- Εκτύπωση σελίδας
- Αποστολή με Email
- Διάδοση στο Google
- Διάδοση στο Facebook
- Διάδοση στο Twitter
- Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
- Σχόλια
Ετικέτες
Τις τελευταίες ημέρες γράφτηκαν πολλά (κι εδώ στο protagon) για τις δηλώσεις της τρόϊκας, το περιεχόμενο και το ύφος τους, αν αποτελούν ανάμιξη στα εσωτερικά της χώρας, αν προσβάλλουν τα όριά μας κλπ. Αφορμή στάθηκε η μεταμεσονύκτια γραπτή δήλωση την Παρασκευή 11.2 του κυβερνητικού εκπροσώπου. Από τότε όλοι μιλούν για όλα, εκτός από ένα (κατά τύχη και το πιο σοβαρό): αυτή καθεαυτή την ανάγκη να βρεθούν 50 δις ευρώ.
Σ’ αυτό το γαϊτανάκι της μονομέρειας,
της υποκρισίας και του παραλόγου που έκτοτε σύρεται μπροστά στα (υγρά από εθνική αγανάκτηση και θυμό) μάτια μας ήταν μόνο θέμα χρόνου να προταθεί η δοκιμασμένη λύση της απαγόρευσης. Αντί να μπώ στον κόπο να απαντώ σε κάτι που λές, σου απαγορεύω να το λές. Την αρχή φαίνεται πως έκανε η Α. Διαμαντοπούλου, που παίρνοντας θέση έσπευσε να δηλώσει: «Διαφωνώ με το να δίνει η τρόϊκα συνεντεύξεις». Μετά διερωτήθηκε: «Γιατί θα πρέπει η τρόϊκα να παρέχει ενημέρωση;» και τέλος μόνη απάντησε: «Η κυβέρνηση πρέπει να την παρέχει». Μια ημέρα μετά ο Παπακωνσταντίνου κατέληξε: «Είναι προφανές, ότι το επικοινωνιακό μοντέλο το οποίο χρησιμοποιήθηκε μέχρι τώρα δεν μπορεί να συνεχισθεί». Με άλλα λόγια τέλος οι συνεντεύξεις της τρόϊκας. Δεν μπορώ να γνωρίζω, ποιό ακριβώς μοντέλο έχουν κατά νου όσοι προκρίνουν την κυβερνητική ως μόνη ή επίσημη (το ίδιο κάνει) ενημέρωση. Ισως, πρέπει -εν έτει 2011- να το ξαναδούν.
Οσο έψαξα δεν μπόρεσα να βρώ μία δήλωση είτε μεμονωμένου δημοσιογράφου είτε συνδικαλιστικού φορέα δημοσιογράφων που να διαμαρτύρεται για την πρόταση απαγόρευσης των συνέντευξεων της τρόϊκας. Οσοι αρέσκονται στα μεγάλα λόγια, περί αποστολής του Τύπου και των άλλων ΜΜΕ να ενημερώνουν το κοινό -χωρίς να νοιάζονται αν οι ειδήσεις είναι ευχάριστες ή δυσάρεστες, πράγμα που παραλείπουν να λένε- σιωπούν.
«Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης», προτάσσει εμβληματικά η ΕΣΗΕΑ στην ιστοσελίδα της. Κάθε απαγόρευση, όμως, που περιορίζει το δικαίωμα στην ελευθερία γνώμης κι έκφρασης προσβάλλει και την ελευθερία του Τύπου. Ή, μήπως, όχι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου