1) Όσοι πιστοί προσέλθετε. Οι άλλοι καταρρεύσατε...

Η ευρωζώνη προσπαθεί να φύγει προς τα εμπρός και όχι προς τα πίσω, μέσω της διάλυσης και της επιστροφής στα εθνικά νομίσματα. Επιχειρεί δια της ενιαίας διακυβέρνησης,  μέσω  μιας εθελοντικής παραχώρησης βασικών πλέον στοιχείων εθνικής κυριαρχίας στα πλαίσια μιας συγκυριαρχίας.

Η παραχώρηση της έγκρισης των κρατικών προϋπολογισμών στις αρχές της συγκυριαρχίας, είναι σαν οι οικογένειες μιας πολυκατοικίας να παραδίδουν το ταμείο τους στο διαχειριστή της πολυκατοικίας.

Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο ούτε για τους άλλους, ούτε πολύ περισσότερο και για εμάς, τους τελευταίους των τελευταίων του νότου, που διάγουμε περίοδο παραληρήματος και φαντασιοκοπίας αναλόγων εκείνων που προηγούνται των μεγάλων εθνικών καταστροφών.

Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία λοιπόν προσχωρούν σε ένα υπό διαμόρφωση πιο στενό πυρήνα της Ευρωζώνης με συνοπτικές διαδικασίες και προφανώς καλούν όποιον ενδιαφέρεται να τις ακολουθήσει, πράττοντας τα δέοντα...

Ήτοι, δημοσιονομική πειθαρχία, ανταγωνιστική οικονομία κλπ.

Για μας, καθώς οικονομία και κρατική διοίκηση ομοιάζουν με τα υπολείμματα βαλκανικού σοβιετικού καθεστώτος, οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν είναι θεμελιώδεις και ριζικές. Επί της ουσίας, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας, το ελληνικό κράτος χρειάζεται κομμάτι-κομμάτι διάλυση και δημιουργία εκ του μηδενός.

Το ίδιο χρειάζεται και το πλέγμα που συνιστά το πεδίο πάνω στο οποίο αναπτύσσεται η ιδιωτική οικονομία. Το εγχείρημα είναι δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο με τα σημερινά δεδομένα. Θα μπορούσαν να αλλάξουν τα δεδομένα αν στην κοινωνία είχε σχηματιστεί ρεύμα αλλαγής και υπήρχε και νέο πολιτικό πρόσωπο ικανό να μετασχηματίσει την συγκεχυμένη αγανάκτηση σε πρόγραμμα πολιτικών μεταρρυθμίσεων.

Τίποτα από αυτά δεν φαίνεται στο ορίζοντα. Αυτό που φαίνεται είναι κραυγές και ψίθυροι που χαϊδεύουν αυτιά της κρατικοδίαιτης μεσαίας τάξης που ζούσε με δανεικά που οδεύει προς την προλεταριοποίησή της. Εξ ου και οι θεωρίες για τα πετρέλαια και την βιομηχανική έκρηξη που θα φέρει η επιστροφή στη δραχμή.

Επί της ουσίας το διακύβευμα είναι η προσπάθεια μιας μερίδας της εγχώριας παρασιτικής επιχειρηματικής και πολιτικοσυνδικαλιστικής πελατειακής νομενκλατούρας, να επιστρέψει σε ένα καθεστώς που θα διαθέτει το πλεονέκτημα της εγγύτητας στο πρίντερ του εθνικού νομίσματος...

Θα ζήσουμε μια επανάληψη της διαμάχης ενωτικών ανθενωτικών με τον Μωάμεθ έξω από τα τείχη της παρακμάζουσας Πόλης;

Οι συνέπειες
Η ενοποίηση της ευρωζώνης σημαίνει πως το ευρώ παραμένει ως νόμισμα και δεν διαλύεται, άρα το χρέος μας μόνο μονομερώς μπορεί να μετατραπεί σε δραχμές αν αποφασίσουμε να επιστρέψουμε στο δικό μας νόμισμα.

Αν προχωρήσουμε σε τάση πληρωμών και αναδιάρθρωση των δυο τρίτων του χρέους, το ένα τρίτο που θα απομείνει σε δραχμές θα είναι πιο δύσκολο να πληρωθεί, απ’ ό,τι όλο μαζί...
 
Βέβαια η ενοποίηση των προθύμων της ευρωζώνης δημιουργεί προσδοκίες ανάληψης ρόλου ποσοτικής χαλάρωσης από την ΕΚΤ και αυτό σηματοδοτεί μείωση της ισοτιμίας του ευρωπαϊκού νομίσματος. Αυτό θα είναι ευνοϊκό για την Ελλάδα, είτε μείνει εκτός, είτε φύγει εκτός...

Όπως λέμε δυο χρόνια τώρα που ασχολούμαστε με την ελληνική χρεοκοπία. Το συστατικό πρόβλημα της  ελληνικής κακοδαιμονίας είναι το πρωτογενές έλλειμμα που στο εξάμηνο του 2011 ξεπερνούσε τα 5 δισ. ευρώ(άρα 10 δισ. ευρώ στο έτος;) και ένα εμπορικό έλλειμμα της τάξης των 28 δισ. ευρώ το 2010.

Από τα 45 δισ. ευρώ εισαγωγών της χώρας τα 13-14 δισ. περίπου αφορούν εισαγωγές καυσίμων και τα 6 εισαγωγές τροφίμων...

Στάση πληρωμών σημαίνει πως κανείς δεν θα δανείζει την Ελλάδα για αρκετά χρόνια. Άρα, και τα δυο παραπάνω ελλείμματα θα εκμηδενιστούν πάραυτα...

Δείτε από τη θετική σκοπιά την εξέλιξη αυτή, καθώς θα προκύψει μείωση της χοληστερίνης, του σακχάρου λόγω της αλλαγής της διατροφής και της πεζοπορίας.

Η Αργεντινή μετά από 10 χρόνια δεν έχει επιστρέψει στις αγορές, όταν έκανε στάση πληρωμών και έζησε τις ωραίες σκηνές οι οποίες ακόμη κάνουν το γύρο του κόσμου, το ΑΕΠ της μειώθηκε κατά 50% εκείνη τη χρονιά.

Καθώς νομίζω πως μια μερίδα «δουλεύει» τους μισθωτούς του δημοσίου και τους συνταξιούχους για μικροπολιτικούς λόγους, μια μείωση του ΑΕΠ κατά 50%  θα  σημαίνει και αντίστοιχη μείωση των εσόδων του δημοσίου.

Αν υποθέσουμε τώρα πώς τα έσοδα του δημοσίου πέσουν  στα 25-30 δισ. ευρώ αφαιρέστε λειτουργικές δαπάνες του κράτους και υπολογίστε τι απομένει για μισθούς και συντάξεις...

Από τον κρατικό προϋπολογισμό περί τα 40-45 δισ. ευρώ πάνε σε μισθούς του δημοσίου, συντάξεις δημοσίου, αλλά και επιδοτήσεις των χρεοκοπημένων ασφαλιστικών ταμείων, επιδοτήσεις αγροτών, επιδοτήσεις ΔΕΚΟ κλπ.

Ρεαλιστικά τα πρώτα δυο τρία χρόνια της προσαρμογής είναι και τα δυσκολότερα. Εκεί θα πρέπει να προσέξουμε πως θα αποφύγουν οι νέοι μας την κατάθλιψη της προσαρμογής, καθώς έχουμε να κάνουμε με μια γενιά που περί άλλων τυρβάζει και δεν θα αντιληφθεί τι και γιατί συμβαίνει.

Ο ίδιος το ‘99 στην κορυφή της χρηματιστηριακής φούσκας  είχα ένα σλόγκαν για τους φίλους της στήλης. Τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή είναι η υγεία, η καλή οικογένεια, η φιλία και ίσως μετά το χρήμα. Και αυτό σε λογικές δόσεις ικανές να εξασφαλίζουν την υλοποίηση σχεδίων και όχι την σπατάλη και αργοσχολία.

Πιστεύω πως τα σημαντικότερα πράγματα παραμένουν τα ίδια και τώρα στον πάτο του βαρελιού.  Τότε, το ’99 μαζί με αυτά που άλλοι κέρδισαν ή έχασαν υπήρξαν και αυτά που μάθαμε και ήταν τα πιο πολύτιμα. Έτσι και αυτής της συγκυρίας τα πλέον πολύτιμα θα είναι από αυτά που θα μάθουμε.

2) Απαράδεκτο το κλειστό επάγγελμα...Κε Στούπα,
 
Ως Ιατρός, με χρόνια διαδρομή στη Μ. Βρετανία, και  γνώση του ευρύτερου χώρου του φαρμάκου, θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός του ότι το επάγγελμα του Φαρμακοποιού παραμένει ακόμη κλειστό.
 
1ον) Όποιος σπουδάζει Φαρμακοποιός πρέπει να μπορεί να ασκεί το επάγγελμα του κ να ανοίγει το φαρμακείο του, όπως ο Ιατρός ανοίγει το Ιατρείο του (άπειροι οι Ιατροί) ή ο Μηχανικός το γραφείο του (άπειροι οι Μηχανικοί). Δεν καταλαβαίνω τι το ιδιαίτερο έχει η κάστα τους ώστε να προστατεύουμε το (υψηλότατο) εισόδημα τους.
 
2ον) Στα πλαίσια του ανταγωνισμού θα μπορούσε το κράτος ΣΗΜΕΡΑ, όχι αύριο, να επιτρέψει το άνοιγμα κ τη λειτουργία Φαρμακείων από ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΑ  ΝΠΔΔ, δηλ. σε από Ιατρικούς Συλλόγους. ή κ Ασφαλιστικούς Οργανισμούς, πχ. ΟΠΑΔ.

Όταν οι Ασφαλισμένοι του Δημόσιου μαζί με τις οικογένειες  τους πλησιάζουν το 1 εκατ. γιατί να μην εξυπηρετούνται από το Φαρμακείο του Ταμείου τους πχ στην Πατησιών; Το Φαρμακείο αυτό δεν θα λειτουργούσε με στόχο το κέρδος, παρά μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό ίσα-ίσα για το ενοίκιο, το stock, κ τους μισθούς του προσωπικού του. Αρα ένα φάρμακο πχ Ρευματοειδούς Αρθρ΄οτιδος που κοστίζει στον ΟΠΑΔ 2000 ευρώ τον 1 μήνα, κ σήμερα ο Ιδιώτης Φαρμακοποιός θα καρπωθεί 35% δηλ. θα βάλει στην τσέπη του 700 ευρώ, θα μπορεί να χορηγείται με ένα μικρό κέρδος του 3% δηλ. 60 ευρώ.
 
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ! Και τότε να δείτε ωφέλεια για τα ταμεία.

Να σας πω γιατί δεν το κανουν; Διοτι τα... λεφτά είναι πολλά, κ για να κλείνουν στόματα, κ να σταματάνε οι σχετικές συζητήσεις, το Λόμπι των Φαρμακοποιών ενισχύει με εκατομμύρια ευρώ τις προεκλογικές εκστρατείες ΟΛΩΝ των προηγούμενων Υπουργών Υγείας.
 
Και κάτι τελευταίο επειδή οι Φαρμακοποιοί πολύ κλαίγονται τώρα τελευταια. Αθροίστε τα ακίνητα κ τα ετήσια έσοδα (νόμιμα) της τελευταίας 10ετίας του κου Λ…., του κου Α…. , και των λοιπών μελών του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ , σας βεβαιώνω ότι θα πάθετε ίλιγγο.
 
Μιλάμε για πολλά ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ προσωπικής περιουσίας, από τα φάρμακα που πληρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία
 
GP 
  
3) Μπορεί να μου κατασχέσουν τις καταθέσεις
 
Κύριε Στούπα Καλησπέρα και από μένα.
 
Σας διαβάζω αρκετό καιρό και στα περισσότερα άρθρα σας συμφωνώ μαζί σας. Ψάχνω για αγορά ομολόγων εξωτερικού εδώ και περίπου μία εβδομάδα. Έχω βρει θεματοφύλακα τράπεζες του εξωτερικού (Citi London, Hsbc London, KBC Belgium). Μάλλον για την πρώτη προσανατολίζομαι μέσω Saxobank. Αυτό που με φοβίζει είναι πως από τη στιγμή που συμβεί default και η συναλλαγή έχει πραγματοποιηθεί μέσω ελληνικού ΣΑΤΑ μπορεί να υπάρξει μεγάλη φορολόγηση. Και δεν με πειράζει να δώσω και ένα 5% ή 10% άμα είναι να βοηθήσω,  απλά φοβάμαι κάτι πολύ χειρότερο.
 
Ισχύει αυτή μου η ανησυχία. Υπάρχει τέτοια δυνατότητα από το κράτος;
 
Υπάρχει τρόπος η αγορά να γίνει από ξένη χρηματιστηριακή; Αν έχετε υποψιν σας κάποια καλύτερη εταιρεία ή κάποιον καλύτερο τρόπο αγοράς των ομολόγων παρακαλώ ειδοποιείστε με.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
 
Σμυρνιώτης Χαράλαμπος
 
Απάντηση: Μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση τι θέλει η ελληνική κοινή γνώμη και που την άγουν και την φέρουν διάφοροι τυχάρπαστοι, θα ήμουν ανεύθυνος αν σας έλεγα πως δεν υπάρχει  κλιμακούμενος  κίνδυνος.
 
Ένα κράτος μπορεί να κάνει όποιο  λάθος επιλέξει να κάνει. Κατά συνέπεια μπορεί να παγώσει καταθέσεις ή να δημεύσει επενδύσεις, ακίνητα ή εργοστάσια κάτω από έκτακτές συνθήκες και παραβιάζοντας διεθνείς συμφωνίες.  
 
Μήπως το τέλος επί της ακίνητης περιουσίας είτε αυτή αποφέρει εισόδημα, είτε δεν αποφέρει δεν είναι δήμευση;
 
Δεν νομίζω πως το κράτος της ελληνικής παρακμής μπορεί να φτάσει μέχρι εκεί, όχι γιατί καταλαβαίνουν τι επιπτώσεις θα είχε  αυτό όσοι κυβερνάνε, αλλά γιατί έχουν ανάγκη τις δόσεις από την ευρωζώνη, όπως οι τοξικομανείς την ηρωίνη.
 
Για να καταλάβετε πόσο έχει προχωρήσει ο ελληνικός παρασιτικός σοσιαλισμός που εγκαινίασε ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος και γενίκευσε και τριτοκοσμιοποίησε ο Α. Παπανδρέου, αναλογιστείτε πως επί 30 χρόνια κλείνουν και αποχωρούν επιχειρήσεις από την Ελλάδα και οι κυβερνώντες αγωνιούν πως θα δεν θα πειράξουν τους πελάτες ψηφοφόρους, την γραφειοκρατία και την διαφθορά. Στις καταθέσεις σας νομίζετε πως θα σταματήσουν;
 
Σας εμπνέουν εμπιστοσύνη τα πολιτικά πρόσωπα της πρώτης, δεύτερης και τρίτης σειράς στην πολιτική σκηνή. Π.χ. Οι Γιωργάκηδες και Αντωνάκηδες, οι Τσοχατζόπουλοι, οι Παυλόπουλοι, οι Μαρκόπουλοι, οι Φωτόπουλοι,  οι Παπουτσήδες και  οι  Ρίζοι-Ρίζοι με τους  Τσίπρες;
 
Μόνο ένα πράγματα μπορεί να τους σταματήσει. Η  κατάρρευση της χώρας η οποία ήδη βρίσκεται προ των πυλών.
 
Τότε μπροστά στο αδιέξοδο θα τα αλλάξουν όλα άρδην προκειμένου να προσελκύσουν επενδύσεις και κεφάλαια, με στόχο την έξοδο από την κατάσταση διανομής των αναγκαίων με δελτίο. Αν νομίζεις πως υπερβάλω για το δελτίο στα τρόφιμα ρίξτε μια ματιά στην φωτογραφία της πρώτης σελίδας της Καθημερινής της Κυριακής, για την διανομή δωρεάν ρυζιού από την ΕΕ στην Ελλάδα. Βλέπε:Το ρύζι της ΕΕ ξυπνά αναμνήσεις
 
Τέλος,  για το θέμα σας όπως το θέτετε, η προσφορότερη λύση κατά τη γνώμη μου μοιάζει να είναι η δημιουργία ενός χαρτοφυλακίου με αξιόγραφα  για τα οποία θεματοφύλακας θα είναι οίκος του εξωτερικού.  Όλες οι τράπεζες και οι χρηματιστηριακές έχουν τέτοιες συνεργασίες και προτάσεις για τους πελάτες τους.