Γράψαμε ήδη πριν για την  παρέμβαση για το Καστελόριζο, την ελληνική ΑΟΖ και τις απειλές της Τουρκίας ενόψει ερευνών για υδρογονάνθρακες  του διακεκριμένου αμερικανού αναλυτή κ. Ντάνιελ Πάιπς ( Daniel Pipes), Διευθυντή του Φόρουμ Μέσης Ανατολής  και συντάκτη του Middle East Quarterly καθώς και συνεργάτη του Ινστιτούτου «Hoover» στο  πανεπιστήμιο  Stanford των ΗΠΑ.
Ηταν η μία από τις δύο παρεμβάσεις του σε λίγες ημέρες για την περιοχή- η άλλη ήταν για τους κινδύνους που δημιουργεί συνολικά η Τουρκία για την Δύση.
Η δευτερη παρέμβασή του έγινε στο ξενοδοχείο Κάπιταλ Χίλτον, που βρίσκεται πολύ κοντά στον Λευκό Οίκο, και που διοργάνωσε το Ελληνο-Αμερικανικό Ινστιτούτο (AHI).  Το θέμα του πολιτικού φόρουμ, όπου μίλησαν αρκετοί,  ήταν «Η εξέλιξη της Τουρκικής πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο – οι επιπτώσεις στα Αμερικανικά συμφέροντα».
Ο κ.  Πάιπς  επισήμανε οι αλλαγές στην Τουρκία μετά την ανάληψη της εξουσίας το 2002 από το κόμμα AKP του Ερντογάν δημιουργούν πολλές ερωτήματα για τις επιδιώξεις και πολιτικές της χώρας. Ο  Ερντογάν θέλει να αλλάξει την επανάσταση του Ατατούρκ και να οδηγήσει την Τουρκία μακριά από τη κοσμικότητα και τη Δύση καθώς επεκτείνει τις νεο-Οθωμανικές βλέψεις της χώρας, είπε. Μίλησε για το ρόλο του Κινήματος Γκιουλέν (Gulen), τον αυξανόμενο έλεγχο πάνω στη δημόσια υπηρεσία και την αστυνομία, τον αυξανόμενο αριθμό δημοσιογράφων στις φυλακές,  και την φυλάκιση ανώτερων στρατιωτικών αξιωματούχων για την συνωμοσία Εργκένεκον.

Επίσης αναφέρθηκε και στο αυξανόμενο αντι-Αμερικανικό αίσθημα της τουρκικής κοινής γνώμης. Οι νεο-Οθωμανικές βλέψεις της Αγκυρας τώρα επεκτείνονται και σε επεμβάσεις στα πολιτικά θέματα του Ιράκ, στις κουρδικές περιοχές στο Ιράκ, την αλλαγή πολιτικής σε σχέση με τη Συρία, την υποστήριξη σε Χαμάς και Χεζπολλάχ και εχθρότητες εναντίον του Ισραήλ.
Δημιουργεί νέες απειλές εναντίον Κύπρου,  ΕΕ, Γαλλίας, Γερμανίας κ.α. Αφού προέβλεψε κατάρρευση της οικονομίας της, ο ομιλητής αναφέρθηκε σε παραδείγματα  πρόσφατης αντι-δυτικής τουρκικής συμπεριφοράς όπως στρατιωτικές ασκήσεις με τη Κίνα, συνεργασία μεταξύ τραπεζών Τουρκίας και Ιράν για να προσπεράσουν τα δυτικά εμπάργκο, και συνεργασία με τη Βραζιλία σε σχέση με πυρηνικό υλικό προς το Ιράν. Αφού στάθηκε αναλυτικότερα στα θέματα ο ομιλητής υπέδειξε και ως πιθανή μια σύγκρουση Ιράν – Τουρκίας καθώς οι δύο χώρες ανταγωνίζονται για την ηγεσία του ισλαμικού Κόσμου.
Εκλεισε δε την αναφορά του – και εδώ είναι το …ζουμί- εκφράζοντας αμφιβολίες κατά πόσο η Τουρκία, δεδομένων των πρόσφατων αντι-δυτικών πολιτικών της,  πρέπει να παραμείνει στο ΝΑΤΟ…
Τα διαβάζει και τα συνεκτιμά όλα αυτά κανείς εδώ;