωρίς υποσημειώσεις ανάκτηση της εθνικήςκυριαρχίας, το πολιτικό σύστημα σε ένα πρωτοφανές κρεσέντο ενδοτισμού, δε διστάζεινα εκχωρήσει και το τελευταίο ίχνος της, καθηλώνοντας παράλληλα την Ελληνικήκοινωνία με ένα ανελέητο πλιάτσικο που της αμφισβητεί ακόμη και τα στοιχειώδη,προσβλέποντας στον αγωνιστικό της παροπλισμό, μέχρι τουλάχιστον την ολοκλήρωσηαυτού του εφιαλτικού σχεδίου.
2.Οικονομολόγοι και πολιτικάντηδες από το μισθολόγιο του αποπροσανατολισμού, ανέλαβανεργολαβικά την ιδεολογική προετοιμασία της κοινωνίας για την προσγείωση στηλογική του εθνικού νομίσματος. Μεγαλοστομίες και βαρυγδουπισμός είχαν τηντιμητική τους την περίοδο που μεσολάβησε.
Εντελώς «συμπτωματικά» ωστόσοδιέφυγε απ όλους αυτούς η υποχρέωση να δώσουν σαφείς απαντήσεις σε αυτονόηταερωτήματα, όπως:
-Ποια ωφελήματα μπορεί να έχει η επιστροφή σε εθνικόνόμισμα χωρίς την αδιαφιλονίκητηανάκτηση και φυσικά κατοχύρωση της εθνικής κυριαρχίας, σε μια χώρα πλήρωςεξαρτημένη και υποτελικά αλυσοδεμένη με κατάπτυστες συμφωνίες ντροπής???
-Ποια δυναμική και σε ποια ανταγωνιστικότητα θα προσδώσει η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα σε μια χώραμε μηδενική παραγωγική βάση???
Μια χώρα που φρόντισανεπιμελώς να κουρέψουν την παραγωγική της υποδομή, το μόνο στο οποίο μπορεί να γίνειανταγωνιστική, είναι στηνεμπορευματοποίηση της μιζέριας της, και στις υπηρεσίες Φιλιππινέζας πρόθυμηνα ικανοποιήσει τα βίτσια των ισχυρών με τα γιομάτα πορτοφόλια.
Την ίδια στιγμή για τηνΕλληνική κοινωνία, η περαιτέρω φτωχοποίηση θα είναι δραματική, μέσα από πολιτικέςανεξέλεγκτης υποτίμησης του νομίσματός της και πλήρους απαξίωσης της ίδιας της τηςζωής.
3.Τα τύμπανα του επερχόμενου Αρμαγεδδόνα (δείτε και σχετικό μας άρθρο ΕΔΩ), άρχισαν ήδη να χτυπούν, και τρειςμόνο ειδήσεις αρκούν για να προϊδεάσουν επαρκώς για το τι πρόκειται ν ακολουθήσει.
Η πρώτη είδηση, έρχεται από τον ομιχλώδη Βορρά που προειδοποιεί για την ανεξέλεγκτηκοινωνική έκρηξη στην Ελλάδα και προετοιμάζει τους «αρμόδιους» για την υποχρέωσητους να φροντίσουν τους «δικούς τους» ανθρώπους.
Η δεύτερη αφορά στο νέο επικοινωνιακό φιάσκο με τα όποια φασιστοειδή στη σχολή ευελπίδων.
Και η τρίτη σχετίζεται με τον καθημερινό βόρβορο από το πολιτικό απολειφάδιτης δοτής συγκυβέρνησης, που σε κάθε ευκαιρία χύνει δηλητήριο για την πιθανολογούμενηεξέγερση μιας κοινωνίας που έχει προ πολλού εξαντλήσει και το τελευταίο απόθεμαανοχής.
Το βέβαιο είναι πως για την Ελλάδα έρχονται μαύρες μέρες, και το δρομολόγιο αυτού του εφιάλτη το χαράσσουν μέχριτην τελευταία του λεπτομέρεια, οι μεγαλόκαρδοι «σωτήρες» μας με τα ευρώ της υποταγής.
Στη Μεσόγειο το παιχνίδι των γεωπολιτικών ανταγωνισμώνκλιμακώνεται επικίνδυνα, με όλουςτους ισχυρούς παίκτες (ΗΠΑ, Ρωσία, Γερμανία, Ισραήλ) να έχουν μπει για τα καλάστο χορό.
Γι αυτό και μπροστά μας οιδρόμοι που ανοίγονται είναι περιοριστικά δύο και μόνο δύο:
Ο ένας είναι ο δρόμος της υποτέλειας.
Είναι ο δρόμος μιας χώρας μεκλονισμένη αυτοπεποίθηση και με πολιτικούς αχυρανθρώπους – υποχείρια πουαναζητούν αποκούμπι στην αγκαλιά κάποιου καλοπληρωμένου νταβατζή.
Είναι ο δρόμος της μεταπολεμικήςΕλλάδας που δοκιμάστηκε και απέτυχε.
Είναι ο δρόμος που ξεβράκωσεμια ολόκληρη χώρα από την εθνική της αξιοπρέπεια.
Είναι ο δρόμος που μετέτρεψεμια πολιτεία σε κλέφτη του ιδρώτα του ίδιου της του λαού, και σήμερα τονκαταδικάζει στην απόλυτη δυστυχία και την καθολική εξαθλίωση.
Είναι ο δρόμος από τον οποίοδεν έχει κανείς τίποτε πλέον να περιμένει, αφού η εποχή του καρότου πέρασεανεπιστρεπτί, και από εδώ και πέρα αυτό που θα θριαμβεύσει θα είναι το μαστίγιο,και καλό είναι να μην έχει κανείς καμία αυταπάτη.
Ο άλλος είναι ο δρόμος της αξιοπρέπειας.
Αυτός που θα θέσει τηδιαδρομή της χώρας σε μια τροχιά εντελώς διαφορετική από αυτή που επέλεξαν οι δήμιοιγια λογαριασμό της.
Είναι ο δρόμος που θα καταστήσειτην Ελληνική κοινωνία πρωταγωνιστή και καταλύτη των εξελίξεων, και όχι εκείνοςπου θα την συμπιέζει σταθερά στις συμπληγάδες του καθολικού της αφανισμού.
Είναι ο δρόμος που θασηματοδοτήσει την πραγματική διέξοδο της χώρας από τη χορογραφία του εφιάλτη…
Και αυτή η διέξοδος βρίσκεταιστον αντίποδα, όχι απλά των μέτρων που παίρνονται, αλλά στον αντίποδα των κυρίαρχων λογικών και αντιλήψεων πάνω στιςοποίες επιχειρήθηκε να «πατήσουν» αυτά τα μέτρα και να αποσαθρώσουν τιςσυνειδήσεις των λαών.
Η διέξοδος βρίσκεται στη μαχητικήαναβάθμιση της δυναμικής των εθνικών συνειδήσεων και στην ανάκτηση των αξιών τις οποίες μεθοδικάεπιχειρήθηκε να τσαλακώσουν και να αφανίσουν…
Η αναβάθμιση της δυναμικής των εθνικώνσυνειδήσεων, θα αντιστρατευθεί αποτελεσματικά και ασυμβίβαστα τις λογικές τωνδρομολογούμενων πολιτικών και οικονομικών ενοποιήσεων, πάνω στις οποίες επιχειρείται να πατήσει τοεποικοδόμημα της Νέας Τάξης και της παγκόσμιας διακυβέρνησης, που θυματοποιείκαι παροπλίζει τις «σύγχρονες» κοινωνίες – σούπα που μεθοδικά οικοδομούν.
Η πολιτική ισχυροποίηση των εθνικώνσυνειδήσεων, θα επιβάλει τη δημιουργία και την ισχυροποίηση πατριωτικών ηγεσιών που θα ανακόψουν το ραγιαδισμό και την εθελοδουλία(ακόμη και αυτήν του διπλωματικού πρωτοκόλλου), πράγμα που θα σηματοδοτήσει όχιμόνο τη θριαμβευτική αποκατάσταση των στοχοποιημένων αξιών, αλλά κυρίως τηστοχοπροσήλωση γύρω από πραγματικά εθνικές πολιτικές που θα ανακόψουν αυτό τονεπικίνδυνο κατήφορο, θα τσαλακώσουν την ομαλότητα στην εξέλιξη του επικίνδυνουνεοταξίτικου σχεδίου, και φυσικά θα δρομολογήσουν πολιτικές σε μια διαμετρικάδιαφορετική κατεύθυνση από την επιδιωκόμενη.
Πρωταρχικό μέλημα αυτών των πατριωτικώνηγεσιών που θα στηρίζονται αποφασιστικά στις ισχυροποιημένες εθνικέςσυνειδήσεις, θα πρέπει να είναιη άμεση και απόλυτη ανακοπή των επικίνδυνων γεωπολιτικών σχεδιασμών, με μιαδέσμη μέτρων άμεσης προτεραιότητας που γεωπολιτικό και οικονομικό επίπεδο θαπρέπει να είναι:
1.Άμεση και μη ανακλητή εθνικοποίησητου συνόλου των πλουτοπαραγωγικών πηγών με θεσμοθετημένο έναν ουσιαστικό κοινωνικό έλεγχο στη συνολικήδιαχείρισή τους. Αυτό θα αποτελέσει και την πρώτη γραμμή άμυνας με τον εθνικόέλεγχο που θα ανακόπτει το «δικό τους» γεωπολιτικό παιχνίδι.
2.Άμεση και μη ανακλητήεπανεθνικοποίηση του συνόλου των επιχειρήσεων εθνικής σημασίας πουδραστηριοποιούνται στους τομείς:τηλεπικοινωνίες, ενέργεια, υποδομή, μεταφορές, υγεία.
3.Άμεση και μη ανακλητή εθνικοποίησητου συνόλου των επιχειρήσεων εθνικής σημασίας, με τη θεσμοθέτηση ουσιαστικού κοινωνικού ελέγχου στηδιαχείριση και τη διάθεση του προϊόντος τους.
4.Άμεση αποχώρηση από κάθε οργανισμόπολιτικής και οικονομικής ενοποίησης και χάραξη μιας πραγματικά εθνικά ανεξάρτητης οικονομικής πολιτικής σεόλα τα επίπεδα και προς κάθε κατεύθυνση.
5.Ρητός και διαρκής αποκλεισμός κάθεπιθανότητας μελλοντικής επανένταξης σε αντίστοιχους οργανισμούς πολιτικής καιοικονομικής ενοποίησης, που θαεπαναφέρουν από το παράθυρο τα επικίνδυνα γεωπολιτικά σχέδια και τιςκαταστροφικές πλανητικές τους επιπτώσεις.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ…
Απ όλα τα παραπάνω γίνονταιφανερά δυο πράγματα, και οφείλει κανείς να τα σταθμίσει με το ανάλογο ειδικόβάρος στη συνείδησή του.
1.Το πρώτο πράγμα που γίνεται φανερό,είναι ο λόγος για τον οποίο επιλέχθηκε η Ελληνική κοινωνία να αποτελέσει τοπειραματόζωο της συμμορίας των ισχυρών, σ αυτό το επικίνδυνο σχέδιο της παγκόσμιας διακυβέρνησης, πριν από τηντελικά έφοδο για την πλανητική εφαρμογή του.
Δεν επέλεξαν μια κοινωνία«από το σωρό». Επέλεξαν την Ελληνική κοινωνία με την ιστορία, τις αξίες, τονπολιτισμό, τις παραδόσεις γιατί ήξεραν καλά πως τσακίζοντας τον «τσαμπουκά» καιτην αξιοπρέπεια του Έλληνα, θα έχουν καταφέρει ουσιαστικά να υποτάξουν ολόκληροτον πλανήτη.
2.Το δεύτερο πράγμα που γίνεται φανερό,είναι ο ιστορικός ρόλος της Ελληνικής κοινωνίας που και μπορεί, και οφείλει νααποτελέσει με τον ξεσηκωμό και την αντίστασή της, την πυριτιδαποθήκη που θαανατρέψει το σχέδιο της παγκόσμιας διακυβέρνησης, θα δρομολογήσει το ντόμινο του καθολικού ξεσηκωμού,και θα αλλάξει συνολικά τον ρού της παγκόσμιας ιστορίας.
Αυτή λοιπόν η κοινωνία που τόσο βάναυσα και προκλητικά στοχοποιήθηκε, δεν έχει καμία θέση στη λογική των διλημμάτων της δοτής κατοχικής κυβέρνησης και των πολιτικών δεκανικιών που τη στηρίζουν.
Η θέση αυτής της κοινωνίας βρίσκεται μακριά από τιςλογικές του ραγιαδισμού και τηςυποτέλειας.
Βρίσκεται εκεί που την καλεί η αξιοπρέπειά της και όχι οι μεθοδευόμενες αυταπάτες της.
Βρίσκεται στην πραγματική της χειραφέτηση που θα της δώσει το δικαίωμα να δικαιώσει την ιστορίατης και όχι τις μικροκομματικές σκοπιμότητες των ανίκανων του πολιτικούσυστήματος που διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία του «ηγέτη», πάνω στα ερείπια τηςίδιας της πατρίδας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου