Αλήθειες και ψέματα για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο

Η κατάθεση του «αντιρατσιστικού νομοσχεδίου» στη βουλή έχει καταντήσει γεφύρι της Άρτας.

Από τη μια ο υπουρ­γός Δι­καιο­σύ­νης Α. Ρου­πα­κιώ­της το έχει ανά­γει σε μη­τέ­ρα όλων των μαχών, που τα κόμ­μα­τα του «συ­νταγ­μα­τι­κού τόξου» οφεί­λουν να δώ­σουν με το ρα­τσι­σμό και τη Χρυσή Αυγή.
Από την άλλη η ΝΔ έχει μπλο­κά­ρει δύο φορές την κα­τά­θε­ση του νο­μο­σχε­δί­ου, επι­κα­λού­με­νη τε­χνι­κά προ­βλή­μα­τα (π.χ. ότι δεν έχει πε­ρά­σει από το Γε­νι­κό Λο­γι­στή­ριο του Κρά­τους και τη Γε­νι­κή Γραμ­μα­τεία της κυ­βέρ­νη­σης) ή διαρ­ρέ­ο­ντας πως αντι­δρούν κύ­κλοι της εκ­κλη­σί­ας και του στρα­τού.
Κι ενώ η ομό­θυ­μη πρό­θε­ση της τρι­κομ­μα­τι­κής κυ­βέρ­νη­σης υπο­τί­θε­ται πως είναι να απο­μο­νω­θούν οι ρα­τσι­στές θε­σμι­κά μέσω του νόμου, στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, με τις πα­λι­νω­δί­ες της κυ­βέρ­νη­σης, οι φα­σί­στες εμ­φα­νί­ζο­νται στο ρόλο του ρυθ­μι­στή, καθώς πιέ­ζουν την κυ­βέρ­νη­ση,  αντι­δρώ­ντας στην «άδικη
δίωξη» που τους στο­χεύ­ει.
Με δυο λόγια, οι μέχρι σή­με­ρα χει­ρι­σμοί στο όνομα του αντι­ρα­τσι­στι­κού νόμου προ­σφέ­ρουν εξαι­ρε­τι­κές υπη­ρε­σί­ες στους ρα­τσι­στές και τους φα­σί­στες. Ας δούμε όμως την ουσία του προ­βλή­μα­τος.
Οι νόμοι και η εφαρ­μο­γή τους
Μια γε­νι­κή αρχή για τη νο­μο­θε­σία του αστι­κού κρά­τους λέει πως υπάρ­χουν κάθε εί­δους δια­τά­ξεις. Όμως εφαρ­μό­ζο­νται κατά πε­ρί­πτω­ση, με τρόπο που κάθε φορά βο­λεύ­ει την οι­κο­νο­μι­κή εξου­σία και τους μη­χα­νι­σμούς που την υπη­ρε­τούν. Η μόνη πε­ρί­πτω­ση αυτή η γε­νι­κή αρχή να ανα­τρα­πεί είναι το κί­νη­μα να ανα­γκά­σει τους «από πάνω» για το αντί­θε­το.
Τυ­πι­κά πα­ρα­δείγ­μα­τα προ­σαρ­μο­γής των νόμων στις ανά­γκες των «από πάνω» είναι η εφαρ­μο­γή τεσ­σά­ρων επι­στρα­τεύ­σε­ων σε απερ­γούς το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα, με βάση νο­μο­θε­σία που επι­κα­λεί­ται έκτα­κτες συν­θή­κες (πό­λε­μο, φυ­σι­κές κα­τα­στρο­φές ή κίν­δυ­νο για τη δη­μό­σια υγεία).
Στην πρό­σφα­τη πε­ρί­πτω­ση των κα­θη­γη­τών έφτα­σαν στο γε­λοίο ση­μείο να επι­κα­λού­νται ως πρό­βλη­μα δη­μό­σιας υγεί­ας την πι­θα­νό­τη­τα «κλο­νι­σμού της ψυ­χι­κής υγεί­ας των μα­θη­τών». Παρ’ όλα αυτά για το Συμ­βού­λιο της Επι­κρα­τεί­ας η προ­φα­νής αβα­σι­μό­τη­τα αυτού του επι­χει­ρή­μα­τος δεν ήταν αρ­κε­τή για να ανα­στεί­λει την επι­στρά­τευ­ση, απο­δε­χό­με­νο τα ασφα­λι­στι­κά μέτρα της ΟΛΜΕ.
Από την άλλη μεριά, την ώρα που η μνη­μο­νια­κή ανερ­γία και η φτώ­χεια οδη­γεί κόσμο να ψά­χνει στα σκου­πί­δια για να φάει ή να αυ­το­κτο­νεί, αυτά δεν απο­τε­λούν πρό­βλη­μα δη­μό­σιας υγεί­ας, ώστε να χα­ρι­στούν δά­νεια στους φτω­χούς ή να επι­τα­χθούν απο­θή­κες εται­ριών τρο­φί­μων και να μοι­ρα­στούν δω­ρε­άν τρό­φι­μα στους άπο­ρους.
Αντι­ρα­τσι­στι­κή νο­μο­θε­σία
Οι αντι­ρα­τσι­στι­κοί νόμοι δεν ξε­φεύ­γουν από αυτόν το γε­νι­κό κα­νό­να. Μέχρι σή­με­ρα το ελ­λη­νι­κό κρά­τος δεν στε­ρού­νταν αντι­ρα­τσι­στι­κής νο­μο­θε­σί­ας. Ο νόμος 927/1979 και το άρθρο 39 παρ. 4 του νόμου 2910/2001 δεν πε­ριεί­χαν τόσο βα­ριές ποι­νές, ούτε συ­μπε­ρι­λάμ­βα­ναν όλες τις εκ­δο­χές του σχε­δί­ου νόμου Ρου­πα­κιώ­τη. Μπο­ρού­σαν όμως κάλ­λι­στα να χρη­σι­μο­ποι­η­θούν σε χι­λιά­δες κα­τα­γε­γραμ­μέ­νες ρα­τσι­στι­κές επι­θέ­σεις και ιδιαί­τε­ρα σε με­ρι­κές δε­κά­δες γνω­στούς δρά­στες (οι πε­ρισ­σό­τε­ροι χρυ­σαυ­γί­τες) που πα­ρα­πέ­μπο­νται στα δι­κα­στή­ρια.
Στη συ­ντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία των πε­ρι­πτώ­σε­ων αυτών όμως, οι ρα­τσι­στές δρά­στες δεν κα­τη­γο­ρή­θη­καν με βάση το ρα­τσι­στι­κό τους κί­νη­τρο. Έτσι αφή­νε­ται ορ­θά­νοι­χτο το πα­ρά­θυ­ρο να τη σκα­που­λά­ρουν, επι­κα­λού­με­νοι μο­νί­μως πα­ρα­μύ­θια πως δέ­χτη­καν πρώ­τοι επί­θε­ση από τα θύ­μα­τά τους, πως σκό­τω­σαν άν­θρω­πο γιατί τους έκλει­σαν το δρόμο με­τα­νά­στες και αυτοί εκνευ­ρί­στη­καν, συ­νε­πλά­κη­σαν κλπ. Ακόμα και οι εγκλη­μα­τί­ες μπρά­βοι της Μα­νω­λά­δας επι­κα­λέ­στη­καν την αυ­το­ά­μυ­να.
Κατά δια­βο­λι­κή «σύμ­πτω­ση», τις μόνες πε­ρι­πτώ­σεις εφαρ­μο­γής των υπαρ­χό­ντων αντι­ρα­τσι­στι­κών δια­τά­ξε­ων, που ισχύ­ουν για δε­κα­ε­τί­ες, τις εί­χα­με με­σού­σης της συ­ζή­τη­σης για το νέο αντι­ρα­τσι­στι­κό νόμο μόλις πριν λίγες εβδο­μά­δες σε δύο πε­ρι­πτώ­σεις φα­σι­στών. Πρό­κει­ται για τρα­γι­κές εξαι­ρέ­σεις που επι­βε­βαιώ­νουν τον κα­νό­να της συ­γκά­λυ­ψης του χα­ρα­κτή­ρα των φα­σι­στι­κών εγκλη­μά­των από αστυ­νο­μία και δι­κα­στι­κές αρχές.
Ούτε καν στην οφθαλ­μο­φα­νή πε­ρί­πτω­ση των ρα­τσι­στών φο­νιά­δων του Σαχ­ζάντ Λουκ­μάν στα Πε­τρά­λω­να, που ομο­λό­γη­σαν τη δο­λο­φο­νία και είχαν στο σπίτι τους πάκα με φυλ­λά­δια της Χρυ­σής Αυγής, η δίωξη δεν συ­μπε­ριέ­λα­βε ρα­τσι­στι­κό κί­νη­τρο.
Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, η ανοχή και κά­λυ­ψη των επι­θέ­σε­ων των Χρυ­σαυ­γι­τών από «Προ­στά­τες του Πο­λί­τη», σε αντί­θε­ση π.χ. με το ανε­λέ­η­το κυ­νη­γη­τό των με­τα­να­στών στα πλαί­σια του «Ξέ­νιου Δία», απο­τε­λεί συ­στα­τι­κό στοι­χείο της δρά­σης των υπαλ­λή­λων του κ. Δέν­δια, που σε με­γά­λα πο­σο­στά ψή­φι­σαν τη Χρυσή Αυγή. Αυτό δεν πρό­κει­ται να αλ­λά­ξει με την ψή­φι­ση κά­ποιου αυ­στη­ρό­τε­ρου αντι­ρα­τσι­στι­κού νόμου.
Το ίδιο ισχύ­ει και για τα δι­κα­στή­ρια που ως τώρα έχουν εκ­δώ­σει χι­λιά­δες απο­φά­σεις απέ­λα­σης με­τα­να­στών. Στους με­τα­νά­στες κα­τη­γο­ρού­με­νους για ποι­νι­κές υπο­θέ­σεις εξα­ντλούν την αυ­στη­ρό­τη­τά τους, γε­μί­ζο­ντας τις φυ­λα­κές από αν­θρώ­πους με πο­λυ­ε­τείς κα­θείρ­ξεις. Όμως στην πε­ρί­πτω­ση π.χ. του μα­χαι­ρώ­μα­τος πρό­σφυ­γα, στην οποία εμπλέ­κε­ται η Χρυ­σαυ­γί­τισ­σα Σκορ­δέ­λη, της έχουν ήδη δοθεί εφτά ανα­βο­λές και κυ­κλο­φο­ρεί ελεύ­θε­ρη.
Ο Κα­σι­διά­ρης αθω­ώ­θη­κε για το μα­χαί­ρω­μα με­τα­πτυ­χια­κού φοι­τη­τή, καθώς αμ­φι­σβη­τή­θη­κε η αξιο­πι­στία αυ­το­πτών μαρ­τύ­ρων, ενώ Χρυ­σαυ­γί­της στη Βέ­ροια, που έκανε γυα­λιά καρ­φιά κα­φε­νείο, κα­τα­δι­κά­στη­κε σε ελα­φρύ­τε­ρη ποινή από τον αμυ­νό­με­νο κα­φε­τζή. Ο κα­τά­λο­γος δυ­στυ­χώς είναι μα­κρύς...
Υπο­κρι­σία
Το έδα­φος στο οποίο κι­νού­νται η εκτε­λε­στι­κή και δι­κα­στι­κή εξου­σία το κα­θο­ρί­ζουν οι ρα­τσι­στι­κές πο­λι­τι­κές κυ­βέρ­νη­σης και Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης, που γε­μί­ζουν στρα­τό­πε­δα συ­γκέ­ντρω­σης με χι­λιά­δες αθώ­ους με­τα­νά­στες και ο απρο­κά­λυ­πτος ρα­τσι­σμός των ΜΜΕ, που βρί­ζουν νυ­χθη­με­ρόν τους εγκλη­μα­τί­ες «λαθρο»-με­τα­νά­στες.
Αν εφαρ­μο­ζό­ταν η διά­τα­ξη του νόμου Ρου­πα­κιώ­τη περί ποι­νι­κής ευ­θύ­νης για «πρό­κλη­ση μί­σους με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρη­σκεία» κλπ, πολλά στε­λέ­χη της ΝΔ θα έπρε­πε να βρί­σκο­νται στο εδώ­λιο του κα­τη­γο­ρου­μέ­νου, με προ­ε­ξάρ­χο­ντες τους Κρα­νι­διώ­τη, Ψω­μιά­δη και σία.
Το ίδιο θα ίσχυε για πολ­λούς τα­γούς της ορ­θο­δο­ξί­ας, που εξα­πο­λύ­ουν κη­ρύγ­μα­τα μί­σους κατά των μου­σουλ­μά­νων και άλλων «αι­ρε­τι­κών», όπως π.χ. οι μάρ­τυ­ρες του Ιε­χω­βά.
Αξιω­μα­τι­κοί του στρα­τού θα έπρε­πε να λο­γο­δο­τή­σουν στη δι­καιο­σύ­νη για ρα­τσι­στι­κά τρα­γού­δια του τύπου «το αίμα σου θα χύσω γου­ρού­νι αλ­βα­νέ», που χρη­σι­μο­ποιούν στην εκ­παί­δευ­ση των φα­ντά­ρων ή όπως εκεί­να που τρα­γου­δού­σαν οι ΟΥ­Κά­δες σε πα­ρέ­λα­ση στην Αθήνα πριν λίγα χρό­νια.
Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα το ρα­τσι­στι­κό μίσος απο­τε­λεί τμήμα του ανα­γκαί­ου πο­λυ­ε­πί­πε­δου εθνι­κι­στι­κού ντο­πα­ρί­σμα­τος του νε­ο­ελ­λη­νι­κού έθνους-κρά­τους και αυτή είναι η πραγ­μα­τι­κή αιτία που οι αντι­δρά­σεις της Χρυ­σής Αυγής και των ακρο­δε­ξιών της ΝΔ πιά­νουν τόπο στο επι­τε­λείο Σα­μα­ρά. Γι’ αυτό άλ­λω­στε 84 βου­λευ­τές της ΝΔ κα­τέ­θε­σαν πρό­σφα­τα ρα­τσι­στι­κό σχέ­διο ρύθ­μι­σης περί απο­κλει­σμού των «αλ­λο­γε­νών Ελ­λή­νων» από τις ένο­πλες δυ­νά­μεις και τα σώ­μα­τα ασφα­λεί­ας, ακο­λου­θώ­ντας κατά πόδας τη Χρυσή Αυγή.
Επι­πρό­σθε­τα, οι σχέ­σεις αγά­πης της ΝΔ με το εκλο­γι­κό ακρο­α­τή­ριο των ψη­φο­φό­ρων της Χρυ­σής Αυγής δεν πρέ­πει να δια­τα­ρα­χθούν. Γι’ αυτό οι τρεις βου­λευ­τές της ΝΔ που ψή­φι­σαν –τάχα εκτός γραμ­μής– ενά­ντια στην άρση ασυ­λί­ας του Κα­σι­διά­ρη, αυ­ξή­θη­καν πρό­σφα­τα σε καμιά 50ριά που ψή­φι­σαν υπέρ της άρσης ασυ­λί­ας του βου­λευ­τή του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Τα­τσό­που­λου, μετά από μή­νυ­ση και αγωγή ενα­ντί­ον του από Χρυ­σαυ­γί­τες.
Η θε­ω­ρία των δύο άκρων επι­χει­ρεί να κα­λύ­ψει πο­λι­τι­κά την κα­ρα­μπι­νά­τη ακρο­δε­ξιά στρο­φή της ΝΔ. Γι’ αυτό ο Κε­δί­κο­γλου έφτα­σε να κα­τη­γο­ρεί τις προη­γού­με­νες μέρες τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ για «πρα­κτι­κές Χρυ­σής Αυγής», με αφορ­μή την απο­βο­λή του νε­ο­να­ζί βου­λευ­τή Ηλιό­που­λου από τον αντι­πρό­ε­δρο της βου­λής Δρα­γα­σά­κη.
Γι’ αυτό ο γραμ­μα­τέ­ας της κοι­νο­βου­λευ­τι­κής ομά­δας της ΝΔ Τρα­γά­κης, σε πρό­σφα­τες δη­λώ­σεις του, «υπε­ρα­σπί­στη­κε» τον αντι­ρα­τσι­στι­κό νόμο, λέ­γο­ντας ψέ­μα­τα πως «με βάση το νόμο αυτό θα μπο­ρού­σαν να διω­χθούν οι αναρ­χι­κοί που κα­τέ­λα­βαν το πα­νε­πι­στή­μιο και κα­τέ­βα­σαν την ελ­λη­νι­κή ση­μαία, ανε­βά­ζο­ντας την αναρ­χι­κή».
Βλέ­πο­ντας όλα αυτά, κα­νείς δεν μπο­ρεί να απο­κλεί­σει ως αβά­σι­μους τους φό­βους του ΚΚΕ πως ο νόμος Ρου­πα­κιώ­τη μπο­ρεί να ανοί­ξει την πόρτα για ποι­νι­κο­ποί­η­ση των ιδεών και της Αρι­στε­ράς στο άμεσο μέλ­λον.
Κί­νη­μα
Το μα­ζι­κό κί­νη­μα είναι η μόνη πραγ­μα­τι­κή δύ­να­μη που μπο­ρεί να στα­μα­τή­σει τις ρα­τσι­στι­κές επι­θέ­σεις, να απο­μο­νώ­σει όσους «διε­γεί­ρουν σε βιαιο­πρα­γί­ες ή μίσος» και να ανα­γκά­σει τους φα­σί­στες της Χρυ­σής Αυγής να κρυ­φτούν προς το παρόν στα γρα­φεία τους και στο μέλ­λον στα σπί­τια τους. Αυτό ήδη έχει γίνει σε εκα­το­ντά­δες πε­ρι­πτώ­σεις ανά τη χώρα, όπου οι Χρυ­σαυ­γί­τες εμπο­δί­στη­καν να χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν τα νο­σο­κο­μεία, τους δρό­μους και τις πλα­τεί­ες μας, για να σπεί­ρουν το ρα­τσι­στι­κό τους δη­λη­τή­ριο από μα­ζι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις κα­τοί­κων, ερ­γα­ζο­μέ­νων και νέων.
Παρά το γε­γο­νός, βέ­βαια, πως η αστυ­νο­μία όχι μόνο δεν χρη­σι­μο­ποί­η­σε τις υπάρ­χου­σες αντι­ρα­τσι­στι­κές δια­τά­ξεις για να στα­μα­τή­σει τους Χρυ­σαυ­γί­τες, αλλά αντι­θέ­τως πολ­λές φορές συ­ντά­χθη­κε μαζί τους ενά­ντια στους αντι­φα­σί­στες, όπως στην πε­ρί­πτω­ση των βα­σα­νι­σμών των 15 στη ΓΑΔΑ.
Το κί­νη­μα χρειά­ζε­ται να ενι­σχυ­θεί και να διευ­ρυν­θεί και απο­τε­λεί τη μόνη εγ­γύ­η­ση πως και η αστυ­νο­μία και οι δι­κα­στές θα ανα­γκά­ζο­νται να μην κα­λύ­πτουν ρα­τσι­στι­κά εγκλή­μα­τα. Η Αρι­στε­ρά οφεί­λει να δώσει πολύ με­γα­λύ­τε­ρη ση­μα­σία σε αυτόν τον πα­ρά­γο­ντα, παρά στη θε­σμι­κή κα­το­χύ­ρω­ση του «αντι­ρα­τσι­σμού».
Απέ­να­ντι στους Κα­σι­διά­ρη­δες, αλλά και σε κάθε εί­δους Κρα­νι­διώ­τες, Στα­μά­τη­δες και Μπαλ­τά­κους μέσα στη βουλή, η Αρι­στε­ρά θα μπο­ρού­σε ακόμα και να ψη­φί­σει επί της αρχής έναν αντι­ρα­τσι­στι­κό νόμο (αν πρό­κει­ται πραγ­μα­τι­κά για τέ­τοιον) για να δώσει το πο­λι­τι­κό στίγ­μα της αντι­πα­ρά­θε­σης με την ακρο­δε­ξιά πο­λυ­κα­τοι­κία.
Όμως την ίδια ώρα θα χρεια­στεί να κα­ταγ­γέλ­λει την τρι­κομ­μα­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση για κά­λυ­ψη-από­κρυ­ψη των φα­σι­στών, για ρα­τσι­σμό και γε­νο­κτο­νία κατά των φτω­χών και των ερ­γα­ζο­μέ­νων.
Απαι­τεί­ται από την Αρι­στε­ρά άμεσα να κα­τα­πο­λε­μή­σει τις εγ­γε­νείς αυ­τα­πά­τες τμη­μά­των της σε σχέση με τη δυ­να­τό­τη­τα απά­ντη­σης στο φα­σι­σμό από ένα υπο­τι­θέ­με­νο δη­μο­κρα­τι­κό τόξο που θα ανα­πτυ­χθεί τάχα μαζί με μνη­μο­νια­κούς σο­σιαλ­φι­λε­λεύ­θε­ρους (ΠΑΣΟΚ–ΔΗΜΑΡ) και ανύ­παρ­κτους «φι­λε­λεύ­θε­ρους» της ακρο­δε­ξιάς ΝΔ. Το θρί­λερ του αντι­ρα­τσι­στι­κού νόμου απο­δει­κνύ­ει χωρίς καμία αμ­φι­σβή­τη­ση πόσο μα­κριά νυ­χτω­μέ­νες είναι αυτές οι θε­ω­ρί­ες.