Ο λοχίας που έγινε «εκδότης» της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα»

Του Κώστα Βαξεβάνη – “Hot Doc”

 

Αν ο Πάολο Κοέλιο είχε γνωρίσει τον Αναστάσιο Πάλλη, ίσως είχε εμπνευστεί ένα από τα βιβλία του όπου το σύμπαν ολόκληρο συνωμοτεί για να πετύχεις. Αλλά και ο Νταν Μπράουν θα μπορούσε να κάνει και αυτός μπεστ σέλερ περιγράφοντας ιστορίες με κατασκόπους, όπλα, ανατροπές και συνωμοσίες.

Το 1998 ο άγνωστος Αναστάσιος Πάλλης ήταν ένας υπαξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας, ο οποίος μόλις είχε φύγει από το στράτευμα. Μέσα σε μερικά χρόνια κατάφερε το όνομα του να γράφεται δίπλα στο όνομα του Βίκτωρα Ρέστη, του Θέμου Αναστασιάδη, να δηλώνει εφοπλιστής ενώ δεν έχει πλοία, να σφίγγει το χέρι του προέδρου της Δημοκρατίας και του Δημήτρη Αβραμόπουλου και να κινείται με φρουρά που δεν διαθέτουν ακόμη και πιο γνωστοί απ” αυτόν.

Ο Πάλλης έχει ακόμη το προνόμιο να κινείται ανάμεσα σε εκατοντάδες όπλα των οποίων δηλώνει συλλέκτης, σε μια έκταση που έχει όμως όλα τα στοιχεία ενός πραγματικού στρατοπέδου. Διαθέτει επίσης το προνόμιο που συναντάται μόνο σε υποθέσεις πολύ τρανταχτών ονομάτων: Οι δικογραφίες σε βάρος του, ακόμη και για κακουργηματικές πράξεις, να λιμνάζουν στα ανακριτικά γραφεία.

Τον Ιανουάριο του 2011 π εφημερίδα «Πρώτο θέμα» ανακοίνωσε την αγορά του 40% του ποσοστού της από τον εφοπλιστή Αναστάσιο Πάλλη με μια λιτή ανακοίνωση: «Η εταιρεία Πρώτο Θέμα ανακοινώνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στην οποία συμμετέχει ο εφοπλιστής κ. Αναστάσιος Πάλλης ο οποίος δραστηριοποιείται στο χώρο της ναυτιλίας μεταξύ άλλων και σε συνεργασία με τον όμιλο Ρέστη. Από την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Πρώτο Θέμα ΑΕ προκύπτει συμμετοχή των νέων μετόχων κατά 40% στο ποσοστό της εταιρείας. Η αύξηση αυτή γίνεται στο πλαίσιο της ενίσχυσης και διεύρυνσης των δραστηριοτήτων της εφημερίδας, ενώ έτσι συνεχίζει να διατηρείται η απόλυτη δημοσιογραφική ανεξαρτησία».

0 Πάλλης είναι άγνωστος στο ευρύ κοινό αλλά και στον εφοπλιστικό κόσμο. Η αγορά βοά πως πρόκειται για έναν «front man» του Βίκτωρα Ρέστη. Ο Πάλλης, όπως γίνεται γνωστό, έχει επιχειρηματικές και φιλικές σχέσεις με τον επιχειρηματία Ρέστη, αλλά είναι και κουμπάρος του. Οι σχέσεις αυτές θα διαταραχθούν μερικούς μήνες αργότερα. Το περιβάλλον του επιχειρηματία διαρρέει πως ο Πάλλης στην πραγματικότητα δεν έχει κεφάλαια στην εφημερίδα, ενώ ο ίδιος σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του επιμένει πως «τα πράγματα είναι όπως είχαν ανακοινωθεί στο Πρώτο Θέμα με την ανακοίνωση που έγινε». Αυτή τη στιγμή το μόνο βέβαιο είναι πως το 40% της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» ανήκει στην εταιρία «PT MEDIA CORP», της οποίας μάλλον δεν μπορεί να προσδιοριστεί ο ιδιοκτήτης, αφού πρόκειται για OFFSHORE εταιρία. Στο ερώτημα ποιος είναι ο εφοπλιστής που κατάφερε, όπως υποστηρίζει, να πλεύσει σε λίγα χρόνια ως την επιτυχία και την πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα της χώρας, η απάντηση έχει μπόλικο μυστήριο

Εφοπλιστής χωρίς καράβι

 

Το 2004 η offshore εταιρία RONDA SHIPMANAGEMENT INC  δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και φυσικά εντάσσεται στις ευνοϊκές ρυθμίσεις του ν. 89/1967 για τους εφοπλιστές. Όπως όλες οι ναυτιλιακές εταιρίες, είναι υποχρεωμένη, προκειμένου να έχει τις φοροαπαλλαγές του νόμου, να εισάγει στη χώρα 50.000 δολάρια τον χρόνο. Εκπρόσωπος της εταιρίας είναι ο Αναστάσιος Πάλλης.

 

Το 2006 η εταιρία δεν δηλώνει καμία εισαγωγή συναλλάγματος, ούτε παρουσιάζει δαπάνες διαχείρισης, και μπαίνει θέμα με την ύπαρξη γραφείων της στην Ελλάδα. Το 2007 ο εκπρόσωπος της εταιρίας Πάλλης γνωστοποιεί στο υπουργείο πως επρόκειτο για παρανόηση και προτίθεται για το έτος 2007 να κάνει εισαγωγή 100.000 δολαρίων για τις χρονιές 2006 και 2007. Μετά από έρευνα όμως που γίνεται μέσω των ελληνικών προξενικών αρχών αποκαλύπτεται πως το πλοίο «LOTUS», το οποίο εμφανιζόταν ως πλοίο που διαχειρίζεται η εταιρία του Αναστάσιου Πάλλη, ανήκε σε κάποιον Ιάπωνα.

Το υπουργείο Θαλάσσιων Υποθέσεων, όπως ονομαζόταν τότε το υπουργείο Ναυτιλίας, γνωστοποιεί τα αποτελέσματα των ερευνών στην εταιρία RONDA του Πάλλη και αυτός με έγγραφο του στις 30 Μαρτίου 2012 απαντά πως «η μη διαχείριση του υπόψη πλοίου που εκ παραδρομής δηλώθηκε δεν αναιρεί την φύση και υπόσταση του γραφείου μας στην Ελλάδα».

Το υπουργείο τελικά ανακαλεί την άδεια λειτουργίας της εταιρίας χωρίς πλοίο, αλλά εν τω μεταξύ ο Αναστάσιος Πάλλης εμφανίζετα να αγοράζει ποσοστό της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» ως εφοπλιστής.

 

Όπλα, μπίζνες και Βατοπέδι

 

Στα μέσα της δεκαετίας του ’9θ ο Πάλλης είναι υπαξιωματικός πενταετούς θητείας στην Πολεμική Αεροπορία. Ενώ στο στρατόπεδο που υπηρετεί δεν είναι τόσο φίλος της στρατιωτικής ζωής, όταν βγαίνει από το στρατόπεδο ασχολείται με όπλα. Συχνάζει στον Σκοπευτικό Σύλλογο Βορείων Προαστίων και μετά την αποχώρηση του ανθρώπου που τον ίδρυσε, αναλαμβάνει την προεδρία του.

Το 1997 η Σκοπευτική Ομοσπονδία Ελλάδος ζητά να χορηγηθεί άδεια οπλοφορίας στον Πάλλη ως πρόεδρο του Σκοπευτικού Ομίλου Βορείων Προαστίων. Οι συναναστροφές του με τα μέλη του σωματείου, που είναι αστυνομικοί, σωματοφύλακες προσώπων, επιχειρηματίες, θα αποδειχθεί πολύ αποδοτική. Ο Πάλλης αποκτά γνωριμίες, ασχολείται με εταιρίες πώλησης οπλισμού και έχει σύντομα διασυνδέσεις στην Ελληνική Αστυνομία. Αρκετά επικοινωνιακός και διαχυτικός, δημιουργεί γύρω του εντυπώσεις και φήμες. Μία από τις φήμες ήταν πως ο Πάλλης δεν ήταν ένας σμηνίας, λοχίας της Αεροπορίας, αλλά καλά διασυνδεδεμένος με την ΕΥΠ, από την οποία είχε πιστοποίηση «ειδικών ανακρίσεων». Οι φήμες αυτές δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ από τον ίδιο ή άλλον, αλλά έκαναν όσους ήταν δίπλα του να φαντάζονται πολλά περισσότερα από όσα άκουγαν.

Την ίδια περίοδο ο Αναστάσιος Πάλλης, κάνει μία ακόμη χρήσιμη γνωριμία. Γνωρίζει τον ηγούμενο της μονής Βατοπεδίου, Εφραίμ. Η σχέση είναι τόσο στενή, που τον Δεκέμβριο του 1998 ο Εφραίμ δίνει με κάθε επισημότητα συστατική επιστολή στον Πάλλη. Η επιστολή γράφει:

«Δια του παρόντος ιεροσφραγίστου και ενυπόγραφου Μοναστηριακού ημών Γράμματος προαγόμεθα ίνα εκφράσωμεν  Υμίν τας θερμοτάτας ημών ευχαριστίας επί τη ευστόχω προωθήσει των ανατεθεισών τη Υμετέρα Εντιμότητι οικονομολογικών και διαχειριστικών υποθέσεων της καθ” ημάς Ιεράς Μονής. Εκφράζοντες την πεποίθησιν ότι θεία Πρόνοια συνεργαζόμεθα μετά της Υμετέρας Εντιμότητος ως Οικονομικού Συμβούλου της Ιεράς Ημών Μονής, είμεθα βέβαιοι ότι θέλετε ανταποκριθή αισίως και μέχρι τέλους εις τας ανατεθείσας  Υμίν υποθέσεις της Μονής μας».

Ως σήμερα δεν έχει διευκρινιστεί ποιες «οικονομολογικές και διαχειριστικές υποθέσεις» έβγαλε σε πέρας ο Πάλλης για τον υπόδικο σήμερα Εφραίμ.  Άνθρωποι που τον γνωρίζουν υποστηρίζουν πως δεν ήταν τίποτε άλλο από τη διαπραγμάτευση με το PRIVATE BANKING τραπεζών καταθέσεων με υψηλά επιτόκια. Μία από τις πρώτες δηλαδή «επιχειρηματικές» δραστηριότητες της ομάδας του Βατοπεδίου. Ο κύριος Πάλλης αρνήθηκε να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση, όπως και σε όλες τις υπόλοιπες που του απευθύναμε και αφορούν την περίεργη και ραγδαία επιχειρηματική του εξέλιξη. Απείλησε μάλιστα, παρότι εκδότης εφημερίδας, πως θα απαντήσει με μηνύσεις.

 

Το σκάνδαλο Τοπλού και ο …δικηγόρος Πάλλης

 

Με τη συστατική επιστολή Εφραίμ, ο Πάλλης συνεχίζει τη θρησκευτική-επιχειρηματική του πορεία, όχι στο Βατοπέδι αλλά στη Μονή Τοπλού στην Κρήτη. Υπήρξε πρωταγωνιστής ενός άλλου σκανδάλου με πολλά κοινά στοιχεία με αυτά του Βατοπεδίου.

Το 1991 η Μονή Τοπλού είχε παραχωρήσει 26.000 στρέμματα στο ίδρυμα «Παναγία Ακρωτηριανή». Το ίδρυμα δεν ήταν και τόσο ίδρυμα σε δραστηριότητα, αλλά προκάλυμμα σκανδαλωδών «επιχειρηματικών» δραστηριοτήτων.

Το 1993 το ίδρυμα προκήρυξε διαγωνισμό για την επιλογή εταιρίας η οποία θα αναλάμβανε την τουριστική αξιοποίηση της έκτασης. Στον διαγωνισμό πήραν μέρος μια αυστριακή εταιρία και η αγγλική LOYALWARD  LTD. Η αυστριακή εταιρία κατήγγειλε παράνομες διαδικασίες, όπως και ο μέχρι τότε δικηγόρος της μονής. Για την έκταση υπήρχε αντιδικία της μονής με το ελληνικό δημόσιο και το 1997 το Εφετείο της Κρήτης αναγνώρισε πως 10.000 στρέμματα ήταν πράγματι κρατικά. Η περιοχή προστατευόταν επίσης από το πρόγραμμα Natura, συμπεριλάμβανε το μοναδικό φοινικόδασος του Βάι και 28 χιλιόμετρα ακτογραμμής. Η «επένδυση» δεν μπορούσε να προχωρήσει, αλλά το 1998, όταν υπουργός Οικονομικών είναι ο Γιώργος Δρυς, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Η αγγλική LOYALWARD, που είχε προκριθεί στο διαγωνισμό, υποβάλει στον νομάρχη Λασιθίου αίτημα για να μεταβιβαστεί σε αυτήν η έκταση. Το υποβάλλει στις 22 Σεπτεμβρίου και γίνεται δεκτό την ίδια μέρα, παρότι δεν υπάρχουν σχετικές άδειες από Δασική και Αρχαιολογική Υπηρεσία. Οι Αγγλοι διαφημίζουν ότι θα χτίσουν ένα θηριώδες έργο με γήπεδα γκολφ, 7.000 κλίνες και 730 πισίνες.

Εκπρόσωπος της αγγλικής εταιρίας στην Ελλάδα εμφανίζεται ο Αναστάσιος  Πάλλης. Είναι δίπλα στον ηγούμενο της μονής και δίνει μάχη για την «επένδυση». Ο Πάλλης έχει διαψεύσει πως υπήρξε εκπρόσωπος των Άγγλων και υποστήριξε πως ήταν απλώς ένας από τους πολλούς μετόχους για την επένδυση. Όπως αποκαλύπτουμε όμως σήμερα, ο Αναστάσιος Πάλλης όχι μόνο ήταν εκπρόσωπος της LOYALWARD  LTD, αλλά εμφανιζόταν και ως δικηγόρος της.

Όπως φαίνεται από έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Περιουσίας του υπουργείου Οικονομικών, η υπηρεσία στέλνει τις απαντήσεις του υπουργείου για όσα θέματα προκύπτουν σχετικά με την επένδυση «προς κ. Πάλλη Αναστάσιο, δικηγόρο-εκπρόσωπο της LOYALWARD LTD, 17564, Ηχους 29, Π. Φάληρο». Ο Πάλλης, πολύ πριν εμφανιστεί ως εφοπλιστής χωρίς πλοίο, είχε εμφα¬νιστεί ως δικηγόρος. Και βέβαια ως μέτοχος της αγγλικής εταιρίας, μαζί με μερικά από τα πιο γνωστά επιχειρημα¬τικά ονόματα που ενδιαφέρονταν και παρά λίγο να καταφέρουν να πάρουν σκανδαλωδώς 26.000 στρέμματα.

 

 Από τον Βαγγέλη Γιαννόπουλο στην απάτη με ροζ τηλέφωνα

 

Την περίοδο που ο Αναστάσιος Πάλλης προωθούσε τα κοινά επιχειρηματικά συμφέροντα μιας επιχειρηματικής ομάδας με διαπλεκόμενα συμφέροντα για την έκταση της μονής Τοπλού απέκτησε αρκετές γνωριμίες. Αρκετοί πολιτικοί συμμερίζονταν το όνειρο του νεαρού επενδυτή Πάλλη και κάποιων επιχειρηματιών για ένα «μεγάλο έργο» στην Κρήτη. Ήταν αμφίβολο ακόμη και σήμερα αν υπήρχαν χρήματα για την επένδυση, αφού απ” ό,τι αποδεικνύεται είχε δημιουργηθεί απλώς ένα σχήμα το οποίο θα συγκέντρωνε χρήματα, ωστόσο πολλοί το χαρακτήριζαν ένα θαύμα ανάπτυξης.

Ανάμεσα στις γνωριμίες του Πάλλη, ήταν και ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος. Συμμεριζόταν τις ανησυχίες του και τον έστειλε να συναντήσει αρκετούς ακόμη υπουργούς για να τον βοηθήσουν. Μετά την αποτυχία της επένδυσης-Τοπλού, ο Πάλλης ήρθε σε επαφή με πολλούς επιχειρηματίες, στους οποίους πρότεινε διάφορα σχέδια που βασίζονταν πάντα σε πληροφορίες που είχε για το τι πολιτικές αποφάσεις θα παίρνονταν στο μέλλον. Μια από τις στενές επαφές του ήταν ο Παύλος Ψωμιάδης, προφυλακισμένος σήμερα για την υπόθεση της ΑΣΠΙΣ. Ο Πάλλης πρότεινε στον Ψωμιάδη να εξασφαλίσει δάνειο για να αγοράσουν κτίριο στους Αμπελόκηπους, το οποίο θα εξασφάλιζε πως θα το ενοικίαζε ο Ερυθρός Σταυρός. Ο Ψωμιάδης την  τελευταία στιγμή αρνήθηκε να προχωρήσει στην υλοποίηση του σχεδίου.

Το 2004 ο Πάλλης καταφέρνει να συνεργαστεί με τον ΟΤΕ. Έχοντας συστήσει μια offshore εταιρία, τη Ronda Comunicacoes Internationais με έδρα τις Παρθένες Νήσους, εμφανίζεται στη θυγατρική του ΟΤΕ, την ΟΤΕ GLOBE, και παραδίδει έγγραφες διαβεβαιώσεις πως είναι ο δεύτερος επίσημος τηλεπικοινωνιακός πάροχος της χώρας Sao Tome and Principe. Με αυτή την κρατική διαβεβαίωση συμφώνησε με τον ΟΤΕ μέσω μιας άλλης εταιρίας, της Carrier Global, να δρομολογούνται οι κλήσεις που γίνονται στην Ελλάδα με προορισμό τη Sao Tome. Εμφανιζόταν δηλαδή ως μια συμφωνία για κλήσεις που γίνονταν από την Ελλάδα σε ροζ τηλέφωνα στη χώρα που είχε διεθνή αριθμό κλήσης 00239. Το 2005, όμως, η εταιρία CST από τη Sao Tome ενημέρωσε τον ΟΤΕ πως ήταν ο μοναδικός τηλεπικοινωνιακός πάροχος της χώρας.

Στον ΟΤΕ ξεκίνησε έρευνα, η οποία αποκάλυψε πως συντελούταν μια τηλεπικοινωνιακή απάτη με τη μέθοδο dialer. Όταν κάποιος χρήστης έκανε πλοήγηση στο διαδίκτυο, εν αγνοία του, ένα πρόγραμμα τηλεφωνικής κλήσης έκανε αυτόματη εγκατάσταση στον υπολογιστή του και πραγματοποιούσε κλήσεις υψηλής χρέωσης. Έτσι οποιοσδήποτε μπορούσε να χρεώνεται διεθνείς κλήσεις ενώ σέρφαρε στο διαδίκτυο.

Η έρευνα του ΟΤΕ για την απάτη ολοκληρώθηκε και στάλθηκε στο ΣΔΟΕ για να ολοκληρωθεί το σκέλος που αφορούσε κυρίως το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών των εμπλεκόμενων στην υπόθεση. Η έρευνα του ΣΔΟΕ εντόπισε μεγάλη κίνηση ποσών σε λογαριασμούς που, ενώ φαίνονταν άσχετοι με την προς διερεύνηση υπόθεση, ήταν ύποπτοι. Τα δύο πορίσματα διαβιβάστηκαν στην Εισαγγελία και την υπόθεση ανέλαβε ο 9ος τακτικός ανακριτής. Στις 8 Δεκεμβρίου 2005 ο πρόεδρος του ΟΤΕ, Παναγιώτης Βουρλούμης, υπέβαλε μηνυτήρια αναφορά για την υπόθεση. Επτά και πλέον χρόνια μετά η ανάκριση δεν έχει τελειώσει, αφού πέρασε από τα χέρια αλλεπάλληλων ανακριτών που τοποθετήθηκαν στη θέση του 9,ου τακτικού ανακριτή.

Ο Ρέστης, μια εφημερίδα και μια απαγωγή

Την τύχη που ο Πάλλης αντιμετωπίζει με την ανάκριση δείχνει να έχει και στην επιχειρηματική του δραστηριότητα. Στα τέλη της δεκαετίας του 2000 φέρεται να συνεργάζεται με τον επιχειρηματία Βίκτωρα Ρέστη. Έτσι τουλάχιστον λέει ο ίδιος. Κάνουν μαζί επιχειρήσεις real estate, εμφανίζονται ως φίλοι και καταλήγουν κουμπάροι. Ένας από τους πιο ισχυρούς επιχειρηματίες στην Ελλάδα, την εποχή που απ” ό,τι φαίνεται επιχειρεί διείσδυση στα ΜΜΕ, συνεργάζεται στενά με τον Πάλλη. Οι offshore  εταιρίες τους δείχνουν να αλληλοπλέκονται ή να συνεργάζονται, αν και οι φήμες φαίνεται να αποδίδουν στον Πάλλη τον ρόλο του μπροστάρη ή αχυρανθρώπου. Το αποκορύφωμα της συνεργασίας είναι η ανακοίνωση που τους θέλει από κοινού να αγοράζουν το 40% της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα», εμφανίζοντας τους σχεδόν ισότιμους επενδυτές. Τον παλιό σμηνία της Πολεμικής Αεροπορίας με τον ιδιοκτήτη ενός οικονομικού κολοσσού. Ο μήνας του μέλιτος όμως τελειώνει γρήγορα

 

Η είδηση ότι Ρέστης και Πάλλης είναι σε διαζύγιο εξαπλώνεται γρήγορα, αλλά οι περισσότεροι το θεωρούν ένα τέχνασμα, μέρος ενός επιχειρηματικού άγνωστου σχεδίου. Στη συνέχεια όμως προκύπτει πως υπάρχουν νομικές κινήσεις του ενός απέναντι στον άλλο, αλλά και ανακοινώσεις με υπονοούμενα που δίνουν την υποψία μηνύματος.

Μία από τις υποθέσεις που φαίνεται να έχει φέρει απέναντι Ρέστη και Πάλλη είναι η υπόθεση αγοράς έκτασης στο Κορωπί από εταιρίες του Ρέστη. Οι αγορές αυτές είναι αντικείμενο εισαγγελικής έρευνας. Το 2005 ο Βίκτωρας Ρέστης αγόρασε από τον πολιτικό μηχανικό Χαράλαμπο Στάικο έκταση για να την κάνει εμπορικό κέντρο. Ο Στάικος φέρεται να είναι ανιψιός του υπουργού Γιώργου Σουφλιά και φέρεται να πήρε από τον Ρέστη 38 εκατομμύρια ευρώ όχι μόνο για την έκταση στο Κορωπί, αλλά και για άλλη έκταση στη Βάρη, που του υπέδειξε να αγοράσει με τη διαβεβαίωση πως επρόκειτο να ενταχθεί στις Περιοχές Ειδικά Ρυθμιζόμενης Πολεοδόμησης. Τμήμα της έκτασης που αγόρασε ωστόσο ήταν δασική. Το περιβάλλον του Ρέστη υποστηρίζει πως ζήτησε τα χρήματα του πίσω, και επειδή ο Στάικος δεν είχε να του τα δώσει, του πρόσφερε δικά του ακίνητα ίσης αξίας. Την υπόθεση της μεταφοράς των ακινήτων ανέλαβε να διεκπεραιώσει ο Πάλλης, ο οποίος όμως, όπως τον κατηγορεί ο Ρέστης, τα μετέφερε σε δικές του εταιρίες. Μεταξύ τους έχουν ανταλλαγεί εξώδικα και μηνύσεις, αλλά η Εισαγγελία πιστεύει πως η υπόθεση είναι πιο σύνθετη απ” ό,τι περιγράφεται στα δικόγραφα και τις καταθέσεις.

Το όνομα του Αναστάσιου Πάλλη εμπλέκεται σε μια υπόθεση απαγωγής, την περίοδο που είχαν διαταραχθεί οι σχέσεις του με τον Ρέστη. Σύμφωνα με άνθρωπο που έζησε την αρχική ειδυλλιακή σχέση των δύο αντρών, ο Αναστάσιος Πάλλης είχε προτείνει στον Ρέστη τη δημιουργία μιας εταιρίας που θα αναλάμβανε τη φύλαξη των καραβιών του εφοπλιστή στη Σομαλία και τις περιοχές των πειρατών. Ο Ρέστης βρήκε καλή την ιδέα και ο Πάλλης δημιούργησε την εταιρία με κάποιους Αγγλους. Κάποια στιγμή ωστόσο ο Ρέστης ενημερώθηκε από κάποιους πως τα έξοδα φύλαξης και εξοπλισμών ήταν πολλαπλάσια αυτών της αγοράς. Ζήτησε λοιπόν να ενημερωθεί από τον μέτοχο της εταιρίας  Έντουαρντ Πρινγκλ Στέισι και τον κάλεσε στην Αθήνα. Στις 27 Νοεμβρίου 2012 ο Στέισι έφτασε στην Αθήνα. Στο αεροδρόμιο θα τον περίμενε άνθρωπος του Ρέστη.

Πριν βγει όμως από την αίθουσα αποσκευών τον πλησίασαν 3 άντρες, οι οποίοι, όπως καταθέτει στην πρεσβεία της Μεγάλης Βρετανίας όπου κατέφυγε, ήταν απεσταλμένοι του Αναστάσιου Πάλλη. Ο ένας ήταν άνθρωπος της προσωπικής του ασφάλειας, ο δεύτερος εμφανίστηκε ως δικηγόρος και ο τρίτος ως αστυνομικός. Οι 3 άντρες δεν του επέτρεψαν να βγει έξω από την αίθουσα και του γνωστοποίησαν πως του είχαν έτοιμο εισιτήριο για την επόμενη πτήση. Αν δεν έφευγε, θα πήγαινε με διάφορες προφάσεις φυλακή.

 

Τον οδήγησαν στο γκισέ για να αναχωρήσει, αλλά η πτήση είχε ήδη φύγει. Τον πήραν μαζί τους ώσπου να περάσουν οι ώρες για την επόμενη. Του ζήτησαν, πότε ήρεμα και πότε με απειλές, να υπογράψει κάποια συμφωνητικά. Κάποια στιγμή του έδωσαν το τηλέφωνο για να μιλήσει με τον Αναστάσιο Πάλλη, ο οποίος του ζήτησε να συμμορφωθεί με τις υποδείξεις των 3 ανδρών. Ο Στέισι οδηγήθηκε τελικά, μετά από ώρες, στην αίθουσα αναχωρήσεων, πέρασε τον έλεγχο και πήγε στην πύλη επιβίβασης. Εκεί πια μόνος φώναξε αστυνομικό και του ζήτησε να τον συνοδεύσει ως το σημείο που τον περίμενε ο άνθρωπος του Ρέστη. Στη συνέχεια πήγε στη βρετανική πρεσβεία στην Αθήνα και στη συνέχεια στην Αστυνομία, όπου κατήγγειλε την απαγωγή.

 

ΠΑΛΙΣ ξεκίνημα

 

Η αγάπη του κυρίου Πάλλη για τα όπλα δεν σταμάτησε στα νεανικά του χρόνια. Στην περιοχή της Βάρης ο Αναστάσιος Πάλλης δημιούργησε ένα πολεμικό μουσείο, για το οποίο, πέρα από τις προσπάθειες που κατέβαλε να το γεμίσει με κάθε είδους όπλα, κατέβαλε και προσπάθεια για να βρει ονομασία ώστε τα ακρωνύμια να σχηματίζουν το όνομα του. Έτσι δημιούργησε το ίδρυμα ΠΑΛΙΣ, το οποίο αναλύεται σε Ίδρυμα Πολιτιστικής Ανάδειξης Ιστορικών Συλλογών. Σκοπός του ιδρύματος, όπως σημειώνει, είναι «η ανάδειξη της πορείας της Ελλάδας και των αγώνων των Ελλήνων για τη συγκρότηση τους ως Έθνος ανεξάρτητο και ως αυτοδύναμο κράτος». Στο μουσείο ωστόσο του κ. Πάλλη ελάχιστα όπλα σχετίζονται με τον σκοπό. Υπάρχουν όπλα κάθε είδους που ουδέποτε υπήρξαν στην Ελλάδα. Στο μουσείο μπορείς να βρεις άρματα μάχης, πυραύλους, αεροσκάφη, σύγχρονα όπλα, σχεδόν τα πάντα.

 

Μέσα σε μια έκταση δεκάδων στρεμμάτων, στρατιωτικά τολ καλύπτουν κάθε είδους πολεμικό υλικό. Ανενεργό φαντάζεται κάποιος, αλλά ανεξέλεγκτο θα υποστηρίξει κάποιος άλλος. Η ίδια η διαμόρφωση του μουσείου έχει λειτουργικότητα και δόμηση στρατοπέδου.

 

Η περίβολος είναι υπερυψωμένη, αλλά με τοίχους που δεν είναι μια απλή περιτοίχιση. Μοιάζουν περισσότερο με αντιαρματικά έργα. Σκυλιά δεμένα γύρω από την περίβολο παίζουν περισσότερο τον ρόλο ζωντανού συστήματος συναγερμού παρά φρούρησης. Εικοσιτετράωρες φρουρές υπάρχουν ολόγυρα, μέσα σε υπερυψωμένα κουβούκλια με φιμέ τζάμια. Δίπλα στο μουσείο υπάρχει ο Σύλλογος Έφιππος Τοξοβόλων. Πολλές φορές τα βέλη των αθλητών πέφτουν στην περίβολο του μουσείου. Όταν πηγαίνουν να τα ζητήσουν, οι φύλακες αρνούνται να τα δώσουν πριν τελειώσει η βάρδια τους και έρθει αντικαταστάτης, ώστε να μην αφήσουν ούτε ένα λεπτό τη σκοπιά. Κάλλιστα κάποιος θα μπορούσε να στοιχηματίσει πως πρόκειται για στρατόπεδο.

Σε αυτό το μουσείο με την στρατιωτική οσμή, όπως ακριβώς και στη ζωή του Πάλλη, μπαίνουν πολλοί συχνά πολιτικοί. Ο ίδιος ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας έχει φωτογραφηθεί με τον Πάλλη στο μουσείο του. Το ίδιο και ο υπουργός Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος, όπως και ο πρώην υπουργός Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος. Προφανώς θα είναι αρκετά βέβαιοι πως συναναστρέφονται έναν συλλέκτη.

 

Είναι πραγματικά άξιο απορίας αν οι υπηρεσίες πυροτεχνουργών της Ελληνικής Αστυνομίας ή του Στρατού έχουν ελέγξει στην πραγματικότητα ότι όλα αυτά τα όπλα είναι ανενεργά. Ή αν έχουν γίνει ουσιαστικά ανενεργά με την αχρήστευση λειτουργικών εξαρτημάτων και όχι κάποιων τμημάτων που αν αντικατασταθούν γίνονται πραγματικά ενεργά. Εν ολίγοις ο φόβος είναι μήπως ο κύριος Πάλλης είναι ιδρυτής μουσείου ανενεργών όπλων με τον ίδιο τρόπο που ήταν δικηγόρος στα έγγραφα του υπουργείου.

 

via ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ