Παθογενής εκπροσώπηση

του Ανδρέα Πετρουλάκη09/02/2011




Διαβάστε επίσης
Η σύρραξη της άσπρης μπλούζας


O Πρόεδρος των φαρμακοποιών ζήτησε από την τηλεόραση να πληρώνει το ΙΚΑ τους φαρμακοποιούς μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Το αίτημα φαίνεται λογικό και απευθύνεται στον Διοικητή του ΙΚΑ και τον Υφυπουργό Εργασίας. Υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια. Λίγους μήνες πριν, ολοκληρώθηκε η 6ετής θητεία του ίδιου ως Υποδιοικητή και στη συνέχεια Διοικητή του ΙΚΑ
και μάλιστα επί δύο κυβερνήσεων και κατά τα φαινόμενα δεν τον απασχόλησε τότε να πληρώνονται οι φαρμακοποιοί εμπρόθεσμα. Μάλιστα, μεταξύ των συνομιλητών του την εποχή εκείνη που μιλούσε από την πλευρά της εξουσίας ήσαν και οι δύο πολιτικοί προς τους οποίους απευθύνεται σήμερα το αίτημα και οι οποίοι τότε μιλούσαν στο όνομα των εργαζομένων ως συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι και δεν είμαι σίγουρος αν τώρα που βρίσκονται στην εξουσία φροντίζουν να υλοποιήσουν αυτά που ζητούσαν ως συνδικαλιστές.

Ο Αντιπρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου ξημεροβραδιάζεται στην κατάληψη του Υπουργείου Υγείας και στα κανάλια διατρανώνοντας τα αιτήματα των απεργών προς την ανάλγητη εξουσία. Λογικό και αυτό. Η λεπτομέρεια εδώ βρίσκεται στο γεγονός ότι ο Αντιπρόεδρος είναι ο Δήμαρχος Αμαρουσίου, επιτυχημένος κατά τεκμήριο αφού επανεξελέγη και σίγουρα πολύ απασχολημένος ώστε να εργάζεται και ως γιατρός άρα και να μπορεί να εκπροσωπεί γιατρούς. Είναι σίγουρο ότι και ο ίδιος θα έχει εκπροσωπήσει την πλευρά της πολιτείας σε διαπραγματεύσεις με συνδικαλιστές συμβασιούχους του Δήμου και θα το ξανακάνει. Και στο απώτερο μέλλον, με τέτοια προβολή, καθόλου απίθανο να τον δούμε και βουλευτή ή και Υπουργό Υγείας να διαπραγματεύεται με τους απεργούς συνδικαλιστές γιατρούς κατά το πρότυπο του Νικήτα Κακλαμάνη που δοξάστηκε και στους δύο ρόλους. ΄Η μάλλον και στους τρείς.

Τί είναι τελικά η ιδιότητα του συνδικαλιστή; Ένας ρόλος; Ένα κουστούμι της συγκυρίας; Ή μήπως η ανάγκη των ίδιων προσώπων να βρίσκονται στο προσκήνιο κάτω από οποιαδήποτε ιδιότητα; Είναι δυνατόν να εκπροσωπεί τους εργαζόμενους κάποιος ξένος στην καθημερινή εργασία τους; Κάποιος που μεταπηδά με ευκολία στην αντιπέρα όχθη; Κάποιος που έχοντας εξασφαλίσει διαρκή συνδικαλιστική άδεια απέχει επί χρόνια από το εργασιακό περιβάλλον; Που έχοντας εξασφαλίσει υψηλά εισοδήματα ο ίδιος από την ex officio συμμετοχή του σε Διοικητικά Συμβούλια καλεί τους εργαζόμενους των 600 ευρώ να απεργήσουν, όντας αποξενωμένος από την ψυχολογία και τους φόβους τους;

Καλά λέει ο Πρόεδρος του ΣΕΒ ότι με τέτοιες συνδικαλιστικές νοοτροπίες εμποδίζονται οι επενδύσεις και η δημιουργία θέσεων εργασίας. Αλήθεια αυτός εκπροσωπεί συναδέλφους του; Πριν λίγα χρόνια πούλησε την επιχείρησή του αντί 500 εκατομμυρίων και δεν επανήλθε στις επιχειρήσεις. Ούτε επένδυσε τα χρήματα, ούτε δημιούργησε θέσεις εργασίας. Ραντιέρης, εκπροσωπεί μια κοινωνική ομάδα, των βιομηχάνων, στην οποία ο ίδιος δεν ανήκει. Η παθογένεια της εκπροσώπησης μοιάζει να είναι κάθετη.