Στη
σημερινή συγκυρία είναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις αποτελεσματικά το
ψέμα. Πόσο μάλλον όταν αυτό παρουσιάζεται ως αλήθεια από έντυπα τα
όποια έχουν αναλάβει… (αλήθεια, με το αζημίωτο;) τη διάσωση της χώρας
από τον κίνδυνο της κατάρρευσης. Σας παρακαλώ, λοιπόν, να με βοηθήσετε να πω και εγώ τη δική μου ιστορία, ώστε να αποκαλυφθεί το ψέμα και η μεθόδευση που στόχο έχει τη συκοφαντία του προσώπου μου, τη φίμωση μου και έμμεσα τον εκφοβισμό μου και άλλων που θα ήθελαν να μου δώσουν βήμα να πω τις απόψεις μου
Αναφέρομαι σε έντυπα που κάνουν πραγματικό αγώνα να συνετίσουν τους πολίτες οι οποίοι δεν λένε να δουν τον «σωστό δρόμο», να τον ακολουθήσουν και «να στηρίξουν, χωρίς ερωτήματα και επιφυλάξεις, την τιτάνια μάχη» της σημερινής Κυβέρνησης συνεργασίας «να σώσει» τη χώρα.
Αναμφίβολα, η ναυαρχίδα αυτών των εντύπων είναι το «Βήμα της Κυριακής». Θεματοφύλακας όλων αυτών των αξιών που διαπερνούν τις ηγεσίες και τους στενούς τους συνεργάτες που μας κάνουν την χάρη, σε συνεργασία με αντίστοιχους τους και ομοιόβαθμους τους στη Γερμανία και αλλού, να μας κυβερνούν.
Στο φύλλο της Κυριακής της 4ης Μαΐου, στη στήλη «ΒΗΜΑματοδότης», με τίτλο «Βαθύ ΠαΣοΚ και ΣΥΡΙΖΑ»,
αναφέρει, η διεύθυνση της εφημερίδας υποθέτω αφού με περισσή λεβεντιά δεν υπογράφει κανείς δημοσιογράφος, και τα εξής:
«Η ιστορία που θα σας διηγηθώ αφόρα δυο πρόσωπα που είχαν δράση επί εποχής του πάλε πότε βαθέως ΠαΣοΚ και τα όποια συναντήθηκαν και πάλι στην αυλή του …ΣΥΡΙΖΑ.» Το ένα πρόσωπο είναι ο Δημήτρης Τζιώτης, ο οποίος, σύμφωνα με την εφημερίδα, έχει αναλάβει «την προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ».
Το άλλο πρόσωπο είναι, σύμφωνα πάντα με την εφημερίδα, ο υποφαινόμενος.
«Ο άλλος στην ίδια ιστορία με τους παλιούς σκληρούς πασόκους είναι ο δημοσιογράφος κ. Ι. Ρουμπάτης , πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο οποίος λέγεται ότι συνεργάζεται με την εταιρεία του κ. Τζιώτη εμπλουτίζοντας την προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ στα τηλεοπτικά κανάλια. Αναζητούν επί πλέον, μου λένε, και …επικοινωνιολόγους και λογογράφους».
Το «Βήμα της Κυριακής» λέει ψέματα. Τόσο απλά.
Θα μπορούσε ο ανώνυμος συντάκτης του σημειώματος να μην οδηγηθεί στο ψέμα με έναν απλό τρόπο. Να σηκώσει το τηλέφωνο του και να με ρωτήσει αν το ρεπορτάζ του είναι σωστό. Το ίδιο θα μπορούσε να κάνει και ο Διευθυντής της εφημερίδας. Τότε, όμως, η εφημερίδα δεν θα μπορούσε «να μας διηγηθεί μια ιστορία», όπως μας υπόσχεται στην αρχή του σημειώματος. Το τηλεφώνημα δεν θα της/τους επέτρεπε , με υπονοούμενα και μισόλογα, να με συκοφαντήσουν.
Γιατί αυτό ακριβώς κάνουν. Με συκοφαντούν γιατί γνωρίζουν ότι δεν έχω οποιαδήποτε έμμισθη σχέση με την εταιρεία του κ. Τζιώτη. Γνωρίζουν, επίσης, ότι με συκοφαντούν με τη χρήση του ρήματος «εμπλουτίζω» γιατί δεν έχω καμία οικονομική σχέση με το Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Η εφημερίδα γνωρίζει ότι σε θέματα που αφορούν στην Ευρώπη, την Ευρωπαϊκή Ένωση, την εξωτερική πολιτική, τη γεωπολιτική και τη στρατηγική έχω άποψη. Όχι μονό από τις εμπειρίες μου ως δημοσιογράφος άλλα και από τις σπουδές μου σε ένα από τα καλυτέρα ξένα πανεπιστήμια για αυτά τα θέματα, το Johns Hopkins University. Για πολλά χρόνια, άλλωστε, ΤΟ ΒΗΜΑ με πλήρωνε -- πολύ ικανοποιητικά-- και εδώ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, για να γραφώ στα πρωτοσέλιδά του τις πληροφορίες μου και τις αναλύσεις μου. Ο αείμνηστος Λέων Καραπαναγιώτης με τίμησε αναθέτοντας μου αυτά τα καθήκοντα.
Θα διηγηθώ εγώ λοιπόν μια ιστορία στους συντάκτες του σημειώματος. Σε θέματα της ειδικότητας μου, όταν μου ζητείται, δίνω την άποψη μου στο Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και τον Πρόεδρο του. Το ίδιο θα έκανα αν μου το ζητούσε οποιοδήποτε κόμμα της Αριστεράς.
Αν αυτό ενοχλεί τους συντάκτες ή τους υποβολείς του σημειώματος για το πρόσωπο μου, ας «καταπιούν ξύδι» -- όπως έλεγε και η μακαρίτισσα η μάνα μου. Αυτή η ενόχληση δεν αποτελεί, όμως, δικαιολογία για τη συκοφαντία που διαπράττουν.
Και κάτι για να τελειώσει αυτή η ιστορία: Είναι παρά πολλοί οι άνθρωποι που για δεκαετίες αγωνιστήκαν από τις γραμμές αυτού που η εφημερίδα αποκαλεί σκωπτικά και ενδεχομένως απαξιωτικά «βαθύ ΠαΣοΚ». Αυτοί οι άνθρωποι δεν ξεχνούν τα πρωτοσέλιδα που για ολόκληρα χρόνια έβαζε η εφημερίδα, εκθειάζοντας αυτό ακριβώς το «βαθύ ΠαΣοΚ». Οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους σήμερα καταλαβαίνουν ότι τα λάθη που έκανε το κόμμα τους εμπεριέχουν και εκείνα για τις «παρέες» που είχε τα τελευταία χρόνια και στο χώρο των ΜΜΕ.
Νομίζω ότι, βλέποντας τα πράγματα από τη νέα οπτική γωνία που τους δίνει η… ομολογία μου ότι δεν τα «παίρνω» είτε από την ιδιωτική εταιρία είτε από τον ΣΥΡΙΖΑ , οι «συνάδελφοι δημοσιογράφοι» θα διορθώσουν την «ιστορία που μας διηγηθήκαν» για το πρόσωπο μου άμεσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου