Eίσαι ύποπτος ως φορέας του AIDS; Συλλαμβάνεσαι. Ισχύει στην Ελλάδα τώρα

Γράφει ο Τάσος (ΤΑΖ) Θεοδωρόπουλος
Ο Τάσος (ΤΑΖ) Θεοδωρόπουλος χαιρετίζει αγωνιστικά τον Άδωνι Γεωργιάδη ως νέο Υπουργό Υγείας, μετά την πρώτη, ενδεικτική για τις προθέσεις του απόφαση κοινωνικού στιγματισμού.
Η οποία δεν είναι άλλη από την επαναφορά μιας από τις πιο επικίνδυνα ασαφείς, ηθελημένα κακοδιατυπωμένες διατάξεις προστασίας της δημόσιας υγείας που μπορεί, έχει χρησιμοποιηθεί και θα χρησιμοποιηθεί για τη στοχοποίηση συγκεκριμένων διαφορετικών κοινωνικών ομάδων.
Πρόκειται για την περιβόητη Υγειονομική Διάταξη 39α/2012 για «τον περιορισμό της διάδοσης λοιμωδών νοσημάτων» που είχε εκδώσει ο Αντρέας Λοβέρδος και που κατάργησε το 2013, η πρώην υφυπουργός Υγείας, Φωτεινή Σκοπούλη.
Τη διάταξη με βάση την οποία, συνελήφθησαν πέρσι, διαπομπεύτηκαν δημόσια, από τα μαζικά μέσα ενημέρωσης με δημοσίευση των φωτογραφιών τους, και υπεβλήθησαν σε υποχρεωτικές εξετάσεις, ιερόδουλες. Για τις οποίες φυσικά κανείς μετά δεν ενδιαφέρθηκε να παρουσιάσει με την ίδια ζέση, ούτε τις επιπτώσεις που αυτό είχε στη ζωή τους, ούτε τις συνθήκες με τις οποίες εργαζόντουσαν, ούτε την εξέλιξη της υπόθεσης που ήταν η δικαστική αθώωση τους. Εφ” όσον πιο πολύ πουλάει μια «βρώμικη» πουτάνα παρά μια αθωωμένη. Την ώρα που ταυτόχρονα κανείς σχεδόν δεν ασχολήθηκε με το πελατολόγιο των συγκεκριμένων γυναικών, που με δική του επιλογή, ενίοτε και εξαναγκασμό, προχώρησε σε σεξουαλική πράξη χωρίς προφυλάξεις.
Σε χοντρικές γραμμές, σύμφωνα με τη συγκεκριμένη διάταξη, οι αρχές μπορούν να συλλάβουν, και να υποβάλλουν σε υποχρεωτική εξέταση για λοιμώδη νοσήματα, οποιονδήποτε υποπτεύονται πως είναι φορέας τους στο όνομά της προστασίας της δημόσιας υγείας και καταπατώντας το θεμελιώδες ιατρικό δικαίωμα του ατόμου να δώσει τη συγκατάβαση του. Δε νομίζω πως είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό ποιοι είναι οι συνήθεις ύποπτοι για κάτι τέτοιο. Μετανάστες, εκδιδόμενοι, χρήστες ουσιών, διαφυλικοί, και εν γένει «διαφορετικοί». Ούτε το πόσοι άλλοι μπορούν να κατασκευαστούν ως ύποπτοι για πολλούς λόγους. Εκτός φυσικά των καθημερινών νοικοκυραίων, (ενίοτε πελατών των εκδιδομένων) οι οποίοι φαίνεται πως χάρη στη βαθιά χριστιανική τους πίστη, έχουν εμβολιαστεί με θεϊκή χάρη.
Με μια πρωτοφανής βλακείας στην καλύτερη, ή φασιστικής νοοτροπίας στη χειρότερη, διατύπωση (της διάταξης) που βάζει σε ένα τσουβάλι τα πάντα όλα σε ένα και νοικοκυρεμένα. Από την περίπτωση εθνικής πανδημίας, εύκολα μεταδιδόμενων από τον αέρα, θανατηφόρων νοσημάτων, όπως η πανώλη, η χολέρα, το H1N,1 μέχρι αυτή των δύσκολα μεταδιδόμενων, και αντιμετωπίσιμων, μη θανατηφόρων ιών όπως του HIV, του ιού που μπορεί να προκαλέσει AIDS. Δηλαδή συνδυάζοντας τα σενάρια ταινιών επιστημονικής φαντασίας, όπως αυτά που μια ολόκληρη χώρα κολλάει έναν τρομερό ιό που σκοτώνει τους ανθρώπους ή τους μετατρέπει σε ζόμπι, με την πραγματικότητα.
Για την ακρίβεια, χρησιμοποιώντας ένα τέτοιο σενάριο, που όπως στις ταινίες επιβάλλει την υποχρεωτική εξέταση και την δια βίας καραντίνα, ως λογική βάση που μέσα της περικλείει και τον HIV. Κι ενώ η διάταξη, αναφέρει ότι σε οποιαδήποτε τέτοια περίπτωση μπορεί να επιβληθεί ανεξαιρέτως υποχρεωτική εξέταση, νοσηλεία, θεραπεία και με σχετικές ενδείξεις, αποκλεισμός, δηλαδή καραντίνα, δεν μπαίνει καν τον κόπο να πει ποιες είναι οι ενδείξεις αυτές. Ακόμα χειρότερα, δεν αναφέρεται το ποιες είναι οι εξουσιοδοτημένες αρχές για την εφαρμογή όλων των παραπάνω. Αφήνοντας φυσικά, ανοιχτή την ανάμιξη της όχι ιδιαίτερα φημισμένης, για την λεπτότητα και την κοινωνική της ευαισθησία, αστυνομίας σε ένα ιδιαίτερο ιατρικό θέμα. Και τον χωρίς έλεγχο χειρισμό των υποθέσεων, τόσο μέσω αδικαιολόγητων συλλήψεων, όσο και δημοσιοποίησης των στοιχείων των συλληφθέντων όπως έχει ήδη συμβεί.
Οι συγκρίσεις με ολοκληρωτικά καθεστώτα, στα οποία οι αντιφρονούντες φυλακιζόντουσαν ή κλεινόντουσαν σε ψυχιατρικά ιδρύματα, με πρόσχημα πχ. τις σεξουαλικές τους επιλογές, δεν είναι υπερβολή. Ποιος, τι, πόσο εύκολα και με ποιον στόχο καθιστά κάποιον ύποπτο για φορέα θανατηφόρου νοσίματος; Και με ποια λογική ο ιός του HIV, που στην ιατρική βιβλιογραφία ανήκει πλέον στις χρόνιες και όχι στις θανατηφόρες παθήσεις εξομοιώνεται με την πανώλη; Και οι φορείς του με φορείς πανώλης; Τι καθιστά μια ομάδα επικίνδυνη ως προς την συμπεριφορά της; Και ταυτόχρονα καταζητούμενη; Κατά πόσο με ένα τέτοιο διάταγμα, ένας πολίτης που υποπτεύεται ότι μπορεί να είναι φορέας του HIV, θα υποβληθεί πλέον εθελοντικά σε τεστ για την ανίχνευση και την έγκαιρη αντιμετώπιση του χωρίς να φοβάται;
Πέρα από την βαθιά πολιτική επικινδυνότητα της, η συγκεκριμένη διάταξη είναι αυτή που στην ουσία αποτελεί από μόνη της, μέσα στη φασίζουσα λογική της και την ασάφειά της, «υγειονομική βόμβα».
Απομακρύνοντας πλήθος ανθρώπων που θα μπορούσαν να καταφύγουν σε ένα από τα ιατρεία ειδικών λοιμώξεων, μακριά από αυτά. Δυστυχώς, ο ιός του AIDS, αποδεικνύεται όπως και τόσα πολλά άλλα πράγματα, σε πολεμικά όπλα του συστήματος του επιφανειακά νοιάζεται για τη μακροημέρευση των πολιτών του. Και ναζιστικό αστεράκι κατηγοριοποίησης και στιγματισμού σε ένα μελλοντικό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Σε μια πρωτοφανή κίνηση του νέου Υπουργού Υγείας, που καταδικάστηκε ακόμα και από την τιμημένη με Νόμπελ, Φρανσουά Μπαρ Σινουσί, Προέδρου της Διεθνούς Επιστημονικής Κοινότητας Γιατρών και Ερευνητών του HIV/ΑΙDS, η οποία στην πρόσφατη ομιλία της στο Παγκόσμιο Ιατρικό Συνέδριο για το HIV/AIDS, στην Κουάλα Λουμπούρ, ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Όπως επαναλαμβάνουμε εδώ και χρόνια δεν γίνεται να υπάρξει τέλος στην επιδημία του HIV/AIDS αν παράλληλα δεν κάνουμε βήματα στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων… Ως Πρόεδρος της Διεθνούς Επιστημονικής Κοινότητας HIV/AIDS καταδικάζω αυτή την κίνηση της Ελληνικής Κυβέρνησης…Οι υποχρεωτικές εξετάσεις για HIV και καταναγκαστικές προσαγωγές το μόνο που θα προκαλέσουν είναι την αύξηση των κρουσμάτων στη χώρα».
Τη στιγμή, που ο «επίσημος» προστάτης τόσο των φορέων του HIV, όσο και του συνόλου του πληθυσμού, το περιβόητο πλέον για όλους τους λάθος λόγους ΚΕΕΛΠΝΟ, που είχε δώσει τις ευλογίες του πέρσι όσον αφορά τη δημοσιοποίηση των φωτογραφιών των ιερόδουλωνχαρακτήρισε την εφαρμογή της διάταξης «επιβεβλημένη». Λογική αντίδραση από έναν κρατικό οργανισμό που ονομάζεται Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, αλλά μάλλον αντιλαμβάνεται τα αρχικά της ονομασίας του, ως Κέντρο Εξόντωσης και Περιθωριοποίησης Νοσούντων.